• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

dert etmiyorum ama bu durumdan kurtulmam lazım

Tatlım bireysel emeklilik hesabı açın parayı oraya yatırın hem paranız işler hemde istediğiniz zaman az bir kesintiyle bozdurursunuz aylık ödemeleri istediğiniz gibi ayarlayabilirsiniz örneğin aylık 180 tl minunum artırıp azaltmak sana kalıyor ihtiyacın olmadığı zamanda para devam eder 10 yıl sonra emeklılık hakkı kazanırsın ödeyemediğin zamanda borç olarak işlemıyor senın ıçın bu mantıklı olabılır yanı parayı at ve unut oluyor yada bılezık al tak kendınee böylece kaynanan eşya için bileziği alamaz
 
bende aynı dertten muzdariptim ama verilen paraların yeri boşta kalınca bankadaki hesap suyunu çekince eşimin kafasına dank etti nihayet
şimdide çocuk oldu hiç yerine konmuyor. Nasıl birikim yapacak bu çocuklar diye aileler yardım edeceğine hiç düşünmüyorlar daha çok sömürüyorlar gençleri allah yardım etsin hepimize
 
benimde malesef böyle bir derdim vardı
ben önce bireysel emeklilik hesabı açtırdım
sonrasında da bankaların kredi kampanyalarını takip ettim
mesela kurban bayramı için 10,000 kredi çektim geri ödeme 10,500 ödedim
bu çektiğim 10,000 i bankaya geri yatırdım altın hesabı olarak
böylece her ay 1000 lira civarında kredi ödemem oluyordu
üstelik kredi çekerken de teminat olarak olarak bankaya yatırdığım 10,000 i gösterdiğim için
borcu ödemeden çekemiyordum da
yani böylece bir senede hesabımda hem 10,000im olmuş oldu
hem de isteyenlere kusura bakmayın kredi ödüyoruz diyebiliyordum
teminat olarak gösterdiğim için de eşim çekmek istese de çekemiyordu
böylece kurtulmuş oldum
sonrada ev aldım o paralarla şimdi hiç isteyemiyorlar
zaten dediğin gibi geri dönüşü asla olmuyor o paraların
ev aldık kimsenin beş kuruş yardımı olmadı
kimseden hayır yok bir an önce bi çözüm bul sende
ister bilezik yaptır istersen aylık vadeye yatır altın hesabı olarak
istersende benim gibi kredi çek
hangisi senin için mantıklıysa
 
benimde malesef böyle bir derdim vardı
ben önce bireysel emeklilik hesabı açtırdım
sonrasında da bankaların kredi kampanyalarını takip ettim
mesela kurban bayramı için 10,000 kredi çektim geri ödeme 10,500 ödedim
bu çektiğim 10,000 i bankaya geri yatırdım altın hesabı olarak
böylece her ay 1000 lira civarında kredi ödemem oluyordu
üstelik kredi çekerken de teminat olarak olarak bankaya yatırdığım 10,000 i gösterdiğim için
borcu ödemeden çekemiyordum da
yani böylece bir senede hesabımda hem 10,000im olmuş oldu
hem de isteyenlere kusura bakmayın kredi ödüyoruz diyebiliyordum
teminat olarak gösterdiğim için de eşim çekmek istese de çekemiyordu
böylece kurtulmuş oldum
sonrada ev aldım o paralarla şimdi hiç isteyemiyorlar
zaten dediğin gibi geri dönüşü asla olmuyor o paraların
ev aldık kimsenin beş kuruş yardımı olmadı
kimseden hayır yok bir an önce bi çözüm bul sende
ister bilezik yaptır istersen aylık vadeye yatır altın hesabı olarak
istersende benim gibi kredi çek
hangisi senin için mantıklıysa

galiba aynı bakış açısındayız..çok akıllıca tebrikler....
 
