- 24 Temmuz 2016
- 37
- 26
- 8
- 34
- Konu Sahibi Mutsuz-kiz
-
- #1
Ailen kızlarıının bir kabusu tekrar tekrar yaşadığını bilse daha çok üzülmez mi?Akıl ve beden sağlığından daha mı önemli ailenin üzülecek olma ihtimali.Üzüntü dediğin şey bir süre sonra geçer de akıl ve vücut sağlığın gittikten sonra tekrar geri gelecek mi onu düşün?Merhaba arkadaslar. Ilk kez böyle bir sayfaya kendimi layd etdim cünkü cok mutsuzum ne yapacagimi bilemiyorum, konuya nerden baslayip nerden bitirecegimi bilemiyorum. 7 aylik evliyim esimle 10 senedir tanisiyoruz yani 16 yasimdan beri ciddi bir iliskiye 18-19 yaslarinda basladik. Su anda 25 yasindayim esimle aramizda 1 yas fark var. O benden 1 yas büyük yani hic bi olgunlugu yok kisacasi. Bir kac sene önce evlenme pilanlari kurar iken birden ayrilmaya karar verdik ama bu sürec kisa sürdü nerdeyse 1 sene spnra barismaya ve evlenmeye karar verdik ve evlendik. Daha dügün hazirliklarinda bu kararin yanlis oldugunu anladim ama malesef ayrilamadim ailemi utandirmamak icin. Evlendigimiz günden beri yasadigim her güne lanet ediyorum esimle tam bir birimize zit insanlariz. Esim cok sinirli cok asosyal dis hayatla baglantisi olmayan arkadasi olmayan biri. Evin maddi patronu benim diye bilirim esimden daha cok para kazaniyorum esim hem isci hem ögrenci ve bu durum onu rahatsiz ediyor. Sürekli kavgalarimizde malesefki bende onu ezercesine bu dirumu dile getiriyorum. Esimin ailesi cok farkli insanlar cok agresiv küfürlü ve siddetle islerini hall eden insanlar. Malesef esim bir cok kavgamizda bana el kaldirma tesebbüsünde bulunuyor, karsilik vermeye calisiyorum kendimi korumaya calisiyorum ama kadin olarak ne kadar yapa bilirimki. Esim cok küfürcü ve buda beni rahatsiz eden noltalardan biri. Psikolojisi bozuk esimin ona sürekli yardimci olmaya calismama ragmen malesef ise yaramiyor. Kac aydir evliyiz hic disariya bile cikmiyoruz ciksak bile sonu kavga ile bitiyor. Bal ayimizda bile her günümüz kavga ile bitdi. Ayrilmak istiyorum ama ailemi üzmekten korkuyorum. Esimle bir birimize pek yaklasmiyoruz bile onun bana dokunmasindan rahatsiz oluyorum. Evli bir cift gibi degiliz her gün kavga küfür ve sradada dayak;( ayrilmaktan korkuyorum ya yapamazsam yine diye ama böylede olmuyor. Ailemi üzmeden bu isi nasil hall ede bilirim? 1-2 ay biraz mutluyduk kavga etmiyorduk ah tam alistik iste bir birimize derken spn 2-3 ayim kabus oldu bana. Psikolojik sorunlari var cocukluguna dayali is hayatina dayali ve bunlarin acisini benden cikariyor. Ayrilmaya kalktigizda gönlümü aliyor ve geri barisiyorum aptal gibi. Etrafimdaki herkesw özenir oldum. Caresizim anlatacak seyim okadar cokki ;( bana yardim edin lütfen ne yapmaliyim? AyrilikMidir tek carem? Ya ailem üzülürse cünkü biz kücük bir yerde oturuyoruz herkes birbirini taniyor. Kendi mutsuzlugum umurumda degil ailemi düsünür oldum. Yardim edin lütfenn
Şiddet var işin içinde, keşke baştan ayrılsaydın bu süreçler bunun için var ailen neden üzülsün, senin mutsuz olman aileni üzer, şiddet olan bir evde Mutlu olamazsın yarın bir gün bebeğin olur o da bu şiddete ortak olur daha da acı çekersin ,ailenle konuşmalısın bence
