Depresyon

ruhan saol anam bacım (malatyada yaşlı teyzeleremiz böyle hitap ederler ) 5htp duymuştum hiç bakmamıştım baya şeyler yazılıymış bununla ilgili internette denemeyi düşünüyorum size sonuçlarını yazarım inşaallah gerçi beyin öyle komplex bişeyki belki binlerce bileşeni var. hepimizin beyninin belki farklı noktalarında problem var herkese farklı ilaç yarıyordur.

hepinize allah şifa versin çok üzülüyorum ama insanın bilinç altında şöyle bişey canlanıyor ^^ana gı sadece bu hastalık bende yokmuş ^^ diyor insan kendi kendine belki bu acıyı kederi umutsuzluğu azaltıyor biraz. paylaştıkca sıkıntılarımız azalır inşaallah.Teknoloji iyiki varsın dertdaşlarımı buldum.

Birde bu hastalıklarla ilgili şöyle bişey var yüksek ihtimal kalıtımsal oluyor. etrafınıza bakın bi baba anne teyze hala amca dayı veya dedeler neneler bi taraftan bu gen geliyor insanla birlikte. kardeşlerinize bakıyorsunuz tın yani bişey taktıkları yok.

ruhan .!.:

canım ne zamandır ilaç kullanıyorsun ilaçların etki etmesi 1 ayı buluyor. bende kullandım 2 buçuk sene. bendede hiç bir işe yaramadı sadece koyver gitsin dedim acılarımı görmemezlikten geldim bide şiştim de şiştim. içmeseydim belki daha kötü olurdum ölmeyi istiyordum çünkü 2 ay geceleri 1 ya da 2 saat uykuyla yaşadım 10 kg verdim. yani çok alevli majör bir depresyondu. ilaç şart böyle durumlarda rabbim kimseyi düşürmesin o hale. hayattan bende hiçç zevk almıyorum şuan. neden yaşıyoruz ki boş boş diyorum. çünkü içimde güzel hiç bir duygu kalmadı. hep kötü hissediyorum ya da nötrüm boşum. çalışıyorum sözde ama son 2 yılı geçmiştir ki sorumluluklarımı hiç yerine getiremiyorum. hayat mecburiyet iş mecburiyet. herşeyi yarım değil çeyreğini bile yapamıyorum. odaklanamıyorum hemen sıkılıyorum. çok sinirliyim. bende çok uyuyordum ama şu bir haftadır uyku düzenim yine bozuldu. kendimi sevmiyorum demişsin ya bende öyleyim.
demem o ki benzer şeyler yaşıyoruz. kendine seni neyin mutsuz ettiğini sor acaba çocuğu mu kafaya taktın başta biraz. depresyona girdin girince de gözün çocuk falan görmüyordur. mutsuzluğa kapılmışsındır bu yüzden. kaç yaşındasın kocanla aran nasıl hayatının analizini yapıp şükredecek bir şeyler bulursan belki rahatlamana yardımcı olur. biz bu hastalıktan dolayı güzel olanı görmüyoruz hep kötüyü görüyoruz çünkü. arkadaşların akrabaların varsa yardım iste en azından seninle vakit geçirebilirler bişeyler paylaşabilirsiniz. ben yanlızım ne arkadaşım var ne dostum nede ailemde beni anlayan biri. tek nişanlım var. birileri olsa eminim daha iyi oluruz. burdan yaz bana olur mu Allah yardımcın olsun canım

Genişletmek için tıkla...

cnm çok sağol ...yaklaşık 15 gündür falan kullanıyorum ilaç aslında kesinlikle ilaç kullanmaya karşı biriydim bu gibi durumlarda dostlarımla konuşur atlatırdırdım ama bu sefer bir kaç ay önce kötü bir olay yaşadım anlatsamda burda anlatılacak şeyler değil bende çok büyük bir tramva açtı zaten onun öncesinde de çocuk için tedavi görüp çok yıpranıyordum bir kaç sene hastanelerde süründüm süründümde ne oldu elime bir şey geçmedi stres ve üzüntüden başka tek çare tüp bebekmiş ama ben çocuk istemiorum inanki sırf çevremdekilerin ve ailemin isteiği yaşımda artık pek genç değil 36 yaşına geldim üstelikte tek çocuğum kardeşim falan da yok babam da yok 5 yaşından beri ayrılmışlar annemle..eşimlede ilk zamanlar çok sorunlar yaşadım ilk 3 sene sonraları düzeldi ilşki yani en azından monotonlaştı ...düşünüyorumda çocuk beni asla mutlu etmez ..birde çocuk dünyaya getirip bu ruh halimle onuda mutsuz bir çocuk yapmak istemiorum ben iyi olmalıyımki onuda sağlıklı bir şekilde büyütebiliyeim de..bir de içimde hiç çocuk sevgisi yok ne bilim işte içimden gelmio..ama hastalığım gereğide çocuk yapmak doğum yapmak zorundaymışım..bu aantideprsanları almazdım ama bu yaşadığım son tramva bana en son darbeyi koydu üst üste geldi herşey ve bu sefer kaldıramadım..ellerim titriyordu ve kalbim sıkışıordu devamlı geceleri bir sıkışmayla uyanıyordum ve düşünüyordum ..şimdi ilaçla beraber kalp sıkışması geçti ama düşüncelerden kurtulamıorum kendimi çok aşağılık ve değersiz görüyorum senin en azından sevdiğin bir nişanlın var seni hayata bağlayacak ..benm haytta en önem verdiğim şey sevgidir onuda bulamadım ne yazıkki..hep sevgiyi aradım hayatım boyunca ama bulamadım her bulduğumu sandığımda yanıldım acı bir darbeyle hani çirkin biri de değilim ama sevmiyorum kendimi huylarımı sevmiorum karşımdakine aşırı değer vermek çok temiz düşünmek hep merhametli olmak nefret ettim bunlardan artık yoruldum kaybetmekten yoruldum..iş buluorum ama gidemiorum çünkü şu an kafam dağınık iki günde kovulurum iş yerinden ön lisans mezunuyum ama çalışamıorum işte hep evde durmak uyumak istiorum eşimede yararlı olamıorum artık..en azından eskiden evime bağlıydım işimi gücümü yapabilirdim şimdi oda yok umarım ilaçlar fayda eder bana da..allah yardımcımız olsun

zence .!.:

Arkadaşlar merhaba,
Allah hepinizin yardımcısı olsun öncelikle, gerçekten zor... Bende yaşadım , çok zor süreçlerdi çok şükür atlattım ama inan insanın uzerınde etkisi kalıyor inş bir daha tekrarlamaz, bazen karamsarlıga kapılıyorum inanın o anda aklım gidiyor ya yine eskisi gibi olursam, bende doktor taraftarıyım ilaç kullandım paxil, şuan iim ama dedıgım gibi en ufak olumsuzlukta korkuyorum eskisi gibi olmaktan.... o kadar zorki anlatılmaz yaşayan bilir...Başınız agrısa agrı kesici alırsınız veya baska yerınız agrısı ilacı var ama bu hastalıkların çaresi yok gibi geliyor insana. ilaç alıyorsunuz yok en az 1 ay sonra etkisini gösterıyor deniliyor aldıgınız gibi içinizde yanıp bitenler, beyninizi kavuran o düşünceler gitmiyor gitmiyor! Gerçekten cok cok zor. ben kendıme 4444 kere salavatı tefrıcıye okumuştum,duaların gücüne inanıyorum gerçekten dua edin , ümidinizi kaybetmeyin...inş sizde en yakın zamanda atlatrınız
Bi arkadas iyi insanların hastalıgı demiş. ben hem karsımdaki insanlardan aynı hasasiyeti bekleye bekleye böle oldu ve koca bir boşluga düştüm. bu boşluk bana hayatı anlamsızlaştırdı koca bir hiç yaptı ölmek istedim yaşamak saçma geldı. ilk baslarda pollayanacılık oynadım ama bi yerden sonra patladı düzenli olarak psıkıatrıye gıttım , Allahtan ii bi doktora denk geldım beni dinliyordu, çözüm önerileri sunuyordu düzenli olarak ilaçlarımıda kullandım. kendıme sözler verdım Bu yaşadıklarımdan sonra beni en ufak bir noktada üzen , kıran zarar veren her ne olduysa hayatımdan cıkardım,karsımdaki insanın bana karsı ne verdıyse hem o kadarını verdım artık fazlası olmamalıydı hayatımda!sizde kendinize sözler verin ve uygulayın!inanın faydası cok oluyor. Kısacası artık bencilim sadece kendimi düşünüyorum.
umarım herkesi bian önce atlatır normal sosyal yaşantısına döner, saygılar ve sevgiler

Genişletmek için tıkla...

evet gerçekten size katılıorum bende karşımdakinden aynı hassaiyeti bekleye bekleye böle oldum bu duruma düştüm ama ne yazıkki hayat çok acımasız ve her insan bir değil herkes ayrı bir karakter herkesi kendim gibi sana sana bende mahvoldum bu haytta en öenmli şey bence özgüven olması insanda bu varsa herşeyin üstesinden gelior birde kendinden başka kimseye aşırı değer vermemek bunu kontrol edebilmesi lazım insanın yoksa mahvolan kendisi oluyor sonunda

neferalem .!.:

cnm çok sağol ...yaklaşık 15 gündür falan kullanıyorum ilaç aslında kesinlikle ilaç kullanmaya karşı biriydim bu gibi durumlarda dostlarımla konuşur atlatırdırdım ama bu sefer bir kaç ay önce kötü bir olay yaşadım anlatsamda burda anlatılacak şeyler değil bende çok büyük bir tramva açtı zaten onun öncesinde de çocuk için tedavi görüp çok yıpranıyordum bir kaç sene hastanelerde süründüm süründümde ne oldu elime bir şey geçmedi stres ve üzüntüden başka tek çare tüp bebekmiş ama ben çocuk istemiorum inanki sırf çevremdekilerin ve ailemin isteiği yaşımda artık pek genç değil 36 yaşına geldim üstelikte tek çocuğum kardeşim falan da yok babam da yok 5 yaşından beri ayrılmışlar annemle..eşimlede ilk zamanlar çok sorunlar yaşadım ilk 3 sene sonraları düzeldi ilşki yani en azından monotonlaştı ...düşünüyorumda çocuk beni asla mutlu etmez ..birde çocuk dünyaya getirip bu ruh halimle onuda mutsuz bir çocuk yapmak istemiorum ben iyi olmalıyımki onuda sağlıklı bir şekilde büyütebiliyeim de..bir de içimde hiç çocuk sevgisi yok ne bilim işte içimden gelmio..ama hastalığım gereğide çocuk yapmak doğum yapmak zorundaymışım..bu aantideprsanları almazdım ama bu yaşadığım son tramva bana en son darbeyi koydu üst üste geldi herşey ve bu sefer kaldıramadım..ellerim titriyordu ve kalbim sıkışıordu devamlı geceleri bir sıkışmayla uyanıyordum ve düşünüyordum ..şimdi ilaçla beraber kalp sıkışması geçti ama düşüncelerden kurtulamıorum kendimi çok aşağılık ve değersiz görüyorum senin en azından sevdiğin bir nişanlın var seni hayata bağlayacak ..benm haytta en önem verdiğim şey sevgidir onuda bulamadım ne yazıkki..hep sevgiyi aradım hayatım boyunca ama bulamadım her bulduğumu sandığımda yanıldım acı bir darbeyle hani çirkin biri de değilim ama sevmiyorum kendimi huylarımı sevmiorum karşımdakine aşırı değer vermek çok temiz düşünmek hep merhametli olmak nefret ettim bunlardan artık yoruldum kaybetmekten yoruldum..iş buluorum ama gidemiorum çünkü şu an kafam dağınık iki günde kovulurum iş yerinden ön lisans mezunuyum ama çalışamıorum işte hep evde durmak uyumak istiorum eşimede yararlı olamıorum artık..en azından eskiden evime bağlıydım işimi gücümü yapabilirdim şimdi oda yok umarım ilaçlar fayda eder bana da..allah yardımcımız olsun

Genişletmek için tıkla...