araba alın şaye varsa arabanız siz kendinize alın boşverin vermeyin erkekler böyle malesef bianede bende var.... yıllardır sömürüldük şimdi yok deyince tavır yapıyolar umrumda değil her laflarında iki maşşsınız derler bende sinir oluyorum sanki ben oturuyorum devlee bana maaş veriyor onlarda benle kazanmış gibi isiyolar bıkım bende malesef bizde iki tarafta böyle hem onun ailesi hem benim ailem dediğin gibi sanki çok önemli bişey için istiyolar...çok şansızım bu konuda hemde çook...eşiminde gözü açıldı yavaş yavaş..ev aldık ona rağmen ne var size dokunmaz diyolar ben herşeyden kısarken ailelerimizin bu vurdumduymazlığı beni çok üzüyor yapıyorum herşeye rağmen ama ne bileyim üzülüyorumda yaptığımda az geliyo herkese hep daha fazlasını istiyolar.
mesela ev alırken destek görmediğimiz gibi benim ailem peşinat verdiğimiz paranın bin tl sini mütehte vermedi hani bende onlar pazarlığı iyi yapar diye göürmüşüm ama o parayı adama vermediler güzel pazarlık yaptılarda bana da vermediler geri o bizim hakkımız dediler kalanınıda kredi çektik kredi çektiğimizdede 2 binini kayınbabam aldı geri vercem dedi vermedi ohooo daha neler neler..bende 2 yıldır isteselerde yapmıyorum şimdi kimsemiz yok gibi herkes tavırlı bize..biz ikinci bir eve gircez tabi bu evi satıp ben söylemiyorum yine başlarlar diye ev bitene kadarda söylemycem...
benim iyi niyetim ve sonunda yapayalnız kalışım diyorum..yapanda aynı yapmasanda.maddiyat herşeyin önüne geçmiş malesef..
 
şu ailelerin çift maaş muhabbetine gerçekten sinir oluyorum.. sanki çift maaş olunca sabancı gibi hayat sürüyorsun sanıyorlar.. kaldı ki o içlerinin gittiği ikinci maaş havadan gelmiyor.. o parayı yatarak kazanmıyoruz!!! hastalık olur, ölüm olur veya gerçekten ihtiyaç olur amenna.. biriktirdiklerimizi öbür tarafa götürmeyeceğiz ama evine halı,avize, tencere vesaire alınacak gelin hanım maaşı gönder..yok öyle 3 kuruşa 5 köfte...
 
araba alın şaye varsa arabanız siz kendinize alın boşverin vermeyin erkekler böyle malesef bianede bende var.... yıllardır sömürüldük şimdi yok deyince tavır yapıyolar umrumda değil her laflarında iki maşşsınız derler bende sinir oluyorum sanki ben oturuyorum devlee bana maaş veriyor onlarda benle kazanmış gibi isiyolar bıkım bende malesef bizde iki tarafta böyle hem onun ailesi hem benim ailem dediğin gibi sanki çok önemli bişey için istiyolar...çok şansızım bu konuda hemde çook...eşiminde gözü açıldı yavaş yavaş..ev aldık ona rağmen ne var size dokunmaz diyolar ben herşeyden kısarken ailelerimizin bu vurdumduymazlığı beni çok üzüyor yapıyorum herşeye rağmen ama ne bileyim üzülüyorumda yaptığımda az geliyo herkese hep daha fazlasını istiyolar.
mesela ev alırken destek görmediğimiz gibi benim ailem peşinat verdiğimiz paranın bin tl sini mütehte vermedi hani bende onlar pazarlığı iyi yapar diye göürmüşüm ama o parayı adama vermediler güzel pazarlık yaptılarda bana da vermediler geri o bizim hakkımız dediler kalanınıda kredi çektik kredi çektiğimizdede 2 binini kayınbabam aldı geri vercem dedi vermedi ohooo daha neler neler..bende 2 yıldır isteselerde yapmıyorum şimdi kimsemiz yok gibi herkes tavırlı bize..biz ikinci bir eve gircez tabi bu evi satıp ben söylemiyorum yine başlarlar diye ev bitene kadarda söylemycem...
benim iyi niyetim ve sonunda yapayalnız kalışım diyorum..yapanda aynı yapmasanda.maddiyat herşeyin önüne geçmiş malesef..

Kayınvalide tarafına birşey diyemeycem de senin baban da nasıl bi adammış pazarlık yaptıgı parayı cebe atmış.Eşinin yanında ne hale düşeceğini tahmin etmemiş mi? İhtiyacı olup dirke istese neyse d ekandırır gibi cebe atılır mı? Ben olsam isterdim ihtiyacm var diye.
 
