çok mutsuzum akıl verin :(

dertlidert1 .!.:

8 aydır nişanlıyım ve 6 aydır evlilik hazırlığı süreci içerisindeyiz nişanlımın ailesi şehirdışında bizim oturduğumuz yere 2-3 saat mesafede yani çok uzak değiller. ben ailesiyle çok iyi anlaşıyordum kendi annem babam gibi seviyordum taki bu evlilik hazırlıklarına kadar. Nişanlım benimle aynı şehirde yaşıyor ve tek çocuk biz herşeyi kendimiz yaptık 6 aylık hazırlık sürecinde bir kere bile bakmaya gelmediler hep benim ailem koşturdu her şeye ev bakarken aramadılar bile umurları olmadı. derken herşey tamamlandı ben nişanlım ve benim ailem sayesinde onların desteği olmasaydı hiçbirşey olmuş değildi. buarada ben annesine yanımızda olmadıklarını söyledim buyuzden kırgın oldugumu soyledim yapıcaz dedikleri hiçbirşeyi yapmadılar. herşey tamamlandıktan sonra merak ettikleri için evi görmeye geldiler bende hoşgeldiniz dedim ve optum elini gayet normal davrandım bukadar kırgınlıgıma ramen. ertesi gun kına alışverişine cıktık biyerden patlak verdi ve beni suçladı bana saygısız dedi ben göya onlara nasıl insansınız siz demişim daha bir suru sey nişanlım beni haklı görüyor orda tartışmaya başladık okadar emek harcayan anneme bile iftira attı nişanlım orta yolu bulmaya çalıştı ben bütün olanlara dayanamadım yazmadığım seylerde var ayrıntı yazamıyorum. yuzugu çıkarıcaktım nişanlım benim ne suçm var dedi onu seviyorum kıyamadım ama annesinin gerçek yuzunu gordum iyilik olarak soylediğim seyler bile batmış ve babasınada hep kotulemiş beni. o olaydan sonra eve dondum ve sinir krizi geçirdim resmen cok kotu oldum insan hak etmedikleri yasayınca cok kırılıyor. nişanlım aradı geliyorum yanına dedi annesini memleketine yollamış yanıma geldi teselli etmek için.ben babama anlattım olanları babasını aradı hiç birşey yapmadınız 6 aydır gelmediniz hersey maafoldu dedi benim kızım bunları hak etmiyor diyerek konuştu ve memleketlerinden hemen gelebildiler gelicez dediler sonra konuştuk ve annesi beni bir onceki gun suçladığı gibi suçladı ama sonra ozur diledi ben ozur dilemedim cunku ozur dilencek birsey yapmadım olsun ben seni affettim dedi birde buyukluk bende kalsın falan ileri geri konuştu ama nişanlım orta yolu bulmaya çalıştı bir kere demedi ki nişanlım haklı. evlenicez ama ona guvenemiyorum annesinden ailesinden nefret ediyorum bir insan bukadar iyi gorunur ama kotu dusunur benim evlilik hevesimi elimden aldı bu olaydan sonra nişanlımla aramız bozuldu ben bir hafta olanları sindiremedim ağladım ailem ayrı üzüldü nişanlımla aramız düzeldi ama bu konular ister istemez açılıyor. aramız yine kotu oluyor evlenince sorun yasarsam diye çok korkuyorum birde surekli beni oğluna şikayet edip durmuş uzakta bile olsa evlenince yeter bize annesine anne diyemiyorum bu olaylardan sonra en son bunu şikayet etmiş oğluna. napıcamı bilmiyorum cok mutsuzum

Genişletmek için tıkla...

dertlidert1 .!.:

8 aydır nişanlıyım ve 6 aydır evlilik hazırlığı süreci içerisindeyiz nişanlımın ailesi şehirdışında bizim oturduğumuz yere 2-3 saat mesafede yani çok uzak değiller. ben ailesiyle çok iyi anlaşıyordum kendi annem babam gibi seviyordum taki bu evlilik hazırlıklarına kadar. Nişanlım benimle aynı şehirde yaşıyor ve tek çocuk biz herşeyi kendimiz yaptık 6 aylık hazırlık sürecinde bir kere bile bakmaya gelmediler hep benim ailem koşturdu her şeye ev bakarken aramadılar bile umurları olmadı. derken herşey tamamlandı ben nişanlım ve benim ailem sayesinde onların desteği olmasaydı hiçbirşey olmuş değildi. buarada ben annesine yanımızda olmadıklarını söyledim buyuzden kırgın oldugumu soyledim yapıcaz dedikleri hiçbirşeyi yapmadılar. herşey tamamlandıktan sonra merak ettikleri için evi görmeye geldiler bende hoşgeldiniz dedim ve optum elini gayet normal davrandım bukadar kırgınlıgıma ramen. ertesi gun kına alışverişine cıktık biyerden patlak verdi ve beni suçladı bana saygısız dedi ben göya onlara nasıl insansınız siz demişim daha bir suru sey nişanlım beni haklı görüyor orda tartışmaya başladık okadar emek harcayan anneme bile iftira attı nişanlım orta yolu bulmaya çalıştı ben bütün olanlara dayanamadım yazmadığım seylerde var ayrıntı yazamıyorum. yuzugu çıkarıcaktım nişanlım benim ne suçm var dedi onu seviyorum kıyamadım ama annesinin gerçek yuzunu gordum iyilik olarak soylediğim seyler bile batmış ve babasınada hep kotulemiş beni. o olaydan sonra eve dondum ve sinir krizi geçirdim resmen cok kotu oldum insan hak etmedikleri yasayınca cok kırılıyor. nişanlım aradı geliyorum yanına dedi annesini memleketine yollamış yanıma geldi teselli etmek için.ben babama anlattım olanları babasını aradı hiç birşey yapmadınız 6 aydır gelmediniz hersey maafoldu dedi benim kızım bunları hak etmiyor diyerek konuştu ve memleketlerinden hemen gelebildiler gelicez dediler sonra konuştuk ve annesi beni bir onceki gun suçladığı gibi suçladı ama sonra ozur diledi ben ozur dilemedim cunku ozur dilencek birsey yapmadım olsun ben seni affettim dedi birde buyukluk bende kalsın falan ileri geri konuştu ama nişanlım orta yolu bulmaya çalıştı bir kere demedi ki nişanlım haklı. evlenicez ama ona guvenemiyorum annesinden ailesinden nefret ediyorum bir insan bukadar iyi gorunur ama kotu dusunur benim evlilik hevesimi elimden aldı bu olaydan sonra nişanlımla aramız bozuldu ben bir hafta olanları sindiremedim ağladım ailem ayrı üzüldü nişanlımla aramız düzeldi ama bu konular ister istemez açılıyor. aramız yine kotu oluyor evlenince sorun yasarsam diye çok korkuyorum birde surekli beni oğluna şikayet edip durmuş uzakta bile olsa evlenince yeter bize annesine anne diyemiyorum bu olaylardan sonra en son bunu şikayet etmiş oğluna. napıcamı bilmiyorum cok mutsuzum

Genişletmek için tıkla...