Derdimi dinleyip bana akıl verecek yok mu?

krizanteeemmm .!.:

Neden her döndüğünde sizi bulmasına izin veriyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

Buraya yorum yazan diğer arkadaşlar da engelleyin iletişimi kesin falan demişler fakat inanın daha önce çok engelledim bütün hesaplardan telefon numarasını wp ınstagram hiçbiri bana ulaşmasını engellemeye yetmedi. Bir sürü arkadaşı var. Hele okul zamanı yatılı okulda 1000 tane arkadaşı var hangisinden istese verirlerdi telefonunu ya da hesaplarını. Sürekli farklı numaralardan aramaya yazmaya başlamıştı. Bu yüzden engellemenin çözüm olduğunu düşünmüyorum artık. Açıkçası evimin yerini de biliyor telefonlarına çıkmasam mesajlarına dönmesem evimin önüne bile gelir konuşmak için illa tutturur. Hep bir şekilde başardı bana vicdan yaptırmayı. Son kez konuşalımmm der her defasında ama sonra o son kez asla olmaz. Bende de suç var ben bunu inkar edemem ona karşı olan duygularımı kullanıyor. Ama bu sefer buna izin vermek istemiyorum açıkçası.

xxrockgirlsx .!.:

Aldatılabiliyor olma ihtimalimi de çok kez düşünsemde somut bir şey görmedim şimdiye kadar. Olduysa bile Allaha hava ediyorum bu konuda. Dediğiniz konusunda da katılıyorum çok genciz başkalarıyla da tanışıp görüşmemiz lazımdı diye benimde kimi zaman aklıma geliyor. Bu durum benim için mümkün olsa da onun okuduğu okul sebebiyle ciddi bir şeyler yaşayabileceği birilerini kolayca bulacağını hiç düşünmedim. Harp okulu erkek kaynıyor ve dışarı çıkma izinleri de pek olmuyor. Belki netten tanışabilir ama bu şartlar altında o da ne kadar sağlıklı olur bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Hala aynımıdır ama ben üniversitedeyken harp okulu öğrencileri ile hemşirelik fakültesi arasında "çay daveti " düzenleme adeti vardı.Maksat muhabbet olsun diye giden iki yurt arkadaşım burada tanıştıkları kişilerle flört etmişlerdi.Harp akademisine erkek öğrenciden az sayıda da olsa kadınlar da alınıyor ve hafta sonları Harpakademisi öğrencilerinin de dışarı çıkabildiği günler var biliyorsun değil mi?

Yol ver gitsin. Oluru yok gibi görünüyor

Yazılan yorumların neredeyse hepsi benim de fikirlerimi içeriyor. Zaten siz de bu durumun farkındasınız, sadece pratikte sıkıntı yaşamışsınız. Ama bu zinciri kırabilmek de yine sizin elinizde.
Kendinize hobiler edinmeye çalışın, kafanızı bir şeylerle meşgul edin. Onu düşünmektense kafanızı ve duygularınızı başka bir meşguliyete vermek gerçekten güzel oluyor. Ama bu mümkünse bir başka insan olmasın. :)
Daha çok gençsiniz, çook mutlu olacağınız günler olacağına eminim. Kendinizi 6 senede oldukça yormuşsunuz, bundan sonra kendinize ne kadar değerli olduğunuzu, böylesine bencil bir insanın bu ilişkiyi şekillediremeyeceğini söyleyin. Umarım çok çok mutlu olursunuz.

Belkibirgun3 .!.:

9 senelik birliktelik,ailelerle tanisilmis,bir çok şey yaşanmış.Siz evliyken yasanacak her heyecanı yaşayıp tuketmissiniz zaten.Peki bu kadar uzun bir birliktelikte evlilik için hiç adım atmadınız mı?Söz,nişan gibi?

Genişletmek için tıkla...

Pardon,6 senelik beraberlik 3 sene uzaktan ilişki deyince 9 sene anladim.Anladigim kadarıyla bu ilişkide fedakarlik eden taraf hep siz olmuşsunuz.Erkek arkadaşınız zaman zaman ilişkiden sıkıldığını söylemiş ve gidip gelmeler yaşanmış ve siz her defasında sevginize yenilip affetmissiniz.Burada önemli olan sizin bundan sonra bu ilişkiden beklentiniz nedir?Bu şekilde bir dargın bir barışık devam etmek mi?Yoksa ilerisi için ciddi adımlar atmak mı?Eğer ikinci tercihse bir kere çok keskin bir çizgi çekeceksiniz.Sinir koyacaksınız.Bitsin mi istiyorsun?Ok,yolun açık olsun diyip resti çekmeniz gerekiyor.Butun iletişimi keseceksiniz.Karsi tarafın yok arkadaş kalmak istiyorum yok kafamı dinlemek istiyorum gibi bahanelerini kabul etmeyeceksiniz.Gidersen ben de önüme bakarım karşıma çıkan kismetleri değerlendiririm.Karar senin diyeceksiniz.Ve böylede yapın gerçekten.Bakin zaman çok kıymetli.21 yaşındasınız yarın bir bakmışsınız 31,41..Gençliğiniz bir bilinmeyeni beklemekle mi geçecek?Biliyorum aşk var,sevgi var,yaşanmışlık var.Ama sırf anılara tutunarak bir ilişki yürümez.İnsanlar 40 yıllık 50 yıllık evliliklerini bile bitirmek zorunda kalabiliyor bazen.Ama hayat devam ediyor.Size de yazık değil mi?Sürekli fedakarlik nereye kadar?Eğer sizi gerçekten seviyorsa kaybetmek istemeyecektir.Boylece onunda size olan aşkını görmüş olacaksınız.

