- 26 Ekim 2022
- 943
- 1.551
- Konu Sahibi sekerpancari23
- #81
Konu sahibi sizin geldiğiniz bu evreye ben evliyken geldim. Eşimin bu yönünü evlenmeden önce görmek için neler vermezdim. Çok şanslısın ama farkında değilsin. Aşkımdan ölüyordum adeta. Ama ters tavır gördükçe gördükçe aramızda ne saygı ne sevgi kaldı. Sürekli kavga etmeye başladık (haklıydım). Söz verip 24 saat geçmeden aynı şeyleri yapardı sonu yoktu. Sürekli birbirimize bağırıp çağırıyorduk. İşi başka boyuta taşımaya başladı küfürler hakaretler. Öfke kontrolü sorundu. Sonra fiziksel ve cinsel şiddet başladı. Ben çocuğumu alıp gitmek zorunda kaldım. Şuan davamız var. Lütfen bu duruma gelmeden önce sevginin beş para etmediğinin bilincinde ol. Bir zamanlar onsuz nefes alamadığım adamın yokluğunda nefes aldığımı hissetmeye başladım, insan olduğumu hatırladım. Bazı şeyleri tadında bırakmak gerek. Bu ilişkinin tadı kaçmış. Bu noktadan sonra bu iş kesinlikle düzelmez. SAYGI yok olduysa tekrar inşa edilemiyor. Acı geliyor ama gerçek hepsi. Ha geçmiyor mu geçiyor neler neler geçip giymedi ki. Ondan ayrıldın diye çektiğin acı da geçer. Lütfen kararlı ol ve dönme çünkü evlenince duyacağın tek his pişmanlık olacak. Geri dönmemiş olmayı dileyeceksin acı ama gerçek. Öfkesini kontrol edemeyen birine güvenemezsin. Bugün ağzı ile böyle davranan yarın sana şiddet uygulayabilir. Bizzat yaşadım. Dozu gittikçe artar. Barışma. Tamam biraz acı çekeceksin en başta. Ama geçecek. Sonra şükür edeceksin. Kurtulduğun için