Doğum sonrası psikolojim bozuldu

Morkelebek92 .!.:

Yalan söylemiyor bence sadece bazılarının acı eşiği yüksek . Beni nst bağladıklarında ağrım çok yüksek çıktı ben sakince duruyordum kv diyordu ki şuan neden bağırmıyorsun çok ağrın var . Ama öyle gelmiyordu normal bir ağrı gibiydi benim için .

Genişletmek için tıkla...

tontriko .!.:

Kiz sen miydin diyirum bu kelebek kim

Sen normal mi dogurmustun? Ama o sancilarinda bi hafifi var bi daha agiri var..en agiri dogum aninda olan sancilar tabiikk.. ben bir tanesinde suni sanci almak zorunda kaldim ki digerlerine bedeldi. Vucudun dogal olarak urettigi sanci daha iyi.

Ben birde hepsinde yatarak dogum
Pozisyonuna gectim.. yani aslinda yer cekimi diye birsey var…yatarak degilde oturma pozisyonu daha iyidir. Son dogumumda oturdum cunku sancilar agirlasinca biliyorsundur popoya vuruyo ve tuhaf ama oturdugunda daha kolaydi ve baskiya karsilik veriyor gibi oluyorsun.. yatarken sancilarimi gecistiremedim.

Genişletmek için tıkla...

MeltemRuya .!.:

Hayır gitmedim. Emzirme danışmanlığı aldım bir tek. Tek hayalimdi çünkü anne olmak emzirmek. Bunları yaşayacağımı tahmin edemedim çok hazırdım her konuya hakim olduğumu zannediyordum keşke alsaydim

Genişletmek için tıkla...

MeltemRuya .!.:

aslında siz de acıyı çektiniz ve bile bile yeniden anne olmak istediniz. Allah kucağınıza almayi nasip etsin. Ben de kendimi anne gibi hissetseydim ben de belki yaşadıklarımı unuturdum. Ama benim olayım doğumun şiddeti yüzünden bebeğimden uzaklaşmış olmam. Karnimdayken daha çok anneydim. Ikincide de aynısını hissedersem kaldıramam diye düşünüyorum hayırlısı olsun Allah isteyen herkese versin

Genişletmek için tıkla...

umran80 .!.:

Çok geçmiş olsun ilk doğum zor oluyor bende kimsesiz çok çektim kendi sancomri ama çok şiddetliydi kaynanam sancı cektigime doğum olduğuna inanmadi gazdır dedi 39 haftadayim en son üç dakika da bir vurunca götürün beni dayanamıyorum dedim hala bosuna gidiyoruz diyormuş gittim hemen doğdu 9 cm olmuş ona rahmen devletto kestiler sonra 45 dakika diktiler bir ay kendime gelemedim oyilesemedim emzirmedim otursaydim tuvalete ayakta girdim acılar unutuluyor ikinci oldu özele gittim suni olmadan açıldı 7 olunca suni verdiler hiç hissetmedim bile sancı hiç olmadı afet sancısı hini hafif vurdu ikindim bitti sadece iki dikiş muhteşem bir doğum ve doğum sonrası çok kolay iyileşme yaşadım iki doğumda benim ikinci kolay oluyor istemem dersen sezeryanla yaparsın düşünme şimdi bunları elindeki büyüsün hayırlı olsun inşallah

Genişletmek için tıkla...

Louder .!.:

Gerçekten çok korkutucu. Bebeğimin sağlığından endişe ettiğim günlerde bunlardan da korkmamayı öğrendim. Onların sağlığı her şeye değiyor. Ama olmaması gereken şeyleri yaşamanız da tabi ki rezalet. Her şeye katlanırız diye neden gerekli gereksiz acı çekelim.

Çok geçmiş olsun. Umarım hepsini unutturacak bir doğum tecrübesi yaşarsınız yeniden gebelik düşünürseniz.