Kayınvalide tarafına birşey diyemeycem de senin baban da nasıl bi adammış pazarlık yaptıgı parayı cebe atmış.Eşinin yanında ne hale düşeceğini tahmin etmemiş mi? İhtiyacı olup dirke istese neyse d ekandırır gibi cebe atılır mı? Ben olsam isterdim ihtiyacm var diye.

ihtiyacımız olduğunu iliyordu tai çünkü nerdeyse yarıdan fazlasını kredi çektik..eşim bişey demedi çünkü kendi aileside aynı al irini vur öbürüne hesabı...isteyemedim işte bende..evlenirkende bişeylerini görmedik zaten..bende eşimde bir sürü borç ödedik önce öğrenim kredilerimizi ardından eşye falan derken ev borcu araba borcu vs..iki maaş gibi hiç yaşayamadık eşimişi dolayısıyla senede 4 5 defa yurtdışına gidiyor bazen bizide götürüyor herkeste sanıyorki izim para çok seyehat edip duruyoz ülke ülke..anlatsakta işlerine gelmiyor..çok bunaldım u para mevzularından 2 senedir öyle yüklü miktar vermiyoruz aileler aile olmaktan çıktı inanın..ziyarete gidiyoruz ikimizin aileside ayrı şehirlerde ama sinir oluyorum üzülüyorum hep..2 gün önce kayınvaldemlerdeydik görümcemin kızı üniverste kazandı utanmadan eşime diyorki dayısı değilmisin harçlık gönderirsin artık diyor.eşimde ben borç ödüyorum o da benim gibi öğrenim kredisi alsın ilerde kendi öder dedi..görümcemde surat astı bana bakıyor ters ters ,yazın başındada benim ailemin yanındaydık abim ev alacakmış -bu arada evi bizimkiler alıyor abime-20bin kadar açıkları varmış bir miktar siz verin o size borçları bitince öder dediler.bende biz zaten bir maaş kredi ödüyoruz,bakıcıda var oğlumun onada veriyoruz elimize asgari ücret kelıyo nerdeyse nasıl verelim dedim annemde eşin verdirmiyor değilmi dedi surat astı n..halden anlayan yok iki tarafında suratı 5karış.benimde bebeğim var daha hiçbirinin bişeyini görmedi..
artık formalite oldu işte gidiyoruz 10 gün diye suratları asılıyor 2 gün zor kalıp dönüyoruz.kalın diye ısrar eden bile yok..bizde eşimle karar verdik öyle sık gitmeyeceğiz ,oturduğumuz şehirler ayrı ama yakın .bebeğim dede babanne ananne görsün diye uğraşıp duruyordum boşunaymış..Yemin ediyorum elimde olsa yaparım ki yaptımda fazlasıyla ama artık gücüm kalmıyor çok zorlanıyorum bebeğimde var onunda geleceği var.
abime yapılanlara hiç ağzımı açmıyorum kendi ailemden 1 kuruş istemiyorum.ailelerimizin durumuda iyi konu sahibi arkadaşın dediği gibi gerçekten çok ihtiyaç için olsa hiç durmam bir kredide onlar için çekerim ama daha bekar abime ev almak içinde daha fazla borca giremem..çok iyi işi var ve ailemin sonsuz desteği üzerinde..
eşimin ailesi deseniz anlatmakla bitmez kayınvalde ve kayınpederden çok küçük kaynımın sözü geçer o öğretir bunlar yapar..
çok üzülüyorum ben sadece maneviyat ararken beni nakit olarak gören ailelerim nasıl bir düşüncedeler bilemiyorum anlamıyorum..arabayı değiştirdik vay para çok tabi napacağınızı şaşırdınız dediler güle güle kullanın demek yerine,ev alacaz dedik ne gerek var daha yaşınız genç dediler güle güle oturun demek yerine...çevremde fedakar aileleri gördükçe imreniyorum..
öğretmenim malum öğretmen maaşı işte hfta sonları dahi kurs veriyorum 2 senedir şu krediler bitsin diye.ama onlara göre çok kazanıyorum ve bu kazanç onların hakkı çünkü onlar beni okuttu..böyle düşünüyolar.
eşimin aileside onu okuttu ve hakkımız diye düşünüyo işte sonuç ortada ...
 
kızlar dediğim gibi bu dert değil ama ben bu durumdan çok sıkıldım ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. eşimle memleketten uzaktayız. ikimiz de çalışıyoruz. hal böyle olunca bizi zengin sanıyorlar. halbuki düğün borcu ve öğrenim borcu ödüyoruz. yine de allaha şükür muhtaç değiliz kimseye. yarın öbür gün bişey çıkar, çoluğumuz çocuğumuz olursa rahat geçinelim, ilerde bi yatırım için kapora olsun en azından diyerek kenara para koymaya çalışıyoruz. ama memlekete her gidişimizde eşimin ailesi bizden "borç" adı altında para istiyor ve ne yazık ki bu para bize hiç geri ödenmiyor. istenen para da sağlık ya da bu tarz önemli bir şey için olsa içim yanmayacak. eve koltuklar, halılar, avizeler, türlü türlü tencereler, vitrinler alınıyor. onlarda da gözüm yok. herkes güle güle kullansın aldığını. ama sonrasında bizden para isteniyor. çok fazla birikim yapamadık. sadece 3-4 bin oldu 2 senede. ben bu paranın hesabımızda durmasını istemiyorum çünkü bu para hesapta olunca eşim onlara paramız yok diyemiyor. ben de bi yatırım yapmak istiyorum. ev gibi bir şey alamam çünkü maalesef tayinciyiz. bana bu parayı nasıl değerlendirmemin iyi olacağı hakkında yardım eder misiniz?

