- 27 Nisan 2012
- 15.166
- 17.792
-
- Konu Sahibi LifeLoading
- #21
çok abartmışsın hemde saçmalamışsın
güzelce izah etmiş birde çocuk
bence gönlünü al...
güzelce izah etmiş birde çocuk
bence gönlünü al...
Merhabalar arkadaşlar öncelikle.
Bir süredir üyeliğim olsa da sadece iyi bir okuyucu olarak zaman geçirdim forumda. küçücük de olsa gelelim sıkıntıma.
Olay dün gerçekleşti ve hala çok sıcak. Sevgilim büyük bir şirkette çalışıyor ve ilişkimiz başladı başlayalı her öğle tatilini benimle telefonda konuşarak geçirir. Her zamanki gibi dün yine yemeğini yeyip beni aradı. Biraz havadan sudan konuştuktan sonra mevzuyu 14 şubat cumartesi gününe getirdi. Organize sanayi gibi bir yerde, şehirden 35 km uzakta çalıştığını, akşamları eve geç geldiğini, cumartesi-pazarını da benimle beraber geçirdiğini söyledi. Dışarıdan kendi gözüyle hediye bakmak gibi bir imkanı pek olmuyormuş. İnternetten de hiç bir şey pek içime sinmiyor dedi. Cumartesi öğle saati işten çıktıktan sonra gelip seni alayım. İstediğin yerden istediğini alayım sana hediye olarak diye bir teklifle geldi.
Benim de ilk tepkim odunsun demek oldu. İşlerinin çok yoğun olduğunu, benim yanımda olmadığı zamanlarda sadece ya evde ya da işte olduğunu ve eve de geç saatte gittğinden yakındı ve anlayış göstermemi isteyip, bu seferlik böyle olsa olmaz mı canım dedi. Ben de bu çok garip bir teklifmiş gibi "hediye dediğin süpriz olur, zamanın yoksa hiç alma istemiyorum, hem de sana külfet olmaz" dedim. Bunu külfet olarak görmediğini, severek alacağını ve içinden geldiğini söyledi bana. Bunun üzerine ben de "tamam rahat bir insan olabilirim ama rahatlığımı bu kadar suistimal etme" dememle birlikte çok bozuldu. Bana şu ana kadar bir çok konuda anlayış göstermiş olsa da "aynısını ben sana yapsam anlayış göstereceğini hiç sanmıyorum" diyerek noktayı da koymuş oldum.
Doğal olarak iyice bozulan çocuk müsade isteyip telefonu kapattı. Şimdi de 1 gündür hiç aramıyor.
Tamam galiba yanlış davrandım ama acaba çok mu abarttım kızlar ?
bencede ..ben erkek olsaydım ..hıh iste bu kadarmış der geçer giderim kusura bakmayınVerilemesi gereken cevap "hiç önemli değil hayatım, ben hiç bir şey istemiyorum. Hediye önemli değil, önemli olan seninle birlikte olmak" olmalıydı.
Bu nasıl bir tavırdır allah aşkına? Ne kadar küçük düşürmüşsünüz kendinizi.
hem haklısın hem değilsin, haklısın çünkü insan istiyor ki sevgilisi/eşi/nişanlısı düşünsün uğraşsın zaman harcasın emek versin ve sevgilisine layık gördüğü hediyeyi alsın ben de isterim bi sakız bile olsa atıyorum çilekli aldım güzel kokuyordu sen geldin aklıma desin ooooo dünyalar benim olur ama benim eşimde de var sevgilinde olan bu huy ama benimki üşengeçliğinden buna başvurur ya ben beğenemem alamam yapamam edemem diye bana seçtirir ki çoğu zaman ben seçmem gıcık olurum çünkü o yüzden bu noktada haksızsın çünkü sevgilin yoğunluğundan alamayacağı için birlikte almak istemiş hem de senin zevkine tam bilemediğinden seveceğin sürekli kullanabileceğin bişe almak istemiş.Merhabalar arkadaşlar öncelikle.
Bir süredir üyeliğim olsa da sadece iyi bir okuyucu olarak zaman geçirdim forumda. küçücük de olsa gelelim sıkıntıma.
Olay dün gerçekleşti ve hala çok sıcak. Sevgilim büyük bir şirkette çalışıyor ve ilişkimiz başladı başlayalı her öğle tatilini benimle telefonda konuşarak geçirir. Her zamanki gibi dün yine yemeğini yeyip beni aradı. Biraz havadan sudan konuştuktan sonra mevzuyu 14 şubat cumartesi gününe getirdi. Organize sanayi gibi bir yerde, şehirden 35 km uzakta çalıştığını, akşamları eve geç geldiğini, cumartesi-pazarını da benimle beraber geçirdiğini söyledi. Dışarıdan kendi gözüyle hediye bakmak gibi bir imkanı pek olmuyormuş. İnternetten de hiç bir şey pek içime sinmiyor dedi. Cumartesi öğle saati işten çıktıktan sonra gelip seni alayım. İstediğin yerden istediğini alayım sana hediye olarak diye bir teklifle geldi.
