- 1 Nisan 2011
- 5.104
- 1.972
- 448
ben yanlış yaptığım için pişmalık içindeyim zaten,
farklı düşünceler olan insanlar olacağını bilerek açtım bu konuyu ama
konuyu tartışırken uslubunuzu lütfen yumuşatın.
sokağa düşen,tecavüze uğrayan engelliler,kürtaj sırasında bebeğin neler yaptığı,bunlar hepimizin bildiği amaaaaaaaaaaa
benim şu an hiçççç düşünmek istemediğim şeyler.
bu ifadeyi kullanmak istemezdim fakat size söyle söyleyeyim,
benzer bi duruma düşerseniz siz benim yaptığımı yapmayın.
size son sözüm bu lütfen artık kimseyle tartışmayın.lütfenn..........
Insallah ayni seyi yasarsiniz demeye getirmissiniz ama ben kurtaja karsiyim yeterli olmustur umarim bu cevabim.
felicity ve ebushhh aynı şeyleri yaşasaydım galiba ben de aynı kararı verirdim ve tabii ki ardından da sizin gibi üzülürdüm .Ama bak feli ebushun çocuğu olmuş sonra. o çocuğa ikisinin de sevgisini vermiştir eminim.
Bir de şöyle birşey var tamam engelli de olsa onun da yaşama hakkı var deniliyor peki bile bile engelli olmayı kendisi nasıl kabul edecekti bakalım.Geçen gün beyni olmayan bir çocuğun haberini okudum çok etkilendim.Bu çocuğa sorsaydık acaba bu şekilde dünyaya gelmeyi o da ister miydi.hepimiz bir engelli adayıyız ama burada bahsedilenler bebeklerde ortaya çıkan çok ağır anomaliler olabilir.
evet canım o günden sonra kendime çok iyi baktım. Tekrar hamile kalmak için.
Eşimde çok destek oldu ikinci hamileliğimde 6. aydan sonra yine düşük tehlikesi yaşadım, bebeğim aşağıdaydı çok ağrı veriyordu ama bir gün of demedim. O karnımda sol tarafa yatınca çok rahat uyuduğunu öğrendim 9 ay boyunca sadece soluma yattım. Kolum çürüyordu neredeyse
Gülerken ve ağlarken çok hopluyor göbeğim rahatsız olacak diye kendimi turuyordum
Biraz abartı geliyor ama Böyle bir şey geçince insanın başından sonraki şansına sımsıkı sarılıyor.
Öyleki herkes çocuğunu sever benim çocuğum benimle oyun bile oynamak istemiyor çünkü onu sürekli öpmeye çalışıyorum sıkıyorum
felicity, sende kendine çok iyi bak tatlım. Önce sağlığını kazan ki bebeğine her anlamda yetebilesin.
İnşallah allah tekrar nasip eder.
Bu düşünceler hiç bir zaman gitmiyor insanın kafasından 4 sene oldu hala aklımda bir 4 senede yine aklımda olacak ama eskisi gibi acıtmayacak acınıda en güzel hafifleten yeni bir can oluyor. Aklıma her düştüğünde ona bakıyorum nasip olsaydı belki şimdiki bebeğim olmayacaktı diyerek kendimi avutuyorum
Bende size kurtaj sirasinda bebegin neler yaptigiyla ilgili yapilan arastirma sonucunu google da arayarak okumanizi tavsiye ediyorum. Ben okudugumda dehsete dustum ve canli bir bebegi oldurenlere karsi dusuncem bugunku halini aldi. Ben ankarada yasiyorum ve sokakta durumu kotu insanlar goruyorum ve gerekli yerleri telefonla arayarak yardimci olmalarini istiyorum. Ama aralarinda engelli olanini hic gormedim :) cogu evsiz kalmis yada ayyas sizmis kalmis
siz ne diyorsunuz Allah aşkına? ne kadar gaddarca yorumlarınız var..bende sizi okuyunca dehşete kapıldım..
konu sahibi üzüntüsünü paylaşıyor,yaptığının yanlışını doğrusu sevabını günahını size sormuyor!!
ayrıca yıllardır engelli çocuk ve ailelerine psik.danışmanlık yapıyorum ben,bu konuda sizinle tartışacak değilim..
siz görmüyorsanız bu olmadığı anlamına gelmez.
az daha insaflı olun..yeterince üzdünüz arkadaşı...
herkesin doğrusu yanlışı farklı arkadaşım, sen zaten kendini yeterince üzmüşsün.
bana göre sen en doğrusunu yapmışsın.
Ben de senin gibi o riski göze alamazdım.
Bebeğin engelli doğma riski bir yana,
Röntgen ileride çocuk kanserlerine de neden olduğu bilimsel olarak kanıtlanmış bir teşhis yöntemi.
