Anlatayım, siz istediniz :)
İftar yemeğine davet ettik. Çocukları 7 yaşında. Çorbalar bitti, ana yemeğe geçtik, diğer çeşitler de masada. Çocuk birden masaya çıktı, ellerini soldan sağa hareket ettirerek masadaki her şeyi yere attı/döktü. Annesi biraz yandı, halım çöpe gitti, yemek takımım bozuldu ki daha yeni evliydik ve ilk kez onlara çıkarmıştım. Yaşça bizden büyüklerdi daha başka bir hareket bekliyorduk sanırım ama tek yaptıkları bir kere çocuğun adını söylemek oldu, o kadar.
Eşimin iş yerinden abi dediği bir aile geldi, onlar oldukça büyüklerdi bizden, uzun yıllar çocukları olmamış bu sebeple çok kıymetliydi kızları. 1. sınıfı bitirmiş, karnesini bize göstermek istemişler (uzak yakın herkese göstermeye gidiyorlarmış zaten). Tüm eve kakasını yaptı kız. Biz salonda otururken mutfağa, banyoya, hole ve giyinme odasına. Sonra da köpek yaptı dedi ve güldü. Annesi kızının yanına gidip gıdıkladı ve "şakacı seniiiii" dedi, kızı şaka yapmış. Ha bu arada köpeğim o sırada seyahat çantasında uyuyordu, salonda yanımızda. Anne salona dönüp oturmaya yeltendi, ben temizlemesini rica ettim. Midemin bulanacağını açıklamak zorunda kaldım, çünkü bana tek kaşını kaldırdı, misafirler ya sonuçta, temizlemek bana düşmeli!
Bir başkası, o da 5-6 yaş sanırım. Köpeğimi kıstırmış kenara, ağzından içeri mutfak lavabosunun altında bulduğu deterjanı dökmeye çalışıyordu. Bu raddede zaten kibarca gitmelerini istedim, çünkü annesi sadece "çocuk işte, meraklı oluyorlar" demekle yetindi.
Bunlar bir çırpıda aklıma gelenler.