çokçok geçmiş olsun, inş atlatırsın emin ol ilaçlar araç, kafanda halletmelisin...İlaçlarını mutlaka düzenli iç,aksatma bu konuda hassas ol kendince kararlar al ve uygula gercekten nasıl mutlu oluyorsan öyle yap ,mutsuz oldugun ne varsa hayatında cıkar, düzelmesini bekleme emın ol düzelmez bu duzen böyle gelmiştir böyle gider,anlıcagın kötü şeyler, mutsuz kılan seni ne varsa başından defet, bana doktorum kararlarını bi deftere yaz uygulayıp uygulamadıgın yaz derdi, sende yapabilirsin. Bol bol dua et cnm, sakın umudunu kaybetme
KISACASI BU HAYATTA BENCİL OL, BUNU ÖĞRENDİM ,HERSEYİ KENDİN İÇİN YAP VE KENDİN İÇİN YAŞA...

Herkese çok teşekkürler...evet bizim derdimizi maalesef depresyona girmemiş doktorlar bile anlamıyorlar. Kendi en yakınım da anlamıyor zaten...şunu yap bunu yap diye öğüt verirler de hiç düşünmezler ki zaten önceden bunları yapıyordu hastalandığı için yapamıyor. O denilenleri yapabilsem zaten ne işim var doktorla, ilaçla...

Bitkilerin içinde evet, benim de deneyimlerime göre en iyisi kedi otu. Hatta göbeğimi bile indirmişti. Yalnız şu var ki sürekli kullanmanın zararlı olacağını bir bir buçuk ay kullanıp iki hafta ara vermemizi ve tekrar kullanmamızı söyledikleri için kullanamadım.Ara verdiğimizde tekrar başa dönülüyor tıpkı antidepresan gibi.Sarı kantaron exratı da etkili değil.

Merhaba arkadaşlar bende aynı dertten mustaribim. 21 yaşındayım 15 yaşımdan beri de depresyondayım. Bunun zaman zaman arttığı ve azaldığı dönemler oldu.Sizlerin her birinin yazdıkları cidden hislerime tercüman oldu evet iyi ve duyarlı insanların hastalığı bu karşısındakileri kendileri gibi bulamayanların hastalığı bence de. İlaçlar ve tedavisi hakkında çoğunuz harika bilgi sahibisiniz ben kısa bir süre ilaç kullandım geçen yıl fakat uykusuzluk çekmem nedeniyle doktorada istemiyorum dedim ve ilacı bıraktım. O dönem ilaç beni daha metanetli yaptı nasıl desem duygusal fevriliğim hiç yoktu her şeyi normal ve sıradan karşılıyordum üzüntü sevinç gibi coşkun duygular gösteremiyordum. Neden böyleyim diye düşününce çok bitkin olduğumu düşünüyorum gerek kendi hatalarım gerekse dost bildiğim yanlış insanlar bitirdi beni. Bu durumda kendimi suçlu buluyorum daha çok yanlış insanları zamanında farkedip önlemimi alamadım diye. Suçluluk psikolojisini hissetmemde depresyonun bir etkisi ya da olumsuza odaklanmak bir şekilde beyin kimyamız bozuk ve olumsuza odaklıyız.

Ama düşününce dostundan kazık yemeyen insan var mıdır ya da hata yapmayan ya da benim şu an ki en büyük derdim olan sorumsuz davranmamış olan insan var mıdır? Yoktur o halde kendi durumumu düşünüyorum istisnai bir şekilde neden böyleyim sanırım biz bu tür şeylerin fazla üzerinde durduk, ince düşündük.

Ben şu ara kendimi görece iyi diye tanımlıyorum. Doktorun ya da ilacın faydasına da güvencim yok. Yaptığım hataları onarmam iki yılımı alacak tabi şanslıysam ve sorumsuzluktan vazgeçmeyi başarırsam. Lütfen kendi değerinizi gözardı etmeyin, kendinizi sevin iyi yanlarınızı düşünün ve söz konusu kendiniz olduğunda ay karşıdakini incitmemeyim diye düşünmeyin ve içinizde tutmayın bir şeyi hem bu karşıdaki insan içinde önemli sizce adil olmanız ve hakettiği cümleleri işitmek onunda hakkı değil mi ? İçimizde taşıdığımız şeyler sırtımızda taşıdıklarımızdan çok daha fazla yorar, soluğumuzu keser.

