çok seviyorum ama nişan attım

Konu sahibi sizin geldiğiniz bu evreye ben evliyken geldim. Eşimin bu yönünü evlenmeden önce görmek için neler vermezdim. Çok şanslısın ama farkında değilsin. Aşkımdan ölüyordum adeta. Ama ters tavır gördükçe gördükçe aramızda ne saygı ne sevgi kaldı. Sürekli kavga etmeye başladık (haklıydım). Söz verip 24 saat geçmeden aynı şeyleri yapardı sonu yoktu. Sürekli birbirimize bağırıp çağırıyorduk. İşi başka boyuta taşımaya başladı küfürler hakaretler. Öfke kontrolü sorundu. Sonra fiziksel ve cinsel şiddet başladı. Ben çocuğumu alıp gitmek zorunda kaldım. Şuan davamız var. Lütfen bu duruma gelmeden önce sevginin beş para etmediğinin bilincinde ol. Bir zamanlar onsuz nefes alamadığım adamın yokluğunda nefes aldığımı hissetmeye başladım, insan olduğumu hatırladım. Bazı şeyleri tadında bırakmak gerek. Bu ilişkinin tadı kaçmış. Bu noktadan sonra bu iş kesinlikle düzelmez. SAYGI yok olduysa tekrar inşa edilemiyor. Acı geliyor ama gerçek hepsi. Ha geçmiyor mu geçiyor neler neler geçip giymedi ki. Ondan ayrıldın diye çektiğin acı da geçer. Lütfen kararlı ol ve dönme çünkü evlenince duyacağın tek his pişmanlık olacak. Geri dönmemiş olmayı dileyeceksin acı ama gerçek. Öfkesini kontrol edemeyen birine güvenemezsin. Bugün ağzı ile böyle davranan yarın sana şiddet uygulayabilir. Bizzat yaşadım. Dozu gittikçe artar. Barışma. Tamam biraz acı çekeceksin en başta. Ama geçecek. Sonra şükür edeceksin. Kurtulduğun için
 
Ailemiz de çok acele ediyorsunuz önce tedavisi bitsin , o çocuk ilaçalrının derdine mi düşsün yoksa eşya mı taşısın dediler ama biz bir an önce birbirimize kavuşmak için acele ettik
Adam ağır hasta, siz kavuşalım derdindesiniz. Aynen öyle, ilaçlarının derdine mi düşsün eşyanın mı? Bazen hayır denemiyor karşıdakinin anlaması gerekiyor. Dünya mı dururdu nikahı erteleseniz? Hasta, tedavi olmazsa belki yaşamayacak, üstelik ilaçlarını alamıyor. Buna rağmen eşya, nikah günü, elimi tut vs bir sürü baskı yapmışsınız. Nişanlınızda suç bulmuyorum değil, o da hatalı. Sizinle ciddi bir konuşma yapmalıydı. Önce tedavi iyileşme toparlanma, sonra evlilik diyebilirdi. Bunu yapmadığı ve de kendini çaresiz güçsüz hissettiği için kabalığın psikolojik şiddetin dibine vurmuş.

O bunları yaparken söylerken annesi sustu oturdu diyorsunuz. Yaptırmayın söyletmeyin, üstelik annenizin yanında. Annesini arayıp ne hakla siz şöylesiniz o yüzden oğlunuz böyle diyorsunuz? Annesinin terbiye etmediği kişiyle evlilik yoluna girmeyin zorla mı? Kadın oradayken sus yapma küfür etme dese olacak mı? Her kavganızda annesini arayıp oğlunu terbiye et mi diyeceksiniz? Kayınvalide de kalkıp sizin annenizi arasa, siz kızınızı nasıl terbiye etmişsiniz arayıp bana hakaretler ediyor dese?

Daha önce de nişan atmışsınız, olmuyorsa niye zorluyorsunuz? Evlilikte güven ve saygı, sevgiden çok daha önemli haberiniz olsun. Sadece sevgiyle yürümez. Adamı rahat bırakın da canının derdine düşsün. O adını anmadığınız hastalığı doğru tahmin ettiysem babamı ve dayımı kaybettim. İyi bilirim tedavi süreçlerini.
 
