Bende sabahları gozumu açar açmaz bunları yaşıyorum simdi bu satırları yazarken atak geçiriyorum elim ayagim terliyor biri sanki beni boğuyor kalp atışı 117 belki buyutulecek bisey değil ama ben çok korkuyorum ya kalbim durursa ya da hastaneye gidince verdikleri serumla ilaçlar ise yaramazsaNeden böyle oluyor ya niye normal bir şekilde uyanmıyorum niye hep korkuyorum bu içimde ki korkuyu nasıl atacağım boğuluyorum resmen kalp atışlarım zaten benden bağımsız şekilde hızlanmış tepki gösteriyor sanki kalmaya çalışsamda çok zor.bu nasıl bir his sürekli tehdit altında gibi çok korkuyorum böyle hayat mı olur.yataktan çıkmak dahi istemiyorum küçük bir çocuk gibi annemi istiyorum yanımda olsun.hem çok yalnızım kimseye bunları anlatamıyorum sizlerden başka anlayan yok.sizde anksiyete yaşarken sorumluslarınızı yapabiliyor musunuz.evi pislik götürüyor ama yapamıyorum birde bunların ağırlığı altında eziliyorum yemek yapmak hepsi işkence geliyor yataktan çıkmak istemiyorum canım çok yanıyor normal olmak istiyorum
İlaç kullanıyor musunuz yada yardım alıyor musunuzBende sabahları gozumu açar açmaz bunları yaşıyorum simdi bu satırları yazarken atak geçiriyorum elim ayagim terliyor biri sanki beni boğuyor kalp atışı 117 belki buyutulecek bisey değil ama ben çok korkuyorum ya kalbim durursa ya da hastaneye gidince verdikleri serumla ilaçlar ise yaramazsa
Evet kullanıyorum bir kaç haftadır iyiydim ama gene kötü oldumİlaç kullanıyor musunuz yada yardım alıyor musunuz
Yaşadıklarınızin bin katını yaşıyorum hem de her günNeden böyle oluyor ya niye normal bir şekilde uyanmıyorum niye hep korkuyorum bu içimde ki korkuyu nasıl atacağım boğuluyorum resmen kalp atışlarım zaten benden bağımsız şekilde hızlanmış tepki gösteriyor sanki kalmaya çalışsamda çok zor.bu nasıl bir his sürekli tehdit altında gibi çok korkuyorum böyle hayat mı olur.yataktan çıkmak dahi istemiyorum küçük bir çocuk gibi annemi istiyorum yanımda olsun.hem çok yalnızım kimseye bunları anlatamıyorum sizlerden başka anlayan yok.sizde anksiyete yaşarken sorumluslarınızı yapabiliyor musunuz.evi pislik götürüyor ama yapamıyorum birde bunların ağırlığı altında eziliyorum yemek yapmak hepsi işkence geliyor yataktan çıkmak istemiyorum canım çok yanıyor normal olmak istiyorum
Ben de çok zor durumdayım.Yıllardır depresyon anksiyete yaşıyorum.O kadar yoruldum ve hayattan bıktım ki anlatamam.Yaşadıklarınızin bin katını yaşıyorum hem de her gün
Bende aynilarini yaşıyorum.Sizinle dertleşmek isterim.Neden böyle oluyor ya niye normal bir şekilde uyanmıyorum niye hep korkuyorum bu içimde ki korkuyu nasıl atacağım boğuluyorum resmen kalp atışlarım zaten benden bağımsız şekilde hızlanmış tepki gösteriyor sanki kalmaya çalışsamda çok zor.bu nasıl bir his sürekli tehdit altında gibi çok korkuyorum böyle hayat mı olur.yataktan çıkmak dahi istemiyorum küçük bir çocuk gibi annemi istiyorum yanımda olsun.hem çok yalnızım kimseye bunları anlatamıyorum sizlerden başka anlayan yok.sizde anksiyete yaşarken sorumluslarınızı yapabiliyor musunuz.evi pislik götürüyor ama yapamıyorum birde bunların ağırlığı altında eziliyorum yemek yapmak hepsi işkence geliyor yataktan çıkmak istemiyorum canım çok yanıyor normal olmak istiyorum
Bende aynıyım ya sabah gözümü açar açmaz. Hani çalar saati kurarsınız çalar ya onun gibi kurulu saat gibi bazen öyle bir an geliyor ki evet saçma biliyorum ama kendime zarar verme düşüncesi geçiyor enazindan o anı kurtarırım bayılırım düşerimveya olurum biter gider diye düşünüyorumSabah anksiyetesi yaşayan var mı neden özelikle sabah bende daha yoğun çocukluk travması mı acaba?gün içinde azalıyor bazen unutuyorum ama sabah erken saatleri çok korkunç benim için okul saati için mecbur kalkıyorum.Merak ediyorum lütfen yardımcı olun bunu aşmak istiyorum artık
Yeme bozukluğu korku endişe bende de olmuştu hiçbir şey yiyemiyordum çorba bile taneleri boğazıma gidecek diye yiyemiyordum düşündüm artık o dönemde yemek videoları var ya böyle Çinliler deli gibi koca koca yemekleri yiyorlar onları izliyordum işte ama açılsın diye iştahım açılsın diye yani kendi motivasyonunu arttırmaya çalış ama bir destek de almalısın yani en azından ilaç şu yoğun dönemi atlatabilmek için aynı zamanda ben de evden hem çıkamıyordum evde bile huzursuzdum banyoya bile giremiyordu yemek bozukluğum vardı endişelerim çok büyük falan fazlaydı ve endişeleri düşünmekten başka bir şey yapamıyorum ama bu durumda met motivasyon ve inancı çok önemli lütfen önceden iyi gelen şeyleri yapmaya çalışıyor ufak ufak ben mesela çizgi film izliyordum biraz rahatlatıyordu beni papatya çayı yapıyordum Bir de yemek videoları izliyordum böyle iştahlı yemek yiyen insanlar izliyordum bu şekilde biraz düzeldim sonra geçti şimdi o kadar yoğun bir sıkıntım yokNe yapacağım ben yapamıyorum hiç birşey yiyemiyorum uyuyamıyorum üstelik çocuğum da var ona da yetemiyorum akrabam arkadaşım yok çok çaresizim
