Hayır. Her 2 ülkede de nikahımız var.
Hayır. Her 2 ülkede de nikahımız var.konu sahibi yurt dışında evlendiğiniz adam Türkiye'de başka biriyle evli olabilir mi ?
Sizi sırf vatandaşlık için kullanıyor olabilir mi?
Sanırım sizde de yok biriktirme olayı. O yüzden garip geliyor. Hastalık durumu olur, işsiz kalınırsa geçindirir birikilen para.Eşimin ssk sı da yok. Böyle olunca insan kendi iyi kötü günleri için birşeyler köşeye atar. Aldığın paranın hepsi 1 ayda bummmmm yok oluyorsa ben bunu doğru bulmuyorum. Her ay bir köşeye atacagın 100 tl ile 1 sene sonra hiç zorlanmadan tatil yapabilirsin. Zorlu hamilelik geçirirsin veya doğum geçirirsin. Ve s ve s. Ama tabiki siz bugün var yerim yarın yok ac kalırım diyorsanız beni anlamanız zor olabilir...
Hayırlısı olsun sizin için. Zaten inceldiği yerden kopar...atlatamıyoruz boşanma arifesindeyiz diyebilirim
o zaman hayatında gayriresmi bir birliktelik olabilir mi?Hayır. Her 2 ülkede de nikahımız var.
Haklısınız bizim de zor gecindigimiz aylar var. Zaten ben ortaya gelen bir maaş görmüyorum. Para yok, durum iyi değil deniliyor. Fakat olunca da tatlı bir dille yok diye bir köşeye bırakmayı öneriyorum. Bakın para fazla da olsa yetmez az da olsa yetmez. Çünkü para arttıkça ihtiyaç da arttar. Ama bir köşeyi yok diye "aile birikimi" olarak adlandırabilirseniz fazla gereksiz harcamanın önüne geçebilirsiniz. Umarım anlatabilmişimdir...bugün var yerim yarın yok yemem derdi değil, para biriktirmek de güzel aksini söylemiyorum ama bu konuya çok takılmışsınız normal olmayan şey de tam olarak bu. gelmeyen gelecekten hep endişe içindesiniz, bu bir psikolojik sorun bile olabilir sürekli bir yılda 1000 dolar - ya da her ne ise - birikmiş deyip duruyorsunuz derdiniz bu mu? bizler Türkiye'de zor geçindiğimiz için ay sonunu zor getiriyoruz valla o yüzden para biriktirmiyoruz böyle bir imkanımız yok ama olsaydı da "ay aman kocacım bu ay neden bu kadar az birikti ay aman"deyip bunu dert etmezdim bahsettiğim şey tam olarak bu.
Bilmiyorum ki, hiç bir fikrim yoko zaman hayatında gayriresmi bir birliktelik olabilir mi?
Parasını tamamiyle annesigile göndermiyorsa (ki gönderiyorsa da ileri vadede zaten sizden ayrılacaktır muhtemelen) başka bir kadına yediriyordur diye düşünüyorum.
Evet.Siz evli misniz?
Haklısınız bizim de zor gecindigimiz aylar var. Zaten ben ortaya gelen bir maaş görmüyorum. Para yok, durum iyi değil deniliyor. Fakat olunca da tatlı bir dille yok diye bir köşeye bırakmayı öneriyorum. Bakın para fazla da olsa yetmez az da olsa yetmez. Çünkü para arttıkça ihtiyaç da arttar. Ama bir köşeyi yok diye "aile birikimi" olarak adlandırabilirseniz fazla gereksiz harcamanın önüne geçebilirsiniz. Umarım anlatabilmişimdir...
Canım o kadar yüz vermekle iyi etmemelisin nedense çok sağlıklı bi evlilik gibi gelmedi seni çok yıpratmış kendin den daha fazla ödün vermeMerhabalar arkadaşlar, zaman bulup okursanız, beni yönlendirirseniz sevinirim...
Ben yurtdışında yaşıyorum. Yabancı uyrukluyum. Eşim Türkiyeli.
Biz 2 sene önce ilk düğünü asıl düğünü nikahla birlikte burada yaptık. Ve buradaki düğünümüze eşimin ailesi de geldi. Annesi ve kardeşi var sadece. Hatta 2 ay kaldılar.
6 ay sonra bizimki türkiyede eşe dosta da düğün yapacağını söyledi. Ben çok söyledim, bak ailen de geldi, boşuna masraf etmeyelim. Ama beni dinlemedi yaptı. Altın,para, bana taktıklarını da hiç sormadan aldı ertesi gün satmaya götürdü.
