Dogum sonrasi evlilik

durum vahim yani.ay bende tam tersiydi eşim şafak sayar gibi saydı 40 günü o yüzden ne diyceğimi bilemedim. bizimkindede bebeğe ilgi yoktu bende ondan şikayet ederdim.
ama çok hoş bişey bebeğine düşkün olması. bu haline sabretmeniz gerekecek bir süre elbet düzelecektir
 

Ama bunu sormadi ki ? Mesela regl donemlerimde daha bitmedi mi diye sorardi.
Ki 40im çiktiginda herkes lohusalik bitti hehe diye soylediler yaninda. Bende hamileyken demistim 40 cikana kadar iliski yokmuş diye.. 40imdan sonra 15 gun gecti yine bir soru yok. Sonra bir gece cok kanamam oldu anneme soylerken duydu. Hic sormadi yine niye olmuş varmi birsey bir sıkıntımı var acaba niye bitmedi diye. Benim şasirdigim seyler bunlar ve bunun gibi şeyler.
 

Bende şafak sayar diye bekledim ama öyle olmadi tabii.
Herkesin derdi farkli işte sanirim kötünun iyisini bulmak gibi birsey..
 
Ama işte bunu dolaylı söyleyip durmayın adama. Annenizle konuşurken duymasın. Deyinki bu kanamam hala bitmedi, annemle de konuştum başka bir şey olabilirmiş, internetten araştırdım korktum. Doktora gitmek istiyorum deyin. O sözlerden sonra yok ya sana bişey olmaz, ne doktoru şimdi bebekle gitmeyelim sen tek git gibi öküz vari cümleler kurarsa üzül.
Ben eşimi telefonda konuşurken duysam bile bana söylemediği için kendi içinde halledebildiği bir sorunu var derim, bişey demem. Benim için bu ilgisizlik değil, kulak misafiri olduğum konuya burnumu sokup maydonoz olmak.
 

Haklisiniz sanirim gercekten esimle iletişimsizlik yaşiyoruz. Bunu en kisa surede cozmeliyim tesekkur ederim
 
Eşim doğumdan sonra bana seni dudağından öptüğüm an oğluma kötülük yapıyormuşum gibi hissediyorum demişti ama zamanla geçti tabiki
 
Şu misafirleri bi defet önce ne olur. Burada ben daraldim yeminle. Bir buçuk ay sonra doğumum var inşallah. Annem babam gelecek memleketten. Gündüzleri kv gelir ki bir hafta sonra o da tatile gidecek. Kaynım ve kp de bir kez görmeye gelse tamam. Daha da kimseyi istemem. Eşimin sülalesi ile eşimin de arası pek iyi değil zaten. İlla gelelim derlerse 40'i çıkmadan kabul etmiyorum kimseyi demeyi düşünüyorum. Bebek daha su gibi. Kalabalığın içinde ne işi var.

Seks konusu bizde de karışık olacak belli çünkü eşim çok korkak. Canım yanar korkusuyla iyice iyileşmemi bekler ki o da zaten kanama bitişine denk gelir. Bakalım nasıl olacak bilemiyorum. Ama açık açık konusmak her zaman daha iyidir. Eşine beni kadın olarak görmüyor musun gibi kaçmayacaği bir soru sor mesela.
 
Estağfurullah yaaa. Öyle demek istemedim.
Cogu erkekte var bu. Baba olunca level atladım sanıyorlar.
Ben de bir keresinde eşimin yanına oturdum sadece, sarılma falan yok, kızım da pusetinde oynuyor kendi kendine. Daha 4 aylık. Eşim " kızım kıskandı, yanima oturma başka tarafa otur " dedi.
Ne kadar bozuldum anlatamam. Şimdi hatırlatıyorum böyle böyle yaptın diye.
Ben nerden dedim ömür boyu konuşacaksın diyor
 