Anamnez .!.:

Hala aynımıdır ama ben üniversitedeyken harp okulu öğrencileri ile hemşirelik fakültesi arasında "çay daveti " düzenleme adeti vardı.Maksat muhabbet olsun diye giden iki yurt arkadaşım burada tanıştıkları kişilerle flört etmişlerdi.Harp akademisine erkek öğrenciden az sayıda da olsa kadınlar da alınıyor ve hafta sonları Harpakademisi öğrencilerinin de dışarı çıkabildiği günler var biliyorsun değil mi?

Genişletmek için tıkla...

Yok çay daveti muhabbeti olmuyor artık. Ve tabi ki biliyorum kızların da alındığını okula fakat oldukça az sayıda. 7 tane kız varmış. Onların arasında da benim erkek arkadaşımın beğenebileceği bir kız olacakta o kız da benim erkek arkadaşımı beğenecekte kafaları uyuşacak da falan filan. Zor ama tabi ki imkansız değil herşey olabilir. Ve evet dışarı çıkma günleri var normalde fakat korona başladığından beri yasaklı ve onlar öğrenimlerine devam ettiler okullarında normal üniversiteler gibi uzaktan olmadı eğitimleri. Yine de şu saatten sonra ister okulundan bulur ister netten ister arkadaş çevresinden kendine birini ya da birilerini bulur inanın umrumda değil. Dünden beri buraya gelen yorumlar sayesinde de biraz kendi kendime düşünmeye başladım ve açıkçası bir tık soğuma geldi. Umarım bu duygu durumum da yavaş yavaş umrumda bile olmayacağı günleri evrilir bir gün.

Belkibirgun3 .!.:

Pardon,6 senelik beraberlik 3 sene uzaktan ilişki deyince 9 sene anladim.Anladigim kadarıyla bu ilişkide fedakarlik eden taraf hep siz olmuşsunuz.Erkek arkadaşınız zaman zaman ilişkiden sıkıldığını söylemiş ve gidip gelmeler yaşanmış ve siz her defasında sevginize yenilip affetmissiniz.Burada önemli olan sizin bundan sonra bu ilişkiden beklentiniz nedir?Bu şekilde bir dargın bir barışık devam etmek mi?Yoksa ilerisi için ciddi adımlar atmak mı?Eğer ikinci tercihse bir kere çok keskin bir çizgi çekeceksiniz.Sinir koyacaksınız.Bitsin mi istiyorsun?Ok,yolun açık olsun diyip resti çekmeniz gerekiyor.Butun iletişimi keseceksiniz.Karsi tarafın yok arkadaş kalmak istiyorum yok kafamı dinlemek istiyorum gibi bahanelerini kabul etmeyeceksiniz.Gidersen ben de önüme bakarım karşıma çıkan kismetleri değerlendiririm.Karar senin diyeceksiniz.Ve böylede yapın gerçekten.Bakin zaman çok kıymetli.21 yaşındasınız yarın bir bakmışsınız 31,41..Gençliğiniz bir bilinmeyeni beklemekle mi geçecek?Biliyorum aşk var,sevgi var,yaşanmışlık var.Ama sırf anılara tutunarak bir ilişki yürümez.İnsanlar 40 yıllık 50 yıllık evliliklerini bile bitirmek zorunda kalabiliyor bazen.Ama hayat devam ediyor.Size de yazık değil mi?Sürekli fedakarlik nereye kadar?Eğer sizi gerçekten seviyorsa kaybetmek istemeyecektir.Boylece onunda size olan aşkını görmüş olacaksınız.

Genişletmek için tıkla...