Adam ağır hasta, siz kavuşalım derdindesiniz. Aynen öyle, ilaçlarının derdine mi düşsün eşyanın mı? Bazen hayır denemiyor karşıdakinin anlaması gerekiyor. Dünya mı dururdu nikahı erteleseniz? Hasta, tedavi olmazsa belki yaşamayacak, üstelik ilaçlarını alamıyor. Buna rağmen eşya, nikah günü, elimi tut vs bir sürü baskı yapmışsınız. Nişanlınızda suç bulmuyorum değil, o da hatalı. Sizinle ciddi bir konuşma yapmalıydı. Önce tedavi iyileşme toparlanma, sonra evlilik diyebilirdi. Bunu yapmadığı ve de kendini çaresiz güçsüz hissettiği için kabalığın psikolojik şiddetin dibine vurmuş.

O bunları yaparken söylerken annesi sustu oturdu diyorsunuz. Yaptırmayın söyletmeyin, üstelik annenizin yanında. Annesini arayıp ne hakla siz şöylesiniz o yüzden oğlunuz böyle diyorsunuz? Annesinin terbiye etmediği kişiyle evlilik yoluna girmeyin zorla mı? Kadın oradayken sus yapma küfür etme dese olacak mı? Her kavganızda annesini arayıp oğlunu terbiye et mi diyeceksiniz? Kayınvalide de kalkıp sizin annenizi arasa, siz kızınızı nasıl terbiye etmişsiniz arayıp bana hakaretler ediyor dese?

Daha önce de nişan atmışsınız, olmuyorsa niye zorluyorsunuz? Evlilikte güven ve saygı, sevgiden çok daha önemli haberiniz olsun. Sadece sevgiyle yürümez. Adamı rahat bırakın da canının derdine düşsün. O adını anmadığınız hastalığı doğru tahmin ettiysem babamı ve dayımı kaybettim. İyi bilirim tedavi süreçlerini.
Hayatımın şokunu yaşadım adam gerçekten canıyla cebellesiyo ortalığı karıştırıyorlar. Hala evlilikte eşya derdindeler. İnsanlar beni çok sasirtiyor. Birisi o haldeyken evlilik olayı bile saçma bence kesinlikle ertelenmeli ilk önce sağlık. Ben adamda suç bulamıyorum bulmuyorum. Evet erteleyelim istemiyorum diyebilirdi dememiş uğraşmayı seçmiş. Yok beni sevmiyor sevgi hissetmiyorum yok küfür ediyor. Küfürü meşrulaştırmak değil bu ama can acısı kemoterapi çok ağır şeyler. Bu hastalığın psikolojisi hepten öyle. Oda bir anne kusura bakmayinda evladı her şeyden önemli. Siz çok haksizsiniz.
 
Mantıklı bakınca ayrılmalıyım biliyorum ama çok seviyorum ne yapmalıyım
Ne sevmesi, böyle biri nasıl sevilir? Sevgi değil o, senelerin alışkanlığı. Dozu artarak devam eden psikolojik şiddet görüyorsunuz farkında mısınız? İlk ses yükseltmeyle başlamış, sonradan küfüre gelmiş olay. Şuan gerekeni yapmazsanız fiziksel şiddetle devam edecek. . Karar sizin...
 
