- 10 Nisan 2019
- 156
- 75
- 26
-
- Konu Sahibi xxrockgirlsx
- #1
Herkese iyi akşamlar, gerçekten sıkıntı içinde olmasam kimseyi darlamak gibi bir niyetim yoktu ama maalesef ki dertleşebileceğim kimse yok yanımda. Ya da bana destek olup akıl verecek. Bu yüzden bunu burdaki büyüklerimden istiyorum.
Erkek arkadaşımla ayrıldık 3 hafta olacak neredeyse. Daha doğrusu o ayrıldı benden. Belki eski konularımdan bilen bilir. Liseden beri birlikteyiz erkek arkadaşımla. Doğru ya da yanlış bazı problemlerimiz oldu belki ikimizinde çok genç oluşunda belki de hala olgunlaşmamış oluşumuzdan. 6 senedir beraberdik. 3 senedir de uzaktan yürütüyoruz ilişkimizi bu konuda da hiç sorun yaşamadık. Kendisi harp okulunda okuyor. Eğitimleri stresli ve zor geçiyor fakat ben hep elimden geldiğince alttan alıp destek olmaya onu anlamaya çalıştım. Her zaman yanında oldum. En azından kendi açımdan benim bu ilişkiye bir yanlışım olmadı. Belki de tek yanlışım onu çok sevdiğim için bazı hatalarını çabucak unutup yeniden kollarına atlamamdı. Ben sandım ki ikimizde birbirimizi sevdiğimiz sürece aşamayacağımız şey yoktur. Fakat görünen o ki o artık böyle düşünmüyor. Çok yorulmuş ve de soğumuş ilişkiden. Israrla altını çiziyor benden değil ilişkiden soğumuş. Sevgililik kavramı artık ona baskıcı gelmeye başlamış bu şekilde yapamıyormuş. Ağzından bu sözleri ilk defa duymuş olsaydım anlayışla karşılar ve ciddiye alıp kendi yoluma bakardım. Fakat son 2 senedir bu sözleri dört kere duydum ağzından. Her seferinde bana ayrılmak istediğini söyleyip gidiyor fakat gitmesi en fazla 1 ay bile sürmüyor. Sonra geri geliyor yine giriyor hayatıma. Pişkin pişkin bir de diyor ki arkadaş da mı kalamayız. O kadar senelik hatrım yok mu ben seni hayatımda istiyorum bir şey değişmedi diyor bir şekilde beni ikna ediyor sonra bir bakmışım kontrolüm dışında yine sevgili olmuşuz. Hem sevgili olmak istemediğini söyleyip sonra da yine sevgili olduğumuzu söyleyen elimi tutan o oluyor. Başkasıyla konuşuyorum biz sadece arkadaştık hani deyince küsen kızan kıskanan o oluyor. Bu çocuk ne istiyor ben gerçekten anlamıyorum artık. Uzun zamandır böyle sorunlarımız yoktu hatta ilişkimiz hiç gitmediği kadar iyi gidiyordu, annesiyle zaten lisede tanıştırmıştı bu sene babasıyla da tanıştırmıştı ve babasının beni çok sevdiğinden gözünün tuttuğundan bahsediyordu. Benim annemle babamda biliyordu işler yavaş yavaş ciddileşiyordu bende artık büyüdüğünü en ufak bir problemde kaçmayacağını artık çok büyük bir sorunumuz olmadıkça bu işin bitmeyeceğini düşünürken birden bire ağzından yine o sözler çıktı. Tabi ki durup dururken söylemiyor. Kavga ediyoruz tartışıyoruz ve ben bazen çok bunalmışsam sessiz kalıp yazmıyorum onunda hazmedip sakinleşmesi için fakat bu son seferinde bu hareketim ters tepti. İlişkiyi umursamadığımı ima etti. Çok yorulduğundan kafasının hiç rahat olmadığından bahsetti. Sürekli beni düşünüyormuş bu onu da etkiliyormuş olumsuz anlamda. Yıllardır duyduğum tekerlemeler yani.. Herşeye tamam ama hala diyor ki bir şeyin değişmesine gerek yok arkadaş kalmaya devam edebiliriz planlarımızın değişmesine gerek yok. Arkadaşlarına ya da ailene açıklama yapmana gerek yok diyor. Ona arkadaş kalmamız mümkün değil ben artık bu döngünün içinde kalmayacağımdan bahsettim. Ayrılmak istemediğimi ve eğer o bunu gerçekten istiyorsa iyi düşünmesi gerektiğini çünkü bu sefer tamamen biteceğini ima etsemde büyük ihtimalle bana inanmadı. Neden inansın k? Her seferinde böyle bitse de o yazdığı zaman yelkenlerim suya iniyor ve beni bir şekilde ikna etmeyi beceriyor.
