Merhaba 2.5 aylık bebeğim var ve sanırım doğum sonrası depresyon yaşıyorum. Sezeryan ile doğum yaptım ve İlk haftalar hiçbir sorunum yoktu. Doğumdan korkardım ama o bile korktuğum kadar zor olmamıştı. Bebeğimi sahiplendim ve iyiydim. Faka son birkaç haftadır inanılmaz bir ruh halindeyim. O kadar mutsuz hissediyorum ki, sürekli yanımda annemi veya kız kardeşimi istiyorum. Fakat onlarda uzun süre kaldıları ama biraz uzak olduğumuz için artık yanımda değiller.Gündüz yalnız kaldığım an sıkıntı basıyor, bebeğimi seviyorum ama bu hayatı kabullenemiyorum, sürekli ‘’ bebek olmasa şuan şunu yapardım’’ diye düşünüyorum. En mutlu olmam gereken dönemde neden bunu yaşıyorum diyorum. Eşim inanılmaz anlayışlı bir insan ve o kadar mutlu ki, onu da üzmekten yoruldum. Gün içinde resmen saatleri sayıyorum. Bu durumu yaşayan var mı?