Dedemi kaybettiğimde 8 yaşımdaydım.
O küçücük hayatımın, ilk soğuk günüydü.
Ablam da 14 yaşında bir çocuk olmasına rağmen, o gün büyüdü benim gözümde.
Bir anda evi toparlayan, ikimiz için bilet alan, yolda acıkırım veya terledim diye, çantama öteberi tıkıştıran bir annecik oldu.
10 saatlik bir yolculuğun ardından, dedemin evine girdiğimde, kimse bizi karşılamamıştı hatta görmezden geliyorlardı.
Ne annem, ne babam, ne anneannem...
Ne o evde torunlar geldi diye bir koşturmaca vardı, ne sevdiğim yemekler yapılmıştı ne de dedem her yeri abur cuburla doldurmuştu.
Sevilmediğimi sanmıştım, çocukluk işte...
İçeri girdim, herkesi izledim.
O sırada dedemin en çok güldüğü şeyi, kendi taklidini yaptım ve bolca gülüp dedemi sordum.
Üzerime bir 10 kişi atladı herhalde, bağırışlar, haykırmalar, öpmeler...
Bir anda görünmezlik, bir nevi 'aman çocuktur' perdemi üzerimden attığımı zannettim.
Odadan herkesi çıkarıp, vedalaşmamı istediler, uygun bir dille bana olan biteni anlattılar.
O gün bugündür hiç ağlamadım, ağlamayacağım da.
Çünkü dedem benim gözümde hala, kahkaları ile varolan, en çok 'beni' seven, şirin insan olarak vardır hayatımda.
Sizinki de öyle olsun, kaybetmenin verdiği acının yüreğinize girmesine müsade etmeyin.
En güzel anlarınızla, en çok sevdiğiniz yönleriyle, tekrar tekrar yaşayın hatıralarınızı.
Kaybetmenin kahrından çok, bunca yıldır öyle bir insanın yanında olma, onu tanıyabilme ve her şeyden çok da iliklerinize kadar sevebilmenin, ne denli eşsiz olduğunu söyleyin kendinize.
Dedenizin ruhu şad, yolu ışık olsun, nurlar içinde uyusun...
Dedemi kaybettim, bugün 8. gün. Çok acı çekiyorum. Bu mübarek cuma gününde Allah rızası için fatiha istiyorum sizlerden..
Dedemi kaybettim, bugün 8. gün. Çok acı çekiyorum. Bu mübarek cuma gününde Allah rızası için fatiha istiyorum sizlerden..
Dedemi kaybettiğimde 8 yaşımdaydım.
O küçücük hayatımın, ilk soğuk günüydü.
Ablam da 14 yaşında bir çocuk olmasına rağmen, o gün büyüdü benim gözümde.
Bir anda evi toparlayan, ikimiz için bilet alan, yolda acıkırım veya terledim diye, çantama öteberi tıkıştıran bir annecik oldu.
10 saatlik bir yolculuğun ardından, dedemin evine girdiğimde, kimse bizi karşılamamıştı hatta görmezden geliyorlardı.
Ne annem, ne babam, ne anneannem...
Ne o evde torunlar geldi diye bir koşturmaca vardı, ne sevdiğim yemekler yapılmıştı ne de dedem her yeri abur cuburla doldurmuştu.
Sevilmediğimi sanmıştım, çocukluk işte...
İçeri girdim, herkesi izledim.
O sırada dedemin en çok güldüğü şeyi, kendi taklidini yaptım ve bolca gülüp dedemi sordum.
Üzerime bir 10 kişi atladı herhalde, bağırışlar, haykırmalar, öpmeler...
Bir anda görünmezlik, bir nevi 'aman çocuktur' perdemi üzerimden attığımı zannettim.
Odadan herkesi çıkarıp, vedalaşmamı istediler, uygun bir dille bana olan biteni anlattılar.
O gün bugündür hiç ağlamadım, ağlamayacağım da.
Çünkü dedem benim gözümde hala, kahkaları ile varolan, en çok 'beni' seven, şirin insan olarak vardır hayatımda.
Sizinki de öyle olsun, kaybetmenin verdiği acının yüreğinize girmesine müsade etmeyin.
En güzel anlarınızla, en çok sevdiğiniz yönleriyle, tekrar tekrar yaşayın hatıralarınızı.
Kaybetmenin kahrından çok, bunca yıldır öyle bir insanın yanında olma, onu tanıyabilme ve her şeyden çok da iliklerinize kadar sevebilmenin, ne denli eşsiz olduğunu söyleyin kendinize.
Dedenizin ruhu şad, yolu ışık olsun, nurlar içinde uyusun...
başınız sagolsun,Allah rahmet eglesın ve nur ıcınde yatsın.babanızın babasıymıydı sızdemı kalıyordu yanı uzun yıllar berabermıydınız yanı benımkı koyde senede bır belkı bazen bırkac senede bır goruyorum da oyzuden sordum
Allah mekanını cennet etsin canım.benim dedem de yoğun bakımda şu anda, tlfn çaldıkça içimdedn bişey kopuyor kötü haber mi diye. seni öyle iyi anlıyorum ki. fatiha da okurum yasinde. ölüm haktır,hepimiz bi gün ölecez ama bu acımızı hafifletmiyor malesef. Rabbim sana ve ailene saabır versin.Allah rahmet etsin
Dedemi kaybettim, bugün 8. gün. Çok acı çekiyorum. Bu mübarek cuma gününde Allah rızası için fatiha istiyorum sizlerden..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?