- 14 Eylül 2007
- 1.514
- 2
- 42
evliliğin ilk yıllarında tartışmalar olabilir gayet doğal dır ama seninki hanüz evliliğin sorumluluğunu taşıyabilecek bşir yapıda değilmiş..birbirinize zaman verip bekleyin derim..belki biraz ayrılık iyi gelir...sevgilerrr
neler yasadigini paylaş lütfen...
çok ozel değilse şayet.
belki çare olamayız bu ayrılıga ama dert ortagın olur, içini ferahlatiriz elimizden geldigince...
Hiç bir değişiklik yok ben bayramda çalışıyorum şirketimin semineri için İstanbul a gelmek zorunda kaldım.Bu akşam da memleketime gidiyorum ailemin yanına.O da ablasının yanına gitti şehir dışına.Bayram günü tüm aile bireylerini aradım bayramlarını kutlamak için.Ama o benim ailemi aramadı.Soramadım aileme ama durumu bildikleri için arasaydı söylerlerdi.O yüzden yine sinirlerim allak pullak oldu
Rahatlayacağımı tahmin etmiştim ama bu kadarını değil hepinize tek tek çok çok teşekkür ederim.Ama sorun da şurda boşanma taraftarı olan ben değilim o.ben sadece onca hakaretten sonra kabul ettim bu kararını.Evliliğimizin temelleri şu şekilde atıldı.Özür dileyen taraf suçludur ve herşeyi kabul etmiştir.Bu da ona bi dahaki sefere yine aynı şeyi yapma hakkı verecektir.Yanlış ama bu şekilde.
Hiç bir şey yazmak istemedim..
Başından beri okuduğum halde..
Allahım yardımcınız olsun inşallah...
Kolay değil,yaşayan bilir.. Öyle şık bir sofra,öpücük ya da köpüklü kahve ile olacak işler değil bunlar maalesef..
Sizi üzmek gibi bir amacım yok arkadaşım..
Ama alttan aldığınız sürece daha çok tepenize çıkacak bu adam,çok üzgünüm.. Evet çalışmadığı için kendini ezik vs. hissedebilir. Ama bu eziklik evde karısını tek başına bırakıp geceyarılarına kadar arkadaşlarınla vakit geçirmesini haklı çıkarmaz.Hele ki maddi durumunuz belliyken..
Hayır ben hiç birinize katılmıyorum..
Arkadaşım siz sesinizi çıkarmadıkça bu dışarı çıkmların sonu gelmemiş işte.. 11 aylık evliliğinizde cicim aylarındasınız daha. Adam resmen şımarmış..
Allah sonunuzu hayır etsin inşallah..
Benim arkadaşım ne sofralar hazırladı,ne tangalar giydi adam eve gelmedi gelmedi işte..Kadın üzerinde tangası ile o şık sofrada kaç gece tek başına ağladı..Ama adam görmedi,eve gelince farketmedi bile..
Bir kere dışarı alışan adamı eve bir daha sokamadı, kadın "herşey benim hatam,ben çok taviz verdim,yüz verdim" dedi boşanma davasını açtı şimdi de....
Hakkınızda hayırlı olsun inşallah..
boşanmak son çaren olmalı...arkana dönüp baktığında içinde pişmanlıklar bırakmamalısın...ama üzülerek ve yaşadığım tecrübelerden yola çıkarak söylüyorum
( benim eski eşim de aşırı kahve tutkunuydu ) huylu huyundan asla vazgeçmiyor...düzelir diye bekleme...onu olduğu gibi kabul edebiliyorsan, ilerde çocuklarına iyi baba olacağına inanıyorsan boşanma derim...ama bu hayata da bir kez geliyorsun mutlu olmak senin de hakkın...bu durumda karar senin tatlım...Allah bütün mutsuz bayanların yardımcısı olsun inşallah...
Yaşadıklarına üzüldüm ama bişeyler sormak istiyorum..
Sen eşini ne olarak görüyosun?
öle bi yazmışsınki arkadaşlarıyla gitmek istedi "izin verdim"
"bidaha böle bi taleple geldi" izin verdim yani bi insan bu kadar sıkılmazki ben şu 2 cümleden kendimi eşinin yerine koydum sanırım baya bi despotsun?
Ayrıca bi erkeğe asla para muhabbeti yapılmaz "o kredi kartı borçlarını ben ödüyorum" demek suratına tükürmekten daha ağırdır emin ol..
Burda kendi açından yaşadığın olumsuzlukları yazmışsın,acaba eşine neler yaşattın?
Evlenmeden önceki senle evlendikten sonra seni bi masaya yatır bence 4 yıllık ilişkinin ardından 11 aylık evlilik böle hemen bitiyosa eşinde olduğu kadar kendindede sebepler aramalısın.Eşin kötü bi insan olamaz öle olsa zaten 4 yıl birlikte olup evlenmezdin haksızmıyım?
Erkekler sıkılmaya gelmez evli diilim ama öğrenciyken 2 yıl boyunca aynı evde yaşadık onun yanında iki arkadaşımız daha vardı yani bir anda 3 kişiyle aynı evde yaşamaya başladım.Sizin için bu alışma dönemi zaten sancılıyken para ve şu izin verme olayları yeterince itici olmuş..
Ben çalırken o çalışmıyodu sigarasına kadar hep ben aldım ama hiç bi zaman yüzüne vurmadım,almıyodu kabullenmiyodu kendine sinirleniyodu agrasifleşiyodu ama her zaman şu an ben çalışmasam sen bana almazmıydın diye sorup empati kurdurdum bu şekilde kendine olan siniride geçti ama bakın şu an ben işsizim o çalışıyo şu an o sigarama kadar alıyo.
arkadaşlarıyla dışarı çıkması,eğlenmesi,gezmesi beni çok mutlu ediyo sevgilimin çünki biliyorum ki o öle çok mutlu o mutluluğu banada yansıyo..
Erkekler para konusundada biz gibi değiller yani arkadaşlarına bişey ısmarlamak onlar eçin keyif verici bişey bırakın yapsın 45 liralık hesap sizi fakir etmez
Eşlerinizi sevgililerinizi biraz daha rahrat bıraksanız bence hiç bi evlilik çok özel sebepler dışında kötü olamaz.İlişkiyi batıranda çıkaranda kadındır
Baya bu uzun yazmışım bunlarda benin nacizane görüşlerim :1rolleyes: