Herkese merhaba. Nasil anlatsam nerden baslasam bilmiyorum. Gozyaslarimi icime akitmaktan yoruldum artik. Cok yalnizim cok caresizim. Hickimsem kalmadi. 6 ay once oldugu gibi yine buraya siginiyorum. Cunku omuzunda aglayacak derdimi anlatacak kimsem yok. Kendi icimde savas vermekten cok yoruldum. Bir sonucta alamiyorum sessizlik, yalnizlik daha cok hapsediyor beni icimdeki karanliga. Beynim yorgun, ruhum yorgun, yuregim yorgun. Cok bitkin bi haldeyim. Nasil toparlanacagim bilmiyorum. Cok mutsuzum, umutsuzum 
Ben 16 yasindayim ve kalp hastasiyim o yuzden lutfen agir yorumlar yapmamanizi rica ediyorum kaldirabilecegimi sanmiyorum
Benim 9 aylik bir iliskim vardi. Arada kavgalar oluyordu ama hersey guzel sayilirdi. Cok mutluydum. O da oyleydi. Simdi hersey altust oldu. 2 hafta once evdeki sorunlar yuzunden ve cok bunaldigim icin erkek arkadasimin aramalarina cevap vermedim sonrada telefonu kapattim 3 gun boyunca. Cok aglamistim cok bitkindim sesim kisilmisti ve onada yansitmak istemedim. Yinede yansittim. Bir mesaj attim. "Beni affet bana kizma artik kimseyi mutlu edemiyorum simdi uyuyacagim" yazmistim. Bu mesaja cok kirilmis hakli olarak ama ben o an kendimde degildim en sevdigim arkadaslarimdan birini kaybetmistim hatirlamak bile istemiyorum Bu mesaji attiktan sonra telefonumu tekrar kapattim. Cunku yine aramaya devam ediyordu. (Meger niyeti sesimi duymak degil, hesap sormakmis) Bir mesaj daha attim. "Bugunlerde cok bunaldim seninde kalbini kirmak istemedim biraz yalniz kalmaya ihtiyacim vardi seni uzdugum icin ozur dilerim ben daha cok uzuluyorum seni cok seviyorum" Bu mesajdan sonra aramalar kesildi sonra aksam msn de konusuyorduk. Cok kizmis, cok kirilmis cok soguk konustu. Sonra ayrilmak istedigini soyledi 
Sok oldum cunku daha 2 hafta oncesine kadar ben ayrilik lafi etsem cok kiziyordu, beni kaybetmekten cok korkuyordu. (Bana guvenmiyorsun zaten. Bana guvenmeyen biriyle gitmez) dedi. Ben neler oldugunu anlayamadim. 5 gun sessiz kaldim. Ne aradim ne sordum bende cok kirilmistim. Fazla uzulmedim cunku daha oncede ayrilmistik bir kac ay sonra toparlanabilecegimi biliyordum. Ustelik sebepsiz ayrilmisti benim bir sucum yoktu o yuzden vicdanim rahatti. 
5 gun sonra gercekleri ogrendim. Meger bana guvenmiyorsun demesinin hakli bir nedeni varmis. Biz 6 ay once onun kiskancliklari yuzunden ayrilmistik. Ben ne kadar uzulsem kahrolsamda ona belli etmedim. Takmiyormus gibi davrandim. O da bir kac hafta sonra pisman oldu. Ama benim guvenim sarsilmisti. Ben ondan hic ayrilmadim bugune kadar hic vazgecmedim ama o hep boyle yapti cok cabuk vazgecti sonra yoklugumla tanisti pisman oldu. Ben affedip affetmemekte kararsizdim. Beni gercekten sevip sevmediginden de emin degildim. O anki psikolojiyle bir arkadasina "O beni gercekten seviyormu bilmiyorum, emin degilim guvenemiyorum. Sen agzini ararmisin ama benim bunlari soyledigimi ona belli etme dedim". O da tamam dedi. 1 gun sonra beni aradi telefonda konustuk ve baristik. Sonra ben erkek arkadasimin arkadasina tekrar gidip "soylediklerimi unut o an karamsarliga kapildim sacmaladim, ben ona inaniyorum, guveniyorum ona birsey sorma aramiz bozulmasin" dedim. Tamam dedi. Ve konu boylece kapanmisti.
