• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Dedem bizde kaliyor !

Arkadaşın üstüne çok gelinmiş.Burada "kaynanam hep bizde kalıyor" diye bir başlık olsaydı herkes veryansın ederdi.Sırayla kardeşlerde kalsın diye.Makul birşey istiyor sonuçta,tabiki ev ev dolaşması bir yaşlı için zor,ama tek bir çocukta kalması da zor.

Kayınvalideyle dede bir mi Allah aşkına. Biri canın kanın doğduğundan beri yanında olan kişi. Öteki yılllaaar sonra ortaya çıkmış az süredir tanıdığın biri.
 
Kayınvalideyle dede bir mi Allah aşkına. Biri canın kanın doğduğundan beri yanında olan kişi. Öteki yılllaaar sonra ortaya çıkmış az süredir tanıdığın biri.

ben bir dedim mi?Peki bu kıza zahmet değil mi?Benim gördüğüm ve en uygunu her ailede belli bir süreyle kalınması!!!Bu benm fikrim!!!!!!!!
 
keşke Rabbim dedeme biraz daha ömür verseydi gelip bende kalsaydı..
benm babanem vefat ettikten sonra ben tası tarağı toplayıp dedeme yerleşmiştim.. onun torbası vardı bağırsağına bağlı ve oda kirletiyordu banyoyu etrafı.
yeğenmde kızıyla beraber dedemle yaşıyordu.. beraber çok mutluyduk..

çocukluğumda ikiside hayattayken sonbaharda köyden geldiklerinde istanbulda da evleri olduğu halde aylarca hep bizde kalırlardı babam bırakmazdı başka yerde onları, izin vermezdi.

keşke dedem sağ olaydı evimde kalaydı.. onu rahat ettirmek için herşeyi yapardım..
 
bu arada kayınvalideminde gelip bizde kalmasından memnun olurdum. kıymet verip evimde kalacak diye sevinirdim. sürekli de davet ederim.
biz yazın köyümüzde tatil vakti hepimizin ayrı evi olduğu halde 14-16 kişi aynı evde kalırdık.. güle oynaya büyürdük çoluk çocuk.. masalar birleştirilir öyle yemekler yenirdi.
ne kadar korkuyorsunuz akraba olmaktan aile olmaktan.. acaba bu arkadaşlar yaşlanınca nasıl bir vaziyette olacaklar çok merak ediyorm.
 
Kimse bakmıyorsa siz bakın;aman ha ona hissettirmeyin ;bizler d eyaşlanacağız çocuklarımız böyle birbirinin üstüne atarlarsa nasıl üzülürz;hem yaşlılık ..düşünsenize... kendinizi;ömürünüzün sonuna yaklaşıyorsunuz;vücudunuz eskiyor;arıza vermeye başlıyor;sağlık sorunları baş gösterirse evlatlar birbirne atıyor;istenmeme hissi;of düşündüm de..yaşlılıkta depresyon bile görülebilir;onun yerine koymak lazım kendimizi..Hatta onu bu son dönemlerinde mutlu etmek evlatlık görevimiz olmalı..Güzel bir aile yaşlı dedelerle nenelerle anlam bulur..Türk ailesinin en güzel özelliğidir bu..
Benim annemin de yaşı fazla;anneanne konumunda;ablam ve çocuklarıyla yaşıyor;sağlığı iyi;torunları hayran ona.Dedeleri sağlıksızdı;ama yine de onların içinde yetişmek onlara (torunlara)ayrı bir huzur veriyordu;seziyordum..
Herşeyi bırakın;Allah rızası için..Bir hadis var;''Annesi babsı yaşlanıp da bakmayan evladın burnu yere sürtünsün''mealinde..Sırf bu hadis bende yer ettiğinden (hem de babamı sevdiğimden) yatalak olduğunda hiç yüksünmeden babmın altından bile aldım;bebğim gibi gördüm onu....Alllah dedenizin evlatlarına şefkat ve insaf nasip etsin;ev kirleniyormş;yaşlı insanlar bugün var;yarın yok;yarın bir gün dedeniz öldüğünde hiç mi bu sözleri aklıllarına gelip içleri yanmayacak..İnsanlar nasıl kendi evlatlarına; bebeklerine binbir özenle bakıyorlar da ;atalarına neden böyle yapıyorlar anlamıyorum..Yaşlandığında da onlar bizim bebeklerimiz olmalı halbuki..

:46::46::46:size yerden göğe kadar katılıyorum.ben de ms atacaktım ama aynen bunları yazacaktım gerek kalmadı..zavallı dedecik bilse ne kadar üzülür..kendimi onun yerine koydum..
 