Ben burda eşime, kendi evimi açtım. Dayalı döşeli, tabağı çanağı, bulaşık makinesinde kadar herşeyini yaptırdığım kendi evim var. Senelerce ev almak için yırtınıp,çalışıp didinip ev aldım çünkü. Evlenince benim evimde yaşamayı teklif ettim. Bizimki önce naz etse de, verme de, sağ cebime koy gibi davrandı zaten. Ev, canan tabak, masrafı da olmadı anlayacağınız. Bu durumda da, 6 ay sonra düğün masrafı düşünmüş oldu...
Kendini rahat hissetsin diye,hep bizim evimiz diye vurguladım. Kanepenin tv köşesini ona verdim. En sevdiğim köşeyi yani. Ama farklı şeyler bekledim.
Eşinin ihtiyaçlarını düşünen eşlik bekledim ondan. Normal bir şey yani... Ama olmadı.
Bırak sevgiyle evlenmişsin, sana bir arkadaşın ev açınca bile daha dikkatli davranırsın, değer verirsin ya. Bizimki asla öyle yapmadı. Son 2 senedir çalışmıyorum. İşlerim iyi gitmedi, bu da evlendiğim döneme denk geldi. Ama senelerce calısıp ev ve araba aldım. Suanda eşimle paylaşıyorum. Kira derdimiz yok. Bu benim eve katkım değil mi? Her fırsattabana para kazanmak için birşeyler ayarlamaya başladı. Borsa mı oynasan? Bilmem şunu mu yapsan diye... Ki, köyden alınan cahil biri değildim, senelerce calısmısım ve kazancımı senin gibi çar çur etmeden yatırım yapmışım... Ama hep değersiz modu. 6 ay kavgalarımız bitmedi.
Evlenmeden önce benim maaşımı sans vercem sen biriktirirsin diyen insan, evlenince 1 kuruş birikim için veremez oldu...
Evet, soğudum, ben de ailesinden de soğudum, onlara mı veriyor maaşını diyedüşündüm.
İlk aylarda tatlı dille soru sordum, askım, hani maaşını verecektin biriktirecektim. Öyle bir kabaladı ki beni... Sana ne, sen bana hesap mı soruyorsun dedi.... Bana, eşine, ailemiz için evimi, varımı herşeyimi paylaşan kadınına söyledi. İnsan bunu iyilik yapan arkadaşına bile söylemezken, aynı çatıyı paylaştığı kişiye böyle tepki verdi.
İlk günden bu yana, her sabah erkenden kalkıp kahvaltı yaptım, işe öyle gönderdim. Akşam gülen yüzle karşıladım. Özellikle insanların içinde daha dikkatli davrandım. Senelerce övdüm gaz verdim. Bunları yapabilmeyi de piskolok konuşmalarından öğrendim...
Sonuç... Hala birikim yok, 2 senedir, bak hayatım kira vermiyoruz, onun parasını bir köşeye atalım dedim. Yok. Para yok, durum kötü dedi... Ve 2 senedir sadece 1000 usd biriktirebildim. Adıma hesap açtım, hemen vekalet de istedi, o da zoruma gitti. Eşimsin, sen zaten bensin demedi, vekalet istedi. Verdim tabiki. Ben ailemiz için birikim yapalım demiştim zaten. Ve 2 senede sadece 1000 usd. Yine para yok, durum yok demeye başladı...
Çocuk yok, 2 defa aşılama yaptık olmadı, kendisinde sperm sayısı az ve haraketsiz cıkınca ilaç tedaviye başladı. Onu da zar zor gitti doktora. Gidince de problemi anladık...
Çok uzun yazdım, yanınızda sizi anlayan dediğiniz mantıklı kararları baş tacı eden eşiniz varsa, 2 elli yapışın...
Beni sorarsanız, soğukkanlı biri oldum. Para istemeye çekinirdim, eşimdir o verir derdim. Baktım olmuyor. Ne kıyafet soruyor, ne ihtiyac soruyor, kadınım özel ihtiyaçlarım var... Yok, ben de para istemeye başladım. İsteyince verdi tabiki.
Libidosu da düşük... Çocuğu da leylekverecek sanıyor..
O kadar rahat ve emin ki. Sağda 1000 usd dışında bişeyimiz yok, ama çok rahat.
Bir ara evimi satıp dahs büyük ev almak istedi. Krediyle borçla yani... Kabul etmedim. Tartıştı, kavga etti. Şimdi de arabamı satıp daha iyi araba alayım diyor. Adı benim, tadı kendinin olacak ya... Kabul etmedim. Ben arabamdan memnunum dedim.alacaksan kendine en güzelini al dedim.
İlk baştan onunla herşeyimi paylaştığımapişmanım. Kendim gibi sandım ve açık oldum. Evim var demeyecektim. Kira ev bulur kira öderdi zaten... Ama iş işten geçti tabiki.
Şimdi sorarsanız eşinin peki neyi var?
