arkadaşlar ben o kadar çok düşündüm ki hayat biraz garip aslında . doğuyoruz herşey çok güzel. çocukluk süper eğlenceli. sonrası sorumluluk ve acı üzüntü. neşeli günler az belki lkimine göre. ama o zaman ölüyorsak neden doğuyoruz diyorum ama doğanın kanunu bu diyenleri duyar gibiyim. fakat mantık dışı çok şey var yaaa. çok kısaca düşüncelerimi yazmak istedim. pek vaktim yok şu an. gene gelir yazarım. sizlerinde düşüncelerinizi merak ediyorum:1shok:
Belki bir açıklaması vardır ama bunun cevabını herhalde öbür tarafta alacağız.Bu dünyada yapılan hiç bir açıklama bana inandırıcı gelmiyor. İmanın şartlarından bir taneside kadere imandır.Bir de alınyazısı olayı var derler. O zaman da ister istemez sorgulamaya başlıyorum madem alınyazım ben doğmadan yazılmış o zaman yaptıklarımdan dolayı niye cezalandırılacağım diye sorduğumda cevabını hemen veriyorlar Allah sana akıl fikir vermiş doğruyu yanlışı ayır diye.Ben doğruyu yanlışı kendim ayıracaksam o zaman alınyazısını devre dışı bırakmış olmuyormuyum? Ya da hitlerin dünyaya geliş amacı neydi acaba? milyonlarca insanın ölümüne sebep oldu.Hitler öbür dünyada günahkar olarak cezalandırılacak diye ölen onca insanın günahı neydi? Onlarda günahsız öldürüldüler diye öbür dünyada mükafatlandırılacaklarmı? Belgesel seyrediyorum orasıda kan revan içinde Allah sanki otçul hayvanları etçil hayvanlar beslensin diye yaratmış. Etçil hayvanların ne özelliği varsa? dünyanın düzeni güçlü olan yaşasın güçsüz olan ölsün diye kurulmuş. Bu insanlar içinde geçerli. Benim kaderim niye böyle diyorum Kaderin önüne geçilmez diyorlar.Sakat bir insan düşünün hayata zaten bir sıfır yenik başlıyor bir de ailesi fakir ise hayatı boyunca resmen sürünüyor itilip kakılıyor bizler ise Allaha isyan etme diyoruz vardır bir bildiği seni böyle yarattığı için bu dünyada çektiklerin için öbür dünyada mükafatlandırılacaksın. Üstelik öbür dünyaya gidip de gelen kimse olmamış.Neyse bunlar benim düşüncelerim Şimdi bazılarınız bana kızacak senin dinin imanın yokmu diye.Ama körü körüne inanmakta bana saçma geliyor.Neyse benim de dünyaya geliş sebebim vardır herhalde kimbilir?
Bu soruyu zaman zaman ben de sormuşumdur kendime. En çok da çok değer verdiğim birini kaybettiğim zaman. Birçok kişi gibi ben de ölümü sevmeyenlerdenim. (Ölüme farklı bakan, dünya sürgününün bitişi olarak gören bir çok insan olduğunu biliyorum ama ben onlardan değilim hala)
İnsanın hayatı algılayışı biraz yaşayışı ile ilgili galiba. Eğer dünya ile ilgili yeterince sorumluluk alırsanız, dini inançlarınızla ilgili inandığınız şeyleri yapmaya da başlarsanız bu soruları daha az sormaya başlıyorsunuz bunu keşfettim. Bu tamamen iç huzurla ilgili bir olgu. Eğer iyi bir insan iyi bir kul olma amacı ile çalışıyorsanız bir gün sonunda yatağa girdiğinizde 'Ben bugün dürüst çalıştım, kimsenin kalbini kırmadım, namazımı kıldım -tabi bu benim inancıma göre, yani islamiyete göre - bir gün huzurluyum' diyebiliyorsanız daha az sorgularsınız ya da bu sorgulamaya karşı daha dik bir duruşunuz olur.