Genişletmek için tıkla...

MeltemRuya .!.:

Ben doğumumu asla unutamam. Bir gün önceden sancı çekmeye başladım evde sabaha kadar uyuyamadım kasılmalar oluyordu ama adet sancısı gibi, çok şiddetli değil. Yalancı sancidir dedim tahmin etmedim doğum yapacağımı.

Nişan geldi ben de acaba nişan mı yoksa kan mı kötü birsey olabilir diye hastaneye gittim özele. Direkt yatisimi yaptılar 3 cm aciklik var dediler. Çatı muayenesi filan yapmadılar hiç. Yatışimi yaptılar. Ben nasıl mutluyum ama doğum o kadar kolay ki Güle oynaya bebeğim doğacak sonunda kavusucam diye girdim odaya.
Lavman yaptılar. Sonra suni sancı için geldiler ben de istemiyorum dedim. Hemşire ikna etti böyle günlerce sancı cekersin gel bir kaç saatte doğur dediler ben de kabul ettim ama hiç niyetim yoktu. Keşke dinlemeseydim. Taktilar. Yaklaşık yarım saat içinde bana bir sancılar girmeye başladı. Zaten çok zayıfım yaşım küçük diye basaramam kafasıyla girmiştim ama çocuk benim kararimi bekler mi geldi işte.

Gelen muayene ediyor giden muayene ediyor alttan insan rahatsız oluyor ama inanır misiniz o kadar büyük bir sancı vardı ki hiç birşey hissetmiyordum.
Idrarı bosalttilar bebeğin gelişini engellemesin diye ben böyle birşeyin yapıldığını bilmiyordum kimse de anlatmadı bana psikolojim bozulmuştu. Idrar deliğine cubuk gibi birsey sokuyorlar. Hala ne olduğunu bilmiyorum araştırmak bile istemiyorum.Üstümde önlük altımda yetişkin bezi kurbanlık koyun gibiyim. Bi odama bi dogumhaneye muayene için.

Ben zannediyorum bebek suyla birlikte gelecek. Doktorum baktı sonra o da cubuk gibi birsey soktu benim suyu patlattı mı. Ben kızdım ona neden bana sormadan yapıyorsun diye. Bebek daha hızlı gelirmiş. Ama insan bi bilgilendirir zaten sancı yüzünden şok geçiriyordum. Sanci 30 saniye sürüyor. 50 saniye nefes alabiliyordum. Dakika bile değil dinlenme sürem. Ve 7 saat sürdü. Her bir dakikası benim için ölüm gibiydi kendimden geçmiştim gözlerim kayiyordu artık. Sezaryene alın diye yalvardim ama bebek geliyor az kaldı diye diye almadılar.
En son dogumhaneye indim doktor geldi. Ikın diyor gözüm öyle korktu ki o sancidan ikinmaya cesaretim yok canım aciyacak diye daha fazlasını kaldiramazdim. Meğer hissetmiyormuşsun zaten bebeğin çıktığını. Sancı gelince Ikın dedi geliyordu yapamiyordum en sonunda ebeler bastırdı tepeden karnima allah nefessiz kaldım. Nefes alınca bebek geri kaciyormus. Ben de zannediyordum bebegi ittiriyorlar nerden bileyim nefesimin kesilecegini gozlerim portledi resmen nefessiz kalmaktan beynim patlayacak gibi oldu. Gözlerim karardı cekildiler derin nefes aldim ve en son dediğim nolur beni kurtarın oldu. Hayatimin en guzel gununde kabus
yaşadım.
Sonra doktor iğne yapmış vajinaya kesmek için. Igneyi hissetmedim bile zannettim beni canlı canlı kesti. Kesmesiyle bir daha bastırdılar tepeden dedim meltem tamam sonun geldi. Derken Kızım doğdu.
Ben kaç ay heyecanla beklediğim Bebeğimi görünce korkudan tir tir titredim bana bu acıyı çektiren bu muydu diye. Lütfen yargılamayın kafayı yedim desem yeridir. Eminim sezaryen de çok zordur ama en azından insan kendi yavrusundan da Korkmaz yani. Öyle bir aciydi ki asla unutamam. Biraz unutmuş olabilirim şiddetini ama hatırlıyorum beni o hale soktuysa herkesi de sokmuştur.