üzüldüm.. ama kizdimda biraz. neden mi. ? benim (annemin babasi)dedem öleli 1 sene oldu. ve biz ailece onun özlemiyle yaniyoruz. çok özlüyoruz onu. ben ve iki kardesim onun bir dediğini hiç bir zaman iki etmedik. diger bazi torunlari bir su istediğinde bile of tamam diye su getirirlerdi. benim babam kücük yasta babasini kaybettigi için dedemi (annemin babasini)babasi bildi. ve hep ona "baba gel bunlar sana iyi bakamiyor ben bakiyim" derdi. su anda biz dedemi özledigimiz için hergün agliyoruz , onlarsa onu üzdükleri icin vicdan azabindan... :(
 
Allah annenizdenden sizlerden de razı olsun..
Çok zor yaşlı biriyle birlikte yaşamak özellikle bu erkekse hele hele özbabaysa vicdani sorumluluğuda yükleniyor insanın üstüne.

Ama bu kadar yıl birlikte yaşadıysanız yine devam etmelisiniz.
Boşverin diğerlerini, söylediklerini..
Herkes hakettiğini çekecektir.

İnşaallah hepimize hayırlı ömür ve hayırlı ölüm nasip olsun.
 
selam..cok düsündüm tasindim ve artik sizin düsüncelerinizide istiyorum bu konu ile ilgili.
simdi benim annemin babasi yani dedem, bizde kaliyor. anneanem 12yil önce vefat ettigi icin dedem bize geldi bizde yasadi.
ev kücük oldugu icin erkek kardesimin odasini ona verdiler ve kardesimde benim odama gecti. yaslarimiz o zamanlar ufakti tabi.
Sonra bundan 2 yil sonra annem ile babam bosandi dedemin yüzünden anlasamiyorlardi. dedem yilda 3 ayligina köye gidiyordu sonra yine gelirdi bize.
ama asil sorun bu: annemin 3kardesi daha var ama bu güne kadar hic kimse ona bakmadi.. sadece gelirlerdi ayda birdefa misafirlige ve yine giderlerdi cokta yakin oturuyorlar hepsi.
ha unutmamak lazim üstelik anneme hep laf atarlardi evin kirli banyon kirli ( dedem banyoyu pek temiz kullanmiyor ve daginiktir biraz) ve hep kizarlardi anneme babamiza iyi bakmiyorsun diye neden öksürüyor gibi seyler. kendileri babalarindan igreniyorlardi onun üzerine sakalar yaparlardi ama bizde bi saka yapalim derken hemen atliyorlardi üstümüze ayip nasil dersin böyle sey falan. Ama kendileride hic ilgilenmiyorlardi sadece misafirlige gelirlerdi ve derlerdiki hep"gerekirse bizde bakariz babamiza" diye. Annem kendisini savunamayan biri oldugu icin hickimseye birsey demezdi yillarca böyle cekti. bende o zamanlar daha anlamazdim ne oldugunu cünki öyle o durumda büyüdügüm icin normaldi benim icin. yillar gecti ve gecti taaki 2yil öncesine kadar 18 yasindaydim bana icini döktü agladi "kimse ne cektigimi bilmiyor üstelik dahada üstüme geliyorlar laf atiyorlar" ben bu haksizligin farkina varmistim önceden ama sölemedim daha cok kücügüm diye düsündüm. sonra durum dahada zorlasti dedem yaslandikca dahada zor oluyordu ona bakmak ve bu hakaretlerde devam ediyordu.ama hicbiri bilmiyordu zor oldugunu onlar sadece oturmaya gelip dedemi sorup gidiyorlardi vicdanlarini öyle rahatlatiyorlardi sanirsam ama biz dedemle yasiyorduk en cok biz onu biliyorduk taniyorduk. Sonra annem bi karar verdi tasinacakti onlardan biraz uzak ve kücük eve gececektiki kardesleride babalarina baksin görsünler nekadar zor oldugunu diye. tamam ve tasindikk bu gecen yaz. ve ben 20yasindayim suan.Tasindigimizda hepsi ayaklandi artik babamiz ne olacak düsüncelerine kapildilar ama hickimse birbiriyle bu konu ile ilgili konusmaya cesaret edemiyordu..cünki hic kimse dedemi istemiyordu ama acik acik diyemiyorlardi bunu biliyorum. olduki dedem 1 ay oldu geleli o bir teyzeme gitmisti. tabi 2hafta gecmedi teyzem arayip agladi ev düzenim bozuldu esimle aram bozuk evim kirleniyor diye. acikca bunlari diyebildi ama annem bunlari zamaninda acik demek istediginde izin vermiyorlardi kücümsüyorlardi ve sonunda ANNEME HAK VERDI ÖZÜR DILEDI. ama yinede dedemi caktirmadan bize yolluyor evde kücük oldugu icin zor oluyor. o 2.teyzem tüm aile ile bagini kesti sirf babasina bakmamak icin. ve o 3.de evi tamirdeymisde sonradan alabilirmis babasini.
bunlari düsünmekle kötü insanmiyim bilmiyorum. dedem bikac gündür bizde yine..
ama ben anneme cok üzülüyorum bel sorunu yasiyor ve emekli.. ve bence 12 yil yasadi bunlari karsiliginda birsey almayarak.. birazcik anlayis bile yeterdi. ve artik onlarin cekmesini istiyorum
dedeme karsi birsey degil bunlar canim dedem. ama prensip meselesi! biraz uzun oldu biliyorumm...

