Herkese merhaba,
Adana da yaşıyorum. 1998 yılındaki Adana depreminde 12 yaşındaydım. Bulunduğumuz binadan annem ile son saniylerde çıkarak kurtulmuştuk, o depremde arkadaşımın annesi vefat etmişti.
ve benim için bir travmaydı yaşadıklarım. Burada ara sıra, küçük sarsıntılar oluyordu zaten. Ve hep o gün aklıma gelirdi.
Ve 6 şubat depremi, bu sefer uykuda yakalndık depreme, ikisi bebek, 3 çocuk, eşim ile ayrı odalarda uyuyorduk o anda, bebekleri kucağıma alabilmek için verdiğim çaba, kızımı ve eşimi uyandırmak, için çığlıklarım , ve sürekli arkadan sırtıma çarpan bir duvar, hayal gibi hatırlıyorum. Dışarı kendimizi zor attık,
Allahım, hava nasıl soğuk ve nasıl yağmur yağıyor. şok ile geçtik oturduk arabanın içine, ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz. insanlar sağa sola kaçışıyor.
Neyse öğlen oldu, anneme gittim, tekrar 2. deprem.
Annemin evi müstakil, tek katlı, annem oldu olası, bize çok düşkün biri değildi. Utanarak anneme bir süre burada kalabilirmiyiz dedim. Tabi dedi.
Neyse bebeğe bez almak için, markete gittim. Bir kısmı açık, bir kısmı kapalıydı dükkanların
açık bir yer buldum ,çocuklar için bez, mama derken, annem bizden acizlenmesin diye yaklaşık 2 binliralık alış veriş yaptım,
temel ihiyaç malzemesi, şeker, yağ deterjan, v.s bir sürü birşeyler aldım. poşetlere baktı, et varmı dedi. evet dedim. biraz sevindi.
ilk gün normaldi, fakat 2. gün başladı, çocukların çok yaramaz, çok ses yapıyorsunuz.,mutfakta eşyalarımın yeri değişiyor v.s. deprem korkusu ile anneminde korkusunu yaşamaya başladık.
ve 3. gün sonunda kibarca evden kovulduk, şu anda camide kalıyoruz. evde hasar yok, eşim eve çıkalım diyor.
fakat watsap gruplarından sürekli, Adana da tekrar deprem bekleniyor şeklinde, yazılar, mesajlar paylaşılıyor.
eve de çıkamıyorum.
bebekler ile rezil olduk, orada burada.
Ne olursunuz bana bir aklı verin ne yapayım.