neferalem .!.:

cnm çok sağol ...yaklaşık 15 gündür falan kullanıyorum ilaç aslında kesinlikle ilaç kullanmaya karşı biriydim bu gibi durumlarda dostlarımla konuşur atlatırdırdım ama bu sefer bir kaç ay önce kötü bir olay yaşadım anlatsamda burda anlatılacak şeyler değil bende çok büyük bir tramva açtı zaten onun öncesinde de çocuk için tedavi görüp çok yıpranıyordum bir kaç sene hastanelerde süründüm süründümde ne oldu elime bir şey geçmedi stres ve üzüntüden başka tek çare tüp bebekmiş ama ben çocuk istemiorum inanki sırf çevremdekilerin ve ailemin isteiği yaşımda artık pek genç değil 36 yaşına geldim üstelikte tek çocuğum kardeşim falan da yok babam da yok 5 yaşından beri ayrılmışlar annemle..eşimlede ilk zamanlar çok sorunlar yaşadım ilk 3 sene sonraları düzeldi ilşki yani en azından monotonlaştı ...düşünüyorumda çocuk beni asla mutlu etmez ..birde çocuk dünyaya getirip bu ruh halimle onuda mutsuz bir çocuk yapmak istemiorum ben iyi olmalıyımki onuda sağlıklı bir şekilde büyütebiliyeim de..bir de içimde hiç çocuk sevgisi yok ne bilim işte içimden gelmio..ama hastalığım gereğide çocuk yapmak doğum yapmak zorundaymışım..bu aantideprsanları almazdım ama bu yaşadığım son tramva bana en son darbeyi koydu üst üste geldi herşey ve bu sefer kaldıramadım..ellerim titriyordu ve kalbim sıkışıordu devamlı geceleri bir sıkışmayla uyanıyordum ve düşünüyordum ..şimdi ilaçla beraber kalp sıkışması geçti ama düşüncelerden kurtulamıorum kendimi çok aşağılık ve değersiz görüyorum senin en azından sevdiğin bir nişanlın var seni hayata bağlayacak ..benm haytta en önem verdiğim şey sevgidir onuda bulamadım ne yazıkki..hep sevgiyi aradım hayatım boyunca ama bulamadım her bulduğumu sandığımda yanıldım acı bir darbeyle hani çirkin biri de değilim ama sevmiyorum kendimi huylarımı sevmiorum karşımdakine aşırı değer vermek çok temiz düşünmek hep merhametli olmak nefret ettim bunlardan artık yoruldum kaybetmekten yoruldum..iş buluorum ama gidemiorum çünkü şu an kafam dağınık iki günde kovulurum iş yerinden ön lisans mezunuyum ama çalışamıorum işte hep evde durmak uyumak istiorum eşimede yararlı olamıorum artık..en azından eskiden evime bağlıydım işimi gücümü yapabilirdim şimdi oda yok umarım ilaçlar fayda eder bana da..allah yardımcımız olsun

Genişletmek için tıkla...

merhaba canım. Allahım sanada bizlerede yardımcı olsun. ilaca çok karşı değilim en kötü zamanlarda insanı ipten alır diyebilirim. ama en kötü durumdan çıktıktan sonra kullanmamalı asla bence. ilacının etkisi 15 günden sonra göstermeye başlar kendini inşallah. 1 buçuk ay kadar bekle etki etmezse ve sen çok kötüysen dr git ilacını değiştirsin. ben 4 ayda bi kaç tane deneyerek buldum bana uygun ilacı. bazısı hafif geldi. bazısı çok ağır. seni iyi hissettiren bir ilaca 6 ay devam et ya da 1 yıl duruma göre. sadece yan etkilerinin farkında ol kontrolün altına al (iştah gibi). daha sonra dr unla konuşarak kendini iyi hissettiğinde dozu azaltarak yavaş yavaş bırak. birden kesme. tam olarak iyileştirmez bu ilaçlar sadece artık hayata dönmüşsündür. doğal ilaçlar denemeye başlarsın gerekirse. inşallah gerekmez tabi.
çocuğa gelince sen depresyon yaşadığın için çocuk istemiyorsun. çünkü depresyonda olmayan tüm kadınlar çocuk ister bence. şuan ben bile istemiyorum. ben kendime bakamıyorum ne çocuğu diyorum. evlenicem ben evime nasıl bakarım nasıl çeviririm bi evi kocama nasıl kadınlık yaparım daha neler neler anlatamam. ama iyi hissetsek mutlu olsak bu kaostan çıksak tam tersi olur bunların.
sevgiyi aradım hep ama gerçeğini bulamadım demişsin. eşin annen çevren sana değer veren insanlar mutlaka vardır. bak benim tek bir arkadaşım bile yok. ailem halimi farketmiyor anlatsam ciddiye bile almıyor. maddi durumun iyiyse psikolağa gitme durumun varsa etkili oluyormuş. internette psikolğa gidenlerin yorumlarını çok okudum hem umut oluyor insanda.
en son ne yaşadın bilmiyorum ama eminim birikmiş acıların vardır o yüzden patlamıştır en sonunda. bir çoğumuzada yavaş yavaş gelir ama bizi uyaran bilinçli bir yakınımız olmaz bizde düşeriz bu tuzağa. kendime hep bu fırtına dinecek diyorum en ümitsiz anımda bile. o an saçma geliyor inanmıyorum bile. ama böyle yapmak zorundayız. yoksa yaşayamayız.

--merve aynı bende 15 yaşında bu hastalğa kapıldım. sen çok felsefik ve yüzeysel anlatmışsın sıkıntını seni ne üzdü böyle ?

--ruhan arkadaşım hiç arkadaşım yok diyosun biz kimiz neyiz burda böyle en mahremimizi yazıyoz sana sende arkadaşım yok diyosun :)

-- arkadaşlar daha önce söylediğim gibi bana en faydalı olan bitki kedi otu köküdür. birde CÖREK OTU var bunuda kullanmak insanı mantıklı düşünmesine hareket etmesini sağlıyor bilginiz olsun.

-- evet herkesin beyin kimyası farklı onlarca ilaç var doktorlar hasta üzerinde deneye deneye en uygun ilacı vermeye calısıyolar ya da her doktorun taktığı bi ilaç var hep onu yazıyo. ben çok ilac kullandım seroxat,fulsac,lustral,aurorix,anafranil zararını gördüm hep.ben bitkiselciyim en azından yan etkisi yok.

yasemininpenceresi .!.:

--merve aynı bende 15 yaşında bu hastalğa kapıldım. sen çok felsefik ve yüzeysel anlatmışsın sıkıntını seni ne üzdü böyle ?

