iyi de 70 kilo çok değil ki.. boyunuz kaç?Merhaba bayanlar,
32 yaşında, evli bir bayanım. Henüz çocuğum yok.
Evlendiğimden beri çok fazla kilo aldım. (58'den 70' kg'a çıktım) Yaklaşık bir buçuk yıldır evliyim ve başından beri korunma için doğum kontrol ilacı kullanıyorum. Ve aldığım bu kiloların nedenini ilaca bağlıyorum. Çünkü yeme içmemde ve hareket düzenimde herhangi bir değişim olmadı. Sürekli masa başında çalışıyorum ve günde 3 saat servisle yol gidiyorum. Dolayısıyla sürekli oturma halindeyim. Ama son bir buçuk yıldır resmen balon gibiyim. Şişim, ellerim, ayaklarım, göğüslerim kocaman oldu. Bunu da ilaca bağlıyorum dediğim gibi.
Durum zaten beni rahatsız etmeye başlamıştı. Bu neden ilacı bırakmaya ve farklı bir doğum kontrol yöntemine geçmeye karar verdim. Ayrıca 01 Nisan tarihine de diyetisyenden randevu aldım. Spor yapacak zamanım pek olmuyor ama elimden geldiğince yavaş yavaş kilo vermek istiyorum.
Bu sabah iş arkadaşlarımızla, her cumartesi yaptığımız şekilde, ofiste, evden getirdiğimiz kahvaltılıklarla kahvaltı yaptık ayaküstü. Simit, peynir, çay, vs. Haftanın 6 günü çalıştığımız ve hemen hepimiz uzun yoldan geldiğimiz için kahvaltıya hasret kalıyoruz. Hafta içi masamızda çalışırken ağzımıza attığımız bir tost ya da ekmek arası peynirle geçiştiriyoruz sabahları. Kahvaltı bittikten sonra kalan malzemeleri toplayıp çay ocağına çıkardım. Orada buzdolabı var. "Bunları tekrar eve götürmeyelim, burda kalsın, haftaya yine kahvaltı yapacağımız zaman alırız burdan" dedim. O sırada çay ocağında şirketin santral görevlisi kız, temizlik şefi bir ablamız bir de çay ocağı yetkilisi kadın vardı. Aramız iyidir normalde. Ama elimdeki kahvaltılıkları görünce, "Sen de hala iyi yiyosun", "Çok kilo aldın, resmen şiştin", "Bu gidişat iyi değil, azıcık kilo ver, hareket edemiyosun artık" gibi şeyler söylemeye başladılar. Normal şartlar altında çok hazır cevabımdır, hemen esprili bir laf sokar, kahkahamı da atar döner giderim. Ama nedense basiretim bağlandı, hiçbir şey diyemedim. "Ben ilaç kullanıyorum, bu yüzden böyle oldum" filan diye geveleyebildim sadece. En çok da ablanın söylediği "Eskiden kadın gibiydin, şimdi erkek gibi oldun, yürürken arkadan erkek gibi görünüyorsun" dedi, o çok zoruma gitti. Çıktım ordan, ofise geldim. Kimse görmeden başladı gözümden yaşlar süzülmeye. Çok fazla zoruma gitti söylenenler.
Bekarken daha iyi bir işte çalışıyordum, kendime bakacak zamanım oluyordu, param oluyordu. Bakımlar yapıyordum, her sabah yürüyüşe gidiyordum. Hiçbir zaman zayıf olmadım ama 55-58 kg (165 cm boy) ile çok orantılı ve hoş bir vücudum vardı. Makyajsız sokağa çıkmazdım. Topuklu dışında ayakkabı giymezdim. Ama hayat şartları gereği artık bunları yapamıyorum. Gıda fabrikasında mühendis olarak çalıştığım için makyaj yapmamız, oje sürmemiz, etek ve topuklu ayakkabı giymemiz hatta parfüm sıkmamız bile yasak. Sabah 6'da uyanıyorum, 6.30'da yola çıkıyorum. Akşam 7.15'de evdeyim. Yemek yap, bulaşık yıka, evi toparla diyene kadar saat 10 oluyor. Yıkılıp kalıyorum koltukta. Spor yapamıyorum. Bakım yapamıyorum. Kendimi ucube gibi hissediyorum. Kendimden tiksinir oldum. Başka bir iş bulabilsem ayrılacağım burdan ama onu da bulamıyorum.
Psikolojim çöktü. Spor salonuna, zayıflama ilaçlarına verecek param yok. Maddi durumum kötü. Diyetisyene bile devlettekine gideceğim. İş arkadaşlarımın söyledikleri beni çok üzdü. Ağlamadan duramıyorum. Zoruma gitti. Ben bunları hak edecek ne yaptım?