Doğum sonrası çok hızlı toparlandım ama dedigim gibi psikolojim bozuldu o olayda ve Karnımı da inik gördükçe çok ağladım Bebeğimi benden aldılar diye. Sanki yanimdaki bebek başkasının bebeği de alıp gidecekler ben de uykuma kaldığım yerden devam edecekmisim gibi geliyordu. Çok zor oldu alışmam. Evde cekseydim sancıyı daha kolay geçerdi eminim. Son raddede o suni yi almış olsaydım bu kadar kötü olmayacaktim. Kendimi çok geç anne gibi hissetmeye başladım. Hamileyken resmen anne olmuştum. Doğumdan sonra bütün hayallerim suya düştü.
Kime sorsam kendini anne gibi hissediyor musun diye tabi ki öyle saçmalık mi olur diye tepki aldım kimseye anlatamadım ben çok abartiyorum Candan can çıkıyor tabi zor olacak diyorum ama yok bir yandan da unutamiyorum. Allahtan zamanla geçti ama ben o kafada kalsaydım belki hiç atlatamayacaktim. Kendi kendime toparlanmaya çalıştım kendimi dibe suruklemeyi sevmem. Aslinda hala aklima geldikce kotu oluyorum. Kızımın kardeşi olsun çok isterdim ama sanırım tek çocuk olarak kalacak. Ikinci üçüncü çocuğu yapabilenleri cesaretinden öpesim geliyor. Buraya yazmayı düşünmüyordum ama çok baktım benim gibi birsey yaşayan var mı diye de bulamadım yazmak istedim.
Benim gibi doğumdan korkan ve kendini toparlayamayan oldu mu? Kendinizi nasıl toparladiniz ne kadar sürdü toparlanma süreciniz? Paylaşırsanız çok sevinirim❤

Genişletmek için tıkla...

Dahliadivin .!.:

Malesef bizim ulkemizde dogumlar ozelde olsa boyle kafalarina gore yapiyolar. Ama sizde biraz arastirabilirdiniz hicbisey bilmiyormussunuz internette hersey var dogum surecleri ikinma teknikleri dokoruda onceden konusup yonlendirebilirdiniz ayrica kucuk yasta cocuk sahibi olduysani bununda etkisi vardir paikolojik destek alin anne bebek arasindaki bag zamanla olusacaktir

Genişletmek için tıkla...

MeltemRuya .!.:

Ben doğumumu asla unutamam. Bir gün önceden sancı çekmeye başladım evde sabaha kadar uyuyamadım kasılmalar oluyordu ama adet sancısı gibi, çok şiddetli değil. Yalancı sancidir dedim tahmin etmedim doğum yapacağımı.

Nişan geldi ben de acaba nişan mı yoksa kan mı kötü birsey olabilir diye hastaneye gittim özele. Direkt yatisimi yaptılar 3 cm aciklik var dediler. Çatı muayenesi filan yapmadılar hiç. Yatışimi yaptılar. Ben nasıl mutluyum ama doğum o kadar kolay ki Güle oynaya bebeğim doğacak sonunda kavusucam diye girdim odaya.
Lavman yaptılar. Sonra suni sancı için geldiler ben de istemiyorum dedim. Hemşire ikna etti böyle günlerce sancı cekersin gel bir kaç saatte doğur dediler ben de kabul ettim ama hiç niyetim yoktu. Keşke dinlemeseydim. Taktilar. Yaklaşık yarım saat içinde bana bir sancılar girmeye başladı. Zaten çok zayıfım yaşım küçük diye basaramam kafasıyla girmiştim ama çocuk benim kararimi bekler mi geldi işte.