sizler ne yapardiniz ne düsünüyorsunuz??
dedem kelimesini görünce bende bikaç şey yazmak istedim ben dedemle ve anneannemle büyüdüm 20 yaşımdayken anneannem felç oldu yatağa düştü o şekilde dört yıl yaşadı yanımızda kimse yoktu dört yıl sonrada vefat ettidedemle başbaşa kaldık bu arada annem ve babam sağ, gün geldi evlendim dedem evlenmeden evinin birini bana verdi diye annem babasına düşman oldu şu an dedem benim yanımda kalıyor allaha şükrediyorumki dedemide çok seven bir eşim var bırakın dedeniz sizle kalsın sevabınıda siz alın bilirim yaşlılarla yaşamak zordur ama ona istenmediğini hissettirmeyin ne olur
 
sizin anlattıklarınız inanın benim gücüme gitti.biz dedemlerle bir oturuyoruz her akşam dibine otururum öperim severim onu çikolatayı çok sever her akşam çikolatasını getirir kendi ellerimle açar veririm ona ve ananemler 10 kardeş 3ü istanbulda kalıyor.ananemin babasıyla annesi gelince o 3 kardeş resmen rekabete giriyorlar herkes kendi evlerine almak istiyor hatta birinde fazla kalınca gönül koyuyorlar bırakmak istemiyorlar.yazık yaaa sen ne şartlar altında okut büyüt düğününü yap bi babasına anasına bakamasın..buna evlat mı deniyorr ?? millet babası sağ olsada başımda olsa diye bakıyor insanlar kendi öz babalarının kıymetini bilmiyor çokk yazıkk !!
 
Szdeki durumların ayrıntısını bilemiyorum.
Anneannemin evinde oturup maaşını da alan dayımlar, daha doğrusu yengem bir de bundan şikayet ederdi. Demezdi ki ben kiraya çıkayım asalak gibi yaşamayı bırakayım ortak bir yol bulunur elbet.
Sizde de maaş ya da ev gibi bir durum varsa diğer kardeşler yanaşmıyor olabilir bakmaya.

Yazık, üzülüyorum bu çatışmaların arasında kalan yaşlılara. Onların kulakları ağır işitir, gözleri görmez zannedilse de çok iyi hissediyorlar. Yük olduklarını bilip onu dert ediyorlar bir de...Ama şunu bilirim ki onlara söylediğiniz bir "öf" kelimesi bile bu dünyadan ayrıldıklarında taş gibi oturuyor içinize. Yıllar geçse de hatırlayınca "keşke" diyorsunuz, "keşke hep sorsaydı da ben bıkmadan yüzlerce kez anlatsaydım ama öf demeseydim". Yaşlandıkça daha da çocuklaştıklarını düşünüyorsunuz, o zaman sizi sinirlendiren unutkanlıklarının aslında ne kadar sevimli olduğu geliyor aklınıza. Anneannemn takma dişlerini çıkardığındaki gülüşü gitmez gözümün önünden. Çökmüş yanakları, dişsiz ağzı, gözlerindeki son hayat ışığıyla gülümsemesi.

Onu kaybettiğinizde bütün bu tartışmaların hiç bir önemi kalmayacak biliyorsunuz değil mi?
 
elbette yaşlı ınsanların bakımı zordur ancak ,o'nu bır yuk olarak gormek de yanlstır .
''o nıye bakmıyor da bız bakıyoruz ''gıbı dusunceler ıle beynınızı doldurmayın .hos bu dusuncelerı de beyınlerımıze
yıne ebeveynler sokuyor .bıraz da annenın doldurusu ıle boyle tepkılı oldugunu duısunuyorum .
genelde ebeveynlerımız zamanın da yaa kayınvalıden ya da kayınpederden cekermıs .
bızlere bunları anlatırlar anlatırlar sonra babanne dede dusmanı
oluruz .neden?anneme cektırmıs dıye .ama gorduk mu oyle bırsey yok .annemız aglandı dıye dusman kesılırz .:1:bu genelde boyledır .
annenız de dedenızle hıc bır sorunu olmasa bıle dıgerlerının yanında kalmayıp da sızın yanınızda kalmasından sana dert yanıp duruyor ıse, bu annenın degıl de senın sorunun oluverır.
kımse bakmıyor ıse sız bakın !Allah elbette mukafatlandıracaktır.ne ekersen onu bıcersın .bugun o'na yarın sana .
 
Son düzenleme:
Back
X