selam kızlar benim eski konularımı okuyanlar aslında bilir konuyu ama ben bugün ayrıntılı olarak içimi dökmet istiyorum size ama lütfen kimse kırıcı bi yorum yapmasın saygı çerçevesinde olsun herşey içimi dökmeye ihtiyacım var sadece yaşımı da sormayın boşuna yaşadıklarım yaşıma bakmadan geldi bana vardır herşeyde bi hayır Rabbim hepimizi güzelliklerle karşılaştırsın ..
evet konumuz benim nişanımın atılması istemediğim halde ..
yıl 2008 hayatımda2 yıllık bi ilişki vardı ve ondan kurtulmaya çalışıyordum serseri belalının tekiydi mart ayında bitirdim sonunda zor oldu ama bitirdim severek ayrıldım adam olmayacağını anladığım için ve annem istemediği için mart ayında bitirdim
aradan dört ya da beş ay geçti tesadüfen bi arkadaş ortamında tanıdım nişanlımı sadece 20 dk falan gördüm onu karşıma geçti oturdu kırmızı bi lekost vardı üstünde elinde cüzdanı ve telefonu ayrılmaz üçlüsü ilk bakışta etkilendim yalan söylemiyim yoksa bi bayan ilk defa gördüğü bi erkek karşısına oturduğu gibi bu çocuk hayatımda olsa nasıl olur diye düşünür mü bence hayır ve o an dedimki içimden ah dedim bu çocuk hayatımda olsa o kadar zorluk çektim eski sevgilimde ama bu beni götürür dedim ömrümün sonuna kadar neyse aradan bi kaç hafta geçti biz yine karşılaştık falan aynı zamanda onun arkadaşı ablama teklif etti ve başlamışlardıablamın yanına gittikçe sevgilisi ve o da oluyord bazen en yakın arkadaşlarmış zaten ama ben hala eski sevgilimi unutamamışım ve bundan da etkilendim böyle 1 buçuk ay falan geçti bazen karşılaştık bazen görmedik birbirimizi bu süreçte annemde gördü onu bi kaç kere hoşuna gitti efendiliği arkadaşlarıda iyi fala öyle neyse bi gün telefonum çaldı ablam arıyo işte böyle böyle bişey var senden hoşlanmış ne dersin diyo o da çok sevmişti onu hepsi sevmişti bende bişey demiyorum konuşuruz hayırlısı olsun dedim kapattık ertesi gün işteyim ablamın sevgilisi mesaj attı sana bişey diyecekmiş numaranı istiyo vereyim mi diye bende ver dedim mesaj attı ilk mesajı hala hafızamda neyse görüşmek istediğini belirtti tamam dedim iş çıkışı görüşelim mesaj atıyo işte biliyo musun ne konuşacağımızı falan diye ama ben umursamaz evet diyorum çıkınca konuşuruz falan
ondan sonra çıktık aldı beni oturduk konuşmaya çalışıyo ama konuşamıyo işte böyle böyle diyo falan sonra dedim tamam yorma kendini ben anladım seni dedim hayırlısı olsun dedim ben zor bi zmaan geçiriyorum daha yeni ayrıldım sayılır ve hala peşimde dedim öyle o da dedi işte olursa ben ciddi başlamak istiyorum bundan sonra falan dedi bende tabi dedim öyle ondan sonra zaman verdik birbirimize tanımak için mesajlaştık arada yüzyüze konuştuk ama o eski sevgilim denilen kişi durmadan rahatsız etti biziyok ben kiseyle çıkamazmışım öyleymiş böyleymiş nişanlımın karşısına geçti kavgalar falan filan sonra baya rezillikler çıkardı ama sonunda kurtulmuştuk ondan ..
