Çok sevdim, yandı ciğerim ne olur yardım edin...

N

"NAZ"

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
4 Ocak 2008
343
0
96
Muğla
Merhaba hanımlar, öncelikle kimseye anlatamadıklarımı okuyacaksınız bugün.ne ailem, ne arkadaşlarım, ne de akrabalarım şuan içinde bulunduğum durumu bilmiyorlar.sanmayın pasif bir insanım; uzun yıllar yöneticilik yapmış, başarılı kariyeri olan bir kadındım yaşadığım şehirde, fakat gurbette çocuğumu kimseye emanet edemediğim için çalışmıyorum bunu bilin isterim...

Ben eşimin çocukluk aşkıyım, tam 10 sene bana aşık olduğunu bildiğim ama öfkesi ve siniri yüzünden kabul etmediğim bir adamla 6 sene evvel evlendim.başlarda sevmediğim ama sadakatinden,beni sevdiğinden ve üzmeyeceğinden emin olduğum için bu işe kalkıştım.herkes seversin nikahta keramet vardır dedi ve evlendim daha nikahımıza geç kalarak belli etmiş olmasına rağmen dönemedim verdiğim sözden, ailemde fazla muhafazakar olduğu için bunca zaman hep acabalarla yaşadım, denemediğim yol kalmadı evliliğimi kurtarmak için, ağladım olmadı,güldüm olmadı,küstüm günlerce banamısın demedi,giyindim süslendim girdim koynuna sabah adam aynı adam,sadece yatakta mutluyuz anlayacağınız...

Şimdi 3 yaşında bir evladım, kocaman sevdalı bir yüreğim ve evlendiğim günden beri eşimin bitmeyen borçları, tükenmeyen vaatleri ve psikolojik sorunlarıyla; oğluma bana ve kendine silah çekişleri var, daha önceleri korkmuyordum ama artık korkuyorum, çünkü; kendine geldiğinde "ne yaptığımı bilmiyorum" diyor, "kendimi öfekeden kaybediyorum" diyor, daha 5 gün önce boğazımı sıkıp bıçak dayadı ve sabah göreve şehir dışına çıktı, ogün bugün kavga ediyoruz ve bir karar vereceğimi bana zaman tanımasını istedim fakat o ayrılmayı istemiyor hatta "intahar ederim sorumlusu olursun" diyor, annem hasta, birşey diyemiyorum akrabalarımız zaten ortak, buyüzden de benim üstüme çok gelecekler, umrumda değil ama yinede düşünmeden yapamıyorum, annemde "bu eve girersen bir daha dışarı çıkamazsın dul kadın olacaksın elaleme laf anlattırmak zorunda bırakma beni" diyor, ne yapacağımı şaşırdım, eşimse bana bir şans daha ver telafi edeceğim diyor ama bu vaadide 6 senedir duyuyorum hala kızken evimden getirdiklerimi giyiyorum neredeyse, durumumuz kötü zannetmeyin ama eşimin teknoloji tutkusu ve bitmeyen k.k. boorçları benim umudumu tüketti bu ilişki için şimdi yardım edin ne yapacağım ben...?
 
Eşinin kesinlikle ciddi psikolojik sorunları var ama anlattığın karakterde bir insansa tedavi olmayı da kabul etmeyecektir. Sen kararını verip seçimini yapmalısın, ömrünün geri kalanında bu insanı çekip mutsuz olmak mı yoksa ben onu adam ederim deyip sabretmek mi? Eğer sabredemeyeceğini ya da eşinin düzelmeyeceğini hissediyorsan zaten 6 yıl sabretmişsin bence arkana bakmadan yeni hayat kur. Ama seçim senin, hangisi daha kolay, hangisi seni daha çok mutlu edecek? Kendin için en doğru kararı yine sen verirsin.
 
