• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Dahada çocuklu kadını eve sokmam

Bende eskiden çok kızarsdım öyle annelere.çocuklatıyla ilgilenmiyorlar falan die.ama yeğenlerim doğduktan sonra fikrim deişti.misafir çocukluda geliyor valla veriyorum ellerine kurabiyeleri evi geze geze yiyiyorlar.ne olucak sanki eşya bu altı üstü .temizlenir biter gider.bütün çocukların canı saolsun:)
bnce altı ustu eşya demeyin. İnsanlar ne zorluklarla alıyor onları, hiçbirimizde heryıl değiştirecek kadar zengin değiliz.. Benim misafirim gelince çocuk rahatça coşacak diye o eşyaları mahfetmesine goz yumamam..
 
Herseyi anladim da çocuklu kadini eve sokmam da neyin nesi cocugu olan insanlar evden cikmasin m iki oglum var büyük oglum cok uslu beni hic bi yerde uzmezdi halada öyle ama küçüğüm çok farkli hareket li yaramaz biraz ilerde çocuğunuz oldugunuzda anlarsınız bi çok sey gercekten dogallasiyor bu kadar tepki gereksiz siler supurursunuz olur biter insallah bu düşüncelerini ze bi gün pisman olmazsiniz
 
Allaha sükürler olsun, bana gelen tüm cocuklu arkadaslarimi severek karsiliyoruz, cünkü hepsi bilincli anneler ve babalar onun icin hersey uyum icinde gidiyor.
Uyku saatleri geldiginde bu genelde saat 20 dir, tabi o zaman erken gidiyorlar evlerine uyuma saatlerini kacirmamak icin, ona üzülüyoruz bir tek. Ama cevremde gercekten süper egitilen cocuklar oldugu icin dört gözle bize gelmelerini onlarla zaman gecirmeyi cok seviyoruz.
 
bu konu çok kötü olmuş. adı üstünde misafir. çocuğum olduğunda ben sorumsuz bir anne olacağımı düşünmüyorum normalde de düzeni severim. sınırsız özgürlük kavramına da karışıyım. sonuçta bu çocuklar o an eline ne geçerse yazar, çizer, karalar, atar, döker. ama elindekini belirlemek de senin elindedir tatlılıkla. olur da çocuğumla bir misafirliğe gidersem gideceğim yere de çok dikkat edeceğim. insan misafirinin arkasından konuşur mu hiç? keşke uygun bir dille söyleseydiniz. bu, bu konuyu buraya açmaktan daha iyidir. hiç değilse karşı tarafta uygun davranmadığını anlamış olurdu. bana da geldi mesela böyle iki erkek çocuklu misafir. yaramaz afacanlar karıştırmadığı yer kalmadı. baktım anne de rahat. gittim oyun kurdum onlara. anneleri iki dakika sonra yanımdaydı. ne yaptığıma bakmaya geldi. yanlış anlama rahatsız olduğumdan değil çocuk karıştırır, kırar, döker. ama bu şekilde kontrolsüz olursa kendilerine zarar verebilirler. sonuçta bizim çocuğumuz yok ve çocuk için de önlemlerimiz yok. onlar için endişelendim dedim. arkadaşımı kırmamış oldum. onun çocuklarını da önemsediğimi gösterdim. çocukları kontrol altında tutarak güzelce sohbet ettik. her sorunun uygun bir dili vardır diye düşünüyorum.
 
Ne Yaptılar size? Bu kadar katı olmanızın nedenini merak ettim. Mesela çok yakın arkadaşınız ama çocuklular. Nasıl reddediyorsunuz?
Anlatayım, siz istediniz :)

İftar yemeğine davet ettik. Çocukları 7 yaşında. Çorbalar bitti, ana yemeğe geçtik, diğer çeşitler de masada. Çocuk birden masaya çıktı, ellerini soldan sağa hareket ettirerek masadaki her şeyi yere attı/döktü. Annesi biraz yandı, halım çöpe gitti, yemek takımım bozuldu ki daha yeni evliydik ve ilk kez onlara çıkarmıştım. Yaşça bizden büyüklerdi daha başka bir hareket bekliyorduk sanırım ama tek yaptıkları bir kere çocuğun adını söylemek oldu, o kadar.