çok uzun oldu kusura bakmayın
uzun yıllardır birlikteydik (8) ama 1-1.5 yıldır kötüyüz 1 yıldırda nişanlı evlenme arefesinde talihsiz bir hastalık yaşadı o yüzden evliliğimiz gecikti. Her şeyimiz hazır ama sürekli kavga ediyoruz. Farklı şehirlerde olduğumuz için nişanlım uzaktayız o yüzden böyle yan yana gelince düzeliriz vs diyordu ama öyle de olmadı. İncir çekirdeğini doldurmayan sebeplerden tartışıyoruz ortada ciddi bir şey bile yok ama sonrasında o çok öfkeleniyor sürekli sesini yükseltiyor. Kendimi değersiz hissetmeye başlamıştım. Yan yanayken elimi bile tutmuyordu söylüyordum içimden gelmior, hava sıcak vs diyordu. Sevdiğinden şüpheye düşmeye başlamıştım sorduğumda ise sevmesem evimimiz için eşya alır mıyım, evlilik hazırlığı yapıp bu kadar para harcar mıydım diye yanıt vermeye başladı ben ona sen bize değil eşyaya paraya yatırım yapmışsın dediğmde ise yalanlaridi . O beni tersleyip bağırdıkça ben de altta kalmaınca olaylar büyürdü. 6 ay öncesinde de 2-3 günlük bir nişan atma gibi bir dururmuz oldu aileler vs bir şekilde toparladık.Son zamanlarda iyice çığırından çıktık aillerimizin yanında bile tartışmaya başladık ama çok sevdiğimizden ite kaka bir şekilde ilişkimizi yürüttük. Ben görmezden geldim nişanlıma da hak veriyorum hiç kolay şeyler yaşamadı eminim psikolijisi alt üst olmuştur biz evlilik hazırlığı yaparken o hastanede ağır tedaviler görmeye başladı hep destek oldum, ama o hastalığın sadece onu etkilediğini sandı. Hep sen, ben gibi cümleler kurdu biz olamadık. Tüm aksiliklerin üzerine nişanlım yanıma geldi evimizi dizip gün almak ve hastane kontrolüne gitmek için beni alıp kendi yaşadığı şehre nikah günü almaya götürdü. Orada da bana sesini yükselliği için ben de altta kalmadığım için bir kavga tantana ertesi gün nikah günü almaya gittik 2 ay içinde tüm tarihler dolu olnca alamadık eve döndük alternatifleri düşünmek için annesi o ben otururken annesinin yanında sesini yükseltmeye ve ağzı bozuk konuşmaya başladı ben de dayanamadım gecenin bir yarısı aldım eşyalarrımı otobüse binip evime döndüm. Anneme bile hep x şöyle böyle yapıyor kolumu tırmaladı diye anlatmış ama hala kendii haklı görüyor ve bunlara sebep olanın da kendi davranışları olduğunu idrak edemiyor. ne annesi ne kendisi annemle konuşurken küfüre değinmemişler . çünkü küfrün bize edildiğini inkar ediyorlardı. Velhasıl çok olay ve söz var ama hepsini buraya dökmek istemiyorum. Deliler gibi seviyorum gerçekten yanında huzurluyum ama iletişimimz ve tartışmaları yönetme kabiliyetimiz hiç yok bu nedenle de sürekli tartışırdık. Onun için endişeliyim tedavisni yarım bırakır diye de korkuyorum (oldukça ciddi bir hastalık). Annesi ise etkisiz eleman biz iyiyken de bize karışmazdı her şeyimizi ikimiz yaptık kavgamızda da etkisizdi öyle dinledi oğlum sen ne diyorsun, ne biçim konuşuyorsun diye bile düzeltmedi beni de fişekleyen nokta buydu zaten bundan cesaret aldığını düşünüyorum ve annesinin de yüzüne söyledim senin oğlun hiç sevilmemiş sevgi nedir bilmior dedim o ise öyle tek başına büyüdü ben çalışmak zorundaydım kötü bir çocukluk geçirdi dedi. annesi bugün tekrar aradı yüzünede de söyledim oğlunuzun söylediklerini normalleştirmeyin demekki sizinle de böyle küfürlü konuşuyrki sizin yanınızda da bana söyleme cesaretinde bulundu dedim. zaten normal olsaydı anneme de söylerdi olayı anlatırken esas noktayı söylememişler ben küfrün üzerine evlerini terk ettim. annesi öyle böyle bir şeylerr söyledi ama hala oğlum hata yaptı pişmanız kusura bakma demedi ojektifti birbirinizi çok üzüyorsunuz sizin en mutlu zamanlarınızda kavga ediyorsunuz sevgi bu değil vs olarak konuştu. Nişanlım ise ben otobüsteyken özür dilediğine birbirmizi kırmamamız gerektiğii onun için çok değerlri olduğumu söylediği bir mesaj atmış hepsi o. Mantıklı bakınca ayrılmalıyım biliyorum ama çok seviyorum ne yapmalıyım
Ben de deliler gibi severken nişan attım 9 ay önce. Hayattan koptum , psikolojik destek aldım , çok zor zamanlar geçirdim. Ama sonuç ne mi ? Şuan ondan buz gibi soğudum 😊 düşünüyorum da ayrılmak şu hayatta verdiğim en doğru karar olmuş . Hatta yaptıklarına nasıl göz yumduguma şaşırıyorum şuan.
Yani böyle hissetmen çok normal ama bunun için kötü bir birliktelige adım atma
 
