Hanımlar hayırlı akşamlar. İmanım çevremde derdimi anlatıcak kimsem yok. Bu yazıları gözyaşı içinde yazıyorum. Buraya herşeyi iyisiyle kötüsüyle yazıyorum dertleşmek için. Aslında benim en büyük sorunum ailemdi. Hiçbirzaman arkamda ailem var diyemedim. Çocukluktan beri annemin evi temizlememesi yemek yapmamasıyla herşey başladı. Küçücük çocuktuk kardeşimle misafir geleceği zaman dağınıkları dolaba tıkardık. Yengem annemden içim dağınık pis dedi diye küçük yaşta ben evi temizlerdim. Ananem anneme senin için böyle diyorlar topla kızım evi derdi ama annem üstten yapardı pis olan yerler gözüne batmazdı. Tek kız bendim hep yardım etmeye çalışırdım arkadaşlarım gelsin istemezdim çünkü onların evleri toplu anneleri çeşitli yemekler yaparken benim annem sadece bi çeşit yapardı aslında olmadığı işin değil paramız vardı ama annem yapmazdı. Babam çocukluğumuzdan beri anneme kavga ederdi evi temizle sil süpür diye ama annem yine yapmazdı. Aslında annem çok iyidir herkonuda koşar ama bu konuda eksiklikleri bizim dünyamızı yıktı. Babam işten gelir evi süpürürdü ama etmediği hakaret küfür kalmaDı. Hep babam gibi birisiyle evlenmicem anneme çok kötü davranıyor derdim. Ama babam da hiçbizaman babalık yapmadı. Hala beni ne arar ne sorar. Bi kere kızımın evine gidicem çayını içicem demez onun için biz olmasak da olurduk. Hatta bi kere okuldan bişey istemişlerdi kardeşimle son gün söyledik diye bizi dövüxekti uykusundan uyandırdık diye. Biz kardeşimlehep okuldan bize eşya versinler diye bekledik. Okula giderdim içime iç öamaşırı gitmezdim çünkü annem alıştırmadı. Sözüm oldu nişanım düğünüm hep ben güzel giyinsinler diye zorla aldırıp giydirdim. Babam düğünüme tişörtle gelecekti zorla kavga dövüş takım elbise giydirdim. Ama sorsan bizi çok sever ama hiçbir zaman sevgisini göstermedi. Bu yaşa geldik annem bir kere ütülü kıyafet giydirmedi. Dışarıdan kimseye belli etmedim hep içimde yaşadım. 34 haftalık hamileyim kardeşim aradı anlatmıcaktı aslında ben zorladım eskileri döktü oda dolmuş artık. Hergğn evde kavga ediyorlar ev pis annem yemek yapmıyor diyor. Aslında ananem çok temiz eli lezzetli biriydi ama annem kim ne derse desin yapmıyor babam da sürekli anneme hakaret küfür eder. Ben yapıyorum ama iki gün sonra yine aynı. Temizlikii tutmaya gücüm yetmez. Annemin yemek yapmamasından kimsenin beğenmemesinden 5 yıllık evliyim herseferğnde eşime beğendin mi beğenmedin mi diye soruyorum. Aklımda travma kalmış sanki hiç beğenmicek gibi geliyor ama eşimyemeklerimi çok beğenir sever. Çok üzülüyorum sırf bu yüzden hala anneme mesaj atarım biz gelicez evi temizlermisin diye. Doğup büyüdüğüm eve ayda bir gidiyorum. Kusura bakmayın kimsem olmadığı için size yazdım
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Dertleşmek istiyorum
- Konu Sahibi Kamrhan
- Başlangıç Tarihi
Mutsuz sevgisiz kavgalı bir ailede büyüdüğüm için hala bunun etkisinden çıkamadığım için
- 5 Nisan 2023
- 4.361
- 14.010
- 138
- 27
Anneniz direk tembel ve pasaklı değilse yani ileri boyutta değilse bu davranışın altında psikolojik bi şey yatıyodur. Bazı insanlar pis bırakarak temizlikten uzaklaşarak tepki verir.