Aradan 3 ay gecmesine ragmen gecen gun erkek arkadasima gidip bunlari anlatmis Nasil boyle bi kotuluk yapti bilmiyorum. Erkek arkadasimin bana guvenmiyorsun demesinin sebebi buymus, ben cok dil doktum. 3 ay onceydi dedim senle ayrilmistik o zaman karamsarliga kapildim evet hata yaptim ama simdi olsa yapmam yasima verdedim ozur diledim. O benden 6 yas buyuk. Hayat cok kisa birbirimizi uzmeyelim ben seni affetmistim sende beni affet, seni cok seviyorum, pisman olacagimiz seyler yapmayalim yeni bir sayfa acalim dedim. Ama beni dinlemedi. Ben artik sana guvenmiyorum guvenmedigim biriyle nasil devam edebilirim uzun surmez dedi. Ben alttan aldikca simarmaya basladi. Bunu duyduktan sonra, tamam o zaman soyleyecek birseyim kalmadi. Sen bana hic hak vermesende ben asla hata yapmadim seni sevmektende hic vazgecmedim senin yaptigini yapmadim. Senin icin ne kadar basitmis herseyi silip atmaya hazirsin daha ne diyebilirimki hoscakal dedim.
Butun sucu bana yukleyip gitti. Simdi canim yaniyor cunku keskeler var dilimde. Vicdan azabi cekiyorum. Herseyin sorumlusu benmisim ona gore. Benim ne sucum var? Ben onu o kadar cok sevdimki omru yetmez bunu gormeye. Eger ayrilmamizda benim payim olmasaydi coktan silip atacaktim onun gibi ama icim kan agliyor. Facede igneleyici seyler yazmis. Beni sucluyor onlari gordukce icimde firtinalar kopuyor. Kahroluyorum. Ben nasil dayanacagim nasil toparlanacagim. Bu yuk cok agir. Kusura bakmayin cok uzun oldu ve bi o kadarda karmasik ama ben kendi basima cozemedim butun bunlari 
Aslinda kendide biliyor benim sucsuz oldugumu. Bahane aradi sanki ayrilmak icin. Ben bunu anladim. Vicdanini rahatlatmak icin kolay yolu secti. Ama benim icim neden rahat degil neden aci cekiyorum 
(
Galiba onun benim onu sevdigim kadar sevmedigini kabullenmek zor geliyor. Seni cok seviyorum dedigimde ben daha cok seviyorum derdi Birde onu tanidigim kadariyla boyle durumlarda benden sogudugunu artik sevmedigini bensiz yapabilecegini dusunuyor ama yoklugum yerini belli etmeye basladiginda pisman oluyor sevdigini anliyor, ozluyor geri donmek istiyor :26: Gecen sefer boyle olmustu bir kac hafta sonra gizli numaradan arayip sesimi dinlemeye baslamisti surekli. Ben yine pisman olsun istiyorum. Onun pismanligini gorunce icim bir nebze olsun rahatlayacak. Ama cok aci cektim. Bu sefer hicbir sekilde affetmeyecegim onu. Umdugunu bulamayacak. Suan belki benim sevgimin tukenmeyecegini, geri donse bile kabul edecegimi, onsuz olamayacagimi dusunuyor. Ama yaniliyor. Sevgim tukenmez ama saygim tukendi... Benim yasima verebilirdi o da hata yapmadigimi bu yaslarda? Ama tam tersi ben ondan daha olgunum ben onun hep yaninda oldum zor gunlerinde hic birakmadim elini. Degmezmis demekki. Simdi de ben zor gunler geciriyorum ama o yok oldu birden ...
Ben bu vicdan azabidan icimdeki bu acidan kurtulmak istiyorum. Nefes almak istiyorum artik( Ama yapamiyorum cunku beni sucladi. Senin yuzunden dedi. Guvenmedigin birini neden seviyorsun dedi. Beni hic anlamaya calismadi ( Cok ama cok yoruldum... Ben ona guvendim, canimdan cok sevdim. Ilk defa bu kadar buyuk bi hata yaptim ona karsi, neden gormezden gelmedi ( Cok uzun yazdigim icin ozur dilerim ama icim bu kadar karanlik iste. O kadar cok doluyumki. Kafam karmakarisik Cok yalniz ve caresiz hissediyorum. Okudugunuz vaktinizi ayirdiginiz dinlediginiz yanimda oldugunuz icin cok tesekkur ederim. Hakkinizi helal edin. 