şu dünyada kim neyi kınarsa onu yaşar bunu düsün ve hep ona göre hareket etMerhaba bayanlar,
32 yaşında, evli bir bayanım. Henüz çocuğum yok.
Evlendiğimden beri çok fazla kilo aldım. (58'den 70' kg'a çıktım) Yaklaşık bir buçuk yıldır evliyim ve başından beri korunma için doğum kontrol ilacı kullanıyorum. Ve aldığım bu kiloların nedenini ilaca bağlıyorum. Çünkü yeme içmemde ve hareket düzenimde herhangi bir değişim olmadı. Sürekli masa başında çalışıyorum ve günde 3 saat servisle yol gidiyorum. Dolayısıyla sürekli oturma halindeyim. Ama son bir buçuk yıldır resmen balon gibiyim. Şişim, ellerim, ayaklarım, göğüslerim kocaman oldu. Bunu da ilaca bağlıyorum dediğim gibi.
Durum zaten beni rahatsız etmeye başlamıştı. Bu neden ilacı bırakmaya ve farklı bir doğum kontrol yöntemine geçmeye karar verdim. Ayrıca 01 Nisan tarihine de diyetisyenden randevu aldım. Spor yapacak zamanım pek olmuyor ama elimden geldiğince yavaş yavaş kilo vermek istiyorum.
Bu sabah iş arkadaşlarımızla, her cumartesi yaptığımız şekilde, ofiste, evden getirdiğimiz kahvaltılıklarla kahvaltı yaptık ayaküstü. Simit, peynir, çay, vs. Haftanın 6 günü çalıştığımız ve hemen hepimiz uzun yoldan geldiğimiz için kahvaltıya hasret kalıyoruz. Hafta içi masamızda çalışırken ağzımıza attığımız bir tost ya da ekmek arası peynirle geçiştiriyoruz sabahları. Kahvaltı bittikten sonra kalan malzemeleri toplayıp çay ocağına çıkardım. Orada buzdolabı var. "Bunları tekrar eve götürmeyelim, burda kalsın, haftaya yine kahvaltı yapacağımız zaman alırız burdan" dedim. O sırada çay ocağında şirketin santral görevlisi kız, temizlik şefi bir ablamız bir de çay ocağı yetkilisi kadın vardı. Aramız iyidir normalde. Ama elimdeki kahvaltılıkları görünce, "Sen de hala iyi yiyosun", "Çok kilo aldın, resmen şiştin", "Bu gidişat iyi değil, azıcık kilo ver, hareket edemiyosun artık" gibi şeyler söylemeye başladılar. Normal şartlar altında çok hazır cevabımdır, hemen esprili bir laf sokar, kahkahamı da atar döner giderim. Ama nedense basiretim bağlandı, hiçbir şey diyemedim. "Ben ilaç kullanıyorum, bu yüzden böyle oldum" filan diye geveleyebildim sadece. En çok da ablanın söylediği "Eskiden kadın gibiydin, şimdi erkek gibi oldun, yürürken arkadan erkek gibi görünüyorsun" dedi, o çok zoruma gitti. Çıktım ordan, ofise geldim. Kimse görmeden başladı gözümden yaşlar süzülmeye. Çok fazla zoruma gitti söylenenler.
Bekarken daha iyi bir işte çalışıyordum, kendime bakacak zamanım oluyordu, param oluyordu. Bakımlar yapıyordum, her sabah yürüyüşe gidiyordum. Hiçbir zaman zayıf olmadım ama 55-58 kg (165 cm boy) ile çok orantılı ve hoş bir vücudum vardı. Makyajsız sokağa çıkmazdım. Topuklu dışında ayakkabı giymezdim. Ama hayat şartları gereği artık bunları yapamıyorum. Gıda fabrikasında mühendis olarak çalıştığım için makyaj yapmamız, oje sürmemiz, etek ve topuklu ayakkabı giymemiz hatta parfüm sıkmamız bile yasak. Sabah 6'da uyanıyorum, 6.30'da yola çıkıyorum. Akşam 7.15'de evdeyim. Yemek yap, bulaşık yıka, evi toparla diyene kadar saat 10 oluyor. Yıkılıp kalıyorum koltukta. Spor yapamıyorum. Bakım yapamıyorum. Kendimi ucube gibi hissediyorum. Kendimden tiksinir oldum. Başka bir iş bulabilsem ayrılacağım burdan ama onu da bulamıyorum.
Psikolojim çöktü. Spor salonuna, zayıflama ilaçlarına verecek param yok. Maddi durumum kötü. Diyetisyene bile devlettekine gideceğim. İş arkadaşlarımın söyledikleri beni çok üzdü. Ağlamadan duramıyorum. Zoruma gitti. Ben bunları hak edecek ne yaptım?
