sağol canım
normalde eşim kardeşleriyle iligili düşündüklerini söylemez.yere göğe sığdıramaz onları.bpaylaşması iyi birsey deesela artık odabfarkına variyoe yaşayamam muhakkak bi arada kalırsak problem yaşarız dedi.çok şaşırdım hiç beklemiyordum.bizim yanımızda hep tam tersi davrandıklkarı için ve saçmaladıkları için garibime gitti.
Tatlim esin ailesiyle ilgili olumsuz konustugun da sen sakın ona uyma yoksa hiç ummadigin bir anda karşına çıkabilir ona göre. ama seninle paylasmasi iyi birsey demekki artik oda farkina variyor
Problemlere artık ne güzel ikiniz de çözüm odaklı davranıyorsunuz. Iyi olmanıza çok sevindim.boyle konuları okuyunca çok sevini yorum. ve bu da sana ders olsun ne olursa olsun başkalarının yanında esin le kötü olduğunu belli etme..karşındaki iyiliğin düşünüyorsa zaten sevinir, düşünmüyorsa da kudurur. Sen kuduracagina onlar kudursun. Rabbim mutlulugunuzu ve huzurunu daim etsin.artik ufak tefek şeyleri evliliğin tuzu biberi olarak gör. Ağız tadiniz hiç bozulmasin
eski açtığım konuları açıp okuyabilirsiniz.bi sürü problemlerimiz vardı eşimle.o kadar zamn sonra sanırım huzura ericez.şöyle ki olumlu değişimler var.ben ona anlatmaya çalıştığımda hayır yok öyle bişey derdi sözümü kesip sesini yükseltirdi ben alttan alırdım o hiç alttan almazdı.bana eyvallahı olmazdı.dinlemezdi.destek olmazdı daha sıkıntılarımın üstüne bana hakaret ederdi.bi gün ben yine ağlıyorum hıçkıra hıçkıra dedim ki benim bu kadar sıkıntım var iken ne aileme ne sana içimi dökemiyorum.kimse anlamıyor üstüne üstlük köstek olunuyor, bir de hakaret ediyorsun, benim sıkıntılarımı birine anlatmaya ihtiyacım varken hiç kimse beni dinlemiyor dedim.canımı acıtmak için uğraşıyorsun benim yanımda olmana ihtiyacım var,benim yanımda kimse yoksa sizin hayatımda olmanıza ne gerek var dedim ve kavga etmeden sesini alçalt diyerek susturdum ve dinlettim kendimi ona.o anlamadıkça kaçtım ondan kavga etmeden.kendi köşeme çekildim kitabımı okudum.bi kaç kere yaşadık bunları.baktı gördü ki ben kavga etmek istemiyorum o da bana yaklaşmaya başladı.beni dinlemeye başladı.biribirimize anlayışlı olmaya başladık.o benim gönlümü kırdığını anca farketti.hassasiyetlerimi anlamaya ve bana değer vermeye başladı.iki haftadır çok yol kat ettik.bu hafta kardeşleri geldi onlar eşimi dolduruşa getirirlerdi ve benimle ilgilenmesinden hoşlanmazlardı.sadece eşim varmış gibi davranıp benim onlar için değersiz olduğumu farkettirmek için her şeyi yapıyorlardı.ama eşimin yanında sanki beni çok seviyormuş gibi davranırlardı.kardeşlerini pohpohlayıp kendilerine çekmek için ellerinden geleni ardına koymazlardı.fakat ben de şimdi onlar nasıl davranıyorsa öyle davranmaya başladım.ve farkettim ki onlar daha da gıcık oluyorlar.hatta dün kardeşlerinin suratları asıldı mutlu görünce bizi.eşim onların yanında benimle nasıl ilgileniyor bi görseniz sanki eşim o kişi değil çok değişti.mesela ailesi beni hiç bi zaman düşünmez.eşimin kardeşi dedi ki yerde yiyelim yemeği eşim dedi ki hayır masada yiyelim hanım oturamıyo yerde dedi şok oldum resmen sürekli benimle ilgilendi.ben eşime dedim beni şaşırtıyorsun mutlu ediyosun, deseler senin bu kadar değişeceğini inanmazdım dedim.o da aşkım seni benden başka kimse düşünmez tabiki de düşüneceğim seni dedi.çok mutluyum arkadaşlar.resmen dipteydim ve eşim beni oradan çekti çıkardı.biribirimize içimizi döktük akşam.dedim ki sen beni dinlemezdin ne değişti şimdi o da seni dinlemediğim zaman doluyosun her şeyi içinde biriktiriyosun daha çok mutsuz oluyosun ben de zamanla anlıyorum neler yaptığımı yanlışlarımı dedi....
