Merhaba,
Benim yeğenim disleksi hastası, ve ailesinin sorunlarından ötürü onun ders ve okulla alakalı bir çok durumunda sürekli ona ablalık etmek durumundaydım. Kendisi öğrencinizden ortalama 3 yaş büyük yalnızca. Yani kendisiyle ilgilendiğimde öğrencinizle aynı yaştaydı. Disleksi hastalığından dolayı, özel eğitim alıyordu. Oradaki eğiticilerin verdiği bilgilerden bahsedeyim, belki fikir ve belki ışık olur ki o ışık sizde fazlasıyla var. Neyse...
Disleksi özellikle unutmak ve konuşmaya bağlı olduğundan ve benzerlik içeren kavramları (ki harf örneğini vermişsiniz) karıştırmakla boy gösterir. Aman aman büyük sorun gibi gözükmese de çok hassas. Bundan dolayı 5 yaş seviyesinde hafıza oyunları, (mesela üç fincandan birisinin içine para koyuyorduk. Gözünün önünde yer değiştiriyorduk yavaşça. Takip et diyorduk. Belki haftalarca bulamadı, ama şuan kendisi gelip bunu bize yapacak kadar iyi bir noktaya geldi. Toplu konusmalara (yani siz sınıfa konu anlatırken) bu tarz konusmalara beyin odaklanamıyormuş. Bu salgının ismi vardı, affedin unuttum. Bundan dolayı göz teması kurarak konuşmak, kendisiyle iletişim kurarken kelimelerin her birini vurguylayarak konuşmak gibi. Benim yeğenim harfleri bile yazamıyordu, şuan günlük tutuyor. Yalnız o kadar üzüldüm ki, çocuk tembel ve zeka sorunu olan çocuk olarak görülmüş ve boşverilmiş.
Çokta duygulandım, bu çocuk sayenizde güvenle kalem tutabilen, söyleneni anlayan ve ne söylediğini bilen bir çocuk olacak. Bu çocuğun geçimsizliğini bile böyle profösörce izlemeniz o kadar önemli ki. Önünüzde ceket iliklerim. Set almak lazım geliyorsa, pay böleriz bende veririm ne gerekiyorsa alırım. Bana yazabilirsiniz özelden. Sizler gibi öğretmenler ne güzel ki hala var, ne güzel ki uzun süre de siz olacaksınız... Allah sizi korusun kötülüklerden.
Sevgiler.