Adam ağır hasta, siz kavuşalım derdindesiniz. Aynen öyle, ilaçlarının derdine mi düşsün eşyanın mı? Bazen hayır denemiyor karşıdakinin anlaması gerekiyor. Dünya mı dururdu nikahı erteleseniz? Hasta, tedavi olmazsa belki yaşamayacak, üstelik ilaçlarını alamıyor. Buna rağmen eşya, nikah günü, elimi tut vs bir sürü baskı yapmışsınız. Nişanlınızda suç bulmuyorum değil, o da hatalı. Sizinle ciddi bir konuşma yapmalıydı. Önce tedavi iyileşme toparlanma, sonra evlilik diyebilirdi. Bunu yapmadığı ve de kendini çaresiz güçsüz hissettiği için kabalığın psikolojik şiddetin dibine vurmuş.

O bunları yaparken söylerken annesi sustu oturdu diyorsunuz. Yaptırmayın söyletmeyin, üstelik annenizin yanında. Annesini arayıp ne hakla siz şöylesiniz o yüzden oğlunuz böyle diyorsunuz? Annesinin terbiye etmediği kişiyle evlilik yoluna girmeyin zorla mı? Kadın oradayken sus yapma küfür etme dese olacak mı? Her kavganızda annesini arayıp oğlunu terbiye et mi diyeceksiniz? Kayınvalide de kalkıp sizin annenizi arasa, siz kızınızı nasıl terbiye etmişsiniz arayıp bana hakaretler ediyor dese?

Daha önce de nişan atmışsınız, olmuyorsa niye zorluyorsunuz? Evlilikte güven ve saygı, sevgiden çok daha önemli haberiniz olsun. Sadece sevgiyle yürümez. Adamı rahat bırakın da canının derdine düşsün. O adını anmadığınız hastalığı doğru tahmin ettiysem babamı ve dayımı kaybettim. İyi bilirim tedavi süreçlerini.
ben evliliği ertelemek istedim ama nişanlım karşı çıktı ben seneye evlenmem daha fazla beklemek istemiyorum ya bu sene evleniriz ya da seneye hiç evlenmeyiz diyerek. ortak kararımızdı
 
Buda aşırı saçma mesela ne demek ya? Sevdiğim adam hastanede yatacak ve söz verdim gidemedim diyeceğim. Sizin normal olduğunuzu düşünmüyorum ben kusura bakmayın.
hastalığı tehlikeli, nadir görülen ve solunum yoluyla bulaşıcı bir hastalık ben de kendi keyfimden gidememezlik yapmadım. bulaşıcılığı geçene kadar hastanede yattı lütfen bilmediğiniz konularda böyle ahkam kesmeyin hastalığı benim için hassas bir konu
 
Ne sevmesi, böyle biri nasıl sevilir? Sevgi değil o, senelerin alışkanlığı. Dozu artarak devam eden psikolojik şiddet görüyorsunuz farkında mısınız? İlk ses yükseltmeyle başlamış, sonradan küfüre gelmiş olay. Şuan gerekeni yapmazsanız fiziksel şiddetle devam edecek. . Karar sizin...
sadece onu suçlayamıyorum benim de hatalarım var bilmiyorum özledikçe ben böyle yapmasam şöyle olur muydu diye düşünüyorum ama o aileme olayı anlatırken bile hep benim eskiden yaptıklarım vsden bahsetmiş kendisi sütten çıkmış ak kaşık gibi sanki yaptıklarını hata olarak görmeyip bana reva görüyor sanırım . hiç pişmanlık belirtisi sezdirmemiş anneme
 
