Cok mutsuz bir evliligim var !

esergecer .!.:

o zaman neden 2.e hamile kaldın dayakçıysa çocuğuna yazık ...

Genişletmek için tıkla...

esmer226 .!.:

her ne olursa olsun gerçek hayatınızı siz bilirsiniz. ben yazdıgınız kadarıyla yorumluyorum.. onun yaptıkları asla göz yumulur şeyler değil zaten. belkide ana teması budur sizin onu maddi anlamda ezdiğiniz her sefer dahada kötüye gidiyordur oksa daha olamazmı? insanlar kendinide eleştirse biraz.. o sizi ezse bu şeklide eskisi gibi severmiydiniz onu yoksa daha da hırçınlaşıp uzaklaşırmıydınız?. araya bu muhabbet girdiyse eskisi gibi olmaz zaten..

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz-kiz .!.:

Merhaba arkadaslar. Ilk kez böyle bir sayfaya kendimi layd etdim cünkü cok mutsuzum ne yapacagimi bilemiyorum, konuya nerden baslayip nerden bitirecegimi bilemiyorum. 7 aylik evliyim esimle 10 senedir tanisiyoruz yani 16 yasimdan beri ciddi bir iliskiye 18-19 yaslarinda basladik. Su anda 25 yasindayim esimle aramizda 1 yas fark var. O benden 1 yas büyük yani hic bi olgunlugu yok kisacasi. Bir kac sene önce evlenme pilanlari kurar iken birden ayrilmaya karar verdik ama bu sürec kisa sürdü nerdeyse 1 sene spnra barismaya ve evlenmeye karar verdik ve evlendik. Daha dügün hazirliklarinda bu kararin yanlis oldugunu anladim ama malesef ayrilamadim ailemi utandirmamak icin. Evlendigimiz günden beri yasadigim her güne lanet ediyorum esimle tam bir birimize zit insanlariz. Esim cok sinirli cok asosyal dis hayatla baglantisi olmayan arkadasi olmayan biri. Evin maddi patronu benim diye bilirim esimden daha cok para kazaniyorum esim hem isci hem ögrenci ve bu durum onu rahatsiz ediyor. Sürekli kavgalarimizde malesefki bende onu ezercesine bu dirumu dile getiriyorum. Esimin ailesi cok farkli insanlar cok agresiv küfürlü ve siddetle islerini hall eden insanlar. Malesef esim bir cok kavgamizda bana el kaldirma tesebbüsünde bulunuyor, karsilik vermeye calisiyorum kendimi korumaya calisiyorum ama kadin olarak ne kadar yapa bilirimki. Esim cok küfürcü ve buda beni rahatsiz eden noltalardan biri. Psikolojisi bozuk esimin ona sürekli yardimci olmaya calismama ragmen malesef ise yaramiyor. Kac aydir evliyiz hic disariya bile cikmiyoruz ciksak bile sonu kavga ile bitiyor. Bal ayimizda bile her günümüz kavga ile bitdi. Ayrilmak istiyorum ama ailemi üzmekten korkuyorum. Esimle bir birimize pek yaklasmiyoruz bile onun bana dokunmasindan rahatsiz oluyorum. Evli bir cift gibi degiliz her gün kavga küfür ve sradada dayak;( ayrilmaktan korkuyorum ya yapamazsam yine diye ama böylede olmuyor. Ailemi üzmeden bu isi nasil hall ede bilirim? 1-2 ay biraz mutluyduk kavga etmiyorduk ah tam alistik iste bir birimize derken spn 2-3 ayim kabus oldu bana. Psikolojik sorunlari var cocukluguna dayali is hayatina dayali ve bunlarin acisini benden cikariyor. Ayrilmaya kalktigizda gönlümü aliyor ve geri barisiyorum aptal gibi. Etrafimdaki herkesw özenir oldum. Caresizim anlatacak seyim okadar cokki ;( bana yardim edin lütfen ne yapmaliyim? AyrilikMidir tek carem? Ya ailem üzülürse cünkü biz kücük bir yerde oturuyoruz herkes birbirini taniyor. Kendi mutsuzlugum umurumda degil ailemi düsünür oldum. Yardim edin lütfenn

Genişletmek için tıkla...

penceremden .!.:

Yedi aylık evlisiniz ve her günüme lanet ediyorum diyorsunuz sizin en mutlu olmanız gereken zamanlarda size bu duyguları yaşatan adam hiçbir şekilde düzelmez.Kendinize kötülük etmeyi bırakın.Yol yakınken başınızın çaresine bakın.Annem babam üzülür diye düşünmeyin .Şu hayatta en önemlisi sizin mutluluğunuz.Annenize söyleseniz size destek olacaklardır.Ayrıca utanacak biri varsa o siz değilsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz-kiz .!.:

Aileme anlatsam onlar aninda ayrilmami ister biz ailecek bir birimize cok bagliyiz onlar baqna her Zaman sahip cikar bunu biliyorum ama istre cahillikmi desem yoksa aptallikmi desem bilemedim hep o bu ne derle yasiyorum malesef