altın yaptırın bilezik ve takın...sorarlarsa emitasyon dersiniz..:23:
 
ihtiyacımız olduğunu iliyordu tai çünkü nerdeyse yarıdan fazlasını kredi çektik..eşim bişey demedi çünkü kendi aileside aynı al irini vur öbürüne hesabı...isteyemedim işte bende..evlenirkende bişeylerini görmedik zaten..bende eşimde bir sürü borç ödedik önce öğrenim kredilerimizi ardından eşye falan derken ev borcu araba borcu vs..iki maaş gibi hiç yaşayamadık eşimişi dolayısıyla senede 4 5 defa yurtdışına gidiyor bazen bizide götürüyor herkeste sanıyorki izim para çok seyehat edip duruyoz ülke ülke..anlatsakta işlerine gelmiyor..çok bunaldım u para mevzularından 2 senedir öyle yüklü miktar vermiyoruz aileler aile olmaktan çıktı inanın..ziyarete gidiyoruz ikimizin aileside ayrı şehirlerde ama sinir oluyorum üzülüyorum hep..2 gün önce kayınvaldemlerdeydik görümcemin kızı üniverste kazandı utanmadan eşime diyorki dayısı değilmisin harçlık gönderirsin artık diyor.eşimde ben borç ödüyorum o da benim gibi öğrenim kredisi alsın ilerde kendi öder dedi..görümcemde surat astı bana bakıyor ters ters ,yazın başındada benim ailemin yanındaydık abim ev alacakmış -bu arada evi bizimkiler alıyor abime-20bin kadar açıkları varmış bir miktar siz verin o size borçları bitince öder dediler.bende biz zaten bir maaş kredi ödüyoruz,bakıcıda var oğlumun onada veriyoruz elimize asgari ücret kelıyo nerdeyse nasıl verelim dedim annemde eşin verdirmiyor değilmi dedi surat astı n..halden anlayan yok iki tarafında suratı 5karış.benimde bebeğim var daha hiçbirinin bişeyini görmedi..
artık formalite oldu işte gidiyoruz 10 gün diye suratları asılıyor 2 gün zor kalıp dönüyoruz.kalın diye ısrar eden bile yok..bizde eşimle karar verdik öyle sık gitmeyeceğiz ,oturduğumuz şehirler ayrı ama yakın .bebeğim dede babanne ananne görsün diye uğraşıp duruyordum boşunaymış..Yemin ediyorum elimde olsa yaparım ki yaptımda fazlasıyla ama artık gücüm kalmıyor çok zorlanıyorum bebeğimde var onunda geleceği var.
abime yapılanlara hiç ağzımı açmıyorum kendi ailemden 1 kuruş istemiyorum.ailelerimizin durumuda iyi konu sahibi arkadaşın dediği gibi gerçekten çok ihtiyaç için olsa hiç durmam bir kredide onlar için çekerim ama daha bekar abime ev almak içinde daha fazla borca giremem..çok iyi işi var ve ailemin sonsuz desteği üzerinde..
eşimin ailesi deseniz anlatmakla bitmez kayınvalde ve kayınpederden çok küçük kaynımın sözü geçer o öğretir bunlar yapar..
çok üzülüyorum ben sadece maneviyat ararken beni nakit olarak gören ailelerim nasıl bir düşüncedeler bilemiyorum anlamıyorum..arabayı değiştirdik vay para çok tabi napacağınızı şaşırdınız dediler güle güle kullanın demek yerine,ev alacaz dedik ne gerek var daha yaşınız genç dediler güle güle oturun demek yerine...çevremde fedakar aileleri gördükçe imreniyorum..
öğretmenim malum öğretmen maaşı işte hfta sonları dahi kurs veriyorum 2 senedir şu krediler bitsin diye.ama onlara göre çok kazanıyorum ve bu kazanç onların hakkı çünkü onlar beni okuttu..böyle düşünüyolar.
eşimin aileside onu okuttu ve hakkımız diye düşünüyo işte sonuç ortada ...