--ruhan arkadaşım hiç arkadaşım yok diyosun biz kimiz neyiz burda böyle en mahremimizi yazıyoz sana sende arkadaşım yok diyosun :)

-- arkadaşlar daha önce söylediğim gibi bana en faydalı olan bitki kedi otu köküdür. birde CÖREK OTU var bunuda kullanmak insanı mantıklı düşünmesine hareket etmesini sağlıyor bilginiz olsun.

-- evet herkesin beyin kimyası farklı onlarca ilaç var doktorlar hasta üzerinde deneye deneye en uygun ilacı vermeye calısıyolar ya da her doktorun taktığı bi ilaç var hep onu yazıyo. ben çok ilac kullandım seroxat,fulsac,lustral,aurorix,anafranil zararını gördüm hep.ben bitkiselciyim en azından yan etkisi yok.

Genişletmek için tıkla...

canımsın arkadaşım çok teşekkür ederim. burada artık siz varsınız inşallah birbirimizden kopmadan devam ederiz kimi gün güzel haberler kimi gün dertleşmek için birbirimizin yanında oluruz inşallah. kader arkadaşlarım benim. aslında demek istediğim yanımda görebileceğim iyi değilken yanına gidebileceğim sarılabileceğim en azından bir telefonla ulaşabileceğim hiç arkadaşım yok. yalnızlık gerçekten Allaha mahsus.
bir şey sormak istiyorum 15 yaşında depresyona girdim dedin nasıldı ağır mı geçti ilacı o zaman mı kullanmaya başladın?
çünkü ben geçmişimde sanki hep depresyondaymışım çocukluğumda ergenliğimde ama bundan 3 sene önce patlamış gibi geliyor bende. gece uykusuzluk falan oldu mu hiç sizde.?
çörek otunu ilk kez duydum nasıl kullanıyorsun ve devamlı mı alıyorsun?
ben Ankara ve İst da özel hastaneler araştırmıştım aylar önce orada kişinin beyin kimyasının haritasını çıkarıyorlar ona göre ilaç tedavisine başlıyorlardı. ben çok gitmek istemiştim ama olmadı. gitmek istememin en büyük sebebi de senin hiç bir şeyin yok git gör demeleri beni umutlandırmıştı.araştırmaktan bıkmadan devam ediyordum imdat imdat ! sonra kötü düşüncelerin bizi üzerek beyin kimyamızı bozduğuna inandım. özel hastanelerde beyin haritamı çıkaracaklar bir bakmışım gerçekten bozuk çıkacaktı iyi ki gitmemişim servet istiyorlar. yani sizde bazen kendinizi analiz ederken benim bu halde olmamın atlatamamamın sebepleri arasında benim yanlışlarım var mı diye düşünüyor musunuz?(yani kötü düşünceleriniz ve alışkanlıklarınız)
mesela ben kendi yanlışlarımı sayıyorum kısaca bir kaç tane aklıma gelen
*çok alınganım
*sevdiklerimi başkalarından çok kıskanırım
*her şeyin en kötüsünü düşünürüm
bunlar gibi bir sürü şey var aslında. bu yanlış düşünceler çocukluğumdan beri var üstelik. ben kötü bir çocukluk geçirdim alkol dayak falan. acaba psikolojim bozulmuş olduğu için mi bu düşüncelere sarıldım alışkanlık haline getirdim. yoksa sadece bu düşünceler ve yaşadıklarım mı böyle yaptı. çünkü benim ablamda çekti babamdan belki daha fazla bile çekti. ama o sapasağlam hiçbişeyi yok ! mustafa çay ı hiç duydun mu bilmiyorum. internetten araştırabilirsin. düşüncelerimiz değiştiğinde bizlerin tamamen bundan kurtulacağını söylüyor.denesek ne kaybederiz belki de doğru söylüyor adam. değilse bile belki daha iyi olabiliriz. biz neden bunu yapmıyoruz ya da yapamıyoruz? biz ömür boyu bununla mı yaşıycaz bugün çok karamsarım ben hiç tadım yok sıkılmadan okursunuz umarım

ruhan .!.:

merhaba canım. Allahım sanada bizlerede yardımcı olsun. ilaca çok karşı değilim en kötü zamanlarda insanı ipten alır diyebilirim. ama en kötü durumdan çıktıktan sonra kullanmamalı asla bence. ilacının etkisi 15 günden sonra göstermeye başlar kendini inşallah. 1 buçuk ay kadar bekle etki etmezse ve sen çok kötüysen dr git ilacını değiştirsin. ben 4 ayda bi kaç tane deneyerek buldum bana uygun ilacı. bazısı hafif geldi. bazısı çok ağır. seni iyi hissettiren bir ilaca 6 ay devam et ya da 1 yıl duruma göre. sadece yan etkilerinin farkında ol kontrolün altına al (iştah gibi). daha sonra dr unla konuşarak kendini iyi hissettiğinde dozu azaltarak yavaş yavaş bırak. birden kesme. tam olarak iyileştirmez bu ilaçlar sadece artık hayata dönmüşsündür. doğal ilaçlar denemeye başlarsın gerekirse. inşallah gerekmez tabi.
çocuğa gelince sen depresyon yaşadığın için çocuk istemiyorsun. çünkü depresyonda olmayan tüm kadınlar çocuk ister bence. şuan ben bile istemiyorum. ben kendime bakamıyorum ne çocuğu diyorum. evlenicem ben evime nasıl bakarım nasıl çeviririm bi evi kocama nasıl kadınlık yaparım daha neler neler anlatamam. ama iyi hissetsek mutlu olsak bu kaostan çıksak tam tersi olur bunların.
sevgiyi aradım hep ama gerçeğini bulamadım demişsin. eşin annen çevren sana değer veren insanlar mutlaka vardır. bak benim tek bir arkadaşım bile yok. ailem halimi farketmiyor anlatsam ciddiye bile almıyor. maddi durumun iyiyse psikolağa gitme durumun varsa etkili oluyormuş. internette psikolğa gidenlerin yorumlarını çok okudum hem umut oluyor insanda.
en son ne yaşadın bilmiyorum ama eminim birikmiş acıların vardır o yüzden patlamıştır en sonunda. bir çoğumuzada yavaş yavaş gelir ama bizi uyaran bilinçli bir yakınımız olmaz bizde düşeriz bu tuzağa. kendime hep bu fırtına dinecek diyorum en ümitsiz anımda bile. o an saçma geliyor inanmıyorum bile. ama böyle yapmak zorundayız. yoksa yaşayamayız.

