- Konu Sahibi borderlein
-
- #1
ben artik kendimi kontrol edemiyorum,hersey agizmdan o kadar cabuk cikiyorki herkesi sokuyorum
ailemi cok üzüyorum, bana borderleyn belirtileri dedi doktor ,uzun zaman antidepresyan kullandim (5 sene)
fakat cok kilo aldim ,tam olarakda mutlu etmedi biraktim, iki ay sonra esimle siddetli kavga ettik
ona olmayacak sözler söyledim,cok ona hatta küfür ve bedua ettim,fakat esim sonra benimle baristi
kendimden okadar nefret ediyorumki ozaman elime bir bucak alip ve kendimi kesmek istiyorum,
sürekli kara ve olumsuz düsünceler beni takip ediyor,hic yüzüm gülmüyor ,
ben sanki yasayan bir ölü, hic bir sey hisetmiyorum, hic cocuklarima sevgi dolu bakmiyorum
istiyorum ama olmuyor,sürekli mutsuz ve sürekli bu durumdan esimi sucluyorum,
ben artik kendimi burda fazla gibi hisediyorum,ise yaramayan bir bakimsiz cirkin
suratsiz ve asabi biriyim,usandim böyle yasamaktan ,
önce düsün sonra konus veya davran diyorum kendime,fakat dilim ve surattim
beynimden hizli,sonra icime bir nefret doguyor , diyorumki ,tabiki kimse seni sevmez
sen böyle her ufak seye bagrir cagrir sonra ortaligi dagittirsan,
niye ben böyleyim,niye herkesin kalbini kiriyorum ,
niye bu kadar sinir ,
yine yaralar actim,yine haksiz yere hakli cikmak istedim,yine yüzgöz oldum
ve yine kendime nefret doluyum
ailemi cok üzüyorum, bana borderleyn belirtileri dedi doktor ,uzun zaman antidepresyan kullandim (5 sene)
fakat cok kilo aldim ,tam olarakda mutlu etmedi biraktim, iki ay sonra esimle siddetli kavga ettik
ona olmayacak sözler söyledim,cok ona hatta küfür ve bedua ettim,fakat esim sonra benimle baristi
kendimden okadar nefret ediyorumki ozaman elime bir bucak alip ve kendimi kesmek istiyorum,
sürekli kara ve olumsuz düsünceler beni takip ediyor,hic yüzüm gülmüyor ,
ben sanki yasayan bir ölü, hic bir sey hisetmiyorum, hic cocuklarima sevgi dolu bakmiyorum
istiyorum ama olmuyor,sürekli mutsuz ve sürekli bu durumdan esimi sucluyorum,
ben artik kendimi burda fazla gibi hisediyorum,ise yaramayan bir bakimsiz cirkin
suratsiz ve asabi biriyim,usandim böyle yasamaktan ,
önce düsün sonra konus veya davran diyorum kendime,fakat dilim ve surattim
beynimden hizli,sonra icime bir nefret doguyor , diyorumki ,tabiki kimse seni sevmez
sen böyle her ufak seye bagrir cagrir sonra ortaligi dagittirsan,
niye ben böyleyim,niye herkesin kalbini kiriyorum ,
niye bu kadar sinir ,
yine yaralar actim,yine haksiz yere hakli cikmak istedim,yine yüzgöz oldum
ve yine kendime nefret doluyum