Yemin ederim kendime de suç buluyorum kendime de kızıyorum. Sizin aklınıza gelen her şey benimde aklımdan geçmiştir. Çok eminim. Fakat gerçekleri bilmekle uygulamak arasında fark var. Ve çok zorlanıyorum açıkçası. Buraya da o yüzden yazdım. Sürekli aklımda hiç çıkmıyor. 6 aydır okuldaydı bu hafta gelecekti. Aylardır gelmesini beklerken bir de tam gelmeden önce böyle bir şey yapmasına anlam veremedim. Başkası mı var diye soruyorum hayır istersen yazın her günüm senle bile geçer yeter ki inan başkası yok artık sevgililik olayının bana göre olmadığını anladım diyor. Kafayı yicem gerçekten. Annesiyle tanıştıran o babasıyla tanıştıran o aileye sokan o. Annesinin anneler gününü kutlamıyorum ne gerek var böyle şeylere dedim diye bozulan o. Arayıp hal hatır sormuyorum annesine diye bozulan küsen de o. Ne demek sevgililik olayı bana göre değil? Niye peşimi bırakmıyor o zaman? Niye bu kadar ailesinin içine sokuyor beni? Hiç iyi değilim uzun oldu özür dilerim ama içimi dökmem gerekti. Teşekkürler şimdiden cevap yazan herkese
Erkek arkadaşımla ayrıldık 3 hafta olacak neredeyse. Daha doğrusu o ayrıldı benden. Belki eski konularımdan bilen bilir. Liseden beri birlikteyiz erkek arkadaşımla. Doğru ya da yanlış bazı problemlerimiz oldu belki ikimizinde çok genç oluşunda belki de hala olgunlaşmamış oluşumuzdan. 6 senedir beraberdik. 3 senedir de uzaktan yürütüyoruz ilişkimizi bu konuda da hiç sorun yaşamadık. Kendisi harp okulunda okuyor. Eğitimleri stresli ve zor geçiyor fakat ben hep elimden geldiğince alttan alıp destek olmaya onu anlamaya çalıştım. Her zaman yanında oldum. En azından kendi açımdan benim bu ilişkiye bir yanlışım olmadı. Belki de tek yanlışım onu çok sevdiğim için bazı hatalarını çabucak unutup yeniden kollarına atlamamdı. Ben sandım ki ikimizde birbirimizi sevdiğimiz sürece aşamayacağımız şey yoktur. Fakat görünen o ki o artık böyle düşünmüyor. Çok yorulmuş ve de soğumuş ilişkiden. Israrla altını çiziyor benden değil ilişkiden soğumuş. Sevgililik kavramı artık ona baskıcı gelmeye başlamış bu şekilde yapamıyormuş. Ağzından bu sözleri ilk defa duymuş olsaydım anlayışla karşılar ve ciddiye alıp kendi yoluma bakardım. Fakat son 2 senedir bu sözleri dört kere duydum ağzından. Her seferinde bana ayrılmak istediğini söyleyip gidiyor fakat gitmesi en fazla 1 ay bile sürmüyor. Sonra geri geliyor yine giriyor hayatıma. Pişkin pişkin bir de diyor ki arkadaş da mı kalamayız. O kadar senelik hatrım yok mu ben seni hayatımda istiyorum bir şey değişmedi diyor bir şekilde beni ikna ediyor sonra bir bakmışım kontrolüm dışında yine sevgili olmuşuz. Hem sevgili olmak istemediğini söyleyip sonra da yine sevgili olduğumuzu