Hadsiz davranmışlar. Kimse kimsenin iyiliğini bu şekilde laubali şekilde, sınırları aşarak isteyemez.
İlla birşey denilecekse köşeye çekilir, kilo vermesi yönünde telkinlerde bulunur kibarca, incitmeden.
Çok sinirlendim.
...
Sakın sakın kendinize olan özgüveninizi yitirmeyin. O nasıl sözler " ucubeyim" falan. Yakıştırmayın kendinize böyle çirkin sıfatlar.
Kadın özgüvenli olduğu sürece yaydığı enerjiyle daha bir çekici oluyor ister kilolu olsun ister zayıf.
..
Kilo verin elbette. Zayıflayınca hem kendinizi daha sağlıklı daha iyi hissedeceksiniz.
Diyetisyene aldığınız randevu devlet olduğu için kilonuzun üzerinde daha çok duracaklardır. Özel ile devlet arasında fark yok bu konuda.
Randevu gününüz gelene kadar sabah yediğiniz iki dilim ince tam buğday/çavdar ekmeği dışında ekmek yemeyin.. Öğünlerinizde sulu yemek varsa bir iki kaşık su haricinde tabağınıza suyundan almayın.
Pirinç pilavı ve makarnayı azami şekilde azaltın ve hatta bir sure hiç tüketmeyin.
Hamur işi de keza öyle.
Yeşil çay için günde bir fincan ve bol su.
...
Ev işleri konusunda eşinizin desteği olmuyor mu ?
Canım yaa o söylenenleri boşver,densizlik etmişler, bende bekarken zayiftim biraz. bana seni kim alacak 2 çocuklu anca alır diyorlardı. Ama Hamdolsun severek evlendim.evlendikten sonra tam kıvama geldim şükür, 5 yıl olacak ama çocuğum olmadı.tup bebek tedavi goruyorum ve ilaçlar çok ağır ben kilo almadım ama arkadaşların bazıları çok aldı. Tiroid varmış meğer o hormon az çalışınca kilo alımı. Çok çalışınca zayıf oluyorsun ve Yemeni kontrol etmek bişeye yaramıyor ben ilaç kullanıyorum ve kilo suan 6 aydır çok şükür sabit canım.
İnsanlar nasıl bu kadar kırıcı olabiliyorlar anlamıyorum
üstelik dış kapının dış mandalı
iyiliğiniz için falan söylemediği de ortada
başka bir yöntem yazmışsınız
iğnede aynı etkiyi yapıyor
bilmeyenler için yazayım
Bu sizin miladiniz olsun
sizi motive etsin
kilo verilir verilmeyecek bir şey değil ki
kafanıza takmaya değmez boş boş konuşmuş işte
evet kilo fazlaniz var ama öyle erkek gibi olduğunu sanmıyorum
hem demek ki önceden gerçekten güzel bir kadinmissiniz ki insanlar farketmis
verirsinizzzz
doğum kontrol hapları duygusal anlamda da etkiliyor insanları
siz korunmak için mi kullanıyorsunuz ?
Çok sağlıklı haplar değiller çünkü
vücudun hormon dengesini alt üst ediyorlar
Korunma yöntemini doktor mu önerdi? Hiç hamilelik yaşamadıysan önermiyorlar genelde.
Samimiyetinizden kaynaklı bu tarz eleştiride bulunmuşlar eminim amaçları kötü değildir. Lafın nereye gideceğini anlamamışlardır bile.
Burda ki Zayıflama torpillerinden de faydalanabilirsin.
İnşallah dediği gibi olur çünkü ben 1 ay kullandım 4 kilo aldım, öyle olunca bıraktım hemen, 1 sene geçti kendiliğinden gitmedi kilolar diyet yapmaya başladım şimdi :) Bünyeden bünyeye değişiyordur belki o durum.Evet, doktor önerisiyle başlamıştım ilaca. Bugün tekrar görüştüm doktorumla, durumumu anlattım. "Doğum kontrol hapları direk olarak kilo aldırmasa bile iştah açılması, ödem, vücutta su tutma gibi yan etkilerden dolayı size kilo aldırabilirler, korkmayın, ilacı bırakın, bıraktıktan 3-5 ay sonra normale dönmeye başlarsınız. Bu kilolar kalıcı değil, biraz yediklerinize dikkat edin, tekrar eski kilonuza dönersiniz." dedi. Ben de ilacı bıraktım bugün itibariyle.
iyi de 70 kilo çok değil ki.. boyunuz kaç?
Tiroidlerinize baktırdınız mı ? Hızlı kilo aldıysanız ilgisi olabilir.