- 4 Eylül 2018
- 1.137
- 2.510
- 36
- Konu Sahibi lisbethsalander00
- #1
Merhaba arkadaşlar,
Günlerdir mahvoldum ama kimseye bisey söyleyemiyorum cunku yasanan depremde 8 tane canımızı kaybettik..Acimi bile doğru duzgun yasayamadim.
Konu biraz uzun olabilir . Okuyan herkese teşekkür ederim.
Depremden 1 hafta kadsr once eşimle annesini aldik bize getirdik. Depreme kadar idare ettik . Esimin annesi hic bi zaman sevmedi beni ve her zaman belli etti.
Deprem gunu sabah birlikte aynı evde büyüdüğüm halamın ve ailesinin enkaz altında kaldığını öğrendik. Halamin kizi yaşadığım şehirde üniversite öğrencisi ve burda yalnızdı. Direk gittim onu evime getirdim ve ordan kayinvalidem trip atmasına basladi. sonra burda yaşayan halam da geldi destek olalım birbirimize diye. bi yandan haber alamiyoruz. binanın çöktüğünü öğrendik ama haber yok perişanız. o arada kayinvalidem odadan cikmiyo biz salonda çaresiz haber bekliyoruz ama ben herkese bi yandan hizmet ediyorum. bi yandan ona kahvalti yemek cay vs götürüyorum. eşimle kavga etmiş halasi bana bi merhaba demedi diye. insanların kardesi enkaz altında haber alamiyoruz herkes ruh gibi . gercekten cok kotu gunlerdi. gittim yanına yanlış anlamış üzülmüşsünuz ama oyle bi niyetleri yok .kardesi enkaz altında kendi kendinizi üzmeyin falan diye açıkladım ama asla inanmiyor. kendi ne düşünüyorsa bana onu diretti. sonra diğer gün oldu. 17 yaşındaki halamın oğlunun cenazesine ulaşıldı. ve bu aci haberi kuzenime vermek bana düştü. yanina gittim. giderken de sen kaygi etme ben bakarım cocuklara dedi. gittim 5 6 saat orda durdum cunku perisan oldu kuzenim burda. ve ne ilk haberi duyduğumda ne de eve geldiğimde bana bi basin sagolsun bile demedi. onlar 3. derece oluyo sen cocuklarinla ilgilen dedi. halbuki onlar bana en yakın olan insanlardi. sonra ben günlerce yemek yemedim. diğerleri çıkmamıştı enkazdan haber de yoktu. Sabah kahvaltısını hazirladim götürdüm. bana direk benim param mi yok gider alir yerim diye basladi. dedim parayla ne alakası var hersye var evde ben hic bisey yiyecek durumda değilim siz ac kalmayın diye getirdim dedim. bana saymaya basladi. 8 tane cenazem var bugun yapmayın ne okur diye ağlamaya başladım. bi tek senin mi acin var diye saldırmaya başladı. 9 senedir senin yaptığın saygısızlık yetti artık. oğluma disarda daha hayirlisi var . insALLAH onlardan biri olacak dedi bana. ben de zaten beni hic bi zaman sevmediniz olsun hakkinizda hayirlisi dedim ve cocuklari aldim ciktim odadan.
bağırdı bağırdı bağırdı. oğluna kadınlık yapmamışım. oglunu kendime kole etmişim. benim issiz kardeşlerimi beslemek zorunda degilmis oglu.ki ben de çalışıyorum. anneligim mi varmis benim. evim pismis. havlularim kokuyomus. lafta titizmisim. evimde duramıyomus. ki ben temiz olmayi ve temizliği seviyorum ama 4 5 gundur ne yerdeyim ne gökte .ne evi gordum ne baska biseyi.
esim nöbetteydi. aradim gel annen benle kavgaya basladi diye. esim geldi.
eşime hala seni soruyorlar birak bunu dedi. gun mü gordun dedi. köpeklerini buraya getirip besleyemedi ya ondan bana bunları yapiyo dedi.annemler de deprem bölgesinde arabada kalıyorlar ondan bahsediyo. Allah da şahit ben kendine bisey yapmadim. ama o benim bakışımdan bile bisry bulup düşmanlık besledi .
daha aklima gelmeyen hakaret içerikli cok şey saydı. en son eşime dur bunu apartmana teshir edip oyle gidecem beklicem herkese bunu anlatacam dedi.
esim de bağırdı anne yeter artık şu deprem de bizi kendimize getirmiyosa ne getirecek dedi.
secdeye kapandım Rabbim bana sabir ver diye ağladım. gercekten bu hakareti hakedecek bisey yapmadim. esim de geldi senin suçsuz olduğunu biliyorum. annemin demesiyle de ben seni boşamam dedi. diger gun halamlarin da cenazesini çıkardılar ve biz memlekete gittik geldik.
halamın enkazdan çıkan esi ,kuzenim ve benim ailem suan bizdeler. gidecek yerleri yok artik cunku.
onlarla koşturmayla günlerimi geçirmeye çalışıyorum ama esimin annesinin bana yaptıklarını söylediklerini atamiyorum içimden. artik asla gorusmek istemiyorum. ama esim cok üzülecek biliyorum.
imla ve noktalamaya dikkat edemedim kusuruma bakmayın. buraya kadsr okuduysaniz tesekkur ederim . ailem zaten cok üzgün onlara hic biseyi anlatamıyorum ama kendim de basedemiyorum. herkese teşekkür ederim.