Eşimin bankaya bir sürü borç dışında hiçbirşeyi yok
Haklısın. Herşeyden ödünç verince böyle oluyor. Fazlasından değer verince insanlar kendilerini birşey sanıyor. Aslında kendime saygımdan dolayı yaptım herşeyi ama saygımı kaybettim...Canım o kadar yüz vermekle iyi etmemelisin nedense çok sağlıklı bi evlilik gibi gelmedi seni çok yıpratmış kendin den daha fazla ödün verme
Merhabalar arkadaşlar, zaman bulup okursanız, beni yönlendirirseniz sevinirim...
Ben yurtdışında yaşıyorum. Yabancı uyrukluyum. Eşim Türkiyeli.
Biz 2 sene önce ilk düğünü asıl düğünü nikahla birlikte burada yaptık. Ve buradaki düğünümüze eşimin ailesi de geldi. Annesi ve kardeşi var sadece. Hatta 2 ay kaldılar.
6 ay sonra bizimki türkiyede eşe dosta da düğün yapacağını söyledi. Ben çok söyledim, bak ailen de geldi, boşuna masraf etmeyelim. Ama beni dinlemedi yaptı. Altın,para, bana taktıklarını da hiç sormadan aldı ertesi gün satmaya götürdü.
Ben burda eşime, kendi evimi açtım. Dayalı döşeli, tabağı çanağı, bulaşık makinesinde kadar herşeyini yaptırdığım kendi evim var. Senelerce ev almak için yırtınıp,çalışıp didinip ev aldım çünkü. Evlenince benim evimde yaşamayı teklif ettim. Bizimki önce naz etse de, verme de, sağ cebime koy gibi davrandı zaten. Ev, canan tabak, masrafı da olmadı anlayacağınız. Bu durumda da, 6 ay sonra düğün masrafı düşünmüş oldu...
Kendini rahat hissetsin diye,hep bizim evimiz diye vurguladım. Kanepenin tv köşesini ona verdim. En sevdiğim köşeyi yani. Ama farklı şeyler bekledim.
Eşinin ihtiyaçlarını düşünen eşlik bekledim ondan. Normal bir şey yani... Ama olmadı.
Bırak sevgiyle evlenmişsin, sana bir arkadaşın ev açınca bile daha dikkatli davranırsın, değer verirsin ya. Bizimki asla öyle yapmadı. Son 2 senedir çalışmıyorum. İşlerim iyi gitmedi, bu da evlendiğim döneme denk geldi. Ama senelerce calısıp ev ve araba aldım. Suanda eşimle paylaşıyorum. Kira derdimiz yok. Bu benim eve katkım değil mi? Her fırsattabana para kazanmak için birşeyler ayarlamaya başladı. Borsa mı oynasan? Bilmem şunu mu yapsan diye... Ki, köyden alınan cahil biri değildim, senelerce calısmısım ve kazancımı senin gibi çar çur etmeden yatırım yapmışım... Ama hep değersiz modu. 6 ay kavgalarımız bitmedi.
Evlenmeden önce benim maaşımı sans vercem sen biriktirirsin diyen insan, evlenince 1 kuruş birikim için veremez oldu...
Evet, soğudum, ben de ailesinden de soğudum, onlara mı veriyor maaşını diyedüşündüm.
İlk aylarda tatlı dille soru sordum, askım, hani maaşını verecektin biriktirecektim. Öyle bir kabaladı ki beni... Sana ne, sen bana hesap mı soruyorsun dedi.... Bana, eşine, ailemiz için evimi, varımı herşeyimi paylaşan kadınına söyledi. İnsan bunu iyilik yapan arkadaşına bile söylemezken, aynı çatıyı paylaştığı kişiye böyle tepki verdi.
İlk günden bu yana, her sabah erkenden kalkıp kahvaltı yaptım, işe öyle gönderdim. Akşam gülen yüzle karşıladım. Özellikle insanların içinde daha dikkatli davrandım. Senelerce övdüm gaz verdim. Bunları yapabilmeyi de piskolok konuşmalarından öğrendim...
Sonuç... Hala birikim yok, 2 senedir, bak hayatım kira vermiyoruz, onun parasını bir köşeye atalım dedim. Yok. Para yok, durum kötü dedi... Ve 2 senedir sadece 1000 usd biriktirebildim. Adıma hesap açtım, hemen vekalet de istedi, o da zoruma gitti. Eşimsin, sen zaten bensin demedi, vekalet istedi. Verdim tabiki. Ben ailemiz için birikim yapalım demiştim zaten. Ve 2 senede sadece 1000 usd. Yine para yok, durum yok demeye başladı...
Çocuk yok, 2 defa aşılama yaptık olmadı, kendisinde sperm sayısı az ve haraketsiz cıkınca ilaç tedaviye başladı. Onu da zar zor gitti doktora. Gidince de problemi anladık...