Gelen muayene ediyor giden muayene ediyor alttan insan rahatsız oluyor ama inanır misiniz o kadar büyük bir sancı vardı ki hiç birşey hissetmiyordum.
Idrarı bosalttilar bebeğin gelişini engellemesin diye ben böyle birşeyin yapıldığını bilmiyordum kimse de anlatmadı bana psikolojim bozulmuştu. Idrar deliğine cubuk gibi birsey sokuyorlar. Hala ne olduğunu bilmiyorum araştırmak bile istemiyorum.Üstümde önlük altımda yetişkin bezi kurbanlık koyun gibiyim. Bi odama bi dogumhaneye muayene için.

Ben zannediyorum bebek suyla birlikte gelecek. Doktorum baktı sonra o da cubuk gibi birsey soktu benim suyu patlattı mı. Ben kızdım ona neden bana sormadan yapıyorsun diye. Bebek daha hızlı gelirmiş. Ama insan bi bilgilendirir zaten sancı yüzünden şok geçiriyordum. Sanci 30 saniye sürüyor. 50 saniye nefes alabiliyordum. Dakika bile değil dinlenme sürem. Ve 7 saat sürdü. Her bir dakikası benim için ölüm gibiydi kendimden geçmiştim gözlerim kayiyordu artık. Sezaryene alın diye yalvardim ama bebek geliyor az kaldı diye diye almadılar.
En son dogumhaneye indim doktor geldi. Ikın diyor gözüm öyle korktu ki o sancidan ikinmaya cesaretim yok canım aciyacak diye daha fazlasını kaldiramazdim. Meğer hissetmiyormuşsun zaten bebeğin çıktığını. Sancı gelince Ikın dedi geliyordu yapamiyordum en sonunda ebeler bastırdı tepeden karnima allah nefessiz kaldım. Nefes alınca bebek geri kaciyormus. Ben de zannediyordum bebegi ittiriyorlar nerden bileyim nefesimin kesilecegini gozlerim portledi resmen nefessiz kalmaktan beynim patlayacak gibi oldu. Gözlerim karardı cekildiler derin nefes aldim ve en son dediğim nolur beni kurtarın oldu. Hayatimin en guzel gununde kabus
yaşadım.
Sonra doktor iğne yapmış vajinaya kesmek için. Igneyi hissetmedim bile zannettim beni canlı canlı kesti. Kesmesiyle bir daha bastırdılar tepeden dedim meltem tamam sonun geldi. Derken Kızım doğdu.
Ben kaç ay heyecanla beklediğim Bebeğimi görünce korkudan tir tir titredim bana bu acıyı çektiren bu muydu diye. Lütfen yargılamayın kafayı yedim desem yeridir. Eminim sezaryen de çok zordur ama en azından insan kendi yavrusundan da Korkmaz yani. Öyle bir aciydi ki asla unutamam. Biraz unutmuş olabilirim şiddetini ama hatırlıyorum beni o hale soktuysa herkesi de sokmuştur.

