Merhaba öncelikle yavrulariniza ve size saglikli bir ömür diliyorum
![Heart with arrow :cupid: 💘](https://cdn.jsdelivr.net/joypixels/assets/8.0/png/unicode/64/1f498.png)
Benim de 7 aylik bir oğlum var. Bazen beni felaket zorluyor. Böyle anlarda tek düşündüğüm bir tane daha cocugum olsaydi kesin kafayi yerdim oluyor. Yasadiginiz gerçekten cok zor bir dönem. Tamamen size bagimli 2 yavrunuz var. Etrafınızda size destek olacak kimseniz de yoksa (kardes anne kayinvalide gibi) yorulmamaniz bitip tukenmemeniz işten bile değil.
Benim eltim sizin gibiydi iki cocuk arasi 20 ay var. Su an büyüdüler ama ilk zamanlar kadinin o hallerini gordukce neredeyse cocuk yapma fikrini aklimdan siliyordum. Eşiyle surekli bi tartisma hali, işlere yetisememe, kendine asla vakit ayiramama..
Ama ne oldu biliyor musun? Su an iyi ki peşpeşe dogmuslar diyen bir kadin haline geldi. Çünkü her sey düzene girdi. Çocuklar büyüdü ve birbiriyle oynar hale geldi. Eşle gecirilen vakit kaliteli olmaya başladı.
Simdi de onlari gordukce acaba arayi açmadan 2.yi yapsam mi diyorum :))
Icindekileri cok iyi hissediyorum, seni anliyorum. Yorgunluğunu cok iyi biliyorum. Ama sadece zamana ihtiyacin var. Cok güçlü olmana gerek yok sen super kahraman degilsin annesin insansin. Gerekirse psikolojik destek al. Esini daha cok isin icine katmaya calis. Düzelecek her sey sana söz