biraz karışık oldu ama kusura bakmayın kızlar
Maşallah maşallah inşallah hep böyle devam edereski açtığım konuları açıp okuyabilirsiniz.bi sürü problemlerimiz vardı eşimle.o kadar zamn sonra sanırım huzura ericez.şöyle ki olumlu değişimler var.ben ona anlatmaya çalıştığımda hayır yok öyle bişey derdi sözümü kesip sesini yükseltirdi ben alttan alırdım o hiç alttan almazdı.bana eyvallahı olmazdı.dinlemezdi.destek olmazdı daha sıkıntılarımın üstüne bana hakaret ederdi.bi gün ben yine ağlıyorum hıçkıra hıçkıra dedim ki benim bu kadar sıkıntım var iken ne aileme ne sana içimi dökemiyorum.kimse anlamıyor üstüne üstlük köstek olunuyor, bir de hakaret ediyorsun, benim sıkıntılarımı birine anlatmaya ihtiyacım varken hiç kimse beni dinlemiyor dedim.canımı acıtmak için uğraşıyorsun benim yanımda olmana ihtiyacım var,benim yanımda kimse yoksa sizin hayatımda olmanıza ne gerek var dedim ve kavga etmeden sesini alçalt diyerek susturdum ve dinlettim kendimi ona.o anlamadıkça kaçtım ondan kavga etmeden.kendi köşeme çekildim kitabımı okudum.bi kaç kere yaşadık bunları.baktı gördü ki ben kavga etmek istemiyorum o da bana yaklaşmaya başladı.beni dinlemeye başladı.biribirimize anlayışlı olmaya başladık.o benim gönlümü kırdığını anca farketti.hassasiyetlerimi anlamaya ve bana değer vermeye başladı.iki haftadır çok yol kat ettik.bu hafta kardeşleri geldi onlar eşimi dolduruşa getirirlerdi ve benimle ilgilenmesinden hoşlanmazlardı.sadece eşim varmış gibi davranıp benim onlar için değersiz olduğumu farkettirmek için her şeyi yapıyorlardı.ama eşimin yanında sanki beni çok seviyormuş gibi davranırlardı.kardeşlerini pohpohlayıp kendilerine çekmek için ellerinden geleni ardına koymazlardı.fakat ben de şimdi onlar nasıl davranıyorsa öyle davranmaya başladım.ve farkettim ki onlar daha da gıcık oluyorlar.hatta dün kardeşlerinin suratları asıldı mutlu görünce bizi.eşim onların yanında benimle nasıl ilgileniyor bi görseniz sanki eşim o kişi değil çok değişti.mesela ailesi beni hiç bi zaman düşünmez.eşimin kardeşi dedi ki yerde yiyelim yemeği eşim dedi ki hayır masada yiyelim hanım oturamıyo yerde dedi şok oldum resmen sürekli benimle ilgilendi.ben eşime dedim beni şaşırtıyorsun mutlu ediyosun, deseler senin bu kadar değişeceğini inanmazdım dedim.o da aşkım seni benden başka kimse düşünmez tabiki de düşüneceğim seni dedi.çok mutluyum arkadaşlar.resmen dipteydim ve eşim beni oradan çekti çıkardı.biribirimize içimizi döktük akşam.dedim ki sen beni dinlemezdin ne değişti şimdi o da seni dinlemediğim zaman doluyosun her şeyi içinde biriktiriyosun daha çok mutsuz oluyosun ben de zamanla anlıyorum neler yaptığımı yanlışlarımı dedi....
biraz karışık oldu ama kusura bakmayın kızlar
ben 27 eşim 35 yaşında canım.çok şiddetli kavgalarımız oldu.asla ne suçunu kabul ederdi ne de problemi konuşmak için çaba sarfederdi.bana her türlü resti çekti.bi yanlışlık olduğunda hemen söylerdim ve kavgaya dönüştürürdü o bunu.karşılıklı alttan almayla biraz.biraz da hastayım ben kendi sıkıntılarımda boğulmuştum o ara isyan ettim resmen.ona ihtiyacım olduğunu değilde sıkıntılarımı paylaşabilecğim bi insana ihtiyacım olduğunu etrafımda kimsenin anlayışlı olmadığını sıkıntımın içinde boğulup kaldığımı söyledim. önceki konularımı aç bi oku istersensormadan duramadım,eşiniz kaç yaşnda ve anidenmi değişti,bi gece de puf diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?