Doğum sonrası çok hızlı toparlandım ama dedigim gibi psikolojim bozuldu o olayda ve Karnımı da inik gördükçe çok ağladım Bebeğimi benden aldılar diye. Sanki yanimdaki bebek başkasının bebeği de alıp gidecekler ben de uykuma kaldığım yerden devam edecekmisim gibi geliyordu. Çok zor oldu alışmam. Evde cekseydim sancıyı daha kolay geçerdi eminim. Son raddede o suni yi almış olsaydım bu kadar kötü olmayacaktim. Kendimi çok geç anne gibi hissetmeye başladım. Hamileyken resmen anne olmuştum. Doğumdan sonra bütün hayallerim suya düştü.
Kime sorsam kendini anne gibi hissediyor musun diye tabi ki öyle saçmalık mi olur diye tepki aldım kimseye anlatamadım ben çok abartiyorum Candan can çıkıyor tabi zor olacak diyorum ama yok bir yandan da unutamiyorum. Allahtan zamanla geçti ama ben o kafada kalsaydım belki hiç atlatamayacaktim. Kendi kendime toparlanmaya çalıştım kendimi dibe suruklemeyi sevmem. Aslinda hala aklima geldikce kotu oluyorum. Kızımın kardeşi olsun çok isterdim ama sanırım tek çocuk olarak kalacak. Ikinci üçüncü çocuğu yapabilenleri cesaretinden öpesim geliyor. Buraya yazmayı düşünmüyordum ama çok baktım benim gibi birsey yaşayan var mı diye de bulamadım yazmak istedim.
Benim gibi doğumdan korkan ve kendini toparlayamayan oldu mu? Kendinizi nasıl toparladiniz ne kadar sürdü toparlanma süreciniz? Paylaşırsanız çok sevinirim❤

Genişletmek için tıkla...

JES .!.:

Çok düşüncesizsiniz. Ne kadar kötü birsey ya. Karşınızdaki insanin yasadiklarini kucumsemek sizin haddinize mi ?

Ben sezaryen oldum en rahat normal dogumdan bile daha rahat gecirdim. Bu mu yani kıstas ?

Dünya sizin etrafınızda donmuyor. Keske sizin gibilerin eli dili baglansa da destek olamadiginiz konulara köstek de olmasaniz.

Genişletmek için tıkla...

dgdln .!.:

Okumadım ama doğumdan sonra psikolojisi bozulmayan mı var ki

Genişletmek için tıkla...

Calcifer .!.:

Doğum esnasında hemşire karnıma bastırmıştı "Ne yapıyorsun" diye bir bağırdım. Nefesim kesildi resmen. Bana trip atıyor bir de "alla alla senin iyiliğin için yapıyorum" diyor. Dedim benim ilk doğumum ne bileyim . Söylesenize canımı yaktınız dedim. Doktorum sakinleştirdi beni. Sonra yapılan her şeyi adım adım anlattı ve öyle devam ettik.
Lavman olayını duyduğum için sancım gelince hiç bir şey yememiştim yapmasınlar diye ki yapmadılar.
Suni sancıyı da istemedim onu da veremediler

Genişletmek için tıkla...

MeltemRuya .!.:

Yani içimi dökmek için yazdım ve duygularımla içimden geldiği gibi döküldü her kelime. Eleştiriye açığım sonuçta burası herkesin erisebilecegi bir yer fakat insan aci çekerek yüreğindeki yarım kalmış hisle gelip buraya yazıyor. Ben öyle hissettim. Tüp bebek yazılarını da sanki kendim yaşamış gibi okudum hep ve dua ettim hepsi için. Kendim için de sadece umut bekledim benim gibi birini görmek istedim. Gerçekten anlamayanlarin yorum yapmasını doğru bulmuyorum. Ben zaten belirttim benim gibi olan var mı diye fazlasına ihtiyacım yoktu yine de sagolsunlar. Size de teşekkür ederim savunmamı yaptığınız için. Sizin gibi kadınlar hep çoğalsın❤

Genişletmek için tıkla...

-Aykiz- .!.:

Almanyada dogum hazirlik kurslari var. Sizi ne bekiyor nasil ikinmalisiniz felan hepsini anlatiyolar.
Belki öyle bir kursa katilma imkaninih olur yine cocuk isterseniz:)

Ve dogum yapacaginiz hastane ile dogum kaydina gidince konusma yapilmadimi? Neleri isterim neleri red ediyorum felan diye?

Ama bazende gercekten sans isi iyi bir doktora ve hemsireye denk gelebilmek.