çok uzun oldu kusura bakmayın
uzun yıllardır birlikteydik (8) ama 1-1.5 yıldır kötüyüz 1 yıldırda nişanlı evlenme arefesinde talihsiz bir hastalık yaşadı o yüzden evliliğimiz gecikti. Her şeyimiz hazır ama sürekli kavga ediyoruz. Farklı şehirlerde olduğumuz için nişanlım uzaktayız o yüzden böyle yan yana gelince düzeliriz vs diyordu ama öyle de olmadı. İncir çekirdeğini doldurmayan sebeplerden tartışıyoruz ortada ciddi bir şey bile yok ama sonrasında o çok öfkeleniyor sürekli sesini yükseltiyor. Kendimi değersiz hissetmeye başlamıştım. Yan yanayken elimi bile tutmuyordu söylüyordum içimden gelmior, hava sıcak vs diyordu. Sevdiğinden şüpheye düşmeye başlamıştım sorduğumda ise sevmesem evimimiz için eşya alır mıyım, evlilik hazırlığı yapıp bu kadar para harcar mıydım diye yanıt vermeye başladı ben ona sen bize değil eşyaya paraya yatırım yapmışsın dediğmde ise yalanlaridi . O beni tersleyip bağırdıkça ben de altta kalmaınca olaylar büyürdü. 6 ay öncesinde de 2-3 günlük bir nişan atma gibi bir dururmuz oldu aileler vs bir şekilde toparladık.Son zamanlarda iyice çığırından çıktık aillerimizin yanında bile tartışmaya başladık ama çok sevdiğimizden ite kaka bir şekilde ilişkimizi yürüttük. Ben görmezden geldim nişanlıma da hak veriyorum hiç kolay şeyler yaşamadı eminim psikolijisi alt üst olmuştur biz evlilik hazırlığı yaparken o hastanede ağır tedaviler görmeye başladı hep destek oldum, ama o hastalığın sadece onu etkilediğini sandı. Hep sen, ben gibi cümleler kurdu biz olamadık. Tüm aksiliklerin üzerine nişanlım yanıma geldi evimizi dizip gün almak ve hastane kontrolüne gitmek için beni alıp kendi yaşadığı şehre nikah günü almaya götürdü. Orada da bana sesini yükselliği için ben de altta kalmadığım için bir kavga tantana ertesi gün nikah günü almaya gittik 2 ay içinde tüm tarihler dolu olnca alamadık eve döndük alternatifleri düşünmek için annesi o ben otururken annesinin yanında sesini yükseltmeye ve ağzı bozuk konuşmaya başladı ben de dayanamadım gecenin bir yarısı aldım eşyalarrımı otobüse binip evime döndüm. Anneme bile hep x şöyle böyle yapıyor kolumu tırmaladı diye anlatmış ama hala kendii haklı görüyor ve bunlara sebep olanın da kendi davranışları olduğunu idrak edemiyor. ne annesi ne kendisi annemle konuşurken küfüre değinmemişler . çünkü küfrün bize edildiğini inkar ediyorlardı. Velhasıl çok olay ve söz var ama hepsini buraya dökmek istemiyorum. Deliler gibi seviyorum gerçekten yanında huzurluyum ama iletişimimz ve tartışmaları yönetme kabiliyetimiz hiç yok bu nedenle de sürekli tartışırdık. Onun için endişeliyim tedavisni yarım bırakır diye de korkuyorum (oldukça ciddi bir hastalık). Annesi ise etkisiz eleman biz iyiyken de bize karışmazdı her şeyimizi ikimiz yaptık kavgamızda da etkisizdi öyle dinledi oğlum sen ne diyorsun, ne biçim konuşuyorsun diye bile düzeltmedi beni de fişekleyen nokta buydu zaten bundan cesaret aldığını düşünüyorum ve annesinin de yüzüne söyledim senin oğlun hiç sevilmemiş sevgi nedir bilmior dedim o ise öyle tek başına büyüdü ben çalışmak zorundaydım kötü bir çocukluk geçirdi dedi. annesi bugün tekrar aradı yüzünede de söyledim oğlunuzun söylediklerini normalleştirmeyin demekki sizinle de böyle küfürlü konuşuyrki sizin yanınızda da bana söyleme cesaretinde bulundu dedim. zaten normal olsaydı anneme de söylerdi olayı anlatırken esas noktayı söylememişler ben küfrün üzerine evlerini terk ettim. annesi öyle böyle bir şeylerr söyledi ama hala oğlum hata yaptı pişmanız kusura bakma demedi ojektifti birbirinizi çok üzüyorsunuz sizin en mutlu zamanlarınızda kavga ediyorsunuz sevgi bu değil vs olarak konuştu. Nişanlım ise ben otobüsteyken özür dilediğine birbirmizi kırmamamız gerektiğii onun için çok değerlri olduğumu söylediği bir mesaj atmış hepsi o. Mantıklı bakınca ayrılmalıyım biliyorum ama çok seviyorum ne yapmalıyım
Bu adamla evlenirsen boşanırsın net , sakın geri dönme asla sevilecek birisi değil, bencil ve narsist ...
 
