Merhaba arkadaşlar
Ilk başta yalnış anlaşılma olmasın diye soylemek istiyorum her dine karşı son derece saygım var ve asla yadırgamam. Benim durumum biraz karışık, Belli bir yaşa yurtdışında yaşadım ve babam hristiyan olduğu için benim de dinim bu, annemin musulman olduğuna ragmen pek alakası olmadı dinle.Çok iyi hristiyan sayılmam kiliseye de cok nadir giderim son derece inancım var geri kalan kısmı pek dert etmiyodu ta bu seneye kadar..
Erkek arkadaşım son derece modern olmasına ragmen bu konuda sorun yaratmaya başladı. 1 bucuk sene cıkıyoruz, en son cıktıgımız tatilde boyle bir konu açıldı ve dedi ki benin ailem seni asla kabul etmez..''Yarı yabancı olmasını bırak bi kere dinle hiç uyuşmuyoruz''.. anne tarafı komple kapalı ve hiç tanışma firsatımız olmadı. Ama baba tarafıyla aramız çok iyi.
Gerçekten bu durum beni çok dusundurmeye başladı. Naapacağımı bilemedim. Onu o kadar çok seviyorum ki bir turlu şey geçiyo aklımda.. dinimi değiştirmeyi bile goz onune aldım ama ondan herhangi bir tepki gelmedi. Benimle birlikte geleceği goremiyor kafası karışık.. ne yapabilirim? Ayrılmayi aklımdan bile geçirmiyorum cunku bu kadar iyi anlaşabileceğim insanı bulmak gerçekten zor..ve bulmuşken pes etmek istemiyorum ama içimde o kdr buyuk dert oldu ki normal hayata dewam edemiyorum surekli aklımda, o da hissediyodur...
Bu konuda fikirlenizi dinlemek isterdim.. biraz uzun oldu ama..okuduysanız çok tşk :)
Ilk başta yalnış anlaşılma olmasın diye soylemek istiyorum her dine karşı son derece saygım var ve asla yadırgamam. Benim durumum biraz karışık, Belli bir yaşa yurtdışında yaşadım ve babam hristiyan olduğu için benim de dinim bu, annemin musulman olduğuna ragmen pek alakası olmadı dinle.Çok iyi hristiyan sayılmam kiliseye de cok nadir giderim son derece inancım var geri kalan kısmı pek dert etmiyodu ta bu seneye kadar..
Erkek arkadaşım son derece modern olmasına ragmen bu konuda sorun yaratmaya başladı. 1 bucuk sene cıkıyoruz, en son cıktıgımız tatilde boyle bir konu açıldı ve dedi ki benin ailem seni asla kabul etmez..''Yarı yabancı olmasını bırak bi kere dinle hiç uyuşmuyoruz''.. anne tarafı komple kapalı ve hiç tanışma firsatımız olmadı. Ama baba tarafıyla aramız çok iyi.
Gerçekten bu durum beni çok dusundurmeye başladı. Naapacağımı bilemedim. Onu o kadar çok seviyorum ki bir turlu şey geçiyo aklımda.. dinimi değiştirmeyi bile goz onune aldım ama ondan herhangi bir tepki gelmedi. Benimle birlikte geleceği goremiyor kafası karışık.. ne yapabilirim? Ayrılmayi aklımdan bile geçirmiyorum cunku bu kadar iyi anlaşabileceğim insanı bulmak gerçekten zor..ve bulmuşken pes etmek istemiyorum ama içimde o kdr buyuk dert oldu ki normal hayata dewam edemiyorum surekli aklımda, o da hissediyodur...
Bu konuda fikirlenizi dinlemek isterdim.. biraz uzun oldu ama..okuduysanız çok tşk :)