Bunları ben de düşünüyorum. Kariyer yapmayı çok istemiştim.
Ama kader işte. Karşıma eşim çıkınca evlendim. Çok mutluyduk başlarda.
Onun işleri bozulunca kan ihtiyacını karşılayamaz hale geldik. Arada boynuma yabışıp kanımı emiyor ama dövmesi sövmesi yok diye katlanıyorum.
3 çocuklu eve bakıcı bulmak zor. Çok para istiyorlar. Yoksa ben de bilirdim bakıcı tutmayı.
Bilmeden etmeden yargılıyorsunuz insanları. Ben de görümcemle yaşamaya meraklı değildim herhalde.
O da vampir zaten. Boynuma gelen yabışıyor, giden yabışıyor.
Görümcem beyimi doldurmasa eşim yabışmazdı, özünde çok iyidir aslında.
Çocuklar büyüyene kadar sabrediyorum