- 17 Eylül 2020
- 1.084
- 1.216
Sevgili Kk üyeleri , çoğunuz benden büyüksünüz. Yaşım daha 22 fakat yaşadıklarım .. Başlıyorum.. ( özet geçeceğim)
Lise 2de 15 yaşındayken 10 aylık bir ilişkim vardı o zamanlar ergenlik işte aşık olmuştum. O zamanlar ilişkimi ailem öğrenince büyük bir tepki verdikleri için ondan ayrılmaya kalktım. Fakat son kez buluşalım dedi . Bende tamam demiştim. Buluştuk o gün ikimizin de yaşları tutmuyor tabi motorla almıştı beni geri okuluma bırakırken yolda jandarma vardı biz geri dönmek zorunda kaldık . Okuduğum yer köydeydi bu arada kış ayıydı . Sonra ben zaten geç kalmıştım ve daha geri gidemedim. Yani kaçtık kaçmış olduk 17 gün birlikte kaldık. Aramızda bişe geçmedi . Heryerde aradılar beni en son müge anlıya çıkılacağı gün araya belediye başkanı girdi ve bulunduk. Ailemin karşısına çıktık sonra bize nişan yaptılar. Ben okuluma tekrar geri döndüm. Okulumu bitirdim o şekilde.sağlık okuyordum . Nişanlılık evrem çok kötü geçti zaten o yaşta ne olabilirdi ki sonra ben ayrıldım okulum bittikten sonra ondan . Onu çok sevdim ama maddi imkansızlıklar nedeniyle ayrıldık bi şekilde. (Nişanlıyken imam nikahı kıyılmıştı bu arada birlikteliğimiz de olmuştu 1 kereye mahsus)
Neyse üniversiteye gittim ben o da askere gitti biz yine ayrı kalmadık o hiçbir zaman beni bırakmak istemedi zaten deli oluyordu . Sonra barıştık , fakat tekrar ayrıldık yine ben bıraktım aradan zaman geçti ben üniversite bitirdim . Onun teyzesinin kızı onu seviyordu . Bu onunla evlendi. Askeri personel oldu o arada tabi . Sonra bana evliyken de yazdı yapamıyorum seviyorum falan o zaman hiçbir şekilde dönüş yapmamıştım ona.
Aradan 1 yıl geçti ben biriyle tanıştım güvendim. Evlendim. Neyse evlendiğim kişiyle 8 ay evli kaldım. Mart ayında boşandık. O da boşanmış.
Biz tekrar konuşmaya başladık anneme de yazıyor ara sıra konuşuyorlar fakat annem bizim konuştuğumuzu bilmiyor şuanda . Ben kalbime söz geçiremiyorum. Yaptığımız hataların farkındayız özellikle ben. Şimdi yavaş ve emin adımlarla ilerlemek istiyoruz. Fakat doğru yolda mıyım anneme söylemeli miyim bilmiyorum
Bizim kaç senedir yaşadıklarımızı tüm çevrem biliyor. Aynı köydeniz ve çoktan konuştuğumuza dair dedikodular çıkmış bile herkes öyle biliyor kimseye söylediğimiz halde Çok seviyoruz herşeyin farkındayız ama korkuyorum ergen cesaretim yok artık hiçbişe için . Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim. Arada olan olayları yazmadım bile .
Lütfen olumsuz yorum yapmayın valla kaldıracak gücüm yok şuanda
Lise 2de 15 yaşındayken 10 aylık bir ilişkim vardı o zamanlar ergenlik işte aşık olmuştum. O zamanlar ilişkimi ailem öğrenince büyük bir tepki verdikleri için ondan ayrılmaya kalktım. Fakat son kez buluşalım dedi . Bende tamam demiştim. Buluştuk o gün ikimizin de yaşları tutmuyor tabi motorla almıştı beni geri okuluma bırakırken yolda jandarma vardı biz geri dönmek zorunda kaldık . Okuduğum yer köydeydi bu arada kış ayıydı . Sonra ben zaten geç kalmıştım ve daha geri gidemedim. Yani kaçtık kaçmış olduk 17 gün birlikte kaldık. Aramızda bişe geçmedi . Heryerde aradılar beni en son müge anlıya çıkılacağı gün araya belediye başkanı girdi ve bulunduk. Ailemin karşısına çıktık sonra bize nişan yaptılar. Ben okuluma tekrar geri döndüm. Okulumu bitirdim o şekilde.sağlık okuyordum . Nişanlılık evrem çok kötü geçti zaten o yaşta ne olabilirdi ki sonra ben ayrıldım okulum bittikten sonra ondan . Onu çok sevdim ama maddi imkansızlıklar nedeniyle ayrıldık bi şekilde. (Nişanlıyken imam nikahı kıyılmıştı bu arada birlikteliğimiz de olmuştu 1 kereye mahsus)
Neyse üniversiteye gittim ben o da askere gitti biz yine ayrı kalmadık o hiçbir zaman beni bırakmak istemedi zaten deli oluyordu . Sonra barıştık , fakat tekrar ayrıldık yine ben bıraktım aradan zaman geçti ben üniversite bitirdim . Onun teyzesinin kızı onu seviyordu . Bu onunla evlendi. Askeri personel oldu o arada tabi . Sonra bana evliyken de yazdı yapamıyorum seviyorum falan o zaman hiçbir şekilde dönüş yapmamıştım ona.
Aradan 1 yıl geçti ben biriyle tanıştım güvendim. Evlendim. Neyse evlendiğim kişiyle 8 ay evli kaldım. Mart ayında boşandık. O da boşanmış.
Biz tekrar konuşmaya başladık anneme de yazıyor ara sıra konuşuyorlar fakat annem bizim konuştuğumuzu bilmiyor şuanda . Ben kalbime söz geçiremiyorum. Yaptığımız hataların farkındayız özellikle ben. Şimdi yavaş ve emin adımlarla ilerlemek istiyoruz. Fakat doğru yolda mıyım anneme söylemeli miyim bilmiyorum
Bizim kaç senedir yaşadıklarımızı tüm çevrem biliyor. Aynı köydeniz ve çoktan konuştuğumuza dair dedikodular çıkmış bile herkes öyle biliyor kimseye söylediğimiz halde Çok seviyoruz herşeyin farkındayız ama korkuyorum ergen cesaretim yok artık hiçbişe için . Buraya kadar okuduysanız teşekkür ederim. Arada olan olayları yazmadım bile .
Lütfen olumsuz yorum yapmayın valla kaldıracak gücüm yok şuanda