Ben 16 yasindayim ve kalp hastasiyim o yuzden lutfen agir yorumlar yapmamanizi rica ediyorum kaldirabilecegimi sanmiyorum
Benim 9 aylik bir iliskim vardi. Arada kavgalar oluyordu ama hersey guzel sayilirdi. Cok mutluydum. O da oyleydi. Simdi hersey altust oldu. 2 hafta once evdeki sorunlar yuzunden ve cok bunaldigim icin erkek arkadasimin aramalarina cevap vermedim sonrada telefonu kapattim 3 gun boyunca. Cok aglamistim cok bitkindim sesim kisilmisti ve onada yansitmak istemedim. Yinede yansittim. Bir mesaj attim. "Beni affet bana kizma artik kimseyi mutlu edemiyorum simdi uyuyacagim" yazmistim. Bu mesaja cok kirilmis hakli olarak ama ben o an kendimde degildim en sevdigim arkadaslarimdan birini kaybetmistim hatirlamak bile istemiyorum Bu mesaji attiktan sonra telefonumu tekrar kapattim. Cunku yine aramaya devam ediyordu. (Meger niyeti sesimi duymak degil, hesap sormakmis) Bir mesaj daha attim. "Bugunlerde cok bunaldim seninde kalbini kirmak istemedim biraz yalniz kalmaya ihtiyacim vardi seni uzdugum icin ozur dilerim ben daha cok uzuluyorum seni cok seviyorum" Bu mesajdan sonra aramalar kesildi sonra aksam msn de konusuyorduk. Cok kizmis, cok kirilmis cok soguk konustu. Sonra ayrilmak istedigini soyledi Sok oldum cunku daha 2 hafta oncesine kadar ben ayrilik lafi etsem cok kiziyordu, beni kaybetmekten cok korkuyordu. (Bana guvenmiyorsun zaten. Bana guvenmeyen biriyle gitmez) dedi. Ben neler oldugunu anlayamadim. 5 gun sessiz kaldim. Ne aradim ne sordum bende cok kirilmistim. Fazla uzulmedim cunku daha oncede ayrilmistik bir kac ay sonra toparlanabilecegimi biliyordum. Ustelik sebepsiz ayrilmisti benim bir sucum yoktu o yuzden vicdanim rahatti. 5 gun sonra gercekleri ogrendim. Meger bana guvenmiyorsun demesinin hakli bir nedeni varmis. Biz 6 ay once onun kiskancliklari yuzunden ayrilmistik. Ben ne kadar uzulsem kahrolsamda ona belli etmedim. Takmiyormus gibi davrandim. O da bir kac hafta sonra pisman oldu. Ama benim guvenim sarsilmisti. Ben ondan hic ayrilmadim bugune kadar hic vazgecmedim ama o hep boyle yapti cok cabuk vazgecti sonra yoklugumla tanisti pisman oldu. Ben affedip affetmemekte kararsizdim. Beni gercekten sevip sevmediginden de emin degildim. O anki psikolojiyle bir arkadasina "O beni gercekten seviyormu bilmiyorum, emin degilim guvenemiyorum. Sen agzini ararmisin ama benim bunlari soyledigimi ona belli etme dedim". O da tamam dedi. 1 gun sonra beni aradi telefonda konustuk ve baristik. Sonra ben erkek arkadasimin arkadasina tekrar gidip "soylediklerimi unut o an karamsarliga kapildim sacmaladim, ben ona inaniyorum, guveniyorum ona birsey sorma aramiz bozulmasin" dedim. Tamam dedi. Ve konu boylece kapanmisti.