söyleyen elimi tutan o oluyor. Başkasıyla konuşuyorum biz sadece arkadaştık hani deyince küsen kızan kıskanan o oluyor. Bu çocuk ne istiyor ben gerçekten anlamıyorum artık. Uzun zamandır böyle sorunlarımız yoktu hatta ilişkimiz hiç gitmediği kadar iyi gidiyordu, annesiyle zaten lisede tanıştırmıştı bu sene babasıyla da tanıştırmıştı ve babasının beni çok sevdiğinden gözünün tuttuğundan bahsediyordu. Benim annemle babamda biliyordu işler yavaş yavaş ciddileşiyordu bende artık büyüdüğünü en ufak bir problemde kaçmayacağını artık çok büyük bir sorunumuz olmadıkça bu işin bitmeyeceğini düşünürken birden bire ağzından yine o sözler çıktı. Tabi ki durup dururken söylemiyor. Kavga ediyoruz tartışıyoruz ve ben bazen çok bunalmışsam sessiz kalıp yazmıyorum onunda hazmedip sakinleşmesi için fakat bu son seferinde bu hareketim ters tepti. İlişkiyi umursamadığımı ima etti. Çok yorulduğundan kafasının hiç rahat olmadığından bahsetti. Sürekli beni düşünüyormuş bu onu da etkiliyormuş olumsuz anlamda. Yıllardır duyduğum tekerlemeler yani.. Herşeye tamam ama hala diyor ki bir şeyin değişmesine gerek yok arkadaş kalmaya devam edebiliriz planlarımızın değişmesine gerek yok. Arkadaşlarına ya da ailene açıklama yapmana gerek yok diyor. Ona arkadaş kalmamız mümkün değil ben artık bu döngünün içinde kalmayacağımdan bahsettim. Ayrılmak istemediğimi ve eğer o bunu gerçekten istiyorsa iyi düşünmesi gerektiğini çünkü bu sefer tamamen biteceğini ima etsemde büyük ihtimalle bana inanmadı. Neden inansın k? Her seferinde böyle bitse de o yazdığı zaman yelkenlerim suya iniyor ve beni bir şekilde ikna etmeyi beceriyor.
Yemin ederim kendime de suç buluyorum kendime de kızıyorum. Sizin aklınıza gelen her şey benimde aklımdan geçmiştir. Çok eminim. Fakat gerçekleri bilmekle uygulamak arasında fark var. Ve çok zorlanıyorum açıkçası. Buraya da o yüzden yazdım. Sürekli aklımda hiç çıkmıyor. 6 aydır okuldaydı bu hafta gelecekti. Aylardır gelmesini beklerken bir de tam gelmeden önce böyle bir şey yapmasına anlam veremedim. Başkası mı var diye soruyorum hayır istersen yazın her günüm senle bile geçer yeter ki inan başkası yok artık sevgililik olayının bana göre olmadığını anladım diyor. Kafayı yicem gerçekten. Annesiyle tanıştıran o babasıyla tanıştıran o aileye sokan o. Annesinin anneler gününü kutlamıyorum ne gerek var böyle şeylere dedim diye bozulan o. Arayıp hal hatır sormuyorum annesine diye bozulan küsen de o. Ne demek sevgililik olayı bana göre değil? Niye peşimi bırakmıyor o zaman? Niye bu kadar ailesinin içine sokuyor beni? Hiç iyi değilim uzun oldu özür dilerim ama içimi dökmem gerekti. Teşekkürler şimdiden cevap yazan herkese