Aslında burada yorum yapan hiç kimse şahsi olarak ne beni ne de erkek arkadaşımı tanımıyor ya da ilişkimizin iç yüzünü tam anlamıyla bilerek yorum yapmıyor. Sadece okudukları şeylere göre ve genelde kendilerinin ya da başkalarının yaşamış oldukları tecrübelere dayanarak bazı genel yorumlarda bulunuyorlar. Yine de şunu söylemek isterim ki anlattıklarımdan her ne kadar herşeyi ben altan almışım ve benim çabamla yürüyor gibi görünsede ilişki işler her zaman böyle değildi. Kendisi benim peşimden 2 sene boyunca koşmuştu. Ve ilk zamanlar ona çok çektiren ve sürekli ayrılan taraf bendim. Nasıl olduysa zaman içerisinde yer değiştirdik. Bu durumu sağlıklı olduğu için söylemiyorum çünkü bu olaylar yaşanırken daha çok küçüktüm bende. Sadece bazen diyorum ki acaba bugün evrildiği kişinin sorumlusu ben miyim? Bu yüzden bazı şeylerini alttan aldım zaten hep. Bu konuda ona borçlu hissediyorum çünkü zamanında o da benim için bir sürü şeye katlandı. Yine de bu döngü ne kadar daha böyle sürecek dediğiniz gibi hayat devam ediyor ve küçüğüz. Artık yoruldum böyle bir şey bende istemiyorum.

Bunun için kendinizi suçlamayın.Biraz yaşınızın küçük olması birazda gençliğin verdiği heyecanla gelgitler yaşanmış olabilir.Ama artık liseli aşıklar değilsiniz.İki tarafta ne istediğini bilecek yaşa gelmiş.Belki ilişkiniz ilk zamanlardaki gibi heyecanını yitirmiş olabilir,monoton

xxrockgirlsx .!.:

Aslında burada yorum yapan hiç kimse şahsi olarak ne beni ne de erkek arkadaşımı tanımıyor ya da ilişkimizin iç yüzünü tam anlamıyla bilerek yorum yapmıyor. Sadece okudukları şeylere göre ve genelde kendilerinin ya da başkalarının yaşamış oldukları tecrübelere dayanarak bazı genel yorumlarda bulunuyorlar. Yine de şunu söylemek isterim ki anlattıklarımdan her ne kadar herşeyi ben altan almışım ve benim çabamla yürüyor gibi görünsede ilişki işler her zaman böyle değildi. Kendisi benim peşimden 2 sene boyunca koşmuştu. Ve ilk zamanlar ona çok çektiren ve sürekli ayrılan taraf bendim. Nasıl olduysa zaman içerisinde yer değiştirdik. Bu durumu sağlıklı olduğu için söylemiyorum çünkü bu olaylar yaşanırken daha çok küçüktüm bende. Sadece bazen diyorum ki acaba bugün evrildiği kişinin sorumlusu ben miyim? Bu yüzden bazı şeylerini alttan aldım zaten hep. Bu konuda ona borçlu hissediyorum çünkü zamanında o da benim için bir sürü şeye katlandı. Yine de bu döngü ne kadar daha böyle sürecek dediğiniz gibi hayat devam ediyor ve küçüğüz. Artık yoruldum böyle bir şey bende istemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Malesef burada konu sahibinin anlatımlarına göre yorum yapabiliyoruz.Karsi tarafı dinleme şansımız olmadığı için belki de yargısız infaz oluyor bazen.Elbette sevgilinizin de fedakarlıkları olmuştur.Zaten tek taraflı olsaydi 6 yil devam etmezdi.Yanlış anlamayın ama ben buna benzer bir hikayeye şahit oldum.Bir akrabam sizin gibi liseden beri sevdiği kızla uzun yıllar birlikte oldu.Askere gitmeden önce de nişanlandilar.Kiz tarafının dediğine göre evimize girip çıkıyor,konu komşu laf etmesin bu işin adını koyalım.Aslinda iki taraf içinde erkendi nişan için.Yaslari çok uzaktı.Zaten olaylarda askere gittikten sonra patladı.Duydugum kadarıyla cocuk askerdeyken,kizin yakin arkadaşlarından biriyle sosyal medyada konuştuğuna şahit olmuş.Askerlik bitince uzun bir ayrılık yaşadılar.Sonra tekrar barıştılar.Birlikte tatillere gittiler,hatta aynı evde bile yaşadılar.Nisanin üstünden 7 yıl geçmesine rağmen böyle devam etti ilişkileri.Bir dargın,bir barışık.Oglan da masum değildi ama o da çok kez aldattı nişanlısını.Velhasil kelam en son cocuk tarafi böyle sürmez dedi.Bir an önce düğünlerini yapalım evlensinler.Esyalar alındı,yeni ev kiralandı.Bu kez de kız istemedi.Kariyer yapıcam demeye başladı.Ve ayrıldılar.Oglan geçen yıl başka biriyle evlendi.Demek istedigim bazen olmayınca olmuyor ne kadar istesen de.Cocugun dediğine göre zaten evlenseydik 1 yıla kalmaz bosanirdik.Çunku bu ilişki miadını doldurmustu.Kendinizi suçlamayın siz bu ilişki için elinizden gelenin fazlasını yaptıysanız vicdanınız rahat olsun.Giden utansın.Umarim her şey dilediğiniz gibi olur.