Ben de ünivde okurken kredi çektim ama azaten çekilen krediyle okumak imkansız.Öderken çok gibi gelse de aileden para gelmeden krediyle okumak mümkün değil.Bir de ben ikinci öğretim okumuştum.O yüzden aileme bayağı bi yüküm oldu.İşe girince kreidiyi ödemeye başladım ama daha okul biter bitmez evlendiğimden kendi paramla aileme hiçbirşey yapamadım.Eşyalarıızı biz de eşimle kendimiz aldık ödedik ama annem mutfak eşyalarımı çeyiz vs almıştı önceden.O zaman az gibi gelse de bi bardağın ble kaç tl oldugunu öğrendkten sonra aslında büyük bir para oldugunu gördüm.Düğün yapmak da kolay değil ister istmeez gelen giden oluyor masraf çoğalıyor.Annemler de çok zengin değiller ama ellerindne geldiğini yaptılar.O yüzden çok şaşırdım ailnizin sizden para istemesine.Benim bi kızkardeşim üniversitde okuyordu onun eğitim masrafını karşılamak istedim onu bile kabul etmediler.Ama ben yine de her ay harçlık yolladım.Bana şimdiye kadar okuturken aldırkdkları özel ders paralrını üniversite masrafını vs üst üste koysam gene d eödeyemem haklarını.Onlar da bırakın para istemeyi ellerind eolsa bize yağdıracaklarına eminim.Abinize bor ç istmelri de garip.Acaba kız erkek ayrımı mı yapmaya çalışıyorlar?Abinin 20bin açığı varsa kredi çeksin.Sen niye ödeyesin ki? İleride mal mülk davası da yaparlar Allah korusun.
 
Paranızı altın yapın ya da para için çok diretirlerse "borcu" senet karşılığında verin. günü geldiğinde ödemezlerse söke söke alırsınız. belki böylece ne denli yüzsüzlük yaptıklarını da anlamış olurlar.

angryangel, aileye mi senet karşılığı borç verilecek ?
Çok değiştik, çok değişmişiz. Benim bildiğim aileler arasında borç olmazki. Ya gözlerim doluyor böyle durumlarda.
..............

Anne babaya borç para vermekte neyin nesi ya da para vermeyi esirgemek ?
O kadar parar biriktireceğizde ne olacak anlayamıyorum.
Hayatımız çalışmak üzerine kurulmuş.
Çalış ve paranın esiri ol.
Tamam 3-4 bin tl. biriktirdiniz mi vermenize rağmen, evet ee demek ki oluyormuş.

Her sene kazandıklarınızdan hediye aldığınızı hesaplarsınız o aldıklarına. Avize mi, yok ihtiyaç mı herneyse ?
 
kendi hesabınıza yatırın bende emek harcıyorum ama bana sormadan ki vermeni istemediğimi bilebile veriyorsun artık istemiyorum ya benim hesabmda olur yada bende artk senin ailene ettiğin yardım kadar yardım ederim..
 
angryangel, aileye mi senet karşılığı borç verilecek ?
Çok değiştik, çok değişmişiz. Benim bildiğim aileler arasında borç olmazki. Ya gözlerim doluyor böyle durumlarda.
..............

Anne babaya borç para vermekte neyin nesi ya da para vermeyi esirgemek ?
O kadar parar biriktireceğizde ne olacak anlayamıyorum.
Hayatımız çalışmak üzerine kurulmuş.
Çalış ve paranın esiri ol.
Tamam 3-4 bin tl. biriktirdiniz mi vermenize rağmen, evet ee demek ki oluyormuş.

Her sene kazandıklarınızdan hediye aldığınızı hesaplarsınız o aldıklarına. Avize mi, yok ihtiyaç mı herneyse ?

arkadaşım böyle düşünen kişilerin paranın esiri olduğunu düşünmüyorum ben. öyle diyorsun iyi güzel aileye borç vermek neyin nesi falan. ama şu da bir gerçek ben dişimden tırnağımdan arttıracağım, gerekirse özel dersle şunla bunla çoluğum çocuğum rahat etsin diye kendimi parçalayacağım, onlar kendilerine lüks sayılabilecek masraflar çıkaracaklar. tasarruf ampülü kullanıyorum ben. hiçbir odamda avize yok. bundan da hiç utanç duymadım. peki ben bilmiyo muyum her odamda avize sarkıtmayı? çoluk çocuğumuz rahat etsin, sıkıntı çekmesin diye zaten bu çabamız. hele de geçen sene en sıkışık zamanımızda ödeyeceklerini söylediler ve ödemediler. ne hallere düştük o zamanlar. ama benim ailem borç istediği parayı veriyor. bekar çocukları var o da çalışıyor. ama ondan istenmiyor. burda söylenmek istenen şey çift maaşız diye bize yükleniyorlar. dediğim gibi sağlık ya da çok lüzumlu bi şey için istense o para gerekirse kredi çekip veririm.
 