Kader bana göre Allahın yazdığı değil bizim yaptığımız. Yani Allah yazdığı için biz yapmıyoruz biz yaptığımız için Allah yazıyor ya da biliyor. Bu Allah'ın herşeyi önceden bilme özelliğindendir. O elbette bilecek. Bu dünya aslında bizi bize kanıtlama sınavı. Yoksa Allah hepimizin ne olduğunu, nerde hata yapacağımızı, nerede isyan edeceğimizi elbette biliyordu. Ama biz bilmiyorduk. Anne karnındaki hayatımızı bilmediğimiz gibi ahiret hayatımızı da hatırlamayınca nasıl bir insan olacağımızı Allah bize kanıtlıyor sadece. Bu dünya bu.
Bunu anlayabilmemiz için yeterince akıl da vermiş yaşam da. Bunun için 30 yıl da bir 60 yıl da. Tek bir akıl da yeterli. Tekrar tekrar yaşamak, tekrar tekrar sınanmak sınanarak olgunlaşmak diye bir kavram yok bana göre. İnsan bir kere yaşar ve kendine göre bir sınavı vardır. Bunu bir şekilde tamamlar ve gider. Baştan başlamaya inanmak dünyaya ait sınavını tam olarak yerine getiremeyen ya da bir yaratıcının olduğuna inanmayan öldükten sonra tamamen yok olacağı fikrinden korkan insanların yüreklerine su serpmek için, 'Allah ya da doğa size bir daha şans verir' diye kandırmaya çalışmaktan başka birşey değil bana göre. Dikkat edin tüm ilahi dinlerin ortak özelliği yaşamı tek bir yaşam olarak kabul etmesidir.
Bu yaşamı nasıl değerlendireceği de Allahın verdiği akılla herkesin kendi iradesindedir.
Belki bir açıklaması vardır ama bunun cevabını herhalde öbür tarafta alacağız.Bu dünyada yapılan hiç bir açıklama bana inandırıcı gelmiyor. İmanın şartlarından bir taneside kadere imandır.Bir de alınyazısı olayı var derler. O zaman da ister istemez sorgulamaya başlıyorum madem alınyazım ben doğmadan yazılmış o zaman yaptıklarımdan dolayı niye cezalandırılacağım diye sorduğumda cevabını hemen veriyorlar Allah sana akıl fikir vermiş doğruyu yanlışı ayır diye.Ben doğruyu yanlışı kendim ayıracaksam o zaman alınyazısını devre dışı bırakmış olmuyormuyum? Ya da hitlerin dünyaya geliş amacı neydi acaba? milyonlarca insanın ölümüne sebep oldu.Hitler öbür dünyada günahkar olarak cezalandırılacak diye ölen onca insanın günahı neydi? Onlarda günahsız öldürüldüler diye öbür dünyada mükafatlandırılacaklarmı? Belgesel seyrediyorum orasıda kan revan içinde Allah sanki otçul hayvanları etçil hayvanlar beslensin diye yaratmış. Etçil hayvanların ne özelliği varsa? dünyanın düzeni güçlü olan yaşasın güçsüz olan ölsün diye kurulmuş. Bu insanlar içinde geçerli. Benim kaderim niye böyle diyorum Kaderin önüne geçilmez diyorlar.Sakat bir insan düşünün hayata zaten bir sıfır yenik başlıyor bir de ailesi fakir ise hayatı boyunca resmen sürünüyor itilip kakılıyor bizler ise Allaha isyan etme diyoruz vardır bir bildiği seni böyle yarattığı için bu dünyada çektiklerin için öbür dünyada mükafatlandırılacaksın. Üstelik öbür dünyaya gidip de gelen kimse olmamış.Neyse bunlar benim düşüncelerim Şimdi bazılarınız bana kızacak senin dinin imanın yokmu diye.Ama körü körüne inanmakta bana saçma geliyor.Neyse benim de dünyaya geliş sebebim vardır herhalde kimbilir?
Kro Resimdeki Oğlan Senin Mi?