Hatta 50 lerde ultrason yokken röntgen kullanılırmış , daha sonra araştırmalar o dönemdeki çocuk kanserlerinin artışının nedeninin röntgen olduğunu ortaya koyunca hamile kadınlarda röntgen kullanımı yasaklanmış.
Allahım en kısa zamanda sana yeni bir bebek verir inşallah.
siz ne diyorsunuz Allah aşkına? ne kadar gaddarca yorumlarınız var..bende sizi okuyunca dehşete kapıldım..
konu sahibi üzüntüsünü paylaşıyor,yaptığının yanlışını doğrusu sevabını günahını size sormuyor!!
siz görmüyorsanız bu olmadığı anlamına gelmez.
az daha insaflı olun..yeterince üzdünüz arkadaşı...
konu sahibi arkadaşım,Rabbim büyük..İnşallah 2.bebeğini sağ salim kucağına alacaksın..
Mart ayında öğrendim hamile olduğumu,evliliğimin 8. ayında.beklemiyorduk seni sürpriz yaptın bize.
ama elimde testle kalakaldım annecim,hoş geldin diyemedim gözlerim parlayarak,
olduğum yere yığıldım dizimin bağı çözüldü deyimini hiç anlayamazdım,anladım...
babanı aradım sevindi,idrak edemedi durumu,durumumuzu,
kızdım ona sinirlendim,sevinme dedim,geçen hafta ki doktor maceramızı hatırlattım,sustu.
sus pus olduk telefonda ne olacaktı şimdi?
Haberini almadan 1 hafta önce böbreklerimden rahatsız olduğumu sanıp,sık idrara çıkmam yüzünden(daha öncede böbreklerimde kumdan dolayı gitmiştim)doktor yolunu tuttuk.
doktor kan tetkiklerime bakıp bir de ivp çekelim dedi.muayene sırasında son adet tarihimi sorup daha adet tarihime 2 gün olmasına rağmen beklememiz gerekmediğini çekilebileceğini söyleyip ivp ye yolladı.
bu lanet ivp için 1 gece öncesi birkaç ilaç alıp bağırsakları boşaltmak lazım ertesi gün damara verilen ilacın böbreklerden geçişi izlenmesi gerekiyormuş.
işkence gibi bir gecenin sabahında hastaneye gidip röngene girerken teknisyenin sorusunu ciddiye almalıymışım bebeğim,
''hamile olabilir misiniz?''
zaten hastaneye gelmeden idrar testi yapmıştım bana göre yoktun sen,o gün gönül rahatlığıyla söyledim,
''yok değilim test yaptım''
yalancıymış annem o testler,
röntgene girip 6 kez röntgen çekindim.
sonrası hikayemizin başı...
gittiğim bütün doktorlar aynı şeyi söylediler.
''Erken bi dönemde çekinmişsin ama bu risk taşımadığı anlamına gelmez.''
''Risk çok büyük... yeni oluşum evresinde yüksek miktarda radyasyon verilmiş.engelli,zeka özürlü,eksik organla doğabilir...''
Bu liste uzadı gitti annecim,bi kaç muayeneden sonra söylenenler uğultu gibi gelmeye başladı.
tutunacak dal aradım,bi doktor da benim böyle bi hastam oldu sağlıklı doğdu bebeği deseydi,keşke...
8.haftanda sana veda ettim bebeğim,çıkmadı içimden acın,yüreğimden sızın,hep kendimi suçlayacağım,''acaba doğsaydın nolcaktı'' sorusunu hep sorucamhep suçlayacağım kendimi biliyorum.
annecim,bugün doğacaktın takvimimize göre ,
sen hep benimlesin
DOĞUM GÜNÜN KUTLU OLSUN BEBEĞİM,HOŞGELDİN ARAMIZA..
özür dilerim çok uzun oldu.
Arkadaşlar anlatıp vicdanımın sesini size de duyurmak istedim,beni suçlayanlarınız olcak belki,bende suçluyorum ama alamadım ben bu riski 9 ay bu çelişkiyle yaşayamazdım.
Allah sabır versin, hiç anne olamayacak biri olarak içim sızladı okurken, kaybetmeye rağmen ne güzel bir sevgidir o
Üzmemeye çalışın kendinizi, Rabbim hayırlısı ile sağlıklı bir evlat nasip etsin size, bu acıyı unutturacak çok güzel günleriniz olur inşallah
Konu sahibinin gunahi sevabi beni tabikide ilgilendirmezki ben zaten cehennemde yanacaksin demedim. Bana gore yanlis oldugunu belirttim. Fazlada uzatmak istemiyorum. Allah adini agzina almak yetmiyor onun emir ve yasaklarinida bilmek gerekiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?