Kendi banka hesabınıza yatırın ya da ceyrek,yarım,tam,ata altın(suan için iyi yatırım) alabılırsınız onları kendınız saklayabilirsiniz yada banka kasasında biriktirebilirsiniz.Ortak hesap daki kişiler bırbırının haberi olmadan para cekebılıyor,sahsı hesap en iyisi.
 
Bu bir yaştan sonra para harcama sevdası nedir?

Aynı dönemlerden biz de geçtik. Yalnız benim eşimin her sene dönem dönem yaptığı işler iptal olup para alamayınca , ve kendileri de hiçbirşey yokmuş gibi şuna özeniyoruz buna özeniyoruz diye devam edince isyan ettim. Hem evin yükü , hem küçücük yavrum , eşim bir taraftan gece gündüz çalışıyor ama işler ters gidiyor.

Bu duruma rağmen şu kızımın şuyu eksik , borçlarını ödeyemiyorlar , benim şu sıkıntım var , öbür kızım şunu alamamış ....... gibi bitmeyen muhabbetleri dinlemeyeceğimi artık iyice psikolojimin bozulduğunu anlattım eşime.

Herkes düzenini kuruyor. Düğünde bize koltuk aldıran görümcem ( evde maaş yok , tonla düğün borcu , hamileyim , günde 3 kere kusuyorum , işi de bırakamıyorum , sigorta , borçlar.... ) in kayınpederi bir dükkan açtı oğluna. paraya para demiyorlar. Gayette güzel kenara koyuyorlar. Diğer görümceme de kayınpederi 10.000 nakit verdi. Biz hem istemiyoruz. Hem bitmeyen taleplerle sinirlerim bozuluyor.


Şu an ben sıkıntılarını anlattıklarında aynen yaşadıklarımı söylüyorum. Ağlak bir insan değilim. Ailem de bilmez çoğu şeyi. Ama gördüm ki sustukça yüzsüzleşiyor insanlar.

Eşiniz evin geçimini sağlamakla sorumlu. Hem ev işleri , çocuk bakımı kadının üstüne kalıyor. Hem iş hayatı. Stres dolu bir hayatı oluyor kadınların. 3 aydır evdeyim. Şu an anladım ben nekadar çok çalışıyormuşum iş ev çocuk . Gece kalk yavrunu avut.Yemek ister oyun ister, annesizlik zor gelir ağlar, çok sık hasta olur ateşlenir. Erkekler horul horul uyur. Ev işine yardım yok. Bir de çocuğumun odasını yapayım rahat etsin , kreşi iyi olsun psikolojisi bozulmasın. Temizliğe bile kimseyi almadan idare etmeye çalıştım. Misafir de ağırlansın istenir. Şu an yeni yeni anlıyorum. Ev hanımıyken misafir ağırlamak çok çok kolayken ben çalışan çocuklu bir kadın olarak daha çok misafir ağırlamışım. Tembelliklerine doymasınlar.

Sonuç eşimle konuştum çalışsam da çalışmasam ev benim işim. Çocuk benim işim. Parayı yönetmek , mutfağı döndürmek benim işim. İşler kötü gitsede etrafa hiçbirşey belli etmemek , 5 liralık kumaşla arife günü bayramlığımı dikmek benim işim . Kimse benim üstüme gelemez dedim.

İster biriktirir evimi alırım. İster çocuğuma yatırım yaparım , hepsi olmuşsa bile somalide aç çocukları ağlayan annelere para gönderirim dedim. Evimizin masrafı bukadar . Sen evimizi geçindir. İhtiyaçları varsa para biriktirip bir tuhafiye açalım annen oturur kazanır dedim.


Şimdi birileri diycek annedir olur mu .


öyle ama sonu gelmiyor ki . Ev istiyor. Araba isityor. Yeni eşya istiyor. Kızına isityor. Diğer kızına istiyor. ....Bitmiyor. Bu anneliği aşıyor. Zulume dönüşüyor. Benim evime 2 ay üst üste eşim maaş getirememiş kadının derdi ev yenilemek , mobilya almak , kızlarının eksikleri.