Bundan önce bi konu tartışılmıştı aynı evde yaşamakla ilgili,çoğu insan aynı evde yaşamadan gerçekten kim olduğunu göremezsiniz demişti.. :)Iste en cok korktugum seyde bu bir gün cocugum olursa ve o bu siddete bu küfürlere sahit olursa veya maruz kalirsa. Ben hic siddetin küfürün olmadigi bir ailede büyüdüm okumus modern bir ailede büyüdüm saygi sevgi dolu bir ailede büyüdüm o yüzden okadar büyük bir tramaki bu bana. Ailemi üzmekten korkuyorum dedim cünkü onlar neler yasadigimi öyrenince cok üzülecekler diye korkuyorum;( birde bu evlilik benim secimimdi severek evlendik aslinda esimin agresiv oldugunu biliyordum ama bukadarini beklemiyordum megerse ayni evde yasamak daha farkliymis. Esim disa cok sessiz gösteriyor kendisini oysaki öyle degil. Cevabiniz icin cok tesekkür ederim
Canım lütfen göz yumma. Her şşey geçebilir ama dayak konusu gerçekten çok üzücü. Ailen bu adamla(adam bile demek adamlara haksızlık) yıllarca evli kalsan ailene çok daha fazla üzüntü verirsinn daha gençken güzel bir hayat kur. Hepimiz yanlış seçimler yapabiliyoruz ama bunu çekmek zorunda ve mutsuz ölmek zorunda değiliz değil mi?Iste en cok korktugum seyde bu bir gün cocugum olursa ve o bu siddete bu küfürlere sahit olursa veya maruz kalirsa. Ben hic siddetin küfürün olmadigi bir ailede büyüdüm okumus modern bir ailede büyüdüm saygi sevgi dolu bir ailede büyüdüm o yüzden okadar büyük bir tramaki bu bana. Ailemi üzmekten korkuyorum dedim cünkü onlar neler yasadigimi öyrenince cok üzülecekler diye korkuyorum;( birde bu evlilik benim secimimdi severek evlendik aslinda esimin agresiv oldugunu biliyordum ama bukadarini beklemiyordum megerse ayni evde yasamak daha farkliymis. Esim disa cok sessiz gösteriyor kendisini oysaki öyle degil. Cevabiniz icin cok tesekkür ederim
Allah'ım sen bu akıl yoksunu erkekleere birazcık akıl ve merhamet ihsan et. Kardeşim Allah sabır versin sana. Bence boşan diyeceğim dayak olduğu için işin içinde. ÜStelik çalışıyorsun da inan boşanıp muhteşem hayat süren tanıdıklarım var. Dokunmasına bile dayanamadığın biriyle evli olmak zor değil mi be kardeşim? Allah yardımcın olsun . Son olarak evli bile kalacaksan lütfen düzelir diye bebek yapma bu adamdan.
Ben şiddet olan bir ailede büyüdüm ve her gün anneme diyorum şimdi keşke daha önce ayrılsaydın, hayatını heba etmeseydin çocukların ufak diye...Iste en cok korktugum seyde bu bir gün cocugum olursa ve o bu siddete bu küfürlere sahit olursa veya maruz kalirsa. Ben hic siddetin küfürün olmadigi bir ailede büyüdüm okumus modern bir ailede büyüdüm saygi sevgi dolu bir ailede büyüdüm o yüzden okadar büyük bir tramaki bu bana. Ailemi üzmekten korkuyorum dedim cünkü onlar neler yasadigimi öyrenince cok üzülecekler diye korkuyorum;( birde bu evlilik benim secimimdi severek evlendik aslinda esimin agresiv oldugunu biliyordum ama bukadarini beklemiyordum megerse ayni evde yasamak daha farkliymis. Esim disa cok sessiz gösteriyor kendisini oysaki öyle degil. Cevabiniz icin cok tesekkür ederim
Herkes kendi kaderini belirleyemiyor çoğu zaman insanlar gerçek yüzünü göstermiyor. Kendini hiç üzme bu senin suçun asla değil..Bebegi asla düsünmüyorum evlenerek büyük bir hata yaptim ama bebek hatasini yapmam. Aci olan bu insani ben istedim bu insan benim icin dünyanin öbür ucuna bile giderdi ama evlendikten sonra 180 derece deyisti bu insana aci veren birsey
Birlikte terapi deneyebilirsiniz olmazsa devam ettiremezsn zorlaMerhaba arkadaslar. Ilk kez böyle bir sayfaya kendimi layd etdim cünkü cok mutsuzum ne yapacagimi bilemiyorum, konuya nerden baslayip nerden bitirecegimi bilemiyorum. 