Eşim izin vermiyor.Yoksa kursum falan da var devam etmek istiyorum evde düşüncelerle baş başa kalmak daha kötü. Mama vermek de vermemek de vicdan meselesi oldu gerçekten. Nir de herkes bir yorum yapıyor. Kaynanam kilosunu beğenmiyor sırf kilo alsın diye mama vermem için direti. Bu sadece bir örnek
Ortada bir şey yok her yeni anne gibisiniz.Merhaba arkadaşlar
21 Şubat 2020 de bebegimi spinal sezeryan ile kucağıma aldım. Daha önceden konu açmıştım, sezeryandan korktuğumu söylemiştim. Normal doğum için çok çabaladım iki gün de suni sancı çektim ama olmadı. Hiç beklemediğim ve planlamadığım bir şekilde bir anda kendimi ameliyat olurken buldum. Korktuğum gibi degildi ama bu durum ve öncesi beni psikolojik olarak çok etkiledi.
Çünkü zaten hassas bir yapım var. Cocukluk döneminde, ergenlik döneminde ve bundan iki yıl önce depresyon atlattım. Şimdi de sanırım yine depresyona girmek üzereyim,ya da girdim, bilmiyorum.
Psikolojik destek almak istemiyorum. Çünkü maddi durum olarak yetemem. Devlette de yeterince vakit ayırmıyorlar ve bir işe yaramıyor. Daha öncekilerden tecrubem fazlasıyla oldugu için bunları söylüyorum.
Hislerime gelince. Zaten bende her zaman olan belli düşünceler ve hisler var. Bunlar bu dönemlerde alevlenip beni huzursuz ediyor. Mesela yaşamak ve ölmek bana çok anlamsız geliyor. Nasılsa öleceğimiz bir hayatı severek yaşamak anlamsız geliyor. Bir de kaygı bozukluğu var ki sormayın. Sürekli ileriki yaşlarda yapayalnız kalırım, sevdiklerime bir şey olur korkusu. Asıl sebebi ise bu hayatı yalnız çekmekten korkmam. Ha bazen oluyor bu düşüncelerde olmama ragmen hayata baglı ve mutlu olabiliyorum. Ama bir süre sonra yine dipteyim. Bu kez de lohusalık sebebiyle böyle olabilirim.
Bebegime bu hallerim sütten geçer mi diye de düşünüyorum sürekli. Annesi yüzünden depresif olmaz inşallah.
Bu arada doğum Hikayemi @BlupBlupBlup bu arkadaş için yazacaktım ama zaten normal olmadı :)
Neyse diğer sorunum ise cok takıntılı bir anneyim. Ama hastanede doktorlar da dahil herkes bir şey söyleyip kafamı karıştırdı ve bu takıntılı tetiklediler.
Mesela bebegim ikinci gün çok agladı aç dediler mama verdiler hangi marka mama verdikleri aklıma takıldı ve dert ettim. Bebegim iki haftalık ve bunun beş günü, günde otuz CC mama verdim durmadığı için. Sanki onu zehirlendim gibi dert ediyorum. Ama vermeyince de durmamıştı. Meğer ağır geldiği için uyuyormuş hemen, aç olduğu için degil. Bunu da saglık ocağında söylediler. İyice vicdan yaptım. Mamayı tamamen kestim sütümü sağıyorum ve emerken yetmezse onu veriyorum. Doğru mu bilmiyorum.
Bebegim meger gaz nedeniyle huzursuz oluyormuş. Masaj, banyo ve Sab adında ilaçla rahatlatmaya çalışıyorum. Başka tavsiyede bulunmak isteyen varsa çok sevinirim. Sab zararlı mı bir de ona taktım tabi.
Bu süreçte sahiplendiğim kedim de öldü.
Her şey çok anlamsız geliyor ve hayata eşim, bebegim ve imanım nedeniyle tutunabiırum
Konum çorba farkındayım. Yazma becerim sıfır. Bunun için özür diliyorum.
Bu arada 2018 Üniversite mezunuyum. Boş kalmamak için kpss çalışıp atanmak istiyorum. Sizce iyi geli r mi? Baska ne yapabilirim? Bebekle??
Eşim izin vermiyor.Yoksa kursum falan da var devam etmek istiyorum evde düşüncelerle baş başa kalmak daha kötü. Mama vermek de vermemek de vicdan meselesi oldu gerçekten. Nir de herkes bir yorum yapıyor. Kaynanam kilosunu beğenmiyor sırf kilo alsın diye mama vermem için direti. Bu sadece bir örnek
Çeviri hakkında fikrim olmadıgı için güvenmedim. Aynen ben de ikinci olmaz diyorum şuan :)Sab neden zararlı olsun ki.
Bence en iyi gaz damlası sab.
Nurse de bebeğimi çok rahatlatmıştı ama sab daha iyiydi.
Probiyotik damla da verin biogaia verin hergün beş damla oda çok rahatlatır.
Kendimizi rahat bırakın benim dogumum, hamileliğim, doğum sonram korku filmi gibiydi.
Valla hepsi bitti gitti unuttum.
İkinci yok olmaz doğurmam diyordum.
Bebeğim 11 aylık 9 haftalık tekrar gebeyim.
Hayat kendimizi sıktığımız taktığımız kadar da ciddiye alınmamalı bence.
