merhaba dün akşam derdime derman ararken yazdıklaınızı okudum çok hüzünlendim çok üzüldüm ağlamama ramak kaldı
( çünki bu hastalıkları yaşayanları ancak aynı hastalığı yaşayan anlar.sairenin durumundan etkilendim bana çok benziyor.36 yasındayım şu an 15 yaşında yatılı okula gittim ailemden ayrıldım çok hassas duygusal bi insanım orda çok üzüntüden kapıldım bende bu depresyona ve 21yıl oldu denemediğim yol kalmadı nerdeyse çalmadığım kapı kalmadı bulamadım çaresini.benim durumum şöyle sanki rüyada yasıyor gibi hissizim yani hayatla aramda sanki bi manevi perde var. hayattan keyif alamama.hafıza zayıflıgı. konsantrasyon eksikliği. cok zekiydim zekanın çalışmasının azlığı yani mental kabiliyetlerde azalma.sorumsuzluk.uyuma isteği felan...hayatım istediğim gibi yönlendiremiyorum irademi kullanamıyorum hayattan zevk alamıyorum.istediğim işleri başaramıyorum.mesela evlenemiyorum bu yüzden.insan kendine olan güvenini kaybediyor.
-manevi bir rahatsızlıktır diye en kaliteli en samimi hocalara gittim türkiyenin bir çok yerinde çözüm bulamadım.bunu denemeyin çünki nerdeyse 10 hocaya giitm hepsi büyü var cin var dedi hiç bi düzelme yok.en son çok hoş muhterem biriyle görüştüm bunu yatılı okul yıllarından kalma psikiyatrik bir durum olduğunu söyledi. yani bu konular için lütfen hocalara gitmeyin .dua edin çünki duanın açamayacağı kapı yok.
-psikiyatri doktorlarına gittim proflara felan seroxat, fulsac, anafranil, lustral kullandırdılar aylarca neymiş bu ilaçların faydası uzun sürede olurmuş.beynimi uyuşturdu kilo yaptı ilaçlar o kadar zararı olduki anlatamam. çok pişmanı ilaç kullandığıma hayatımın en büyük pişmanlığı belkide. LÜTFEN İLAÇ KULLANMAYIN LÜTFEN. beyni uyutarak iyileştirmemi olur.
-en son bitkisel tedavi denemeye karar verdim..arkadaşlar okuyosanız cevap verirmisiniz bu kısmın faydası olabilir yazmaya devam edyim.