Bunların kocaları yok mu dedim. Eşim işten çıktı sigortası da yoktu. O gün çalışmıyor olsam bir kuruş yok elimizde . Yiyecek yemeğimiz olmayacak . Umurlarında değil.


Anne de olsa bana bukadarı sömürü geliyor.

Herkes çalışabilir. Mobilyalarım eskidi. Asla yeni mobilya almayı düşünmüyorum. Boyatır kaplatır 10 sene daha kullanırım. Kimse gelinlerinin üzerinden rahat etmeye kalkmasın.


Eşinizle açık açık konuşun. daha eviniz de yok.Hastalık ve diğer giderler için olmadıkça vitrin için para vermeyin. Altın hesabında biriktirin paranızı . Giderken evin ufak tefek ihtiyaçlarını alırsınız, anneler gününde babalar gününde giysi alıp hediye edebilirsiniz. Hastalıklarında masrafları karşılarsınız ki 4 aile büyüğü tonla paraya ihtiyacınız olacak. Görmüyorlarsa da o da kendi ahlakları.
 
Eve yardımcı birini bulun. En azından hafta da bir temizliğinizi yapsın. Ve kısmayın. İş temposuyla hele bir de çocuk olunca birkaç yıl sonra perişan olursunuz. Çalışan kadının kendiyle ilgili hiç birşey yapmaya vakti kalmıyor.
 
Çok yakın bir tanıdığımda aynı dertten muzdaripti o da gidip kredi çekerek araba aldı soranlarada kredi ödediğini söyledi arabanız yoksa yüksek fiyatlı bir araba alın satarken biraz zarar edersiniz belki ama eşinizin ailesine veripte size dönmeyen paradan daha az zararınız olur en azından
 
arkadaşım böyle düşünen kişilerin paranın esiri olduğunu düşünmüyorum ben. öyle diyorsun iyi güzel aileye borç vermek neyin nesi falan. ama şu da bir gerçek ben dişimden tırnağımdan arttıracağım, gerekirse özel dersle şunla bunla çoluğum çocuğum rahat etsin diye kendimi parçalayacağım, onlar kendilerine lüks sayılabilecek masraflar çıkaracaklar. tasarruf ampülü kullanıyorum ben. hiçbir odamda avize yok. bundan da hiç utanç duymadım. peki ben bilmiyo muyum her odamda avize sarkıtmayı? çoluk çocuğumuz rahat etsin, sıkıntı çekmesin diye zaten bu çabamız. hele de geçen sene en sıkışık zamanımızda ödeyeceklerini söylediler ve ödemediler. ne hallere düştük o zamanlar. ama benim ailem borç istediği parayı veriyor. bekar çocukları var o da çalışıyor. ama ondan istenmiyor. burda söylenmek istenen şey çift maaşız diye bize yükleniyorlar. dediğim gibi sağlık ya da çok lüzumlu bi şey için istense o para gerekirse kredi çekip veririm.

annem derki kocanın iki kaşığı varsa birini kırıp saklayacakmışsın :))
yani borca sokacaksın onu diye.
haa annem bu dediğini yaptı mı hayır, bana yaptırıyormuu hayır :)
nikah şekerini 100 değil 150 tane yaptırmışım diye kendi annem demediğini bırakmadı bana :) 50 tl damadı masrafa sokmuşum :)))

ama bak senin konunun okuyunca annemin sözüne bir kez daha hak verdim
sen evinden ampül kullanacan kaynanan avize, olduuu gülüm keten helva :))
bacım hayata bir daha mı gelecen mis gibi işiniz var, sen harca sen yaşa ki adam birikim yapma telaşına düşsün.
belli ki sen tutumlusun ama yolun başında değiş artık. yoksa bu tip ailelerin dertleri hiç bitmiyor, yakında size kredi çektirip araba aldırırlar, haa kendisi öder tamam ama sen ev almaya kalkacak olsan kredi çekemeyeceksin belki.

ben senin yerinde olsam, hazır-oturulacak ev alır, uzun vadede kredisini öderdim.
zaten 3-5 yıl ödedikten sonra borcu yapılandırınca borcun süresi de miktarı da azalıyor.
 