Çok haklısınız ama bazen sanki dünyanın sonu gelmiş gibi dert oluyor içime bazı şeyler. Çok teşekür ederim. İlk andan itibaren o koku her şeye değer. Hele doğunca yanağıma koydukları an dünyada yaşadığım en güzel andı :) hele ki o anda birden sakinleşmesi..yasadiklarin cok cok normal . benim cocuk dogurmak buyutme surecinde en korktugum sey lohusa depresyonu
cok cok agir atlattim lohusaliklarimi
gaz sancili kolik bebekler uykusuz geceler
yetememe duygusu
kaygi
ne olur mumkun oldugu kadar rahat olmaya calis
bir mamaya takilma
dunya uzerinde koy evlerinde tarlalarda cadirlarda dogan yeterli beslenemeyen bebeleri dusun
hayat devam ediyor bi sekilde herkes tutunuyor hayata bi yerinden
o yuzden kaygilanma
bol bol emzir bol bol saril
kucagina almaktan korkma
anneye gelecek en guzel tedavi bebeginin kokusu ..
saglikla buyut insallah
Maşallah diyeyim. Beni görseniz deli dersiniz. Birinin tutmadı ile bile korkuyorum boynuna falan bir şey olur mu diye :)Aklıma lohusalıgim geldi.
Mama veriyoruz diye sabah akşam ağlardım.
Salak kafam.
Boşuna ağlamışım...
Su an 7 ay 12 günlük. Sadece mama ve ek gıda ile besleniyor.
5. Ayda bıraktı memeyi.o zamanlar derlerdi bu günler geçince güleceksin kendine diye.
Yeminle bi tarafıma gülüyorum...
Sanki dünyanın sonu.
Vallahi toroman gibi bir oğlum var.cok şükür burnu bile akmadi kış boyu.
Maşallah.
Bi yandan meme acısı bi yandan ağlaması sonra onların öyle söylemesi gerçekten bunaltıyor. Zaten ilk gün hemşire de aç dedi mama verdi. O yüzden her ağlamayı açlık sandım. Şimdi kimseyi takmıyorum. Çok şükür emiyor ve çözümü fazlasını sagmakta buldumHer ağladığında aç bu çocuk derler, sütün yetmiyo derler, kilosunu beğenmezler v.s. Önemli olan doktorunuz ne diyor. Çevrenizdekiler hiç susmayacak maalesef.
Bebek uyudukça uyuyorum çok şükür. İnşallah geçsin de. Şimdi bende yatkınlık var ya eski günlere dönüyorum korkusunu yaşıyorumBol bol emzirme gaz damlasi ve bebek uyudukca uyku.
Kendinize zaman verin ben lohusa bunalimini 6 ay yasadim.
Hepsi geciyor
Hemşireler aç dediler ve emzirme sonrası hala aglarsa mama ver dediler ben de aç sanıp mama verdim meğer gazmiş. Sonra mamayı bıraktık. Bence emzirme olayı şiödi bile çok güzel. Memede yarık oluştu buna ragmen güzel. Sadece geceleri tatlı uykuda zor oluyor. Her bebek aynı mı bilmiyorum ama benimki uzun uzun emiyor ve uzun uzun da uyuyor.Doktorunuz mama demedikçe kafanıza göre başlamayın.
Aç bu çocuk ağlıyor diyenlere de bakmayın. İlk dört ay onun dünyası meme. Kendini güvende hissetmek için, annesini özlediği için, teselli için, karnı ağrıdığı için emmek ister. Emzirmek ilk aylar sevimsiz ama sonra çok seveceksiniz. İyi ki sabretmişim diyeceksiniz.
Hemşireler aç dediler ve emzirme sonrası hala aglarsa mama ver dediler ben de aç sanıp mama verdim meğer gazmiş. Sonra mamayı bıraktık. Bence emzirme olayı şiödi bile çok güzel. Memede yarık oluştu buna ragmen güzel. Sadece geceleri tatlı uykuda zor oluyor. Her bebek aynı mı bilmiyorum ama benimki uzun uzun emiyor ve uzun uzun da uyuyor.
Bebegimin kokusunu çok seviyorum :)Yediklerinize dikkat edin. Kokan sebzeler gaz yapar. Brokoli, lahana gibi. Kuru bakliyat ve tavuk da yapıyor.
Yemeklere kimyon ekleyin. Bir bardak rezene içebilirsiniz.
Şimdi zaman geçmiyor gibi geliyor ama hızlıca büyüyecek ve siz süt kokusunu özleyeceksiniz. Doya doya emzirip bol bol koklayın.
İçerik olarak güvenilir mi degil mi beni bu kaygılandırıyor. Ama fıtık olacak kadar ileri oldugunu ilk kez duydumGazdan gobek fitigi cikan bebegime sab iyi gelmedi.2 tane ayri gaz damlasiyla 4 ayimizi gecirdik.
TeşekkürlerEmme işinde uzmanlaiana kadar çok uzun süreler emer, yorulurlar çünkü. Bir süre sonra beş dakika emip bırakacaksağlıkla büyüsün
Bebegimin kokusunu çok seviyorum :)
Bulgur, nohut, lahana, fasulye, mercimek gibi şeylerden uzak duruyorum.
Yeşillik, tarhana, tavuk, kırmızı et yiyorum
Tavsiyeniz var mı başka ekleyip cıkarmam gereken
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?