Son düzenleme:
daha önce madem çalışma hayatınız oldu işe geri dönün,ayrı bir ev tutun bir bakıcı ve boşanın,ben eşinizin düzeleceğini sanmıyorum,eşine çocuğuna silah dayayacak kadar gözü dönmüş bir insanla aynı evde yaşayarak ne kadar sağlıklı bir birey yetiştirebilirsiniz,yada sizin ruh sağlığınız nekadar yerinde olur..
insanlar size birşey dediğinde açıklama yapmak zorunda değilsiniz,yasa sorumsuzdu can güvenliğmiz yoktu dersiniz.ama dimdik durun cesur olun...umarım herşey güzel olur...
 
baal_zebub .!.:
savcılığa suç duyurusunda bulun.
Genişletmek için tıkla...

bugüne kadar neden yapmadım bilmiyorum ama biraz araştırdım haklarımı birkaç gündür ,bunu yeni öğrendim eğer ayrılmazsam ve bunu birdaha tekrarlarsa yapacağım ve bunu da ona söyledim, tamam uzaklaştırma almana gerek yok ben göreve giderim sen yeter ki beni terketme diyor ne diye bekleyeceğim ki ben onu o zaman dimi ama?
 

gerçekten biliyorum, 4 gündür ağlamaktan gözlerim şişti birde migren hasatasıyım akşama kadar hastaneydim çok yorgunum çok kırgınım herkese kendime bile...
 

tedavi olmaya razı ettim ettim ama o zamanda ilaçlar yatak odamızı etkiledi işte o zamanda beni suçlu buldu, şimdi başka ilaçlar kullanıyor ama zorla bak göreve giderken almamış yanına, unuttum diyor da laf...
 
ailem çalışmama bu kez karışır, zaten üniversiteye devam ediyorum 3.sınıftayım, baktım bu adamla olmayacak yolumu baştan çizeyim istedim ama şimdi gidersem pasif,boş ve görünmez bir insan olarak hayatıma devam etmek zorunda kalacağım çok çaresizim çooookkkk...
 
Bence kesinlikle pes etmemelisin,eşinden ve yuvandan vazgeçme,belki söylemek kolay diye düşünebilirsin ama inan boşuna konuşmuyorum,ben de evliliğimde çok zor günler geçirdim,bence senin düşünmen ve çaba harcaman gereken tek şey eşini tedavi olmaya nasıl ikna edeceğin.Ben eminim ki o gerçekten doğru söylüyor,yani gerçekten kendini kaybediyor öfke nöbetleri geçirirken,onun hasta olduğunu hem kendin kabul etmelisin,hem de ona kabul ettirmenin yolunu bulmalısın,gerekirse aile büyüklerinden yardım al.Eğer yuvanı dağıtırsan,sonra çok pişman olabilirsin,keşke daha çok çaba harcasaydım diye.Eğer eşin tedavi olursa,emin ol herşey düzelebilir.
 
Madem Ailede Destek Yok.. (Sabit Fikirliler)
Yapacağınız Tek Şey Kalıyor Size..
Savcılığa Suç Duyurusunda Bulunmak..
 
boşanmak istiyorum ama korkuyorum bu belirsiz geleceğimden.... bugün ailemden gerçek bir destek alsam döneceğim baba ocağına ama yok yalnız da bırakmazlar bende onlarla baş edemem zaten.
 
yanılmıyorsam eşiniz rütbeli bir asker?
eğer öyle ise,askeriye de bu tarz durumlarda yapıcı tavırlar ve tutumlar sergilerler ve destek çıkarlar buna şahit olmuştum,bende asker eşiyim..
eşinizin bir amiri ile bu durumu paylaşıp,yardım talep etseniz?
 

kabul ettim tatlım arkasındayım sonuna dek ama onun kabul etmesi gerek bunu bile ben hastayım ben ne dersem onu yapacaksın diye kullanabiliyo anlayacağın, o öyle saçma sapan tepkiler veriyorki varlıkta yokluk yaşamak,gezmeye giderken kavga, gelirken ayrı kavga etmek,o ve ailesi yüzünden çocuğumu bile emziremedim ben bunların hepsini düşününce diyorum ki değer mi inan bana beni görenler 26 yaşındayım ama hala 19-20 derler gel birde içime sor yaşlandım yemin ediyorum kendimi 40 yaşında hissediyorum...
 

evet canım doğru hem asker hem denizci... branşı ne eşinizin bilmiyorum ama burada pek tutkun olduklarını ve yardımcı olacaklarını sanmıyorum ama yinede bunu değerlendireceğimi de bilmeni isterim teşekkürler...
 
eşimin çok hatası oldu ki ve ben onu o kadar çok affettim ki sırf bu yüzden bile kendimi affedemiyorum...
 
[QUOTE="NAZ";19094144]
kabul ettim tatlım arkasındayım sonuna dek ama onun kabul etmesi gerek bunu bile ben hastayım ben ne dersem onu yapacaksın diye kullanabiliyo anlayacağın, o öyle saçma sapan tepkiler veriyorki varlıkta yokluk yaşamak,gezmeye giderken kavga, gelirken ayrı kavga etmek,o ve ailesi yüzünden çocuğumu bile emziremedim ben bunların hepsini düşününce diyorum ki değer mi inan bana beni görenler 26 yaşındayım ama hala 19-20 derler gel birde içime sor yaşlandım yemin ediyorum kendimi 40 yaşında hissediyorum...[/QUOTE]

canım ben bir zamanlar evliliğimdeki sıkıntılar yüzünden,bırak boşanmayı ölmek için dua ediyordum,hergün yalvarıyordum Allaha canımı al diye,bizde de psikolojik sorunlar yüzünden dayanılmaz sıkıntılar vardı ama çok çabaladık,gitmediğimiz doktor kalmadı,bir sürü ilaçlar.Evet antidepresan ilaçlar maalesef cinsel disfonksiyona sebep oluyor ama ben bu konuda sabırlı olmanı ve duysgusal ilişkinizin düzelmesini ön planda tutmanı tavsiye ederim.
 

sence hala umut var mı?
 
[QUOTE="NAZ";19094159]evet canım doğru hem asker hem denizci... branşı ne eşinizin bilmiyorum ama burada pek tutkun olduklarını ve yardımcı olacaklarını sanmıyorum ama yinede bunu değerlendireceğimi de bilmeni isterim teşekkürler...[/QUOTE]

naz,benim eşim karacı,denizcilerdeki durumu çok bilemem ama bu daha çok bölgedeki askeri birliğin dayanışmasından kaynaklı branştan çok bana kalırsa..
yazılarında şuna dikkat ettim eşinin seninle evliliği ile bir sorunu yok borçları dış etkenler vs onu bu çıkmaza ve öfke nöbetlerine itiyor ve hıncını senden çıkarıyor,aslında o da bunları sizlere yaşatmak istemiyor ve inan üzülüyordur,meslekleri zaten çok stresli,emir komuta zinciri birde dış etkenler eklenince borçlar vs iyice çıkmaza girmiş ve psikolojisi bozulmuş..
dediğim gibi bağlı olduğu birliğin tugay komutanı ile vs görüş ve derdini anlat,özellikle tedaviye devam etmesi gerektiğini vs vurgula..dilerim ilgili ve hassas yaklaşım gösterebilecek bir üst rütbelidir..
önce eşini kazanmaya çalış,unutma o şuan sana-svgine ve ilgine muhtaç ama en öenmlisi şuan eşin hasta ve zor bir dönemde,evliliğini ve onu kazanmak için her yolu dene ,denecek yol kalmaz ise, ve eşin çabanı görmez ise o zaman diğer yolları düşün ki,sonuç ne olursa olsun,vicdanım tahat diye bil..
 
[QUOTE="NAZ";19094199]sence hala umut var mı?[/QUOTE]

kesinlikle var,Allah'tan hiç umudunu kesme,Mevlam o kadar büyük ki,ben o zor günlerde sabredemediğim ve isyanlar ettiğim halde,beni merhametinden mahrum etmedi ve bu günlere getirdi,şimdi hamdolsun,yuvamda mutluyum,ben kesinlikle inanıyorum senin de birgün bütün bunları geride bırakacağına,sadece güçlü ol,çok dua et,çaba göstermekten hiç vazgeçme,önce Mevla'dan sonra da evladından güç al.
 

ne zor bir karar değil mi bu ne tam anlamıyla gidebiliyorsun ne de kalabiliyorsun,öyle çaresiz, öyle sapkın bir ruh hali içindeyim işte...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…