- Konu Sahibi waterhardeningsteel
-
- #1
Merhaba sevgili arkadaslarım anneler ve anne adaylarııı ! ben 7 gun once dondum istanbula. ancak yazabiliyorum hikayemi! biraz uzun ama nerden baslayayım acaba
ben ürdünde iş güç koca ugrasıyordum iste biliyosunuz. hiç bir agrım sızım yoktu. ama milletten duymustum nişan geliyomus bi de su braxton hicks kasılmaları baslıyomus işte onları bekliyordum ben . dogumuma 16 gün kala artık istanbula gelmeye karar verdim . hic dogum belirtisi olmadıgından biraz gec gelecegini tahmin ediyorduk. ilk dogumlar gec olurmus ya . neyse o gün internette eda ile muhabbet ettik işte ne zaman dogacaklar falan dedik sabırsızlanıyoruz ya. ben orda dogum olacagı gün kadınların enerji dolduklarını okumustum. aksam eve gittigimde kendimi cok yorgun hissediyordum. hatta kendi kkendime su bebek dogmaya niyetlensse de enerji dolsam dedim! o gece ucaga binip istanbula gelmeye karar verdik. ucak sabaha karsı saat 4,25 te kalkacaktı. ben kendimi cok yorgun hissettiğim için biraz yatıcam eger iyi hissedersem gideriz olmazsa yarın gideriz dedim. ve yattım . bi ara hafif bir karın agrısıyla uyandım. saate baktım erkense havaalanına gidelim diye . baktım saat sabah 4 :20 olmus. kacırdım ucagı diye üzüldüm meger uçaga binseymişim sancılarım ucakta tutacakmış. belki de basınctan dolayı dogururdum da. neyse ben tuvalete gittim bişey yok.ç yine yattım ve bes dakika sonra yine agrıdı karnım. üç beş kere tuvalete gittikten sonra esim şaka yaparak doguruyosun galiba dedi ve gülüştük. üşüttüm sandım ve sıcak suyla banyo yaptım ama yine gecmedi. sonra nerden aklıma geldiyse telefonun kronometresini actım ve bi baktım ki sancılar 5 dakika arayla geliyor. o zman galiba doguruyo muyum ne dedim. neyse saat 8 e kadar agrıdı karnım belim ve 8 de bavulu alıp yola cıktık. ben hala alıstırma kasılmaları zannettiğim için önce doktora sonra havaalanına gitmeyi düşünüyorum. doktora gittim elini içime soktu ve 3 cm dedi ! benim canım yanmıstı gözlerim dolmustu o dogum baslamıs diyince ciyak ciyak aglamaya basladım durdurun diye! igne yapın dedim dikiş atın bi şekilde durdurun ben burda doguramam kimsem yok benim! mümkün diil dediler bana sarıldılar teselli ettiler korkma cok güzel olacak cok iyi bakacaksın bebeğine cok iyi bi anne olacaksın dediler. sonra kocamla yola düştük kendime bi gecelik bi de don aldım . bebege aldıım elbiselerden d ebi takım alıp hastaneye gittik.tam doktorumun bitişiğinde özel hastane ama sırf dogum için. epidural istediğimi söyledim.tamam dediler. odama aldılar. parmakladılar işte zırt pırt. bi ara bana bi şişe takarken sancı dayanılmaz oldugunda haber ver epidural yapıcaz dediler. ben de acıya dayanıklıyımdır dayanamayacak kadar sancılanacagımı sanmıyorum güçlüyümdür falan dedim o ara pek hafif ya sancılar. meger o taktıkları suni sancıymıs. iki dakika sonra hava attıgım kadına bas bas bagrmaya basladım götür beni diyee! rezil oldum yani tüm havam söndü!iğne vurulduktan sonra hiç bişey hissetmedim süperdi. doguma yakın suyumu patlattılar. dogumhanede 15 20 dakikada dogdu yavrum.10 aralıkta saat 16:15 te 37 hafta 6 günlükken 3 kilocuk geldi dünyaya. 3 tane de dikişim oldu. sonra basım cok agrıdı ama üç gün kaldım hastanede.sonra çok iyi oldum. bu arada hergün sabunla yıkandım hiç krem yağ sürmedim ama bi tane bile catlak olmadı hiç uğrasmayın hamile kızlar olacaksa oluyo olmayacaksa olmuyo kasmayın yani.ürdünde 38 gün kaldım. sadece eşimin ve bir işçim var mehmet abi onun yüzünü gördüm. komşum bile yoktu yardım edecek ama Allah kimsesizlerin kimsesi gercekten. Bana cok yardım etti.mucize gibiydi hersey bebegime bakabildim tek başıma. Bebegim bir kere bile ben yemek yerken aglamadı aglıyorsa bile ben acıkınca doyana kadar sustu düşünün yani. Sanırım melekler bakıyordu yavruma ben karnımı doyurana kadar. Allah o kadar büyük ki kızlar hiç yalnız değiliz aslında. Cok şükür Allahıma herseyim cok güzel gitti. Cok uzun anlattım beeeeeeeee!! su an çok mutluyum,bebeğimi cok seviyorum . sizleri de çok özledim Rabbim annelik duygusunu her isteyene tattırsın insallah
