Öncelikle merhaba demem gerekiyor sanırım.
Ben, 17 yaşında, henüz ergenlikten çıkamamış zavallı bir kızım.
Zamanında antidepresan kullanmış, yaşadığı saçma bir aşk acısından dolayı ilaçları anında bırakmış ve bu aşk acısından da 32 ayda anca kurtulmuş basit birisiyim sadece. Girişi böyle yapmak istedim, biraz fikir sahibi olasınız diye...
Asıl sorunum şu ki; henüz bu yaşta çok fazla sorunum var. Bilhassa dış görünüşüm konusunda.
Rahatsızlığım yüzünden erkeklik hormonu daha fazla salgılanıyor, dolayısıyla vücudumun en alakasız yerlerinde dahi aşırıya kaçan bir tüylenme var. Stresten dolayı gür ve kıvırcık saçlarımın yarısını kaybettim ve kalan yarısı da bembeyaz oldu. Üstelik saçlarım kıvırcık bile olmuyor artık, sadece dalgalı.
Çok fazla kilo kaybettim, rahatsızlığım yüzünden aldığım kiloları yavaş yavaş veriyorum ki 22 kilo verdim şimdiye dek. Vücudumda sarkmalar ve çatlaklar gırla diyebilirim.
İşin özü tüm bunlar beni sürekli evde kalmaya itiyor. Arkadaş edinmekten nefret ediyorum. Evlenmekten korkuyorum, yalnız olarak ölmekten korkuyorum.
Dış görünüş konusunda bu kadar yaralıyken dışarı çıkamıyorum.
Ağlıyorum, en iyi yapabildiğim şey bu. Psikolojik yardıma ihtiyacım olduğunu düşünüyorum fakat bu, psikologa ya da psikiyatriste asla gitmeyeceğim gerçeğini değiştirmiyor.
Neden bu yazıyı yazdım bilmiyorum ama içimde kalmasından iyidir, birkaç kişi bile olsa derdimi anlayacak kişilerin varlığı bana yetiyor.
Geçecek, hepsi geçecek umarım. Sadece umuyorum, inanmıyorum...
Teşekkürler, okuyan herkese...