- 4 Şubat 2016
- 683
- 901
Katılıyorum. Hurmaya bile ayrı sevap yükleyip ibadet aşkıyla yiyoruz. Halbuki tek yiyeceği hurma olan Peygamberimizin günlerce aç gezdiğini unutuyor, midenizin üçte birini yemeğe, üçte birini suya, üçte birini de boş birakin tavsiyesini unutup tıka basa yemek yiyoruz.
Kendisini ara ara dinlerdim onceden. Son yıllarda tuhaflasti. Ve kendisi benim için " Ben kefenimi Kabe ortusunden diktirdim, ceylan derisine de dua yazdırıp eklettim. Tabi herkese nasip olmaz böylesi. E sizde madem nasip olmayacak o zaman gelin bizim bilmem kaç liraya diktirdigimiz dualı kefenlerimizden alın." Dedikten sonra bitmiştir. Bu tamamiyle kibir değildir de nedir? Bu söylem nerdee, sahibenin ayağını orttugunde yüzü açılan, yüzünü orttugunde ayağı acilan kefeni nerde. Allahın rızasını kazanamadiktan sonra dualı kefenin ne ehemmiyeti var. Bizim obur dünyadaki tek azigimiz takvamiz. Ustunluk de ancak takvadadir. Takvayi geri plana iten her turlu aidiyet, düşünce, duygu, topluluk vs. her ne varsa hepsi de batıldır.