Benim esimde en başta bi tuhaflasmisti genel olarak bisey oluyor herhalde bu erkeklere dogumdan sonra İlk iliskiyi dort gozle bekledi dogumdan sonra ama ondan sonra bi kal geldi dedigin gibi beni anne olarak gordu bi sure. Hatta daha 2 ay olmustu dogum yapalı ve 1 aydan fazla ayri kalcaktik. O gunun gecesinde ne yapti dersin uyudu
Zamanla normale döndük şükür:) sizde dönersiniz
 
Bu yüzden doğum yapan birine 40ı çıkmadan gitmiyorum.
Kadını ablukaya almışlar, zombi gibi çökmüşler resmen. Hayır 3 günlük bebeği görmeyiver. Zaten garibim nasıl bir gezegene geldiğinin farkında değil.

Kocanızın niyeti bence kötü değil. Burada çok fenalarını okudum. Bana göre siz incinirsiniz (operasyondan dolayı) ya da canınız acır diye bir anda sıçramış. Okuduğumda aklıma ilk gelen; 'adam da size kaç gündür hasret düz duvara tırmanıyor muhtemelen, siz öpünce kendisine engel olamamaktan korkmuş olabilir.' oldu açıkçası.
Doktorunuz gereken bilgiyi vermiştir zaten. Kendinizi şişirmeyin, bence sürenin dolmasını bekliyor.
 
Bu triplere benim eşim de girmişti :) Benim lohusa kanamam 52 gün sürmüştü mesela, bir de üzerine eşimin bu anlamda uzaklaşması.. aldığım kilolar, üstümdeki kusmuk ve süt kokusu.. uykusuzluk.. artık eşimin beni isteyemeyeceğini, benim bile kendimi istemediğimi vs.. böyle düşüncelerle şişirmiştim kendimi iyice :) gurur yapıp konuşmamıştım, bir iki kere çıtlatır gibi oldum istemediğini söyledi.. Hormonlarım zaten coşmuş, omzumda uyuyan bebekle ne yapacağımı bilmiyorum, her gün saatlerce ağlardım..

Doğumdan yaklaşık 3 ay sonra yakınlaştık birbirimize. Sonra yavaş yavaş düzene girdi hayatımız. Biz ebeveyn olmaya, bebekli hayata alıştık. Bebeğimiz bize ve dünyaya adapte olmaya başladı.

İkinci doğumum da bu uzaklığı hiç yaşamadık mesela :) 3 hafta kanamam sürdü, 40 gün iyileşmem için bekledik. Sonra hayatımız eskisi gibi devam etti. Zaten bebekli bir düzenimiz olduğu için (oğlumla kızımın arası 22 ay) çok majör bir değişiklik yaşamadık.

Şu an sizi çok iyi anlıyorum, ama inanın herşey olduğundan büyük görünüyor gözünüze. Yepyeni bir hayata düzene adapte olmaya çalışıyorsunuz ve hormonlarınız size hiç yardımcı olmuyor. Biraz akışına bırakın.
 
1)Suanda gundeminiz cok yogun esinizin dikkati erkek oldugu icin 3 e 4 e bolunemiyo. Sizin kanamanizi vs atlamasi bundan..
2) o gelenler agir dusuncesiz insanlar
3)siz cok cok kibar ince bir insansiniz
4)bunlarin hepsi cok dogal ve gececek
5)sabredin ama nacizane bir hatanizi soylemek isterim: lutfen o duyarsiz kalabaliklara karsi daha ACIK mesajlar verin..yuzunuzu asmanizla anlayacak insanlar olsalar zaten boyle gelmezlerdi..
Total 1 aya hepsi gecer
 
Siz konuşmayıp tavırla işler çözülsün istemişsiniz ama konuşarak bile zor çözülen kaotik bir akrabalık anlayışı var ortada. Gelmesini istemediğine gelme diyeceksin, uygunsa durumu açıklayacaksın, görmek istediğine gel diyeceksin, seviyorsan da git konuş bence tavırdan halden anlasın diye yıpranmaya değmez.
Konuşa koşuşa çözülecek hepsi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…