Arkadaşlar merhaba . Şimdi diceksiniz belki kaç yaşındasın böyle şeyleri mi dert ediyosun diye . Neyse kendime geleyim belki aranızda benim gibi olanlar vardır. Ben 30 yaşında bi bireyim . Ama çok takıntılı ufak tefek şeyleri çok kafama takan biriyim. Şuan işsizim de bununda belki payı var ama çalışırken de böyleydim . Hayır demeyi bilmiyorum sevdiğim arkadaslarım var ve ufak tefek şeylerden darılırlar diye korkuyorum niye böyleyim bilmiyorum. Dediğim gibi mesela bi yere çağırıyorlar o gün işim oluyor ya da kendimi iyi hissetmiyorum hani hasta veya halim olmuyor ama kendimi zorlayıp gidiyorum çoğunlukla gidemediğim zamanda arkadaslarımı arayıp hani darılmadınz dimi falan diye soruyorum hep kendimi ispat etme çabasındayım. Bu halimden hiç memnun değilim psikolojik destek almak istiyorum ama şuan maddi imkanım elvermiyor. Online de bu tür destekler daha uygundur diye duydum ama güvenilir bi yer varsa da önerebileceğiniz önerilere de açığım. Bu durumu aşmak istiyorum. Hep birilerinin gönlünü yapma çabasındayım beni kötü bilmesinler diye ne bileyim cok yakın sevdiğim arkadasımda olsa bazen kendimi unutup böyle olmak yoruyor beni. Keza ailemden de böyleyim en ufak denilen şeyleri kafama takıyorum bu durumu nasıl aşabilirim bilmiyorum sizlerinde bana önereceği bişey varsa seve seve denerim