7 aylik evliyim esimle 10 senedir tanisiyoruz yani 16 yasimdan beri ciddi bir iliskiye 18-19 yaslarinda basladik. Su anda 25 yasindayim esimle aramizda 1 yas fark var. O benden 1 yas büyük yani hic bi olgunlugu yok kisacasi. Bir kac sene önce evlenme pilanlari kurar iken birden ayrilmaya karar verdik ama bu sürec kisa sürdü nerdeyse 1 sene spnra barismaya ve evlenmeye karar verdik ve evlendik. Daha dügün hazirliklarinda bu kararin yanlis oldugunu anladim ama malesef ayrilamadim ailemi utandirmamak icin. Evlendigimiz günden beri yasadigim her güne lanet ediyorum esimle tam bir birimize zit insanlariz. Esim cok sinirli cok asosyal dis hayatla baglantisi olmayan arkadasi olmayan biri. Evin maddi patronu benim diye bilirim esimden daha cok para kazaniyorum esim hem isci hem ögrenci ve bu durum onu rahatsiz ediyor. Sürekli kavgalarimizde malesefki bende onu ezercesine bu dirumu dile getiriyorum. Esimin ailesi cok farkli insanlar cok agresiv küfürlü ve siddetle islerini hall eden insanlar. Malesef esim bir cok kavgamizda bana el kaldirma tesebbüsünde bulunuyor, karsilik vermeye calisiyorum kendimi korumaya calisiyorum ama kadin olarak ne kadar yapa bilirimki. Esim cok küfürcü ve buda beni rahatsiz eden noltalardan biri. Psikolojisi bozuk esimin ona sürekli yardimci olmaya calismama ragmen malesef ise yaramiyor. Kac aydir evliyiz hic disariya bile cikmiyoruz ciksak bile sonu kavga ile bitiyor. Bal ayimizda bile her günümüz kavga ile bitdi. Ayrilmak istiyorum ama ailemi üzmekten korkuyorum. Esimle bir birimize pek yaklasmiyoruz bile onun bana dokunmasindan rahatsiz oluyorum. Evli bir cift gibi degiliz her gün kavga küfür ve sradada dayak;( ayrilmaktan korkuyorum ya yapamazsam yine diye ama böylede olmuyor. Ailemi üzmeden bu isi nasil hall ede bilirim? 1-2 ay biraz mutluyduk kavga etmiyorduk ah tam alistik iste bir birimize derken spn 2-3 ayim kabus oldu bana. Psikolojik sorunlari var cocukluguna dayali is hayatina dayali ve bunlarin acisini benden cikariyor. Ayrilmaya kalktigizda gönlümü aliyor ve geri barisiyorum aptal gibi. Etrafimdaki herkesw özenir oldum. Caresizim anlatacak seyim okadar cokki ;( bana yardim edin lütfen ne yapmaliyim? AyrilikMidir tek carem? Ya ailem üzülürse cünkü biz kücük bir yerde oturuyoruz herkes birbirini taniyor. Kendi mutsuzlugum umurumda degil ailemi düsünür oldum. Yardim edin lütfenn
Çok özür dileyerek söylüyorum. Ayıya dayı deme durumu olmuş sizin eşinizde galiba evlenene kadar.Bebegi asla düsünmüyorum evlenerek büyük bir hata yaptim ama bebek hatasini yapmam. Aci olan bu insani ben istedim bu insan benim icin dünyanin öbür ucuna bile giderdi ama evlendikten sonra 180 derece deyisti bu insana aci veren birsey
Canım lütfen göz yumma. Her şşey geçebilir ama dayak konusu gerçekten çok üzücü. Ailen bu adamla(adam bile demek adamlara haksızlık) yıllarca evli kalsan ailene çok daha fazla üzüntü verirsinn daha gençken güzel bir hayat kur. Hepimiz yanlış seçimler yapabiliyoruz ama bunu çekmek zorunda ve mutsuz ölmek zorunda değiliz değil mi?
Çok özür dileyerek söylüyorum. Ayıya dayı deme durumu olmuş sizin eşinizde galiba evlenene kadar.
Nikahı basınca gerçek yüzünü gösterdi anlaşılan
Birlikte terapi deneyebilirsiniz olmazsa devam ettiremezsn zorla
Çok haddim olmayarak soruyorum yaşınız ve eşinizin yaşınız kaç söyleyebilmeniz münkün mü? Çünkü eşinize evlilik ağır gelmiş olabilir.Haklisiniz degiliz. Kendime cok sasiriyorum ben tv de siddet görümce sinirlenen insan kadin haklarini savunan insan simdi bu hallere düstüm ve kendi caresizligime ve korkakligima sasiriyorum ben bukadar cesaretsiz degildim. Artik kavga aninda kendimi taniyamaz oldum. Ben herzaman feminist bir insandim bunu esimde biliyorsu ama kabulde ediyordu ama su an o birsey söylediginde susmami bekliyor bende bunu yapmadigim icin o cildiriyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?