ve tarih 08.08.2008 o gün bi tuhaftım içim içime sığmıyo mesajlaşıyorduk evdeydim ben öyle konu nasıl geldiyse oraya geldi ve dedi ki benimle olur musun bende evet dedim ve başladı güzel hikayemiz çok mutluyduk hepimiz annemde biliyordu ve sevmişti onu ..
ama benim kafa karışıklığı devam ediyo eskiyi unutamamıştım ve işanlımda eskişehire okumaya gidecekti bendeki soğukluğun çok farkındaydı eskişehire gitmeden aklı burda kalacak o belalı da peşimde diye annemden izin alıp gümüş yüzük taktık ve gitti kasım ayında kurban bayramıydı geldi görüştük ve bana çok tuhafsın dedi artık bana bakarken gözlerinin içi parlıyo dedi bende dedim ben farkına vardım herşeyin öbürküyle ömür geçmeyeceğini biliyorum kafam karışıktı ama seni tanıdıkça bitti sen sadece benim mutlu olmamı istiyorsun ve bunun için herşeyi yapıyorsun dedim ben bunu anladım bundan bu değişim..
çok mutlu olmuştu artık herşey çok farklıydı..
ve birgün telefonun çaldı kötü olduğunu farkettim ama anlatamıyo bende üzüleceğim diye sonra öyle böyle anlattı babası dükkan açacakmış eskişehirden kesin dönüş yapmasını istediler bütün hayalleri yıkılmış döndü buraya yılbaşında 2009..
neyse şubatta açılışı yaptılar bi yandan ben onu toparlamaya uğraşıyorum falan bizimde o aralar ailevi sorunlarımız var ve ben karar vermiştim oturduk annemle konuştuk ben dedim anne ben okumayacağım ben çalışacağım ikizim okusun ben onun okumasını daha çok istiyorum dedim nişanlımda artık burdayım dedi ve askere gitmeyi düşünüyorum gitmeden söz nişan yapalım dedi..
annem düşündü taşındı onayladı..
ve haziran ayı gibi beni görmeye falan geldiler biz onlara gittik ardından
o muhteşem evlenme teklifi ben sadece zamanını bilmek istedim aynı giyinelim dedim bende süsleneyim sonra zamanı söyled, ona süpriz yaptım saçlarımı istediği gibi kestirdim ama onun süprizinin yanında hiç bu
aldı beni çok güzel bi restorana gittik herşey planlanmış güzel bi masa mumlar taşlar süslü şokum bu kadarını beklemiyorum sonra oturduk yemek tedik sohbet ettik kalkmaya yakın bi elimi yıkıyım dedi sonra çiçekle geldi yanıma oturdu orda söz bitti zaten çiçeği üstünde ki kartı okudum o soru vardı anlamlı bi şekilde ardından pat yüzük çıkardı hiç beklemiyordum vay be dedim baya birikim yapmışız rezil oldum o tepkimi verilir ama o yüzüğü almak için bi çok sevdiği şeyi sattı o yüzden çok değerliydi o yüzük bende ve o rüya gibi gün bitti artık tektaşım vardı onunla dolanıyordum mutluluk tavan zaten
ardından