Genişletmek için tıkla...

cnm merhaba söylediklerin inan ilaç gibi gelior bana meğer benim gibi bir çok insan daha varmış yanlız değilmişim...ilaçlarımı düzenli alıorum arkadaşım sanki biraz fayda etti gibi o yaşadığım tramva çokta acıtmıor artık canımı tabiki gene düşünüyorum ve üzülüorum aklımdan çıkaramıyorum bir de günde bir paket sigara içer oldum yaklaşık 3 aydır falan normalde içmeyen biriydim üstelik..bu yüzden hatta aciiilik oldum bronşit olmuşum ciğerlerim iltihaplanmış sanki düşüncelerden kurtulmaın tek yolu o gibi bir nevi intihar ediordum kötü bir hastalığa çevirsede umrumda değildim..şimdi biraz sigarayı azlattım 3 günde bir paket içer oldum..o acı olay bana çok büyük bir yara açtı hayytta da unutamayacağım bir ders oldu..halbuki deflarca haytta aynı kazığı yediğim halde yine akıllı olup aynı şeyi yaptığım iiçinde kendimi affedemiorum aslında..normalde iradeli mantıklı bir insandım ama bunun yanında da çokta duygusalım ve merhamet sahibi ..kimseye kendimden başka kimseye aşırı değer vermemeyi öğrenemedim bir türlü..cnm bende evlenmeden önce senin bunalımlarını yaşıordum nasıl evlilik yürütteceğim nasıl evi çekip çevireceğim rezil olacağım diye düşünüyordum öyleki pekte isteyerek evlenmemiştim nişanlllık döneminde öle sorunlar çıkmıştıki artık nefrete dönüşmüştü fakat bazı sebeplerden evlnemk zorunda kaldım çünkü nikahım düğünden iki ay evvel kıyılmıştı biraz aceleye gelmişti ayrılsamda boşanmış biri olacaktım yaşımda 30 du yani bende attım kendimi bir nehre bu konuda sanki..yoksa bu yaşa kadar evililikten korktuğum için evlenmiordum ilişklerimde 2 aydan fazla sürmezdi çünkü hep bu aşırı değer vermekten kaybederdim..bu huyumdan nefret ediorum...ama şunu sölüm inan evlenince böle olmuyor sen evlendiğinde herşey düzelecek hemde nişanlını seviorsun yeni ev yeni eşyalar bak nsaıl işini gücünü yapabileceksin bak gör..bir heves gelecek yeni arkadaşlıklar edineceksin onlarla gidiş geliş..sen şimdi kendine güvenemiorsun..bak 5 yıldır berabersiniz bu büyük başarı bence ben haytta sürderemem o kadar bir terslik çıkar hep ayrılırım..acaba bu beş yıldır çıkıor olmanmı seni monotonlaştrdı seviorsun tamam ama aşkmı yok heyecanmı yok aslında bunu mu arıorsun hiç sordunm u kendine..bir de kötü bir çocukluk geçirdim demişsin bu yüzden evlilikten korkuyor olabilirsin..çünkü bende kötü bir çocukluk geçirdim babam yoktu hep bir manevi eziklik yaşar sevgi arardım annem güçlü ama ototriter bir kadındı beni hiç dinlemezdi ..tek kardeşimde çok bunalıma düşerdim..ama benim bekarlıktan kalma bir kaç tane arkadaşım dostum var allaha şükür kaç yıllardır devam edio derdimi arar anlatırım dinlerler ama ne derece yanımda olabilecekler artık herkes evli ve ellerinden bir şey gelmez..o anlık rahatlıorum sadace kısacası benm sorunum kendimle aslında kendimi sevmeliyiz ve bencil olmalıyız bir akadaşında dediği gibi..allahtan burda birbirimizi bulduk bir faydası olabilirse ne ala bizlere..allah yardımcın olsun..

merveg_8 .!.:

Merhaba arkadaşlar bende aynı dertten mustaribim. 21 yaşındayım 15 yaşımdan beri de depresyondayım. Bunun zaman zaman arttığı ve azaldığı dönemler oldu.Sizlerin her birinin yazdıkları cidden hislerime tercüman oldu evet iyi ve duyarlı insanların hastalığı bu karşısındakileri kendileri gibi bulamayanların hastalığı bence de. İlaçlar ve tedavisi hakkında çoğunuz harika bilgi sahibisiniz ben kısa bir süre ilaç kullandım geçen yıl fakat uykusuzluk çekmem nedeniyle doktorada istemiyorum dedim ve ilacı bıraktım. O dönem ilaç beni daha metanetli yaptı nasıl desem duygusal fevriliğim hiç yoktu her şeyi normal ve sıradan karşılıyordum üzüntü sevinç gibi coşkun duygular gösteremiyordum. Neden böyleyim diye düşününce çok bitkin olduğumu düşünüyorum gerek kendi hatalarım gerekse dost bildiğim yanlış insanlar bitirdi beni. Bu durumda kendimi suçlu buluyorum daha çok yanlış insanları zamanında farkedip önlemimi alamadım diye. Suçluluk psikolojisini hissetmemde depresyonun bir etkisi ya da olumsuza odaklanmak bir şekilde beyin kimyamız bozuk ve olumsuza odaklıyız.