kızlar dediğim gibi bu dert değil ama ben bu durumdan çok sıkıldım ve tavsiyelerinize ihtiyacım var. eşimle memleketten uzaktayız. ikimiz de çalışıyoruz. hal böyle olunca bizi zengin sanıyorlar. halbuki düğün borcu ve öğrenim borcu ödüyoruz. yine de allaha şükür muhtaç değiliz kimseye. yarın öbür gün bişey çıkar, çoluğumuz çocuğumuz olursa rahat geçinelim, ilerde bi yatırım için kapora olsun en azından diyerek kenara para koymaya çalışıyoruz. ama memlekete her gidişimizde eşimin ailesi bizden "borç" adı altında para istiyor ve ne yazık ki bu para bize hiç geri ödenmiyor. istenen para da sağlık ya da bu tarz önemli bir şey için olsa içim yanmayacak. eve koltuklar, halılar, avizeler, türlü türlü tencereler, vitrinler alınıyor. onlarda da gözüm yok. herkes güle güle kullansın aldığını. ama sonrasında bizden para isteniyor. çok fazla birikim yapamadık. sadece 3-4 bin oldu 2 senede. ben bu paranın hesabımızda durmasını istemiyorum çünkü bu para hesapta olunca eşim onlara paramız yok diyemiyor. ben de bi yatırım yapmak istiyorum. ev gibi bir şey alamam çünkü maalesef tayinciyiz. bana bu parayı nasıl değerlendirmemin iyi olacağı hakkında yardım eder misiniz?

aynı dert biz de de var.benim eşimin de sağolsun 2 abisi de rahat bırakmıyor.her eşim söz veriyor bu ay göndermeyeceğim ama her seferinde yalan oluyor.düğünümüzde de hiç bişey ne taktılar ne ev hediyesi getirdiler.ama bizden her ay bı dunya para alıyolar..bencede çok can sıkıcı bi durum:50::50:
 
angryangel, aileye mi senet karşılığı borç verilecek ?
Çok değiştik, çok değişmişiz. Benim bildiğim aileler arasında borç olmazki. Ya gözlerim doluyor böyle durumlarda.
..............

Anne babaya borç para vermekte neyin nesi ya da para vermeyi esirgemek ?
O kadar parar biriktireceğizde ne olacak anlayamıyorum.
Hayatımız çalışmak üzerine kurulmuş.
Çalış ve paranın esiri ol.
Tamam 3-4 bin tl. biriktirdiniz mi vermenize rağmen, evet ee demek ki oluyormuş.

Her sene kazandıklarınızdan hediye aldığınızı hesaplarsınız o aldıklarına. Avize mi, yok ihtiyaç mı herneyse ?

valla arkadaşım, allah anne babalarımızdan razı olsun. bizi büyütüp okutuyorlar, çocuk bakmak büyütmek çok zor(anne olunca anladım) ama şimdi bo oğulcuğundan ya da kızından para isteyen anne babaları da anlayamıyorum. zaruri bir hal olur ki buna kimsesnn karşı çıkacağını düşünmüyorum ama arkadaşın konusunda, o sabah gitsin akşam gelsin, çalışıp açbalasın(çalışan bir bayan olarak, bence bayana daha zor-hem ev hem iş vs), dişinden tırnağından artırsın, sonra anne baba da olsa avizesi mobilyası için para istesnler!!! bence çok yanlış, ben evladımdan istemem şahsen, eski eşyayla otururum, tüplü tv izlerim yine evladımdan öyle çul çaput için para istemem.
konu sahibi arkadaşa gelince; altın en mantıklısı.
bu arada, ben verdirmiyorum eşime. çünkü eşimin memlekete gittiğimde bakıyorum ki; kadınlar benden rahat valla. bir elleri yağda bir elleri balda, sabahtan akşama çay kahve kek, evde son moda lcd, halılar 2 yıla bir değişir, perdeler senelik değişir vs... ben de bi tarafımı yırtayım ki çalışıp para biriktireyim kazanayım dfiye. sonra da bize para... çok kızıyorum ya bunlara. benim kayınım var, eltim çalışmıyor ve akraba olduğu için ses çıkarmıyor; o kaynım kendi evine bir harcar annesine ve kızkardeşine(boşanmış görümcem var) iki harcar. eltim gider 200 liraya ucuz setüstü ocak alır, görümcem 600 liralık alır:) en son bu olmuştu da. neyse yani, eltim kendi çalışıp sıkıntı çekmediğinden, akraba olduğundan, bir çekirdek çeyiz getirmediğinden, bankada adına bilmem kaç para parası olduğundan ses çıkarmayabilir ama ben onların lüks yaşamı için sabah 7 akşam 6 kıızmdan ayrı çalışamam kimse kusura bakmasın...
 
Son düzenleme:
Back