- 1 Mayıs 2018
- 778
- 550
- 103
- 34
Elimden geleni yapmaya çalışıyorum güçlü olmaya ,üstesinden gelmeye çalışıyorum . Etrafımda insanların konusmalariyla başetmek de çok zor herşey sanki duvar olmuş önümde
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Çok yoruldum ve içimdeki korkuya engel olamıyorum
- Konu Sahibi Eselsu
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- ayrılık bir derdim var bosanma
- 1 Eylül 2014
- 25.899
- 30.317
- 798
- 35
Ister istemez hep Hayatınızda olacak bu kişi kızınızdan dolayı ama hep böyle öfkeli olmayacak 1 sene sonra en geç kabullenecek Demişti dersiniz .
- 1 Mayıs 2018
- 778
- 550
- 103
- 34
İnşallah öyle olur . Dediğim gibi zaten üzüntüsü yada bu hırçınlığı boşanmak da değil sadece tazminat ... Şimdi çırpınma sebebi bunlar
- 1 Eylül 2014
- 25.899
- 30.317
- 798
- 35
Zamanla düzelecek
- 1 Mayıs 2018
- 778
- 550
- 103
- 34
İnşaallah
- 25 Mayıs 2018
- 1
- 9
- 1
- 42
Merhaba yazılanları genel olarak okudum. Ben seni çok iyi anlıyorum Eselsu. Ama yolun büyük bir kısmını katetmişsin, bu yüzden seni tebrik ediyorum. Bazı kadınların genel olarak sıkıntısı aynı. Bende birçok sıkıntı yaşayan ama bir türlü yol katedemeyen biriyim. Galiba o kadar cesaretsizim ki cesaretsizliğim yüzünden bu görünmez kafesin içinde tıkılıp kaldım ve benden daha tecrübeli olanların yardımına ihtiyacım var.
8 senelik mutsuz bir evliliğim ve bir çocuğum var. Artık aklımı kaçırmak üzereyim ve dayanamıyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum, nereden başlayacağımı bilmiyorum ve de bu yolda çok yalnızım, ailem boşanma olayına kesinlikle karşı ve kız çocuk olduğum için bana hiç düşkün değiller, aylarca haber alamasalar bile merak etmezler. Aile yönünden şanssızken gene ikinci bir şanssız hayata adım attım ve kurtulmaya cesaret edemiyorum.
Eşimle düzgün ve huzurlu bir hayat yaşayabilmek için evlendim ama ne huzurum var nede mutluyum. Aynı evde yaşamadan da maalesef bir insanı iyi tanıyamıyorsunuz. Evlendikten sonra insanlarda ''nasıl olsa evlendim artık, birşey değişmez'' düşüncesiyle ne edep, ne ahlak, ne saygı kalıyor, karşısındaki onun malıymış gibi hareket ediyorlar. En ufak bir anlaşmazlıkta '' KARIM DEĞİL MİSİN'' yapmak zorundasın diyorlar. Sanki karısı olmak, malı olmak onlar için. Tartıştığımızda ise evliliğimizin ilk aylarından beri , en ufak fikir ayrılığında ''boşanalım o zaman''diyor. Konu ciddi ciddi boşanmaya gidince de ardı arkası kesilmeyen tehditler ve sonu kötü biten kavgalar
Her şeyi onun istediği gibi yaşıyoruz, en ufak bir çelişkide küfür, hakaret, saygısızlık. Evliliğimin ilk yılları tüm kazandığımı onlara verdim, bana evlilik için evin içini yaptırdıklarından hep borçluymuşum muamelesi yaptılar. Yıllarca hiç kuaföre gitmedim. Düğünlerde kuaföre gittiğimde ve elbise aldığımda parasını kendi ailem ödedi. Doğum paramı tabikide aldılar. Doğum sonrası çalışmadığım dönem hep kendi ailemden para istedim. Eşimle hiçbir ortak yanımız yok. Her yaptığım ona batıyor. Tuvalete gitmek için ayağa kalksam , nereye diye hesap soruyor. Çok bunaldım artık, buraya yazamadığım birçok şey var, çok huzursuzum.