Ama düşününce dostundan kazık yemeyen insan var mıdır ya da hata yapmayan ya da benim şu an ki en büyük derdim olan sorumsuz davranmamış olan insan var mıdır? Yoktur o halde kendi durumumu düşünüyorum istisnai bir şekilde neden böyleyim sanırım biz bu tür şeylerin fazla üzerinde durduk, ince düşündük.

Ben şu ara kendimi görece iyi diye tanımlıyorum. Doktorun ya da ilacın faydasına da güvencim yok. Yaptığım hataları onarmam iki yılımı alacak tabi şanslıysam ve sorumsuzluktan vazgeçmeyi başarırsam. Lütfen kendi değerinizi gözardı etmeyin, kendinizi sevin iyi yanlarınızı düşünün ve söz konusu kendiniz olduğunda ay karşıdakini incitmemeyim diye düşünmeyin ve içinizde tutmayın bir şeyi hem bu karşıdaki insan içinde önemli sizce adil olmanız ve hakettiği cümleleri işitmek onunda hakkı değil mi ? İçimizde taşıdığımız şeyler sırtımızda taşıdıklarımızdan çok daha fazla yorar, soluğumuzu keser.

Genişletmek için tıkla...

çok geçmiş olsun sanada arakadaşım gerçekten bu hastalık aşırı duyarlı hassas başkların incitmeyyyeim derken kendi incinenlerin hastalığı ..dediğin gibi kendimizi sevmeliyiz kimseyi gerketiğinde kırmaktan çekinmemliyiz..bende haytta çook kazık yedim ama hep bunlar beni yıktı zaman zaman düzeldim ama sonra her olayda tekrar etti..her seferinde de atlatmayı ialçsız başarıordum bu sefer başaraöadım ilaçsız ..kimseyi kendinizden fazla sevmeyin değer vermeyin bencde..ben bundan sonra böle yapmaya çalışcağım deneyeceğim en azından iyi olmaya çalışmayacağım..allah yardımcımız olsun

saire .!.:

Merhabalar; 14 yıldır depresyondayım. İlaçlar ya fayda vermediği ya da yan etki yaptığı için tedavimi sürdüremedim. Bu yüzden doğal arayışlara girdim fakat onlardan da bir netice alamadım.Bazı bitkiler kısmen rahatlatıyor fakat en önemli sorun olan keyifsizlik ve isteksizliğe iyi gelmiyor.Canım hiç bir şey yapmak istemiyor, zombiden farkım kalmadı. Denenmiş doğal tedaviler biliyorsanız ve bana da söylerseniz duacınız olurum.Şimdiden teşekkürler...

Genişletmek için tıkla...

Sinirleri onaran seyler bana kismen iyi geliyor;
Zeytin cekirdegi, nar cekirdegi, uzum cekirdegi, dut kurusu, semizotu, ceviz, badem, findik. Devamli depresyon kan degerlerinin dusuklugunden yada mide bagirsak problemlerinden kaynaklanabiliyor ama sanirim tetkikleriniz yapilmistir, uzun bir sure olmus cunku. Bende 16 yildir donem donem anksiyete ve panik atak tedavisi goruyorum Allah cumlemize sifa versin.

kızlar nasılsınız ?
ben 5 htp ye başladım. değişen bişey yok hatta baş ağrım yüzümde ve vücudumda uyuşmalar başladı nedeni ne bilemiyorum

ruhan .!.:

kızlar nasılsınız ?
ben 5 htp ye başladım. değişen bişey yok hatta baş ağrım yüzümde ve vücudumda uyuşmalar başladı nedeni ne bilemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhaba kardes cok gecmis olsun, ben belirttigim gibi anksiyete tedavisi goruyorum, yuzumde ve vucudumda uyusmalarla dr a gittim, b12 vitaminim dusmus ve kan depolarim bosalmis. 1 ay bunlarin tedavisini gordum com sukur uyusmalarim gecti. Biraz oluyor ama psikiyatristim stres hormonlari uyusma yaparlar dedi. Karincalanma ve uyusma bende cok siddetliydi bazen uykumdan bile uyaniyordum kolum bacagim kutle gibi oluyordu, yuzumde karincwlaninca attim kendimi dr a.

ruhan arkadaşım sevdiğini paylaşamama mı oo kesinlikle herkes beni sevecek kimse benden başkasını çok sevmeyecek aynı bende senin gibiyim aynı. ama bazı ilaçlar kullandığımda aşırı alıngan yapmıştı beni çok aşırı ama herşeye alınıyordum çok saçmaydı.