söz tarihi belli oldu 05.07.2009 babam tuhaf adamdır sadece baba sıfatı olan biridir bende o bu hale getirdi bendeki bağları 4 kız ve bir annemdir bizim ailemiz aynı evde ama ayrıyız aslında neyse babamla annem konuşuyodu o zamanlar ve durumu zorla kabul etti söz günü geldi çattı ve isteme oldu babam verdi beni yüzüğüm takıldı çok mutluydum.. iki hafta sonra nişan olacak dedik ve babam bunu istemedi evde kıyametler koptu babam uhaf dedim ya kalsın orası anneme öyle bişey dedi ki o gün bitti annemde herşey ve o günden beri konuşmuyorlar ve huzuru böyle bulduk birazda olsa neyse 2 hafta sonraki nişan için alışverişe çıktık kayınvalidem hevesim kalmasın diye beğendiklerimi aldı hep sonra nişan günümüz geldi çok şaşkın ama mutluyduk babam nişanıma gelmedi annem vardı bitanem zaten ardından nişanı falan kestik bitti o günde ertesi gün kandildi bize geldi babamın elini öptü dengesiz babam nişana gelmiyo ama ertsi gün elini veriyo neyse aradan 1 ay geçti ve askerlik kağıdı geldi
berbat haldeydim gidiyordu hergünümü beraber geçirdiğim adam gidiyodu 19.08.2009 gitti ağlamaktan perişan oldu bittim sokakta yürüyemedim karşıdan karşıya bile geçemedim bi boşluktaydım çok ağladım 1 ay sonra topladım kendimi tabi onun her geliş gidişi yıktı beni ve uzatmıyım bu dönemi yıl 2010 oldu biz nişanlımla gayet mutluyuz ama ben parça parçayım kendi ailem kayınvalidemler nişanlım hepsine yetişmeye iligilenmeye çalışıyorum kime sorsanız onunla ilgilenmiyorum ailem diyo nişanlınla kayınvaliden oldu hayatın nişanlım diyo ben uzaktayım bana vakit ayırmıyorsun neyse askerlik çok mahvetti bizi 1 yıl hiç kavga etmeyen tartışmayan biz askerde çok kavga ettik erkek tarafı aileme gelmedi onu yaptı bunu yaptı başladı 2010 nun yazında olaylar annem bi kere uyardı bunları bunları yapmıyorsunuz yapın dedi yoksa bu iş biter dedi güzelce anlattı ama yapmadılar kayınvalidem eşine bişe söylemeiş adamın bişeyden haberi yok zaten beni çok severdi sağolsun neyse nişanlımın gelmesine az kalmıştı ama annem ailesine ve ona karşı çok soğudu hissediyordum pek anlamıyordum niye ama öyleydi annem bişey derdi onu yaptırıdım nişanlıma bu sefer kızardı böyle böyle niye olmadı diye hep ben nişanlımı yönlerdirdim öyle yap böyle yap diye neyse bitanem geliyordu ne olursa olsun mutluydum ve 14.10.2010 da geldi o kadar mutluydum ki 15 ay bekledim canım çıka çıka çok yorulmuştum herşeyle uğraşmaktan kahramanım dönmüştü arık mutlu olacaktık
geldi bayramı atlattık ve pazartesi ikimizde işe başladık annemin gerginliği devam ediyordu üzülüyordum çok hemde çok
sadece 4 ay geçti 2011 mart ayının sonuydu galiba hatırlamak bile istemiyorum annem bi akşam beni aldı karşısına kızım olmuyo dedi bak ben uzun zamandır izliyorum ama düzelmiyo dedi onlar kız tarafı oldu biz erkek tarafı dedi ben nişanı atıyorum dedi
anne dedi tamam yapma ama şimdi bende bi kafamda oturtayım zaman ver göreyim bitirelim o zaman varsa bişey..
askerden geldikten sonra düzelmşiti herşey ikimizde çalışıyorduk geleceğimizi kuruyorduk çok mutluyduk ve askerlik dışında benim nişanlım beni hiç üzmedi ..
