- 15 Eylül 2022
- 2.495
- 1.656
- 32
Vesvese oluyor haliyle lohusalıktan geçecektir zamanla inşallahTeşekkür ederim eşim çok destek oluyor ondan yana hiçbir sıkıntım yok ama sanki hiç geçmeyecek gibi gün içinde düşünceler ve sıkıntılar beni bırakmıyor /(
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Vesvese oluyor haliyle lohusalıktan geçecektir zamanla inşallahTeşekkür ederim eşim çok destek oluyor ondan yana hiçbir sıkıntım yok ama sanki hiç geçmeyecek gibi gün içinde düşünceler ve sıkıntılar beni bırakmıyor /(
İnşallahVesvese oluyor haliyle lohusalıktan geçecektir zamanla inşallah
Ben de böyle hissediyorum. Bebeğim 5 aylık hâlâ alışamadım bebekli hayata. En çok da eşimi üzüyorum, her çilemizi çekiyor buna üzülüyorum. Umarım kolay atlatırız hepimiz bu süreci. Annelerimiz ne yapmış, nasıl dayanmış bunu düşünüyorum hep.. sağlıkla büyüsün bebeğinizMerhaba yorumunuz için teşekkür ederim siz kaçıncı aydasınız peki, ben yanımda birileri kalırken tamamen eski halimleyim bebeğe karşı daha sevgi doluyum, ama tek kalınca bu ruh hali beni mahfediyor
Merhaba 3.5 aylık bebeğim var ve sanırım doğum sonrası depresyon yaşıyorum. Sezeryan ile doğum yaptım ve İlk haftalar hiçbir sorunum yoktu. Doğumdan korkardım ama o bile korktuğum kadar zor olmamıştı. Bebeğimi sahiplendim ve iyiydim. Faka son bir bucuk aydır falan inanılmaz bir ruh halindeyim. O kadar mutsuz hissediyorum ki, sürekli yanımda annemi veya kız kardeşimi istiyorum. Fakat onlarda uzun süre kaldıları ama biraz uzak olduğumuz için artık yanımda değiller.Gündüz yalnız kaldığım an sıkıntı basıyor, bebeğimi seviyorum ama bu hayatı kabullenemiyorum, sürekli ‘’ bebek olmasa şuan şunu yapardım’’ diye düşünüyorum. En mutlu olmam gereken dönemde neden bunu yaşıyorum diyorum. Eşim inanılmaz anlayışlı bir insan ve o kadar mutlu ki, onu da üzmekten yoruldum. Gün içinde resmen saatleri sayıyorum. Bu durumu yaşayan var mı?
ben de 1 ay önce doğum yaptım. bende de sinirlilik ve kafaya çok takma hali oluyor. eşlerinizi ne konuda uzuyorsunuz? ben sürekli aynı şeyleri pişirip pişirip önüne koyuyorum elimde değil o da çok üzülüyor. mesela doğum yaptığım ikinci günüydü ben hastanedeydim sezeryan doğumdu, büyük oğlumu oynasın diye annesine götürdü beni bırakıp 2-3 saat falan . kirk kere başına kaktım ben hastanedeyken senin ne işin vardı niye yanımdan ayrıldın diye. hep benle ilgilensin istiyorum. iki çocukla uğraşıyorum akşam eve gelince üzerimden yük alsın biraz istiyorum ama o da yorgun geliyor pek ilgilenemiyor iyice sinirli oluyorum elimde olmadan surat yapıyorum kendimden yoruldum. var mı benim gibi olanBen de böyle hissediyorum. Bebeğim 5 aylık hâlâ alışamadım bebekli hayata. En çok da eşimi üzüyorum, her çilemizi çekiyor buna üzülüyorum. Umarım kolay atlatırız hepimiz bu süreci. Annelerimiz ne yapmış, nasıl dayanmış bunu düşünüyorum hep.. sağlıkla büyüsün bebeğiniz
Çok teşekkür ederim yorumunuz için.. bu ara gerçekten bana sarılanların omzunda ağlıyorum sürekli geçmesini sabırla bekliyorumHepimiz o duyguları hissediyoruz. Bunalıyoruz çocuksuz hayatı da özlüyor insan elbette çünkü çok farklı bir durum sürekli senin bakımına muhtaç. Baba belli şeyleri yapabiliyor vicdanen anne daha çok ilgileniyor bebekle. Buna biraz sosyal medya da neden oldu ama. Sürekli yok kadın önceki hayatının yasını tutar yok artık hayatınız cehennem. Bu videolar zaten zor bir süreci daha da zor hale getiriyor. Bir süre bebeğe göre yaşamak zorundayız bunu kabulleneceğiz.
Elbette yanında birilerini istemen doğal. Ya ben arkadaşımla görüntülü konuşup kahve içtim diye sosyalleştim sanıyorum hep aynı rutinde olmak bebeğin uykusu beslenmesi yıkanması bunlara kapılıp günümüzün saatlerini unutmuyor muyuz?
Evlat sevgisi dünyanın en güzel şeyi bu durumu katlanabilir kılıyor mu evet. Ama zorlanmak da çok doğal. Bebek de zorlanıyor :)
Zamanla daha iyi olacak keşke sarılabilsem diyorum böyle bunalan anneler görünce. Evet biz de bunalıyoruz ama alışacağız deyip sarılmak istiyorum. Emin ol bebeğine çok güzel bakıyorsun ve anneliğe alışmana az kaldı :)
Siz de doğum yapalı henüz çok yeniymiş üstelik 2 çocuk Allah kolaylık versin, ben yardım konusunda eşimle bi sıkıntı yaşamıyorum ama bu depresyonumla onu üzdüğüm için çok üzülüyorum yorgunlyk ve lohusalık etkisiyle yaptıklarınız normal bence..ben de 1 ay önce doğum yaptım. bende de sinirlilik ve kafaya çok takma hali oluyor. eşlerinizi ne konuda uzuyorsunuz? ben sürekli aynı şeyleri pişirip pişirip önüne koyuyorum elimde değil o da çok üzülüyor. mesela doğum yaptığım ikinci günüydü ben hastanedeydim sezeryan doğumdu, büyük oğlumu oynasın diye annesine götürdü beni bırakıp 2-3 saat falan . kirk kere başına kaktım ben hastanedeyken senin ne işin vardı niye yanımdan ayrıldın diye. hep benle ilgilensin istiyorum. iki çocukla uğraşıyorum akşam eve gelince üzerimden yük alsın biraz istiyorum ama o da yorgun geliyor pek ilgilenemiyor iyice sinirli oluyorum elimde olmadan surat yapıyorum kendimden yoruldum. var mı benim gibi olan
evet ben de sonradan eşimi üzdüğüm için ayrıca üzülüyorum. kisir döngü. bu dönemde antidepresan kullanan var mı emzirirken bebeğe zararı olmaz diyor drlar ama süte de bir miktar geçiyor.Siz de doğum yapalı henüz çok yeniymiş üstelik 2 çocuk Allah kolaylık versin, ben yardım konusunda eşimle bi sıkıntı yaşamıyorum ama bu depresyonumla onu üzdüğüm için çok üzülüyorum yorgunlyk ve lohusalık etkisiyle yaptıklarınız normal bence..