Hayatımın şokunu yaşadım adam gerçekten canıyla cebellesiyo ortalığı karıştırıyorlar. Hala evlilikte eşya derdindeler. İnsanlar beni çok sasirtiyor. Birisi o haldeyken evlilik olayı bile saçma bence kesinlikle ertelenmeli ilk önce sağlık. Ben adamda suç bulamıyorum bulmuyorum. Evet erteleyelim istemiyorum diyebilirdi dememiş uğraşmayı seçmiş. Yok beni sevmiyor sevgi hissetmiyorum yok küfür ediyor. Küfürü meşrulaştırmak değil bu ama can acısı kemoterapi çok ağır şeyler. Bu hastalığın psikolojisi hepten öyle. Oda bir anne kusura bakmayinda evladı her şeyden önemli. Siz çok haksizsiniz.
ben yetiştiremeyiz hiçbir şey hazır değil birkaç ay daha kışa erteleyelim dediğimde bile kabul etmeyip benimle kavga etti.
 
çok uzun oldu kusura bakmayın
uzun yıllardır birlikteydik (8) ama 1-1.5 yıldır kötüyüz 1 yıldırda nişanlı evlenme arefesinde talihsiz bir hastalık yaşadı o yüzden evliliğimiz gecikti. Her şeyimiz hazır ama sürekli kavga ediyoruz. Farklı şehirlerde olduğumuz için nişanlım uzaktayız o yüzden böyle yan yana gelince düzeliriz vs diyordu ama öyle de olmadı. İncir çekirdeğini doldurmayan sebeplerden tartışıyoruz ortada ciddi bir şey bile yok ama sonrasında o çok öfkeleniyor sürekli sesini yükseltiyor. Kendimi değersiz hissetmeye başlamıştım. Yan yanayken elimi bile tutmuyordu söylüyordum içimden gelmior, hava sıcak vs diyordu. Sevdiğinden şüpheye düşmeye başlamıştım sorduğumda ise sevmesem evimimiz için eşya alır mıyım, evlilik hazırlığı yapıp bu kadar para harcar mıydım diye yanıt vermeye başladı ben ona sen bize değil eşyaya paraya yatırım yapmışsın dediğmde ise yalanlaridi . O beni tersleyip bağırdıkça ben de altta kalmaınca olaylar büyürdü. 6 ay öncesinde de 2-3 günlük bir nişan atma gibi bir dururmuz oldu aileler vs bir şekilde toparladık.Son zamanlarda iyice çığırından çıktık aillerimizin yanında bile tartışmaya başladık ama çok sevdiğimizden ite kaka bir şekilde ilişkimizi yürüttük. Ben görmezden geldim nişanlıma da hak veriyorum hiç kolay şeyler yaşamadı eminim psikolijisi alt üst olmuştur biz evlilik hazırlığı yaparken o hastanede ağır tedaviler görmeye başladı hep destek oldum, ama o hastalığın sadece onu etkilediğini sandı. Hep sen, ben gibi cümleler kurdu biz olamadık. Tüm aksiliklerin üzerine nişanlım yanıma geldi evimizi dizip gün almak ve hastane kontrolüne gitmek için beni alıp kendi yaşadığı şehre nikah günü almaya götürdü. Orada da bana sesini yükselliği için ben de altta kalmadığım için bir kavga tantana ertesi gün nikah günü almaya gittik 2 ay içinde tüm tarihler dolu olnca alamadık eve döndük alternatifleri düşünmek için annesi o ben otururken annesinin yanında sesini yükseltmeye ve ağzı bozuk konuşmaya başladı ben de dayanamadım gecenin bir yarısı