Evine ayda 1-2 dip köşe için birini çağırın, yemek konusunda artık evde çocuk yok herkes yediğini pişirsin kadın yapmıyor yani hala daha küfür kıyamet üstüne gitmenin ne anlamı var. Bence başka bi sıkıntı var kadının zaten belki akli olarak sıkıntısı var yetemiyor bi profosyonel görüşte alın
- 28 Nisan 2022
- 1.314
- 3.659
- 63
Bence konu silip süpürmekten çok aile bağlarınızın kuvvetli olmayışı. Dağınıklık ve etrafın kirli olmasını değil “bizim evimiz böyle, istemiyorsanız gelmezsiniz” diyebilecek kadar kendi içinizde birbirinize bağlı olamayışınızı dert edinmiş olabilir misiniz? Sanki dağınıklığı dolaba tıkıp saklamamışta dışarıya karşı ev sorunlarınızı saklamaya çalışmışsınız gibi hissettim. Bunlar travma yaratmış olabilir. Aileniz değişmez, o günler geri getirilip düzeltilmez. Maddiyatınız varsa terapi almanız size iyi gelebilir. Yalnız değilsiniz. Destek alıp hayatına daha mutlu devam edebilen insanlar var. Umarım içsel huzuru bulursunuz.
- 26 Ağustos 2023
- 2.205
- 3.971
- 53
Annenizin böyle olma sebebi babaniz olabilir mi sevgi gormeyen hayatının anlamini yitirmis deger gormeyen caresiz bir cok kadin böyle davranir surekli işten kacar hasta gibi dolanır çevremde örnekleri var babaniz annenize kötü mu davranıyor
- 13 Nisan 2007
- 33.467
- 101.807
- 1.123
- 46
Anlıyorum da geçmişe takılmak sadece bugünü üzer bence.
- 29 Mayıs 2021
- 2.914
- 5.666
- 108
- 40
Valla benim kaynanam aynı sizin anneniz gibi pasaklı. Elinden iş de gelmez. Ne yapalım eşimin hatrına gidip katlanıyordum. (Neyse şükür küstük de ona da gitmiyorum) e o yaşta insan değişmez. Sizin için değişecek olsa zaten değişirdi. Babanızdan o kadar hakaret duymuş değişmemiş. Demek ki kadının huyu bu. Siz çok küçük yaştan itibaren onun yapmadığı ev hanımlığını kendinize görev edinmişsiniz. Bırakın. Ben ve eşim de kaynanamın evini çok topladık, düzenledik. 1 ay sonra gittik, yine 
götürüyordu. O yüzden sizinki de bildiğini okuyacak. Orası annenizin evi onun düzeni. Sizin artık kendi yuvanız var. Siz kendi evinizden sorumlusunuz. Kendinizi üzmeyin. Bir de hamileymişsiniz. Siz bebeğinize odaklanın bırakın kök ailenizin size yaşattığı sorunları
götürüyordu. O yüzden sizinki de bildiğini okuyacak. Orası annenizin evi onun düzeni. Sizin artık kendi yuvanız var. Siz kendi evinizden sorumlusunuz. Kendinizi üzmeyin. Bir de hamileymişsiniz. Siz bebeğinize odaklanın bırakın kök ailenizin size yaşattığı sorunları
- 4 Nisan 2024
- 980
- 933
- 23
- 22 Mart 2025
- 644
- 828
- 18
keşke onlara yardım edebilsek, öğrendiklerimizi onlara katabilsek, başka bir hayat gösterebilsek ama kişi kendi istemeden asla değişmiyor. ben de bugünlerde bunu yaşıyorum ve bu çok üzücü ama olduğu gibi kabul etmek gerek. siz artık kendi ailenize odaklanın. siz mutlu olmayı becerin. bence de mesele yalnızca temizlik değil ama çocuklukta sıcak bir yuvanın eksikliği. ona rağmen siz yuvanızda mutlu olabilirsiniz. düne takılı kalarak yaşanmıyor bugünde olmak lazım.
