Herkese iyi akşamlar hayırlı iftarlar dilerim şimdiden :) Konuyu dün açacaktım vaktim olmayınca şimdi açmak zorunda kaldım ama içim içimi de yedi dünden beri. Direkt konuya giriyorum.
2 haftalık evliyim. Ve eşimin ailesini de pek sevmiyorum. Nişanlılık döneminde o kadar da sevimli olmadıklarının sinyallerini ara ara verdikleri için de her daim mesafeli olmaktan yana oldum.
Ailesi çok geri kafalı, anlayış konusunda bazı konularda esnek olmayan, kendi dediği olsun isteyen, ben büyüğüm lafım dinlenmeli kafasında, biraz gelenekçi biraz cahil değişik insanlar. Bu laflarim özellikle babasına.. Çok sessiz ama konuştuğunda da üslubu hiç hoş olmayan dik konusan bi adam.
Geçen gün annesi eşimi aradı ve amcan iftar verecek geleceksiniz diye emr-i vaki yapmaya başladı. Ben de sesini duyuyorum o esnada. Eşim de sen bize sordun mu diye biraz kizdi o esnada annesine. Ama annesi laftan anlamadi tabi geleceksiniz olmaz herkes orda falan diye diretmeye devam ediyor. Ben de gitmiyorum hic bi yere dedim. Eşim de bizim adımıza başkalarına söz verme bi daha diye söylendi annesine ve kapattı telefonu. Ben de çok gerildim. Cocukmusuz gibi yönetmeye çalışıyor rica etmek yok. Geçen gün de aradı kendi evinde iftar vereceklermiş. Peki tamam dedim ve dün iftara kayinvalidemlere gittik. Koloni gibi bütün akrabaları iftara almışlar. Bi 15 dk öncesinde onlarda olduk. Ve kayinpederim beni görür görmez nerdeydiniz kızım siz dedi evdeydik dedim güldüm geçtim sonra bu sertleşti çok geç kaldınız bir daha böyle geç gelmek yok dedi dik bi şekilde. Ben ne olduğumu şaşırdım bozuldum üslubukarşısında. Eşime de aynı şeyi demiş eşim de ben de iftar bitiminde gergin bi şekilde ayrıldık evden. Tabi o süre içinde bütün akrabalar nerdesiniz siz hiç görmüyoruz sizi vs diyip duruyorlar ağız birliği yapmış gibi. En sonunda amcasına dedim biz daha 2 haftalık evliyiz evimizde vakit geçiriyoruz diye. Adam durmuş pişkin bi şekilde ne 2 haftası 1 .haftadan gelecektiniz diye. Asla saygıları yok. Onlar gibi kabile halinde takılmam lazım. Hizmet edip pervane olmam lazım. Ne deseler gülüp gecmem lazım. O tarz bi kafaları var. Ve beni ciddi anlamda sinirlendiriyorlar. Allahtanki bütün bunları eşim de görüyor ve o da ciddi manada bu yobazlıktan rahatsız. Mesafe koymaya izin yok resmen. Ben bu insanlarla naparim daha şimdiden pürüz çıkartıyorlar. Ailemden de 8 saat uzakliktayim. Hem bu uzaklık hem de bunların bu kafa yapıları canımı çok sıkıyor. Kayinpederimden de iyice soğumaya başladım. Nişanlılık döneminde de cirkinlesmisti bir kez ve kendi kulagimla duymuştum. O yüzden de o adamı ne göresim var ne de yalandan sempatik gorunesim var. Ne yapmalıyım nedir bunun ayari tecrübeli evliler bana bi akıl verin lütfen
uzun oldu sanırım okuyabilenlere çok teşekkür ederim
Eşimin ailesi biz nişanlıyken bosanmamizi isteyen bir aile. Annem onlara bise yapmamasına rağmen anneme bile cephe almış telefonlarına cevap vermemiş insanlar. Bu yaptıkları şeylerden sonra onları gözümün bile göresi yokken ben yine de 15 dk önceden de olsa nezaketen gittim. Arkasından yapılacak isleri yapıp evime döndüm. Kimisi bunu saygısızlık olarak görmüş ancak yapılan samimiyetsizliklerden sonra onların gönlünü hoş tutmak gibi bi zorunluluğum olduğunu düşünmüyorum. Sizler yaşadığınız problemlere rağmen hiç birşey olmamış gibi davranabiliyorsaniz isteklerine razı olabiliyorsaniz sizi azarlar gibi konuşmalarına razı olabiliyorsaniz o sizin tercihiniz. Saygı duyarım. Ama ben yaptıkları şeylerden sonra hiç birsey olmamis gibi davranamıyorum. Sülalesinin ve ailesinin hizmetini görmeye, harem selam takılmaya gelmedim ben buraya. Eşimle mutlu olmaya geldim. Bunu da müdahalesiz bir şekilde yönlendirmeler, emri vakiler olmadan 2 kişilik bir aile olarak yapmak istiyorum. Ben yaptıkları şeye rağmen asla onlara terbiyesizlik saygısızlık yapmadım. Aynı saygıyı da bekliyorum.