Aradan 3 ay gecmesine ragmen gecen gun erkek arkadasima gidip bunlari anlatmis
Nasil boyle bi kotuluk yapti bilmiyorum. Erkek arkadasimin bana guvenmiyorsun demesinin sebebi buymus, ben cok dil doktum. 3 ay onceydi dedim senle ayrilmistik o zaman karamsarliga kapildim evet hata yaptim ama simdi olsa yapmam yasima verdedim ozur diledim. O benden 6 yas buyuk. Hayat cok kisa birbirimizi uzmeyelim ben seni affetmistim sende beni affet, seni cok seviyorum, pisman olacagimiz seyler yapmayalim yeni bir sayfa acalim dedim. Ama beni dinlemedi. Ben artik sana guvenmiyorum guvenmedigim biriyle nasil devam edebilirim uzun surmez dedi. Ben alttan aldikca simarmaya basladi. Bunu duyduktan sonra, tamam o zaman soyleyecek birseyim kalmadi. Sen bana hic hak vermesende ben asla hata yapmadim seni sevmektende hic vazgecmedim senin yaptigini yapmadim. Senin icin ne kadar basitmis herseyi silip atmaya hazirsin daha ne diyebilirimki hoscakal dedim. Butun sucu bana yukleyip gitti.
Simdi canim yaniyor cunku keskeler var dilimde. Vicdan azabi cekiyorum. Herseyin sorumlusu benmisim ona gore. Benim ne sucum var? Ben onu o kadar cok sevdimki omru yetmez bunu gormeye. Eger ayrilmamizda benim payim olmasaydi coktan silip atacaktim onun gibi ama icim kan agliyor. Facede igneleyici seyler yazmis. Beni sucluyor onlari gordukce icimde firtinalar kopuyor. Kahroluyorum. Ben nasil dayanacagim nasil toparlanacagim. Bu yuk cok agir. Kusura bakmayin cok uzun oldu ve bi o kadarda karmasik ama ben kendi basima cozemedim butun bunlari Aslinda kendide biliyor benim sucsuz oldugumu. Bahane aradi sanki ayrilmak icin. Ben bunu anladim. Vicdanini rahatlatmak icin kolay yolu secti. Ama benim icim neden rahat degil neden aci cekiyorum (Galiba onun benim onu sevdigim kadar sevmedigini kabullenmek zor geliyor. Seni cok seviyorum dedigimde ben daha cok seviyorum derdi
Birde onu tanidigim kadariyla boyle durumlarda benden sogudugunu artik sevmedigini bensiz yapabilecegini dusunuyor ama yoklugum yerini belli etmeye basladiginda pisman oluyor sevdigini anliyor, ozluyor geri donmek istiyor :26: Gecen sefer boyle olmustu bir kac hafta sonra gizli numaradan arayip sesimi dinlemeye baslamisti surekli. Ben yine pisman olsun istiyorum. Onun pismanligini gorunce icim bir nebze olsun rahatlayacak. Ama cok aci cektim. Bu sefer hicbir sekilde affetmeyecegim onu. Umdugunu bulamayacak. Suan belki benim sevgimin tukenmeyecegini, geri donse bile kabul edecegimi, onsuz olamayacagimi dusunuyor. Ama yaniliyor. Sevgim tukenmez ama saygim tukendi... Benim yasima verebilirdi o da hata yapmadigimi bu yaslarda? Ama tam tersi ben ondan daha olgunum ben onun hep yaninda oldum zor gunlerinde hic birakmadim elini. Degmezmis demekki. Simdi de ben zor gunler geciriyorum ama o yok oldu birden ... Ben bu vicdan azabidan icimdeki bu acidan kurtulmak istiyorum. Nefes almak istiyorum artik
( Ama yapamiyorum cunku beni sucladi. Senin yuzunden dedi. Guvenmedigin birini neden seviyorsun dedi. Beni hic anlamaya calismadi ( Cok ama cok yoruldum... Ben ona guvendim, canimdan cok sevdim. Ilk defa bu kadar buyuk bi hata yaptim ona karsi, neden gormezden gelmedi ( Cok uzun yazdigim icin ozur dilerim ama icim bu kadar karanlik iste. O kadar cok doluyumki. Kafam karmakarisik Cok yalniz ve caresiz hissediyorum. Okudugunuz vaktinizi ayirdiginiz dinlediginiz yanimda oldugunuz icin cok tesekkur ederim. Hakkinizi helal edin. 