Genel olarak onunla hiç mutlu ve huzurlu değilim, ülkemizde kadınların cinselliğinin hiçbir önemi yok zaten ama cinsel olarak da mutlu değilim ve bana her şey artık çok büyük işkence gibi geliyor, yaptığım ve katlandığım her şey kendime karşı büyük saygısızlık. Artık küfür, saygısızlık, piskolojik ve cinsel şiddet yaşamak , sığıntı gibi yaşamak istemiyorum, çok yoruldum. Bunları yaşamaktansa ölmek çok büyük bir lüks.
Lütfen bana yardım edin nereden başlamam gerekiyor..... (Mesajlara hızlı dönemeyebilirim, kısıtlı vaktim oluyor, ama fikrinize ve tecrübelerinize ihtiyacım var.)
8 senelik mutsuz bir evliliğim ve bir çocuğum var. Artık aklımı kaçırmak üzereyim ve dayanamıyorum. Bir şeyler yapmak istiyorum, nereden başlayacağımı bilmiyorum ve de bu yolda çok yalnızım, ailem boşanma olayına kesinlikle karşı ve kız çocuk olduğum için bana hiç düşkün değiller, aylarca haber alamasalar bile merak etmezler. Aile yönünden şanssızken gene ikinci bir şanssız hayata adım attım ve kurtulmaya cesaret edemiyorum.
Eşimle düzgün ve huzurlu bir hayat yaşayabilmek için evlendim ama ne huzurum var nede mutluyum. Aynı evde yaşamadan da maalesef bir insanı iyi tanıyamıyorsunuz. Evlendikten sonra insanlarda ''nasıl olsa evlendim artık, birşey değişmez'' düşüncesiyle ne edep, ne ahlak, ne saygı kalıyor, karşısındaki onun malıymış gibi hareket ediyorlar. En ufak bir anlaşmazlıkta '' KARIM DEĞİL MİSİN'' yapmak zorundasın diyorlar. Sanki karısı olmak, malı olmak onlar için. Tartıştığımızda ise evliliğimizin ilk aylarından beri , en ufak fikir ayrılığında ''boşanalım o zaman''diyor. Konu ciddi ciddi boşanmaya gidince de ardı arkası kesilmeyen tehditler ve sonu kötü biten kavgalar
Her şeyi onun istediği gibi yaşıyoruz, en ufak bir çelişkide küfür, hakaret, saygısızlık. Evliliğimin ilk yılları tüm kazandığımı onlara verdim, bana evlilik için evin içini yaptırdıklarından hep borçluymuşum muamelesi yaptılar. Yıllarca hiç kuaföre gitmedim. Düğünlerde kuaföre gittiğimde ve elbise aldığımda parasını kendi ailem ödedi. Doğum paramı tabikide aldılar. Doğum sonrası çalışmadığım dönem hep kendi ailemden para istedim. Eşimle hiçbir ortak yanımız yok. Her yaptığım ona batıyor. Tuvalete gitmek için ayağa kalksam , nereye diye hesap soruyor. Çok bunaldım artık, buraya yazamadığım birçok şey var, çok huzursuzum.
Genel olarak onunla hiç mutlu ve huzurlu değilim, ülkemizde kadınların cinselliğinin hiçbir önemi yok zaten ama cinsel olarak da mutlu değilim ve bana her şey artık çok büyük işkence gibi geliyor, yaptığım ve katlandığım her şey kendime karşı büyük saygısızlık. Artık küfür, saygısızlık, piskolojik ve cinsel şiddet yaşamak , sığıntı gibi yaşamak istemiyorum, çok yoruldum. Bunları yaşamaktansa ölmek çok büyük bir lüks.
Lütfen bana yardım edin nereden başlamam gerekiyor..... (Mesajlara hızlı dönemeyebilirim, kısıtlı vaktim oluyor, ama fikrinize ve tecrübelerinize ihtiyacım var.)
Benzer Konular
- Kilitli