Annenizin de babanizin da huyu belli maalesef düzenli-tertipli, huzurlu bi çocukluk geçirememişsiniz ama büyümüs evlenmişsiniz. Onlari kendi kaoslariyla başbaşa birakin artik bundan sonra evladiniza eşinize odaklanın. Çünkü inanin üzüldügünüzle kalacaksiniz. O zamanlar öyle bir imtihanmis gecmis gitmis iste. Saglikla kucaginiza alin bebisinizi inşallah
Benim yengemde anneniz gibi, psikologa da götürdük ama sonra tekrar gitmiyor, ilaçları düzgün icmiyor, dayım da salmış yillardr duzeltemedikce o da inatlasiyor arada olan çocuklara oluyor çünkü sadece ev temizliği değil mesele çocuklara da düzgün bakmıyor, bebekliklerinde annemler teyzemler gidip ilgilendiler, iç çamaşırı giymeden okula gitmek bence çok kötü bir anı, bir çocuk için bu kadar ilgisiz büyümek çok zor...anneniz değişmez ama yapacak birşey var mı bilmiyorum
Aslında geçmişe hiç takılan insan olmadım ama eşimle ailemin evine gidiyoruz lavobalar vs pis mahcup oluyorum. Çünkü kendim başkasının evinde görsem gitmem ama annemi çok seviyorum eşim saolsun hiçbişey demez. Sonra babam insan varken bile anneme hakaret eder. Yaşım kaç olursa olsun hep huzursuz mutsuz bir evleri var.
- 26 Ağustos 2023
- 2.205
- 3.971
- 53
Annenizin böyle olma sebebi psikolojik ot dan farki yok bende eşimle sorunum varken öyle olurum annemde de ayni ama teyzem tam tersi kendini temizliğe verir yapısal durum mesala birileri stresliyken çok yemek yerken ben yiyemem günlerce yemek yemem sürekli uyurum bu yüzden anaroksiya teshisi almistim aşırı zayıfım mutsuzdum aile evinde şuan kilom iyi ama yine bi sıkıntı çekip mutsuz olsam yemeyi temizliği bırakıyorum ciddi psikolojik destek almam lazım ama devletten aldığım yeterli gelmedi özele da gücüm yetmiyor psikolojik sorunları olan ebeveynler cocuklarina da yara acıyor eşlerine de babanizi da o hale kim bilir kim getirdi ama dediğim gibi psikolojik hersey zincirleme gidiyor kimi o zincirleri kırıyor düzeliyor kimi kara düzen gidiyor
Doktora gitmeyi kabul etmez malesef ne kadar anlatırsak anlatalım. Hep yatıyor
- 4 Ekim 2022
- 63
- 29
- 18
- 23
- 4 Ekim 2022
- 63
- 29
- 18
- 23
Ama bu arada bende bu durum çok ters tepdi evliliğimin ilk 2 yılı temizlik ve düzen ile kafayı bozup bu seferde temizlik takıntısından eve insan almaz oldum şuan 3. Yılımız ve bebeğim oldu bebek ile birlikte çok şükür orta yolu buldum ve artık temizlik hastası değilim hatta saldım bayaArkadaşlarımın evlerine gidip bir kez olsun sizde bize gelin diyememek ve bundan dolayı hep arkadaşlarıma mahcup olmak... Yaşandı
- 17 Şubat 2015
- 8.426
- 22.848
- 548
Senden öncekileri kurtaramazsın, kendini de elinden geldiği kadar kurtarabilirsin ama senden sonrakinin hayatına sen dokunabilirsin.