Benim de ilk tepkim odunsun demek oldu. İşlerinin çok yoğun olduğunu, benim yanımda olmadığı zamanlarda sadece ya evde ya da işte olduğunu ve eve de geç saatte gittğinden yakındı ve anlayış göstermemi isteyip, bu seferlik böyle olsa olmaz mı canım dedi. Ben de bu çok garip bir teklifmiş gibi "hediye dediğin süpriz olur, zamanın yoksa hiç alma istemiyorum, hem de sana külfet olmaz" dedim. Bunu külfet olarak görmediğini, severek alacağını ve içinden geldiğini söyledi bana. Bunun üzerine ben de "tamam rahat bir insan olabilirim ama rahatlığımı bu kadar suistimal etme" dememle birlikte çok bozuldu. Bana şu ana kadar bir çok konuda anlayış göstermiş olsa da "aynısını ben sana yapsam anlayış göstereceğini hiç sanmıyorum" diyerek noktayı da koymuş oldum.
Doğal olarak iyice bozulan çocuk müsade isteyip telefonu kapattı. Şimdi de 1 gündür hiç aramıyor.
Tamam galiba yanlış davrandım ama acaba çok mu abarttım kızlar ?
daha yeni sayılırız 26 yaşındayız ikimizde.
İlginç...
Demek ki benden başka sevgililer gününde hediye bekleyen galiba.
En güzelini alırım,en güzelini de isterim!
Canım erkeklerin çoğu hediye işinden pek anlamaz.Büyük bir çoğunluğu da sevgililer gününü kutlamayı bırak hediye almak istemez.Benim nişanlım hediye alacağı zaman tek başına karar veremiyor.Çalıştığı için hem vakti dar hemde beğenmeyeceğim birşeyi almaktansa birlikte benim seveceğim ihtiyacım olan bir hediye seçiyoruz.Bu erkeğin odun olduğunu göstermez bence.Hatta düşünceli olduğunu gösterir.Sevgilinin bir an önce gönlünü almalısın.Hem şimdilik böyle olsun.Zamanla zevkini, nelerden hoşlanıp neleri sevmediğini anlayıp kendince sürprizler yapabilir.Merhabalar arkadaşlar öncelikle.
Bir süredir üyeliğim olsa da sadece iyi bir okuyucu olarak zaman geçirdim forumda. küçücük de olsa gelelim sıkıntıma.
Olay dün gerçekleşti ve hala çok sıcak. Sevgilim büyük bir şirkette çalışıyor ve ilişkimiz başladı başlayalı her öğle tatilini benimle telefonda konuşarak geçirir. Her zamanki gibi dün yine yemeğini yeyip beni aradı. Biraz havadan sudan konuştuktan sonra mevzuyu 14 şubat cumartesi gününe getirdi. Organize sanayi gibi bir yerde, şehirden 35 km uzakta çalıştığını, akşamları eve geç geldiğini, cumartesi-pazarını da benimle beraber geçirdiğini söyledi. Dışarıdan kendi gözüyle hediye bakmak gibi bir imkanı pek olmuyormuş. İnternetten de hiç bir şey pek içime sinmiyor dedi. Cumartesi öğle saati işten çıktıktan sonra gelip seni alayım. İstediğin yerden istediğini alayım sana hediye olarak diye bir teklifle geldi.
Benim de ilk tepkim odunsun demek oldu. İşlerinin çok yoğun olduğunu, benim yanımda olmadığı zamanlarda sadece ya evde ya da işte olduğunu ve eve de geç saatte gittğinden yakındı ve anlayış göstermemi isteyip, bu seferlik böyle olsa olmaz mı canım dedi. Ben de bu çok garip bir teklifmiş gibi "hediye dediğin süpriz olur, zamanın yoksa hiç alma istemiyorum, hem de sana külfet olmaz" dedim. Bunu külfet olarak görmediğini, severek alacağını ve içinden geldiğini söyledi bana. Bunun üzerine ben de "tamam rahat bir insan olabilirim ama rahatlığımı bu kadar suistimal etme" dememle birlikte çok bozuldu. Bana şu ana kadar bir çok konuda anlayış göstermiş olsa da "aynısını ben sana yapsam anlayış göstereceğini hiç sanmıyorum" diyerek noktayı da koymuş oldum.
Doğal olarak iyice bozulan çocuk müsade isteyip telefonu kapattı. Şimdi de 1 gündür hiç aramıyor.
Tamam galiba yanlış davrandım ama acaba çok mu abarttım kızlar ?
Cok merak ettim, niye ki? Hani sonuca yasgününde yas kutlaniliyor, evlilik yildönümünde evliligin. Bunlar insana has özel günlerdir.
Sevgililer günü özel degil ki? Erkekler sürekli hediye almak zorundalar mi? Zaten üste yazdigim iki günde cogu zaman aliyorlar. Sevginin niye illahi bir maddi gösterisi olsun?
Yasin kac bu arada?