ben ürdünde iş güç koca ugrasıyordum iste biliyosunuz. hiç bir agrım sızım yoktu. ama milletten duymustum nişan geliyomus bi de su braxton hicks kasılmaları baslıyomus işte onları bekliyordum ben . dogumuma 16 gün kala artık istanbula gelmeye karar verdim . hic dogum belirtisi olmadıgından biraz gec gelecegini tahmin ediyorduk. ilk dogumlar gec olurmus ya . neyse o gün internette eda ile muhabbet ettik işte ne zaman dogacaklar falan dedik sabırsızlanıyoruz ya. ben orda dogum olacagı gün kadınların enerji dolduklarını okumustum. aksam eve gittigimde kendimi cok yorgun hissediyordum. hatta kendi kkendime su bebek dogmaya niyetlensse de enerji dolsam dedim! o gece ucaga binip istanbula gelmeye karar verdik. ucak sabaha karsı saat 4,25 te kalkacaktı. ben kendimi cok yorgun hissettiğim için biraz yatıcam eger iyi hissedersem gideriz olmazsa yarın gideriz dedim. ve yattım . bi ara hafif bir karın agrısıyla uyandım. saate baktım erkense havaalanına gidelim diye . baktım saat sabah 4 :20 olmus. kacırdım ucagı diye üzüldüm meger uçaga binseymişim sancılarım ucakta tutacakmış. belki de basınctan dolayı dogururdum da. neyse ben tuvalete gittim bişey yok.ç yine yattım ve bes dakika sonra yine agrıdı karnım. üç beş kere tuvalete gittikten sonra esim şaka yaparak doguruyosun galiba dedi ve gülüştük. üşüttüm sandım ve sıcak suyla banyo yaptım ama yine gecmedi. sonra nerden aklıma geldiyse telefonun kronometresini actım ve bi baktım ki sancılar 5 dakika arayla geliyor. o zman galiba doguruyo muyum ne dedim. neyse saat 8 e kadar agrıdı karnım belim ve 8 de bavulu alıp yola cıktık. ben hala alıstırma kasılmaları zannettiğim için önce doktora sonra havaalanına gitmeyi düşünüyorum. doktora gittim elini içime soktu ve 3 cm dedi ! benim canım yanmıstı gözlerim dolmustu o dogum baslamıs diyince ciyak ciyak aglamaya basladım durdurun diye! igne yapın dedim dikiş atın bi şekilde durdurun ben burda doguramam kimsem yok benim! mümkün diil dediler bana sarıldılar teselli ettiler korkma cok güzel olacak cok iyi bakacaksın bebeğine cok iyi bi anne olacaksın dediler. sonra kocamla yola düştük kendime bi gecelik bi de don aldım . bebege aldıım elbiselerden d ebi takım alıp hastaneye gittik.tam doktorumun bitişiğinde özel hastane ama sırf dogum için. epidural istediğimi söyledim.tamam dediler. odama aldılar. parmakladılar işte zırt pırt. bi ara bana bi şişe takarken sancı dayanılmaz oldugunda haber ver epidural yapıcaz dediler. ben de acıya dayanıklıyımdır dayanamayacak kadar sancılanacagımı sanmıyorum güçlüyümdür falan dedim o ara pek hafif ya sancılar. meger o taktıkları suni sancıymıs. iki dakika sonra hava attıgım kadına bas bas bagrmaya basladım götür beni diyee! rezil oldum yani tüm havam söndü!iğne vurulduktan sonra hiç bişey hissetmedim süperdi. doguma yakın suyumu patlattılar. dogumhanede 15 20 dakikada dogdu yavrum.10 aralıkta saat 16:15 te 37 hafta 6 günlükken 3 kilocuk geldi dünyaya. 3 tane de dikişim oldu. sonra basım cok agrıdı ama üç gün kaldım hastanede.sonra çok iyi oldum. bu arada hergün sabunla yıkandım hiç krem yağ sürmedim ama bi tane bile catlak olmadı hiç uğrasmayın hamile kızlar olacaksa oluyo olmayacaksa olmuyo kasmayın yani.ürdünde 38 gün kaldım. sadece eşimin ve bir işçim var mehmet abi onun yüzünü gördüm. komşum bile yoktu yardım edecek ama Allah kimsesizlerin kimsesi gercekten. Bana cok yardım etti.mucize gibiydi hersey bebegime bakabildim tek başıma. Bebegim bir kere bile ben yemek yerken aglamadı aglıyorsa bile ben acıkınca doyana kadar sustu düşünün yani. Sanırım melekler bakıyordu yavruma ben karnımı doyurana kadar. Allah o kadar büyük ki kızlar hiç yalnız değiliz aslında. Cok şükür Allahıma herseyim cok güzel gitti. Cok uzun anlattım beeeeeeeee!! su an çok mutluyum,bebeğimi cok seviyorum . sizleri de çok özledim Rabbim annelik duygusunu her isteyene tattırsın insallah