Genişletmek için tıkla...

tontriko .!.:

Konu sahibi, keske sezeryan olsaydin ama nerden bilecektin ki sezeryanda olsaydin belki baska bir zorluk yasayacaktin…

Kac kez normal dogumlu biri olarak sana sunlari soyleyebilirim.. hic bir dogum birbirine benzemez… her dogum kendine ozel cidden..her cocuk kendine ozel.. ama ilk dogumlar genelde daha uzun suruyor, bu bir gercek.

Ben de hemsirelerin hatali oldugunu dusunuyorum. Sen nerden bileceksin dogum
Yapmayi ya da bir sonraki hamleyi adimi.. dr alt tarafini kesiyor ama haber vermiyor.. yani n’oluyorum diyorsun o panik halinde birde…igne vuruyor soylemiyor..

Evet mesanenin dolu olmamasi gerek ama bunun icin zaten ya senin wc ye gitmen gerekir ya da senin yattigin yerde ihtiyacini gidermeleri gerekirdi.

Ayrica suyunu patlatirkende.. bu islem acili degil
Ama sancilari sıklaştıran bir eylem sonucta…bunu yapmadan soylemeleri gerekirdi..hayvanlara bile merhamet etmis yaradan bunlar dogum yapan kadina insan gibi davranmiyolar. Zaten ulkemizde ne zaman iyiydi? Bizim buyuklerimize zamanindaa, sex yapmayi biliyorsun dogurmayi mi bilmiyorsun diyen hemsireler varmis. Empati yapmayi bilmeyen kasap gibi davranan doktor ve hemsireler.. boyle yapanlar…

Genişletmek için tıkla...

Bbyyss .!.:

Benim ilk doğumumun neredeyse aynısını yaşamışsınız ne yaşadığınızı da ne hissettiğinizi de çok iyi anlıyorumEn azından o kadar sancı çekip sonrasında sezaryene alınmamışsınız acı üstüne acı olacaktı,benimle birlikte doğum yapan bir kadın bunu yaşamıştı.Ben de ilk 2 sene falan bir daha asla doğurmam diyordum şimdi ikinciyi büyütüyorumHer acı unutuluyor,hem ikincide daha tecrübeli oluyorsun ben özellikle ıkınmada problem yaşadığım için onun tekniklerini öğrenmiştim,bir de sancı gelirken odamda sıcak suyu belime tutmuştum.Yine suni sancı almıştım ama bu sefer 20 dk çektim sancıyı hemen doğumum oldu.
Ayrıca bebekle kurulamayan bağ bir müddet öyle gidiyor ama tabi ki sonrasında düzeliyor hiç kafanızı yormayın buna.

Genişletmek için tıkla...

noram .!.:

doğum yaparken kafamdan "bana yalan söylediler, bana yalan söylediler.." şarkısı çalıyordu valla. doğum sancısı zor ki benim ilk doğumum olmasına rağmen kolay geçmişti. yarım saatte doğurdum oğlumu. insan doğum anındaki rahatlığıyla gözü bebeği falan görmüyor. doğumdan korkmuyorum dersem yalan olur ama süreci bildiğim için daha iyi yönetebileceğimi düşünüyorum. doğum sezaryen ya da vajinal farketmez zor. her türlüsü zor.

ayrıca "hamileler etkilenir, korkutmayın." vs bana safsata geliyor. neyse o, bazı insanların daha kolay tolere edebiliyor olması o anın zorluğunu değiştirmiyor. çünkü bana da normal doğum yapan herkes pıt diye doğurduğunu anlattığı için o acı dalgasını yiyince yediğim şoku anlatamam. eve geldik bebişle "allahım bu ne kadar zor bir süreçmiş" demiştim. bunu birçok kadının yapıyor olması kolay olduğu anlamına hiçbir şekilde gelmiyor. çoğu insan da bu konuda dürüst değil anlayamadığım bir şekilde. kendilerine itiraf mı edemiyorlar diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...