Çok uzun yazdım, yanınızda sizi anlayan dediğiniz mantıklı kararları baş tacı eden eşiniz varsa, 2 elli yapışın...
Beni sorarsanız, soğukkanlı biri oldum. Para istemeye çekinirdim, eşimdir o verir derdim. Baktım olmuyor. Ne kıyafet soruyor, ne ihtiyac soruyor, kadınım özel ihtiyaçlarım var... Yok, ben de para istemeye başladım. İsteyince verdi tabiki.
Libidosu da düşük... Çocuğu da leylekverecek sanıyor..
O kadar rahat ve emin ki. Sağda 1000 usd dışında bişeyimiz yok, ama çok rahat.
Bir ara evimi satıp dahs büyük ev almak istedi. Krediyle borçla yani... Kabul etmedim. Tartıştı, kavga etti. Şimdi de arabamı satıp daha iyi araba alayım diyor. Adı benim, tadı kendinin olacak ya... Kabul etmedim. Ben arabamdan memnunum dedim.alacaksan kendine en güzelini al dedim.
İlk baştan onunla herşeyimi paylaştığımapişmanım. Kendim gibi sandım ve açık oldum. Evim var demeyecektim. Kira ev bulur kira öderdi zaten... Ama iş işten geçti tabiki.
Şimdi sorarsanız eşinin peki neyi var?
Eşimin bankaya bir sürü borç dışında hiçbirşeyi yok
Sen başarılı bi insansın evini arabanı almışsın anladığın kadarıyla kültürlüsünde kendini yedirtme sana bi şey katıyor saçtır hayatında katmıyorsa yıllarını boşa harcayıp psikolojini bozmaHaklısın. Herşeyden ödünç verince böyle oluyor. Fazlasından değer verince insanlar kendilerini birşey sanıyor. Aslında kendime saygımdan dolayı yaptım herşeyi ama saygımı kaybettim...
AynenErkek milletini paraya alıştırmamak lazım.
Hayırlısı cnm. TsklerSen başarılı bi insansın evini arabanı almışsın anladığın kadarıyla kültürlüsünde kendini yedirtme sana bi şey katıyor saçtır hayatında katmıyorsa yıllarını boşa harcayıp psikolojini bozma
Borç var ama banka borcu zaten ödenmiyor. Türkiyede borclar 5-6 sene sonra bankalar tarafından kişiye ulasılamayınca siliniyormuş diye duydum.Şuandan itibaren evliligini değil çıkarlarını korumaya bak derim.
Çocuk da yapmasan çok iyi olur.
Bir de borçlar ne için neye harcıyor?
Ailesine mi markaya mı yoksa çöpe mi?
Hepsini öğrenmelisin.
Bu senin hakkın zaten baktın seni umursamiyor başından direk at hakediyor.
Ben imkan sağlayıcı olarak görmüyorum erkeği kadında varsa o da tıpkı erkekte oldığu gibi eşlerin ortak malıdır senin benim demeden kullanılır
Eşim çalıştı ev aldı onun evinde yaşıyorum bari biraz dikkatli davranayım demem bu evliliğin formatına uygun değil.
Bence bu çıkar ilişkilerinde daha çok yaşanır.
Bana imkan sağladığı için (çıkarım olduğu için) ona iyi davranıyorum, çıkarım olmazsa iyi davranmama gerek olmaz gbi bir mana çıkar bu işten.
Bu kısımda sizden farklı düşünüyorum onun dışında haklı buluyorum sizi sorumsuz bir adam eşiniz.
Bu süreçte bebek sahibi olamamış olmanız bence büyük şans.
Daha da çabalamayın derim
Eşiniz manevi ihtiyaçlarınızı karşılayamadığı gbi birde size maddi yük çıkarıyor.
Belki kendisi sizden ayrı birikim yapıyor da olabilir.
Yada dediğiniz gbi ailesine veriyorda olabilir
Ne yaptığı çokta önemli değil aslında yapmadıkları şuan problem olan
Biraz daha düşünün bakalım bu evliliğin devam etmesi size neler katar ? Bitmesi neler katar ..
Onun ne yaptığını bulup kanıtlaman Laz'ım yoksa seni ayakta uyuturHayır, harcanan para yok. Kıyafet almak için bile ben diyorum gel sana ayakabı alalım bilmem gömlek alalım.
Bana para yok diyor. Maas almıyorum , azcık azcık gelen parayı da eve getiriyorum diyor. Yani 50-100 tl den bahsediyor.
Ama ben innamıyorum. Maas almayan insan büyük bir zevkle işe gider mi? Büyük bir enerjiyle çalışır mı?
Para almayan insanın motivasyonu düşer ama...
O yüzden de ben ailesne gönderiyor, anasının kartına yatırtıyor sanıyorum. Ama brnden saklıyor. Ne kadar desede ki, saklım gizlim yok. Ama var bence.ama yakalayamıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?