Eşimin iş yerinden abi dediği bir aile geldi, onlar oldukça büyüklerdi bizden, uzun yıllar çocukları olmamış bu sebeple çok kıymetliydi kızları. 1. sınıfı bitirmiş, karnesini bize göstermek istemişler (uzak yakın herkese göstermeye gidiyorlarmış zaten). Tüm eve kakasını yaptı kız. Biz salonda otururken mutfağa, banyoya, hole ve giyinme odasına. Sonra da köpek yaptı dedi ve güldü. Annesi kızının yanına gidip gıdıkladı ve "şakacı seniiiii" dedi, kızı şaka yapmış. Ha bu arada köpeğim o sırada seyahat çantasında uyuyordu, salonda yanımızda. Anne salona dönüp oturmaya yeltendi, ben temizlemesini rica ettim. Midemin bulanacağını açıklamak zorunda kaldım, çünkü bana tek kaşını kaldırdı, misafirler ya sonuçta, temizlemek bana düşmeli!


Bir başkası, o da 5-6 yaş sanırım. Köpeğimi kıstırmış kenara, ağzından içeri mutfak lavabosunun altında bulduğu deterjanı dökmeye çalışıyordu. Bu raddede zaten kibarca gitmelerini istedim, çünkü annesi sadece "çocuk işte, meraklı oluyorlar" demekle yetindi.

Bunlar bir çırpıda aklıma gelenler.
 
Bana yemeğe gelmişti arkadaşım. Çocuğu da öyle çok küçük değil 4-5 yaşlarındaydı. Güzel bir salata yapmıştım. Bir baktım çocuk parmaklarıyla burnunu karıştırdı sonra da o parmaklarla salatadan yemeye başladı. Çatal yok parmaklayacak illa ki. Salatalıkları seçiyordu galiba. Annesi yanında ama ses etmedi. Canım çok çekmişti ama yemedim salatadan.
 
Anlatayım, siz istediniz :)

İftar yemeğine davet ettik. Çocukları 7 yaşında. Çorbalar bitti, ana yemeğe geçtik, diğer çeşitler de masada. Çocuk birden masaya çıktı, ellerini soldan sağa hareket ettirerek masadaki her şeyi yere attı/döktü. Annesi biraz yandı, halım çöpe gitti, yemek takımım bozuldu ki daha yeni evliydik ve ilk kez onlara çıkarmıştım. Yaşça bizden büyüklerdi daha başka bir hareket bekliyorduk sanırım ama tek yaptıkları bir kere çocuğun adını söylemek oldu, o kadar.

Eşimin iş yerinden abi dediği bir aile geldi, onlar oldukça büyüklerdi bizden, uzun yıllar çocukları olmamış bu sebeple çok kıymetliydi kızları. 1. sınıfı bitirmiş, karnesini bize göstermek istemişler (uzak yakın herkese göstermeye gidiyorlarmış zaten). Tüm eve kakasını yaptı kız. Biz salonda otururken mutfağa, banyoya, hole ve giyinme odasına. Sonra da köpek yaptı dedi ve güldü. Annesi kızının yanına gidip gıdıkladı ve "şakacı seniiiii" dedi, kızı şaka yapmış. Ha bu arada köpeğim o sırada seyahat çantasında uyuyordu, salonda yanımızda. Anne salona dönüp oturmaya yeltendi, ben temizlemesini rica ettim. Midemin bulanacağını açıklamak zorunda kaldım, çünkü bana tek kaşını kaldırdı, misafirler ya sonuçta, temizlemek bana düşmeli!


Bir başkası, o da 5-6 yaş sanırım. Köpeğimi kıstırmış kenara, ağzından içeri mutfak lavabosunun altında bulduğu deterjanı dökmeye çalışıyordu. Bu raddede zaten kibarca gitmelerini istedim, çünkü annesi sadece "çocuk işte, meraklı oluyorlar" demekle yetindi.

Bunlar bir çırpıda aklıma gelenler.