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz-kiz .!.:

Merhaba arkadaslar. Ilk kez böyle bir sayfaya kendimi layd etdim cünkü cok mutsuzum ne yapacagimi bilemiyorum, konuya nerden baslayip nerden bitirecegimi bilemiyorum. 7 aylik evliyim esimle 10 senedir tanisiyoruz yani 16 yasimdan beri ciddi bir iliskiye 18-19 yaslarinda basladik. Su anda 25 yasindayim esimle aramizda 1 yas fark var. O benden 1 yas büyük yani hic bi olgunlugu yok kisacasi. Bir kac sene önce evlenme pilanlari kurar iken birden ayrilmaya karar verdik ama bu sürec kisa sürdü nerdeyse 1 sene spnra barismaya ve evlenmeye karar verdik ve evlendik. Daha dügün hazirliklarinda bu kararin yanlis oldugunu anladim ama malesef ayrilamadim ailemi utandirmamak icin. Evlendigimiz günden beri yasadigim her güne lanet ediyorum esimle tam bir birimize zit insanlariz. Esim cok sinirli cok asosyal dis hayatla baglantisi olmayan arkadasi olmayan biri. Evin maddi patronu benim diye bilirim esimden daha cok para kazaniyorum esim hem isci hem ögrenci ve bu durum onu rahatsiz ediyor. Sürekli kavgalarimizde malesefki bende onu ezercesine bu dirumu dile getiriyorum. Esimin ailesi cok farkli insanlar cok agresiv küfürlü ve siddetle islerini hall eden insanlar. Malesef esim bir cok kavgamizda bana el kaldirma tesebbüsünde bulunuyor, karsilik vermeye calisiyorum kendimi korumaya calisiyorum ama kadin olarak ne kadar yapa bilirimki. Esim cok küfürcü ve buda beni rahatsiz eden noltalardan biri. Psikolojisi bozuk esimin ona sürekli yardimci olmaya calismama ragmen malesef ise yaramiyor. Kac aydir evliyiz hic disariya bile cikmiyoruz ciksak bile sonu kavga ile bitiyor. Bal ayimizda bile her günümüz kavga ile bitdi. Ayrilmak istiyorum ama ailemi üzmekten korkuyorum. Esimle bir birimize pek yaklasmiyoruz bile onun bana dokunmasindan rahatsiz oluyorum. Evli bir cift gibi degiliz her gün kavga küfür ve sradada dayak;( ayrilmaktan korkuyorum ya yapamazsam yine diye ama böylede olmuyor. Ailemi üzmeden bu isi nasil hall ede bilirim? 1-2 ay biraz mutluyduk kavga etmiyorduk ah tam alistik iste bir birimize derken spn 2-3 ayim kabus oldu bana. Psikolojik sorunlari var cocukluguna dayali is hayatina dayali ve bunlarin acisini benden cikariyor. Ayrilmaya kalktigizda gönlümü aliyor ve geri barisiyorum aptal gibi. Etrafimdaki herkesw özenir oldum. Caresizim anlatacak seyim okadar cokki ;( bana yardim edin lütfen ne yapmaliyim? AyrilikMidir tek carem? Ya ailem üzülürse cünkü biz kücük bir yerde oturuyoruz herkes birbirini taniyor. Kendi mutsuzlugum umurumda degil ailemi düsünür oldum. Yardim edin lütfenn

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz-kiz .!.:

