Merhaba bebeklerim ben geldim.
Hepinizi çok özledim,uzun zaman giremedim nete,bir ton anlatacak şey birikti.Evlenen bebeklerimi tebrik ediyorum,Rabbim mutluluklarınızı kat be kat artırsın,kem gözlerden korusun inşallah.
Bana gelince.Son yazdığımı hatırlarsınız,14 saat beraberdik demiştim.Sms yapmayan biriydi 4 yıldır,yakın arkadaşlarımdan birinin sınıf arkadaşıydı,aynı zamanda en yakın arkadaşı,numaramı aldı ertesi gün haberleşmek için ve gece 00.30'da ayrıldıktan 1.5 saat sonra mesaj attı uyudun mu diye...Yok dedim uyumadım. Gece 3'e kadar mesajlaştık havadan sudan,bugün ne kadar çabuk geçti zaman falan dedi derken ertesi gün için sözleştik.Acıktım dedim,çıktı yurdun önüne geldi,ne yemek istersin diye.
Ertesi gün 13.00'da mesaj attı,erken buluşalım mı diye...Olur dedim buluştuk.Açık havada bir yerde çay içtik,sohbet ettik.Ailesini anlattı uzun uzun,yaşadıklarını,çektiği zorlukları falan...Ben de anlattım kendimi,hayattan beklentilerimi...
Şehri tepeden izleyebileceğimiz bir yere götürdü beni. Orda da normal seyrinde ilerliyordu muhabbet.Bir ara dedi ki,ben şiir yazıyorum biliyor musun? Yok dedim.En iyi şairler matematikçilerden çıkar dedi.
Kendisi matematik öğretmenliğinden mezun oldu da.
Hadi yaa dedim.
Bir tanesini okudu gözlerime bakarak,çok güzel dedim. Yine bir şeylerden konuştuk.Bir tane daha okuyayım mı dedi... Oku dedim. Resmen ilan-ı aşk eden bir şiirdi ama saf ayağına yattım.
Ne dersin,benden adam olur mu dedi ? Olur dedim. Olur mu dedi olur dedim. Olursa tut o zaman ellerimi dedi,sımsıkı bir sarıldı ellerime.
Oh beee söyledim dedi. Çok mutlu oldum ama bir o kadar da korktum.
Ben çok yaralıyım,kırgınım,paramparçayım dedim.Seninle olmayı istiyorum ama üzmekten de korkuyorum dememle kucaklaması bir oldu,döndürdü de döndürdü...
Bağırdı kalenin ortasında,seni çok seviyorum diye...
Uzun uzun konuştuk.4-5 aydan fazladır bekliyormuş açılmak için,sebeplerini zaten biliyorsunuz bebeklerim.
Parmağıma taktığım yüzüklerin rengine,taktığım eşarplara kadar her şey hafızasında.
Çok tuhaf hissediyorum kendimi,kimse benimle bu kadar ilgilenmemişti.
Yemekler yaptı bana 2 hafta boyunca,bir kere bile üzmedi,her şey senin istediğin gibi olacak artık üzülmeyeceksin dedi.
Her şeyi konuştuk.Geçmişlerimizden sadece bir kez konuştuk,o da canımızı sıkan bir olay oldu,benim patavatsız arkadaşlarım yüzünden.Benim moralim çok bozuldu,ağladım bu sebepten dolayı,başımı ellerinin arasına aldı ve şunları söyledi : ''Ben sana kavuşmak için çok bekledim.Senin geleceğin de benim,geçmişin de,her şeyinle benimsin,artık ağlamak yok.Atanacağım ve ailenin karşısına gelip ailemi getirmek için izin isteyeceğim,seni çok seviyorum.'' dedi.
Bu adam benim mucizem.
Ağustos'u sabırsızlıkla bekliyorum görüşmek için.