Aman Allahım korkunç. Ayrıca kazık kadarlar
 
Siz, bize misafir gelebilirsiniz, sizin gibi anneleri insan gönül rahatlığı ile çağırır, arkadaşlık yapar.
Dipçe: misafir gelebilirsiniz derken lütfetme anlamında demiyorum, biz çocuklu aileleri kibar bir dille geri çeviriyoruz ağzımız yandığı için. KK'de alınganlık, lafı başka yerlere çekme çok yaygın olduğundan açıklama yapmak istedim.
Yani şimdiye kadar hiç çocuğum var şuraya gitmeyim laf eden olur diye düşünmedim. Ama gittiğim zaman hep dikkat ettim. Evde okadar dikkatli değilim ama kimsenin düzenini bozmaya hakkım yok. Yani ilk zamanlar biblolar vs toplamak zorunda kalıyor dum müsade isteyip. Ama oda çol uzın sürmedi. Annemin evi çiçek doludur botanik mübarek. Oğlım daha bir yaprak kaparmış değildir. Bende sürekli ikaz halimdeyim annem de bana kızar. Geçen anneme misafir gelmiş gidince beni aradı. Sakın o çocuğa bidaha laf söyleme sen yaramaz çocuk görmemişsin evden kasırga çıktı sanki diyor. İyide anne diyorum ben ilaz etmesem oda öyle olur. İkaz dediysem. Çocuk tv ye eliyle dokunur ikaz ederim. Cama elini sürer ikaz ederim. Bardağın ı tezgaha götürmesini elini yıkamasını zıplamamasını vs söylerim. Ama ısrar etmedikçe kızmam. Mesela Annecim zıplama aşağıda uyuyan olabilir derim buna rağmen tekrar ederse kızarım. Bizimki kirletmez kırmaz ama yerinde durmaz ve hiç susmaz hiçç . Oda sanırım apartman da yaşayan çocukların ortak özelliği. Bunada şükür.
 
Herkes çocuk doğurabilir ama herkes anne olamaz çocukta suç yok yaptığı şeyin yanlış olduğu söylemezse çocuk ekleme devam eder
 
Valla ben de cocuksuz bayanlarla arkadaslik kurmayi kesicem cunku sanirim cocuktan once ve sonra diye iki boyut var. Ve bu iki boyut arasinda kocaman bir fark var. Ben ne kadar dikkat etsem de elimde olmayan seyler olabilir . Ve ben ne kadar dikkatli bir anne olsamda o ev sahibi takintiliysa huzursuz olup pisman olabilir. Evine misafirlige gttigim kisinin boyle arkamdan bir araba laf ettigini dusundumde tuylerim diken diken oldu. Keske sizde yuzune yuzune soyleseydiniz. Zaten bir daha evinize de sokmayacaksiniz nasilsa.
 
Yani şimdiye kadar hiç çocuğum var şuraya gitmeyim laf eden olur diye düşünmedim. Ama gittiğim zaman hep dikkat ettim. Evde okadar dikkatli değilim ama kimsenin düzenini bozmaya hakkım yok. Yani ilk zamanlar biblolar vs toplamak zorunda kalıyor dum müsade isteyip. Ama oda çol uzın sürmedi. Annemin evi çiçek doludur botanik mübarek. Oğlım daha bir yaprak kaparmış değildir. Bende sürekli ikaz halimdeyim annem de bana kızar. Geçen anneme misafir gelmiş gidince beni aradı. Sakın o çocuğa bidaha laf söyleme sen yaramaz çocuk görmemişsin evden kasırga çıktı sanki diyor. İyide anne diyorum ben ilaz etmesem oda öyle olur. İkaz dediysem. Çocuk tv ye eliyle dokunur ikaz ederim. Cama elini sürer ikaz ederim. Bardağın ı tezgaha götürmesini elini yıkamasını zıplamamasını vs söylerim. Ama ısrar etmedikçe kızmam. Mesela Annecim zıplama aşağıda uyuyan olabilir derim buna rağmen tekrar ederse kızarım. Bizimki kirletmez kırmaz ama yerinde durmaz ve hiç susmaz hiçç . Oda sanırım apartman da yaşayan çocukların ortak özelliği. Bunada şükür.
Valla bize sizin gibisi denk gelmedi, aman diyeyim bozmayın kendinizi. Belki başkalarına da örnek olursunuz. Olması gereken zaten bu ama insanlar çocuk işte diyerek bahaneler arkasına saklanıyorlar. Malum bir de artık yaramaz çocuk yok, annelerine göre hiperaktif hepsi :)
 
Herseyi anladim da çocuklu kadini eve sokmam da neyin nesi cocugu olan insanlar evden cikmasin m iki oglum var büyük oglum cok uslu beni hic bi yerde uzmezdi halada öyle ama küçüğüm çok farkli hareket li yaramaz biraz ilerde çocuğunuz oldugunuzda anlarsınız bi çok sey gercekten dogallasiyor bu kadar tepki gereksiz siler supurursunuz olur biter insallah bu düşüncelerini ze bi gün pisman olmazsiniz
işte kızılan nokta da bu;
"siler süpürürsünüz"
sizin çocuğunuzun dağıttığını, pislettiğini siz temizlemek zorundasınız! çocuk kusar da çişini/kakasını söylemeyi yeni öğrendiği sırada etrafa da pisler, kırılacak bir şey buldu mu sırf cam sesi hoşuna gittiği için kırar da, çocuk bu, yapar.
kızılan çocuğun yapması değil.
ben cam bardak kırarmışım çocukken o yüzden de annem benim peşimdeydi sürekli, bardak kırdığımda da misafirlikte hem etrafı temizlerdi, hem de bardak alır giderdi bir daha sefere. zaten annemiz bir baktı mı oturduğumuz yerden kalkmak ne kelime. kalkarsak da popomuza çimdiği yerdik zaten. şükür seri katil falan da olmadık. disiplin iyidir, şiddete varmadığı sürece.
o yüzden eğer çocuğunuzun arkasını toplamayacaksınız, bence gitmeyin bir yere, çünkü ister inanın ister inanmayın insanlar arkanızdan konuşuyor.
çocuğum olunca da "amann çocuktur, yapar" mantığıyla yetiştirmeyi düşünmüyorum. şahsen çocuğumun HAYIR kelimesinin anlamını bilmesini isterim.
 
Ben konu sahibine hak veriyorum bi aksam caya cocuklu bi arkadasim geldi cocuk butun evi alt ust etti cekirdekleri balkona mutfaga saldi döktü cekmecelerde kap kacak kalmadi anasi yarim agizla oglum dur dio baska da bisey yapmiyor 1e kadar oturdu kalkti gitti hamileyim de riskli gebeyim esim temizledi tum pisligi soylene soylene
 
Çok haklısın tabi ki misafir ama herkes de çocuğuna bi sahip çıkacak. O eşyalar kolay alınmıyor yıllarca borcu bitmiyor. Çocuğun elinde tükenmez kalem koltuğumu çizerken, zigonumu evin içinde sürüklerken benim uyarmam mı gerekiyor anasının babasının mı? Herkes de bi hümanistlik.. Bugün benim evimde çocuğuna sahip çıkmayan yarın sokağa salacak, her yere kendi malı gibi saldıran bireyler yetiştirecek. Çocuğa özgürlük alanını sınırlarını küçük yaşta öğretmek gerekiyor. Bu iki yaşında bir çocuk da olsa mimiklerinizle anlatın
 
Valla bize sizin gibisi denk gelmedi, aman diyeyim bozmayın kendinizi. Belki başkalarına da örnek olursunuz. Olması gereken zaten bu ama insanlar çocuk işte diyerek bahaneler arkasına saklanıyorlar. Malum bir de artık yaramaz çocuk yok, annelerine göre hiperaktif hepsi :)
Valla hiper aktif yada totosu kurtlu iki tabir de oğluma uyuyor. Ama bu sene okula başlayacak . Orda Ayy nebiçim çocuk yetiştirmişler demelerini istemiyorum. Eee kusura bakmasın çok özgür anneler o eğitimi okul öncesi anne veirir. Ondan sonra bu tipler zırt pırt öğretmen şikayet ederler. Daha bir tane var tanıdığım. Bide vana anlatıyor ergen oğlunun ağzı ile ya bilmem ne hocası bizim oğlana taktı. Kürek le vurmak geliyor azına azına.

Hep derim sofraya oturup doğru düzgün yemek yemeyen çocuğu olan ben çocuk yetiştirdim demesin. He bizimki yapmıyor mu bazen isyan halleri. Ama mutlaka bir ikna yolu vardır. Ama sofra adabını bilen çocuk her açıdan yaşıtlarına fark atar.

Ama sizin örneklerinizi de okudum. Ya siz toplama biyerden özel mi seçtiniz o tipleri arka arkaya kaç hikaye. Benim oğlum çişi ni kaçırınca bile yüzü Mahsun oluyor ya. Bir köpeğin ağzına deterjan sıksa kahrolurum herhalde ben nerde hata yaptım diye. He diyelim bilmiyor çocuktur. Olay daha sıcağı sıcağına alır karşıma anlatırım ona. Çocuklar aptal değil inanın anlama kabiliyetleri büyüklerden daha fazla ama amacı yetiştirmek değil büyütmek olan aileler çocukları bu hale getiriyor ç
 
Misafirin gidiyor koltukların altından kurabiye topluyorsun, lavaboya gidiyor ebeveyni arkasından gidip tuvaletin temizliğini kontrol etmiyor, bakıyorsun yatak odanın, kilerinin ışığı açık, o da nesi anasının babasının sahip çıkmadığı çocuk benim yatak odamda geziyor. Çocuk dediğim de 10 -11 yaşında yani. Çocuktur yapar derseniz çocuk da o hakkı kendinde görür. Doğal karşılanacak şey var karşılanmayacak şey var. Bu anne babalar üç gün sonra disiplinli öğretmen arayışına girerler
 
Beni de ev sahipleri pek onaylamayı.
ben yapma kızım elleme kizim dedikçe
yawwww bırak çocuğu rahat demiyorlar mi
tamam kızım yık evi diyesim geliyor:)
 
Anlatayım, siz istediniz :)

İftar yemeğine davet ettik. Çocukları 7 yaşında. Çorbalar bitti, ana yemeğe geçtik, diğer çeşitler de masada. Çocuk birden masaya çıktı, ellerini soldan sağa hareket ettirerek masadaki her şeyi yere attı/döktü. Annesi biraz yandı, halım çöpe gitti, yemek takımım bozuldu ki daha yeni evliydik ve ilk kez onlara çıkarmıştım. Yaşça bizden büyüklerdi daha başka bir hareket bekliyorduk sanırım ama tek yaptıkları bir kere çocuğun adını söylemek oldu, o kadar.

Eşimin iş yerinden abi dediği bir aile geldi, onlar oldukça büyüklerdi bizden, uzun yıllar çocukları olmamış bu sebeple çok kıymetliydi kızları. 1. sınıfı bitirmiş, karnesini bize göstermek istemişler (uzak yakın herkese göstermeye gidiyorlarmış zaten). Tüm eve kakasını yaptı kız. Biz salonda otururken mutfağa, banyoya, hole ve giyinme odasına. Sonra da köpek yaptı dedi ve güldü. Annesi kızının yanına gidip gıdıkladı ve "şakacı seniiiii" dedi, kızı şaka yapmış. Ha bu arada köpeğim o sırada seyahat çantasında uyuyordu, salonda yanımızda. Anne salona dönüp oturmaya yeltendi, ben temizlemesini rica ettim. Midemin bulanacağını açıklamak zorunda kaldım, çünkü bana tek kaşını kaldırdı, misafirler ya sonuçta, temizlemek bana düşmeli!


Bir başkası, o da 5-6 yaş sanırım. Köpeğimi kıstırmış kenara, ağzından içeri mutfak lavabosunun altında bulduğu deterjanı dökmeye çalışıyordu. Bu raddede zaten kibarca gitmelerini istedim, çünkü annesi sadece "çocuk işte, meraklı oluyorlar" demekle yetindi.

Bunlar bir çırpıda aklıma gelenler.
Ve bunlar çocuk bebek değil :KK57: okula giden çocuk sağa sola kaka yapar mı ya çok enteresan. Size de hep böyleleri denk gelmiş. Şanssızlık işte. Hak verdim yaşadıklarınızdan sonra.

Ama burada cins olan ebeveynler yine. Çocuk işte merak ediyor ne demek. Iyi bari öğrenene kadar bir kaç köpek öldürsün o zaman. Lafa bak ya.
 
Bizim de delirdiğimiz bu oldu: zaten farkındaysanız tepki vermişsem hep annenin hareketinden sonra verdim. Bir üzüntü, utanma belirtisi görsem, eşek değilim ona göre ılımlı yaklaşırım. Ağzımız çok yandı çooook. Bu sebeple kabul etmiyoruz, zaten 1-2 defa mazeret belirtince tekrar çağırmıyorlar, gelmek istiyoruz demiyorlar.

Eşyam kırılmış, halım atılmış bunların üzüntüsü geçiyor ama oğluma (köpeğim) bir şey olsaydı geçmezdi, o zaman işin rengi de değişirdi. Salon kadını imajımdan çıkar, kadırgalı olurdum :)
 
Zaten bebekli aile kabul etmiyoruz demedim ki, çocuklu olanları etmiyoruz. Her bebeği olan ana konudaki anne gibi davranmıyor ki. En fazla çok ağlar ya da ne bileyim konuşturmaz, uyumaz. Bunlar da görüşmeme sebebi olamaz. Emekliyorsa oturulan yerin kapısı kapatılır, peşinden koşmaya gerek kalmaz. Anne gözleriyle bebeğini takip eder vs.
 
Back