Merhaba arkadaslar. Ilk kez böyle bir sayfaya kendimi layd etdim cünkü cok mutsuzum ne yapacagimi bilemiyorum, konuya nerden baslayip nerden bitirecegimi bilemiyorum. 7 aylik evliyim esimle 10 senedir tanisiyoruz yani 16 yasimdan beri ciddi bir iliskiye 18-19 yaslarinda basladik. Su anda 25 yasindayim esimle aramizda 1 yas fark var. O benden 1 yas büyük yani hic bi olgunlugu yok kisacasi. Bir kac sene önce evlenme pilanlari kurar iken birden ayrilmaya karar verdik ama bu sürec kisa sürdü nerdeyse 1 sene spnra barismaya ve evlenmeye karar verdik ve evlendik. Daha dügün hazirliklarinda bu kararin yanlis oldugunu anladim ama malesef ayrilamadim ailemi utandirmamak icin. Evlendigimiz günden beri yasadigim her güne lanet ediyorum esimle tam bir birimize zit insanlariz. Esim cok sinirli cok asosyal dis hayatla baglantisi olmayan arkadasi olmayan biri. Evin maddi patronu benim diye bilirim esimden daha cok para kazaniyorum esim hem isci hem ögrenci ve bu durum onu rahatsiz ediyor. Sürekli kavgalarimizde malesefki bende onu ezercesine bu dirumu dile getiriyorum. Esimin ailesi cok farkli insanlar cok agresiv küfürlü ve siddetle islerini hall eden insanlar. Malesef esim bir cok kavgamizda bana el kaldirma tesebbüsünde bulunuyor, karsilik vermeye calisiyorum kendimi korumaya calisiyorum ama kadin olarak ne kadar yapa bilirimki. Esim cok küfürcü ve buda beni rahatsiz eden noltalardan biri. Psikolojisi bozuk esimin ona sürekli yardimci olmaya calismama ragmen malesef ise yaramiyor. Kac aydir evliyiz hic disariya bile cikmiyoruz ciksak bile sonu kavga ile bitiyor. Bal ayimizda bile her günümüz kavga ile bitdi. Ayrilmak istiyorum ama ailemi üzmekten korkuyorum. Esimle bir birimize pek yaklasmiyoruz bile onun bana dokunmasindan rahatsiz oluyorum. Evli bir cift gibi degiliz her gün kavga küfür ve sradada dayak;( ayrilmaktan korkuyorum ya yapamazsam yine diye ama böylede olmuyor. Ailemi üzmeden bu isi nasil hall ede bilirim? 1-2 ay biraz mutluyduk kavga etmiyorduk ah tam alistik iste bir birimize derken spn 2-3 ayim kabus oldu bana. Psikolojik sorunlari var cocukluguna dayali is hayatina dayali ve bunlarin acisini benden cikariyor. Ayrilmaya kalktigizda gönlümü aliyor ve geri barisiyorum aptal gibi. Etrafimdaki herkesw özenir oldum. Caresizim anlatacak seyim okadar cokki ;( bana yardim edin lütfen ne yapmaliyim? AyrilikMidir tek carem? Ya ailem üzülürse cünkü biz kücük bir yerde oturuyoruz herkes birbirini taniyor. Kendi mutsuzlugum umurumda degil ailemi düsünür oldum. Yardim edin lütfenn

Genişletmek için tıkla...

dejavu_one .!.:

Kısa zamanda tanışıp evlenseniz sizi anlardım da çok uzun süre berabermişsiniz hiç mi anlamadınız. Böyle huyu olan bir insan o kadar zaman canımlı cicimli konuşamaz illa agresifliğini, sinirini belli eder, asosyal olduğu sosyal çevresi olmadığı, uyuşmadığınız belli olur ciddiye binene kadar neden dikkat etmediniz evlenince değişmiş olamaz ee çıkarken de maddi durumu belliydi bu insanın. Mutsuz olacağınız belliymiş. Şimdi tek yapılacak şey ailenizle konuşmak ve ayrılmak.

Genişletmek için tıkla...

zerafetli .!.:

Bende zamsn zaman eşimden şiddet görüyorum ama artık 7 sene bende tepki verir oldum seslenmedikce tepeye cikiyorlar benimde ona vurmuslugum var çünkü artık tahammül edemez oluyor insan ve kendini korumaya çalışıyor özellikle ailesi yüzünden çok dayak yedim ablasının düğününe zorla götürdü dayak attı kuaförde zor kapattılar yuzumdeki cirmik vs izleri ailemde biliyor ama annem erkeğin eline sopasını kadın verir dedi ki annem de akıllı olgun bir kadın olmasına rağmen bunu dedi şaştım kaldım şimdi onlara birsey söylemiyorum eşimin beni ezmesine neden de onlar bir nevi ama sabrediyorum ikinci çocuğumuz olacak ilki 3 sene önce vefaat etti şimdi 7 aylik hamileyim ve eşime artık 1 sene verdim okulum bitene çocuk doğa na kadar kendini düzeltmesi için cahil bir ailede büyümüş baba egemen 74 yasindaki kayinbabam hala kaynanama keskenir esimde ayni herşeyde keskenir duzelirse başımın üstünde yeri var yok duzelmezse keyfi bilir çekmem

Genişletmek için tıkla...

Alya elif .!.:

Baslrda bzmde oyleyddi,bnden dolayi sevgi goruodu,ama bebek olnca bn calistgm icin bi sure bize bebege bakmaya geldi ve hersey bnm ustuni orttugm ckti ortaya,uzaktn saygili gozukuodu,kadin en son aglayark gtti evden
Guya saygili,konismaz ,konustugunu dnlemz ,br saol bile demedi annme o kadr cocuuna bakti,insanlk sifr

Genişletmek için tıkla...

Mutsuz-kiz .!.:

Ben cok inancli bir insanim herzaman Allaha sükür eden bir insanim. Esimde hic bunu göremiyorum bir kere olsun Allah dedigini pek duymadim herzaman bunu ona söylüyorum haklisin diyor ama sonra bana e sen cokmu inanclisin öyle olsan kapali olurdu diyor yani sacmaliyor. Benim gözlemledigim sey esimin inancdan dinden uzak olmasi buda beni üzen konulardan biri

Genişletmek için tıkla...

Eses07 .!.:

Mutsuzsan ayrıl. .

Genişletmek için tıkla...