Çocuğunla beraber kendini yeniden doğuracaksın, ben bu kadarken böyle miydi acaba bana nasıl baktılar ağlayınca ilgilendirler mi vs vs bir sürü sorular gelecek aklına. Hepsi kendini yeniden sarsacaktır. Önemli olan o cendereden çocuğunu ve çocukluğunu kurtarıp çıkmak. Sen yetişkin halinle kendi çocukluğuna sarıl, yanındayım de. Keza çocuğuna da. Muhtemelen anneni de daha iyi anlayacağın bazen de daha çok kızacağın şeylerle yüzleşeceksin. O psikolojik olarak desteksiz kalmış biri gibi göründü bana. Baban da ha bire bağır çağır iyice desteksiz bırakmış. Sırtını sıvazlayıp sarılıp birlikte yapalım dese çıkardı kadın ordan belki.
Çocukla ilgili psikolojiyle ilgili okumalar yap.
Şu an hormonlar etkisiyle duygusalsın heşendoğum sonrası daha da duygusal olacaksın. Oralarda boğulmamak için şimdiden yenidoğan nasıl bakılır, meme nasıl verilir, bez nasıl tutulur, neler yemek gerekir emzirme olmazsa nasıl besleriz vs bunlara odaklanmaya çalışın.
Siz onların annesi ya da babası değilsiniz. Annenizi babanızı ya da bir başkasını değiştiremezsiniz, kurtaramazsınız.
Bebeğiniz için bunlara üzülmemeyi, bunlardan az etkilenmeyi öğrenmek zorundasınız. Duyaraızlaşmak zorundasınız. Yarın doğum olunca göreceksiniz ki kimse sizin gibi sizi düşünmeyecek.
Eşinize açmayın o da kurulup üstünüze gelir. Ondan hayat konusunda dedtek beklediğinizi bilsin. Belki annenizde genetik geçişli bir buhran var, lohusalık bu durumu tetiklemesin.
Çocuğunla beraber kendini yeniden doğuracaksın, ben bu kadarken böyle miydi acaba bana nasıl baktılar ağlayınca ilgilendirler mi vs vs bir sürü sorular gelecek aklına. Hepsi kendini yeniden sarsacaktır. Önemli olan o cendereden çocuğunu ve çocukluğunu kurtarıp çıkmak. Sen yetişkin halinle kendi çocukluğuna sarıl, yanındayım de. Keza çocuğuna da. Muhtemelen anneni de daha iyi anlayacağın bazen de daha çok kızacağın şeylerle yüzleşeceksin. O psikolojik olarak desteksiz kalmış biri gibi göründü bana. Baban da ha bire bağır çağır iyice desteksiz bırakmış. Sırtını sıvazlayıp sarılıp birlikte yapalım dese çıkardı kadın ordan belki.
Çocukla ilgili psikolojiyle ilgili okumalar yap.
Şu an hormonlar etkisiyle duygusalsın heşendoğum sonrası daha da duygusal olacaksın. Oralarda boğulmamak için şimdiden yenidoğan nasıl bakılır, meme nasıl verilir, bez nasıl tutulur, neler yemek gerekir emzirme olmazsa nasıl besleriz vs bunlara odaklanmaya çalışın.
Siz onların annesi ya da babası değilsiniz. Annenizi babanızı ya da bir başkasını değiştiremezsiniz, kurtaramazsınız.
Bebeğiniz için bunlara üzülmemeyi, bunlardan az etkilenmeyi öğrenmek zorundasınız. Duyaraızlaşmak zorundasınız. Yarın doğum olunca göreceksiniz ki kimse sizin gibi sizi düşünmeyecek.
Eşinize açmayın o da kurulup üstünüze gelir. Ondan hayat konusunda dedtek beklediğinizi bilsin. Belki annenizde genetik geçişli bir buhran var, lohusalık bu durumu tetiklemesin.