ama annem dinlemedi ertesi akşam bi kavga koptu hala ne bekliyorsun dedi ben yolluyorum dedi çıkar üzklerini dedi koptum o an çok kötü hemde yüzüklerimi çıkarmak çok zor oldu çook
neyse bohça gitti apar topar ve annem benimle ilk konuştuğunda nişanlıma dedim ki sorunlarımız ama şu an işim çok yoğun biliyorsun ben seninle konuşacağım dedim ama annem fırsat vermedi gitti herşey o da yıkıldı bende bohça gidince anladılar nişanın atıldığını babası babamı aradı konuştular falan o akşam sonra ertesi gün babama gitmiş konuşmuş her gün ama bu arada babam söylemiyo bunu annem gelmediler diyo isteseler gelirlerdi diyo ama herkes şokta biliyorum annem o kadar sert ki korktular bence neyse babam onlara bitti dedi bana sen istiyosan olacak dedi ikili oynadı zaten güvenmiyorum ona umrumda olmadı
annem dedi nişanı ben yapdım bana geleceklerdi dedi ben bişey diyemiyorum nişanlıma ailesi kesinlikle gitmeyeceksin görüşmeyeceksin demiş sonra babamın onları oyaladıklarını anladılar geldiler konuşmaya ama olumsuz annem güzelce konuştu ve bitti dedi ben ölüyorum ağlamaktan ama
sonra aradan 3 hafta geçti yine geldiler annem bu sefer çok kararlı bitti dedi ve bu konuyla gelmeyin artık dedi ..
ben annemle konuşuyorum annem haklısın diyorum ama bak düzelmiştir anlamışlardır nişanı tak demiyorum zaman ver görelim diyorum ama yok bitti diyo günlerce saatlerce ağladım yok yok nişanlım geldi sonra anneme ama annem zaten geç geldiği için kızmıştı umrunda olmadı yine ağladım anneme ama yok nişanlım da dedi ne olsa olamayacak annen karalı dedi öyle ve şimdi yurtdışına gidecek galiba ve ben dayanamıyorum gitmesin istiyoru kaçmak aklımda yok annem beni kesinlikle affetmez eminim cenazeme bile aldırmam kaçarsan dedi..
annem haklıdır bişey dimiyorum görmüştür bişeyleri ama izin verseydi bende görseydi bişey varsa böyle çk canı acıyo çok özlüyorum hiç bi kötülük yapmadı bana biz mutlu olacaktık erkek tarafı benim istediğim gibi buzdolabı fırın tv çamaşır makinası takı setini falan almıştı ne umutlar heyecanlar yaşadık biriktirdik..
düşünüyorum gelselerdi hep annemi bıktırana kadar sadece 2 kere geldiler ama annemin fikri değişmezdi biliyorum..
ve onlarında kendilerine göre ağırlıkları var ne bileyim öyle bugün nişan atılalı 2 ay falan oluyo onlar umudumuz var diye yollamamışlardı bohçayı ve bugün eve geldiğimde bohça geri gelmişti ..
berbat haldeyim ssevdiğim adam gidiyo kimseyi üzmek istemedim hiç uzaklaşmaya ihtiyacım var ona bile imkanım yok iş yerinde hem ağlayıp hem çalışıyorum
umutlarım hayallerim yıkıldı çok özlüyorum onu sıcaklığını benimle ilgilenmesini herşeyini..
ne olursa olsun Rabbim hayırlısını versin tabiki belki böylesi daha iyi olacak ama içimi dökmek istedim onun gitmesini istemiyorum ve inanamıyorumda gideceğine..
annemi ikna edemiyorum ve şu an sadece yabancı ilmediğim birine sarılıp ağlamk istiyorum.. gözlerim aylardır ağlamaktan mahvoldu zaten ailemde üzülüyoonlarda benim iyiliğimi düşündükleri için yaptılar ama öyle işte ne olursa olsun seviyorum ve canım acıyo..
okuduğunuz için teşekkür ederim kırıcı yorum yapmayın kaldıramam bu halde malesef çok uzun oldu k.bakmayın samimi yorumlarınıza ihtiyacım var..
ama bence biraz da sebepsiz yere bu kadar katı davranıyor yani, ya sen tam anlatmadın sebeplerini ya da annen fazla hislerine güvenerek davranıyor. ne bileyim ailelere güvenmek zorundayız elbette; ama sen daha iyi tanıyorsundur sonuç olarak aileyi de, nişanlını da, bence diretirsen, bir sene, iki sene artık nereye kadar giderse, olmayacağını anlar ve yumuşar illa ki :)