Günlerdir mahvoldum ama kimseye bisey söyleyemiyorum cunku yasanan depremde 8 tane canımızı kaybettik..Acimi bile doğru duzgun yasayamadim.
Konu biraz uzun olabilir . Okuyan herkese teşekkür ederim.
Depremden 1 hafta kadsr once eşimle annesini aldik bize getirdik. Depreme kadar idare ettik . Esimin annesi hic bi zaman sevmedi beni ve her zaman belli etti.
Deprem gunu sabah birlikte aynı evde büyüdüğüm halamın ve ailesinin enkaz altında kaldığını öğrendik. Halamin kizi yaşadığım şehirde üniversite öğrencisi ve burda yalnızdı. Direk gittim onu evime getirdim ve ordan kayinvalidem trip atmasına basladi. sonra burda yaşayan halam da geldi destek olalım birbirimize diye. bi yandan haber alamiyoruz. binanın çöktüğünü öğrendik ama haber yok perişanız. o arada kayinvalidem odadan cikmiyo biz salonda çaresiz haber bekliyoruz ama ben herkese bi yandan hizmet ediyorum. bi yandan ona kahvalti yemek cay vs götürüyorum. eşimle kavga etmiş halasi bana bi merhaba demedi diye. insanların kardesi enkaz altında haber alamiyoruz herkes ruh gibi . gercekten cok kotu gunlerdi. gittim yanına yanlış anlamış üzülmüşsünuz ama oyle bi niyetleri yok .kardesi enkaz altında kendi kendinizi üzmeyin falan diye açıkladım ama asla inanmiyor. kendi ne düşünüyorsa bana onu diretti. sonra diğer gün oldu. 17 yaşındaki halamın oğlunun cenazesine ulaşıldı. ve bu aci haberi kuzenime vermek bana düştü. yanina gittim. giderken de sen kaygi etme ben bakarım cocuklara dedi. gittim 5 6 saat orda durdum cunku perisan oldu kuzenim burda. ve ne ilk haberi duyduğumda ne de eve geldiğimde bana bi basin sagolsun bile demedi. onlar 3. derece oluyo sen cocuklarinla ilgilen dedi. halbuki onlar bana en yakın olan insanlardi. sonra ben günlerce yemek yemedim. diğerleri çıkmamıştı enkazdan haber de yoktu. Sabah kahvaltısını hazirladim götürdüm. bana direk benim param mi yok gider alir yerim diye basladi. dedim parayla ne alakası var hersye var evde ben hic bisey yiyecek durumda değilim siz ac kalmayın diye getirdim dedim. bana saymaya basladi. 8 tane cenazem var bugun yapmayın ne okur diye ağlamaya başladım. bi tek senin mi acin var diye saldırmaya başladı. 9 senedir senin yaptığın saygısızlık yetti artık. oğluma disarda daha hayirlisi var . insALLAH onlardan biri olacak dedi bana. ben de zaten beni hic bi zaman sevmediniz olsun hakkinizda hayirlisi dedim ve cocuklari aldim ciktim odadan.
bağırdı bağırdı bağırdı. oğluna kadınlık yapmamışım. oglunu kendime kole etmişim. benim issiz kardeşlerimi beslemek zorunda degilmis oglu.ki ben de çalışıyorum. anneligim mi varmis benim. evim pismis. havlularim kokuyomus. lafta titizmisim. evimde duramıyomus. ki ben temiz olmayi ve temizliği seviyorum ama 4 5 gundur ne yerdeyim ne gökte .ne evi gordum ne baska biseyi.
esim nöbetteydi. aradim gel annen benle kavgaya basladi diye. esim geldi.
eşime hala seni soruyorlar birak bunu dedi. gun mü gordun dedi. köpeklerini buraya getirip besleyemedi ya ondan bana bunları yapiyo dedi.annemler de deprem bölgesinde arabada kalıyorlar ondan bahsediyo. Allah da şahit ben kendine bisey yapmadim. ama o benim bakışımdan bile bisry bulup düşmanlık besledi .
daha aklima gelmeyen hakaret içerikli cok şey saydı. en son eşime dur bunu apartmana teshir edip oyle gidecem beklicem herkese bunu anlatacam dedi.
esim de bağırdı anne yeter artık şu deprem de bizi kendimize getirmiyosa ne getirecek dedi.
secdeye kapandım Rabbim bana sabir ver diye ağladım. gercekten bu hakareti hakedecek bisey yapmadim. esim de geldi senin suçsuz olduğunu biliyorum. annemin demesiyle de ben seni boşamam dedi. diger gun halamlarin da cenazesini çıkardılar ve biz memlekete gittik geldik.
halamın enkazdan çıkan esi ,kuzenim ve benim ailem suan bizdeler. gidecek yerleri yok artik cunku.
onlarla koşturmayla günlerimi geçirmeye çalışıyorum ama esimin annesinin bana yaptıklarını söylediklerini atamiyorum içimden. artik asla gorusmek istemiyorum. ama esim cok üzülecek biliyorum.
imla ve noktalamaya dikkat edemedim kusuruma bakmayın. buraya kadsr okuduysaniz tesekkur ederim . ailem zaten cok üzgün onlara hic biseyi anlatamıyorum ama kendim de basedemiyorum. herkese teşekkür ederim.