aldım eşyalarrımı otobüse binip evime döndüm. Anneme bile hep x şöyle böyle yapıyor kolumu tırmaladı diye anlatmış ama hala kendii haklı görüyor ve bunlara sebep olanın da kendi davranışları olduğunu idrak edemiyor. ne annesi ne kendisi annemle konuşurken küfüre değinmemişler . çünkü küfrün bize edildiğini inkar ediyorlardı. Velhasıl çok olay ve söz var ama hepsini buraya dökmek istemiyorum. Deliler gibi seviyorum gerçekten yanında huzurluyum ama iletişimimz ve tartışmaları yönetme kabiliyetimiz hiç yok bu nedenle de sürekli tartışırdık. Onun için endişeliyim tedavisni yarım bırakır diye de korkuyorum (oldukça ciddi bir hastalık). Annesi ise etkisiz eleman biz iyiyken de bize karışmazdı her şeyimizi ikimiz yaptık kavgamızda da etkisizdi öyle dinledi oğlum sen ne diyorsun, ne biçim konuşuyorsun diye bile düzeltmedi beni de fişekleyen nokta buydu zaten bundan cesaret aldığını düşünüyorum ve annesinin de yüzüne söyledim senin oğlun hiç sevilmemiş sevgi nedir bilmior dedim o ise öyle tek başına büyüdü ben çalışmak zorundaydım kötü bir çocukluk geçirdi dedi. annesi bugün tekrar aradı yüzünede de söyledim oğlunuzun söylediklerini normalleştirmeyin demekki sizinle de böyle küfürlü konuşuyrki sizin yanınızda da bana söyleme cesaretinde bulundu dedim. zaten normal olsaydı anneme de söylerdi olayı anlatırken esas noktayı söylememişler ben küfrün üzerine evlerini terk ettim. annesi öyle böyle bir şeylerr söyledi ama hala oğlum hata yaptı pişmanız kusura bakma demedi ojektifti birbirinizi çok üzüyorsunuz sizin en mutlu zamanlarınızda kavga ediyorsunuz sevgi bu değil vs olarak konuştu. Nişanlım ise ben otobüsteyken özür dilediğine birbirmizi kırmamamız gerektiğii onun için çok değerlri olduğumu söylediği bir mesaj atmış hepsi o. Mantıklı bakınca ayrılmalıyım biliyorum ama çok seviyorum ne yapmalıyım
Ayrıllllllll evlenince 10 katı olacak ailesinin yanında size saygısı yok dışarda da bile herşeye bagırırı bende öyleydim nışanlımla yan yana olunca düzeliriz dedim evlendim cesaret edip ayrılsaymışım keşke şimdi boşanmak için çabalıyorum
 
Ayrıllllllll evlenince 10 katı olacak ailesinin yanında size saygısı yok dışarda da bile herşeye bagırırı bende öyleydim nışanlımla yan yana olunca düzeliriz dedim evlendim cesaret edip ayrılsaymışım keşke şimdi boşanmak için çabalıyorum
öfke kontrol problemi var kndisi de kabulleniyor tamam bağırmamalıyım diyor ama icraata gelince unutup gidiyor
 
aklım bas bas kaç diyor ama kalbim kıvranıyor gerçekten çok zor 8 yıldır hayatımda olan biri
Evlenirseniz ömrünüz gidecek 8 yıl ne ki, bu adam narsist ve toksik asla sevgi böyle bişey değil, hakaret küfür aşağılama bunlar önemsiz mi , evlenince dayakta yersin sakın barışma, yakanı kurtar sadaka ver ...
 
X