Aynen yurda varamadim hala :) neler yapicam pek fikrim yok ama bu sefer plana sadık kalicam, yoksa bi depresyona suruklenicem. İlk işim ozguvenimi yükseltmek olacak, ve dusuncelerimi pozitiflestirmek
İlk listede ilerleme var mı peki onu temize çekmek lazım :)Aynen yurda varamadim hala :) neler yapicam pek fikrim yok ama bu sefer plana sadık kalicam, yoksa bi depresyona suruklenicem. İlk işim ozguvenimi yükseltmek olacak, ve dusuncelerimi pozitiflestirmek
Sen neler yapiyosun :)
Bir depresyondan yeni yeni sıyrılıyorum sayılır :) Şu an öyle sorunlarım var ki kendimi düşünecek vaktim ve halim yok ama tam destek benden sana :) Bir gün bende hedeflerimle gelirim buraya :)
Teşekkür ederim canım. Umarım sorunlarını atlatirsin burda hedeflerinj gormeyi cok isterim , anlatmak istersen dinlerim her zaman..
aktif olması yeterli, ben de plan aşamasını hemen bitiremem zaten
:'( halamlara geldim ve cok neseliydim , gülduk eglendik.. sonra aynaya baktim kendimi beğendim ama insanlarin icinde kendimi kötü hissediyorum kendimi koruyamicak gibi savunmasiz ve ağlamaklı.. gece sessizlik ve yanimda not defterim vardı.. o an kendimi de iyi hissetmisken olumlama cumleleri olusturdum.
Hangi kitaplardi onlar.Yazin icin tskler.Rica ederim nedemek bukonuyla ilgili güzel yazılar buldukça yazarım buraya sende paylaş hem gelişmeleri hemde öğrendiklerini buarada mevzuvarin dedigi doğru sadece dış odaklı gelişim gosterirsen bakım gezme vs gibi sürekli bunlara bağımlı kalabilirsin tıpkı benim lise zamanlarimdaki gibi okadar kendime ozenirdim - ki bu güzel bişey ama özellikle hangi amaç sürekli susleniyorum orası onemli- ve çok dikkat çekmeye başlamıştım insanlardan olumlu dönüşler aldıkça buna bağımlı oldum artık kimliğimi ve ilgiyi gorunusumle kazanmıştım sabah bakkala dahi hazırlanmadan gidemiyodum çünkü beni hep akillarindaki gibi gormeliydiler 4 yıllık sıra arkadaşım bile okul bitince saçımın düz olmadığını görmüştü çünkü misafirlikte bile kalsak o düzleştirici yanımda gelirdiHerneyse bunlar komik şeyler ama geldi geçti nezaman dersen psikolojiye merak saldım bi dönem bir sürü kitaplar okudum bana okadar iyi geldiki ayna tuttu gerçek yüzüme resmen.okadar kasmalarimin insanlara hep iyi gorunmemin hatta kimseyi kirmiyim diye kendimi uzuslerimi herşeyi gördüm.gittikce farkettim ki eski aliskanliklarimdan siyriliyorum kendiliğinden gelişiyor ama çünkü değişim özümden basliyo ve istemesem bile disima yansiyo.yani kasarak kendine kati kurallar koyarak ancak kendini yipratirsin.diycegim oki kendini tanı ego taktiklerini keşfet ama bunu yaparken etiketlemeyi yapma kendine karşı okadar anlayışlı olki her olumsuz yönünü kesfettiginde olabilir diye bak büyütme zaten farkettigin an istesen bile aynı şeyleri tekrarlaman güç saplanmadigin sürece tabi.yani araştır oku ve kendini tanı ve heryonune saygıyla bak bi problemmis gibi degil.sonra gör değişimleri hayatımdaki insanların bicogu eskiden beri tanır beni ve çok fazla degistigimi söylerler.İnsan egosal taktiklerini gördükçe tribide kalmiyo kolay kolayda alınıp gucenmiyo güçlü oluyo yani bide anlayışlı çünkü kendi yaralarını onardikca insanlarında bi okyanus gibi olduğunu onlarında yaralarının taktiklerinin olduğunu anliyosun şefkat gelişiyor.hayata bikere geliyoruz doyasıya özgürce yaşayalım bence
Yazdigin şeyler bana o kadar uyuyo ki anlatamam.. hep degisim degisim diyorum ama korkuyorum olmuyo biseyler..Merhaba :) Galiba tamamen benim içimi anlatan bir konu buldum. Ben de değişim istiyorum ve istedim de hep. Ama istediğim yönde değil de daha çok içime kapanarak sonuçlanan değişim süreçleri oldu bunlar. Üniversite öğrencisiyim ve nasipse bu sene son. Bu halde iş hayatına nasıl tutunurum bilmiyorum. Çok narin ve kırılgan bir yapıya sahibim ve birinin söylediği bir şeye kırılsam da içim kaynar ama ona bir şey söyleyemem. Kendimi her yönden yetersiz ve eksik buluyorum. Aynanın karşısına geçtiğimde kendimi beğenmiyorum. Sırf kiloluyum diye 10 kilo verdim. Boğazıma çok düşkün olduğum için çok zor oldu ve hala da vermeye çalışıyorum. Peki sonuç? Aynaya baktığımda hala kendimi beğenmiyorum. İki yakın kız arkadaşım var ve ikisiyle de farklı ve uzak şehirlerdeyiz. İlk girdiğim ortamlarda arkadaşlık kurmakta zorlanırım. Beğenilmeme korkum var ve eleştirilme korkusu. Kendimi kasmaktan bir hal kalıyorum ortalıkta. Kafamda değişmek için birçok düşünce var ama hayata geçirebilir miyim bilmiyorum. Bir de erkek arkadaş sorunu var ki onun düzelebileceğini sanmıyorum. 22 yaşındayım ve hiç sevgilim olmadı diye eleştiriliyorum hem de kendi yakınım tarafından olacak iş mi bu? Hayır biliyorum bunlar nasip kısmet işleri ama bugüne kadar erkeklerle diyalogda olmaktan uzak tuttum kendimi. Bunda aile içinde yaşanan problemlerin de fazlasıyla etkisi oldu zaten. Ne yaparım nasıl değişirim bilemiyorum. Bazen aman böyle gelmiş böyle gider diyesim geliyor sonra yolun daha başında olduğumu görüyorum. Kişisel gelişim kitapları da okudum ama hem okurken çok sıkıldım hem de uygulamaya geçiremedim. Belki bu konuda okuduklarımdan aldığım destekle istemediğim yerlere dokunuş yapabilirim yani umarım
bende biseyler yapmaga baslicam bakalim Şu an bir saç maskesi yaptım bakım için bu da bir adımdır umarımYazdigin şeyler bana o kadar uyuyo ki anlatamam.. hep degisim degisim diyorum ama korkuyorum olmuyo biseyler..
Ne yapmak istedigimi bilmiyorum ve bildigim zaman da onu degersiz goruyorum yapmiyorum.. erkekler konusunda bende oyleyim.. hatta kötü bi tecrübe yaşadım, o daha da ozguvenimi götürdü.. bisyeler yapmak icin bu konuyu açtım, biseyler dr yaptim ama yeterli olmadi bende devam edemedim. Bugun aynaya baktım ve dedim ben nolmusum böyle ya, bakim bile yapmiyorum o derece.. hemen kaslarimi aldim
Ben de sende kendimi gördüm ve konuyu okurken dedim ki herhalde ruh ikizi denilen şey gerçekmiş AjsjsjŞu an bir saç maskesi yaptım bakım için bu da bir adımdır umarım
bende maske yaptmistim biraz önce 