Bir şey söyleyeyim mi o kadar yoğun yaşamadığın dönemler oluyor geçiyor yani ama esas olan seni o kadar panik atağa sürükleyen sebebi olmaz o kadar kaygının esas sebebini bulmak önemli olan o sebebi bulunduğunda ona yönelmeye başlarsan ve cesarette bir yapım varsa daha kolay atlatırsın ilk önce atlatacağına inanman lazım bu kriz anı geçiyor yani daha kötüsü olmuyor merak etme geçiyor yani ama yine hafif kaygı durumun bazı konularda fobilerin oluyor onları da serotonin hormonunun gerilince ön beyin doktorun bana söylediği kadarıyla olumsuzluklarla doluyor ve sağlıklı mantıklı düşünemiyorsun mantıklı düşünemediğin içinde yoğun bir şekilde kaygı yaşıyorsun serotonun hormonunu geliştirebilmek için ilaç tedavisi artı olumlu şeyleri bu aralar çok duymam gerekiyor olumlu sözcükler kullanmaya özen göstermelisin olumlu şeyler izlemeye sevdiğim müzikleri dinlemek sevdiğin yemekleri yapmak güzel yerlerde yürüyüp gezdiğini keyifli bir şekilde vakit geçirdiğini hayal etmek gibi şeylerMaddi durumum yok özele gidemiyorum en son kışın gittim terapi Alman gerekiyor dedi ama çok pahalıydı.devlet hastaneleri bakmadan yüzüne ilaç yazıp gönderiyor.tek istediğim burdan yazma nedenim bunu atlatabiliyor muyuz geçecek mi bunları duymak.
Siz kendiniz mi bu şekil atlattınız.İlaç kullandınız mıBir şey söyleyeyim mi o kadar yoğun yaşamadığın dönemler oluyor geçiyor yani ama esas olan seni o kadar panik atağa sürükleyen sebebi olmaz o kadar kaygının esas sebebini bulmak önemli olan o sebebi bulunduğunda ona yönelmeye başlarsan ve cesarette bir yapım varsa daha kolay atlatırsın ilk önce atlatacağına inanman lazım bu kriz anı geçiyor yani daha kötüsü olmuyor merak etme geçiyor yani ama yine hafif kaygı durumun bazı konularda fobilerin oluyor onları da serotonin hormonunun gerilince ön beyin doktorun bana söylediği kadarıyla olumsuzluklarla doluyor ve sağlıklı mantıklı düşünemiyorsun mantıklı düşünemediğin içinde yoğun bir şekilde kaygı yaşıyorsun serotonun hormonunu geliştirebilmek için ilaç tedavisi artı olumlu şeyleri bu aralar çok duymam gerekiyor olumlu sözcükler kullanmaya özen göstermelisin olumlu şeyler izlemeye sevdiğim müzikleri dinlemek sevdiğin yemekleri yapmak güzel yerlerde yürüyüp gezdiğini keyifli bir şekilde vakit geçirdiğini hayal etmek gibi şeyler
Evet bende citoles kullandım.ve kendim bu şekilde atlattım.intihar isteği genellikle yetersiz hissettiğinizde,kendini değersiz çözümsüz çaresiz hissettiğinde,kendi dusuncelerinden kurtulmak istediğin dönemlerde gün yüzüne çıkıyor.en azından bende bu dönemlerde olmustu.ve sonraanattigim şekilde o düşünceden siyrildim.biraz hayatı olduğu gibi kabul etmemiz gerekiyorSiz kendiniz mi bu şekil atlattınız.İlaç kullandınız mı
Ve geçti atattimEvet bende citoles kullandım.ve kendim bu şekilde atlattım.intihar isteği genellikle yetersiz hissettiğinizde,kendini değersiz çözümsüz çaresiz hissettiğinde,kendi dusuncelerinden kurtulmak istediğin dönemlerde gün yüzüne çıkıyor.en azından bende bu dönemlerde olmustu.ve sonraanattigim şekilde o düşünceden siyrildim.biraz hayatı olduğu gibi kabul etmemiz gerekiyor
Ben halen sorun sıkıntı nedir anlamadım, yaptığınız işler günlük her ev kadınının yaptığı işler.Ne yapacağım ben yapamıyorum hiç birşey yiyemiyorum uyuyamıyorum üstelik çocuğum da var ona da yetemiyorum akrabam arkadaşım yok çok çaresizim
Sabahları kalkınca midem bulanıyor kalbim için gibi hızlı atıyor iç sıkıntısı çok yoğun üzerimde korku panik oldukça fazla.Birşeyler yiyemiyorum ve bu da iyice güçsüz bırakıyor.Aklımı hiç bir işe veremiyorum hem fiziksel hem zihinsel olarak günlük rutin işler birikiyor biriktikçe yaşamadıkça daha da kaygılanıyorum.Ben halen sorun sıkıntı nedir anlamadım, yaptığınız işler günlük her ev kadınının yaptığı işler.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?