-- çörek otu hakkında hadis var "ölümden başka her derde devadır " diye. düzenli kullanmak lazım bunu. genelde bitkisel ürünlerin etkisi biraz geç olur. çörek otu her sabah ve akşam bir çay kaşığı ağzına alıyosun ve çiğneyerek yutuyosun. aç karnına alırsan zayıflatır tok karnına alırsan şişmanlatır. çörek otu mükemmel bişey bir mucize baş ağrılarım vardı onlar geçti mesela. çörek otu insanın hormanlarını düzenlediğinden insan mantıklı düşünmesini sağlıyor.
--bu psikiyatrik hastalıkların ilk zararı uykuya oluyor. doktorlar direk uykuyu sorarlar zaten. ben mesela geç yatıyorum ve sabah kalkmak istemiyorum. o kadar çok işe geç kaldımki anlatamam bu yüzden. çünki uyumak ve yorgan bir sığınak.
-düşünce gücü cok önemli bir güç insanda ama bu hastalıkların zararı zaten beyne ve sağlıklı düşünememeyi sağladığından . onu yapabilsen zaten problem yok yani.ama beyin aslında insanın söylediğine inanır. bunu eğer inanarak yapabilirsen kesinlikle etkisi olur. ben onu denedim ama hayatın yoğunluğuna kapılıp unutuyorum.
--ruhan hangi markanın 5 htp sini kullanıyosun sen ?

merhaba canım nasılsın?
ben solgar 5 http kullandım ama sadece 2 gün dayanamadım bıraktım. ben son 1 haftadır baya kendimi kötü hissediyordum onu almaya başladıktan sonra baş ağrım arttı ve uyuşma karıncalanma başladı. anksiyetemi arttırdı kimyasal ilaç gibi. baş ve vücut ağrısı çekiyorum bu günlerde. ağlama krizine girdim bu sabah. ortada hiçbişey yokken. omega 3 içiyorum. şimdi senin dediğin çörek otunu kullanıyım diyorum. ne kadar sürede etki eder sence? herkeste aynı etkiyi göstermez elbette ama sende etki etmesi ne kadar sürdü

c vitaminin çok faydası varmış onuda düşünebilirsiniz

merhaba kızlar.

eskiden çok güçlüydüm, çok rahattım, hiçbir şeyi takmaz güler geçerdim, korku filmlerinde hiç korkmazdım, yalnız kalmaktan hiç korkmazdım, hiç sarsılmaz-ağlamazdım, kan görmek-hasta görmek hiç ırgalamazdı... şimdi tam tersi. şu an depresyonda değilsem bile tatsızım, en ufak bir sıkıntıda burnumun kemiği sızlıyo, bir damla yaş hazırda.

ne oldu da böyle oldum?

annem ağır bir hastalığa tutuldu, dört senemi verdiğim, hep onla vakit geçirdiğim için birer birer tüm dostlardan uzaklaştığım kişi beni aldattı, evlenme aşamasına getirdiğimiz süreçte bitti. aynı güçle karşıladım, güçlüyüm sanıyordum ama ezilmişim de ezilmişim, bilememişim.

annem iyileşti, ayrılığın acısı iki-üç sene yaktı, geçti, takip eden süreçte evlendim. elhamdulillah güzel bir yuvam var ama en ufak şey beni yıkıyor. dayanamıyorum. tahammülüm yok, alınganım, beklentilerim var, hiçbir sorun olmasa acaba ne derler kaygısı beni bırakmaz...

geçen ilkbaharda bir ara sıkıntılarım arttı, psikiyatra gittim ki ilaç versin de her şeye zırlamam kesilsin diye. doktor cipralex verdi, üç ay kullandım. gerçekten iyi geldi. üzülmenin, sinirlenmenin bana neler yaptığını, sakin olmanın nasıl güzel bir şey olduğunu hatırladım. cipralexi bırakma sürecindeyken psikologa gittim. tavsiye ederim. hipnoterapi-bilinçaltı temizliği ile gerçekten mutlu ve iyi oldum. fakat bitmiyor............ etkisi azaldı.... bir kere hassaslaştıysanız o kadar zor ki değişmek. ama değişmek şart. kişiliğini değiştirmek, zaaflardan kurtulmak. her şeyi ince ince düşünmek, dünyanın derdine talip olmak bir hastalık. belki de sorun aşırı olmaktır? sıkıntıları kafaya takıp aşırı yaşamak, Allah'a tevekkül etmemektir? geçmişe takılmak, gelecekten endişe duymak, anı yaşamamak. sevgili peygamberimizin bir duası: geçmişin tasasından, geleceğin endişesinden sana sığınırım. bitmiyor ama hayatı en başta kendine sonra etrafındakilere zehir etmek istemiyorsan bitirmen lazım. hala tehditi altındayım. zayıf bir anımı bekliyor, gelip gene beni ağlama krizlerine sokmak için, yataklardan kaldırmamak için tetikte.

herkese gönül genişliği, ferahlıklar diliyorum.

geçen bunu araştırmak için gnc nin shopuna gittim biyolog eleman dediki solgarın 5 htp sinin icerisinde kedi otu, L- HİDROKSİTRİPTOFAN, b6 vitamini ve magnezyum varmış insanın uykusunu getirirmiş ama gnc ninkinde sadece bu L- HİDROKSİTRİPTOFAN varmış bu daha iyiymiş felan dedi.ama bir bilgim yok bu konuda.
-çörekotu 15 günde görürsün faydasını inşaallah.başka hastalıklarınada faydası oluyor. kış geliyor çörekotuna devam et nezle veya girip olmazsın inşaallah.
-- hoşgeldin zuzumi üzdün bizi valla ama sonu iyi olur inşaallah.

hassas olmak en kötü yanlarımızdan biri gerçekten. ama mutlu bir yuvam var demişsin. Allahım nazarlardan korusun. tedavi olman seni daha güçlü kılmıştır. değişime daha hazır olmalısın. çünkü sakin ve stres altında olmadan beyin daha sağlıklı düşünebiliyor hatalarımızın farkına varabiliyoruz. değişime geçmekte çok zorlanıyoruz. ama psikoloğun yararı olmuştur diye düşünüyorum.
bilinçaltı için nasıl bir tedavi gördün ne kadar sürdü. ve bunu psikoloğunla mı ayrı bir danışmanla mı gerçekleştirdin çok soru sordum sanırım insan bir çare arıyor