- 2 Temmuz 2013
- 16.466
- 12.868
- 498
- Konu Sahibi Novamber wind
-
- #1
Valla kardeşim benim bu erkeklere aklım ermiyor artık, 10 yıllık kocam, memuriyeti bıraktı iş kurmaya gitti başka şehirde, işler iyi gitmiyor diye bu tarz şeyler söylüyor bana. Annesi idare et kızım, iş stresi diyor, bende şaştım, sevmediğine emin olsam bırakacam da denge yokki.5 aydır görüşüyoruz. 5 ay dolmak üzere. Bir arkadaşım vesilesiyle tanıştık. Biz tanıştığımızda çalıştığı şirketi yurtdışına gönderiyormuş, belli olmuştu. Yani benden önce kabul ettiği bir proje. Çölün ortasında bir yere gitti çalışmaya. Bu süreçte çok zorlandı. Ben hep destek oldum. Yanında oldum. Mesafeleri göze aldım çünkü ona aşık oldum. Bazı şeyler yeni olduğu için mi oturmuyor, yoksa birbirimize uygun mu değiliz bilmiyorum. Benimde sorun çıkardığım zamanlar oldu, alttan aldı. Hakkını yiyemem. Sevgisini hep hissettim. Hastanede yattım bir süre, o zamanda ondan sonrada ilaç saatimi bile benden iyi bilir, takip eder. Dün hiç yoktan yere tartıştık. Bu seferkinde benim bir suçum olmadığını düşünüyorum. Kamera açmak istedi, görünüşüm elverişli değildi. İki defa aradı reddettim. Durumu da açıkladım normalden arar mısın dedim ama neşem kaçtı dedi yattı uyudu. Sabah uyandığımda ona mesaj attım beni geri aradı. Ben seni üzüyorum, sevgini haketmiyorum, benim burada ne kadar kalacağım belli değil 1 yıl dedik ama süreç uzayacak gibi, çok hızlı gittik, seninde hakkına girdim bir türlü şey söyledi. Ben artık dayanamadım ve ağladım. Daha öncede tartıştığımız oldu ama ilk defa ağladığıma şahit oldu. Benden resmen onu beklememe dair garanti istedi. Başta giderken 6 aydı sonra 1 yıl oldu. Tamam dedim beklerim. Bu süreçte benimde okulum haziranda bitiyor, atamam olacak, düzen kuracağım falan derken yeterli bir süreydi. Ama şimdi girdiği proje 2018 sonu teslimmiş. Belki daha iyi fırsatlar çıkar vs dedi. Ben ayrıldım ondan ama o kabul etmiyormuş, seviyormuş. Kafam allak bullak ağlamaktan içim dışıma çıktı. Tüm sosyal hesaplarımı kapattım, whatsappı sildim. Uzunca bir süre açmayacağım bana ulaşamasın, onunla ilgili hiçbir şey görmek istemiyorum. Ben en kötü zamanlarında herkesin yanında oldum. Benim ihtiyacım varken kimse yok. Kimseden vazgeçen ben olmadım, hep benden geçildi. Arkadaşlarımda dahil.
Nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum. Ben nasıl unutcam? Madem oraya yerleşmek mantıklı gelmeye başladı neden beni sevdirene kadar uğraştı, niye başladı? Kendimde yaptığım değişiklileri, ona instagramdan attığım bebek fotoğflarını, birde dün şakasına çeyiz muhabbeti yapmıştık bunları kendine çok bağlandığımı, evlilik beklentisine girdiğimi sanmış olabilir mi? Ondan mı hızlı gittik dedi bana? Ağustosta ailemizi tanıştıralım diyende oydu bana. Yada tam tersi çeyiz muhabbetinde 3 5 yıl var evliliğe, ben hiç evlilik düşünmedim dememden mi başka anlam çıkardı? Odamdan dışarı çıkamıyorum, gözlerim kan çanağı. Ailem anlar diye. Tükendiğimi iliklerime kadar hissediyorum. Önceki ilişkimde de hasta diye hep destek oldum çok büyük iftira atarak ayrıldı. Tüm suç galiba benim. İçimi dökmek istedim. Beynim işlemiyor sanki. Karışık anlattıysam kusura bakmayın.
Ayrılalım demedi sürecin uzayacağını öğrenmiş benden beklerim sözünü almaya çalıştı. çünkü ben hep 6 ayın 1 yıl olmasından şikayetçiydim. Baktı süreç uzuyor bunları söyledi.Hem onu bekliyorsun hem de adam hızlı gittik galiba diyor ulen beni bekle derken hızlı değildik de şimdi mi oldu diyemedin mi. Bırak bence hiç üstüne gitme sen de arama. İki gün ağlarsın biter gider. Ayrılalım diye ima eden bir adamı neden bekleyeceksin ki.
Buradaki işi de çok güzeldi. Oraya bir süre çalışıp kazanç sağlama ve tecrübe amacıyla gitti. Sanırım orda buranın 5 6 katı kazanmak daha cazip geldi. Sildim yokluğum en iyisi onun icin.Valla kardeşim benim bu erkeklere aklım ermiyor artık, 10 yıllık kocam, memuriyeti bıraktı iş kurmaya gitti başka şehirde, işler iyi gitmiyor diye bu tarz şeyler söylüyor bana. Annesi idare et kızım, iş stresi diyor, bende şaştım, sevmediğine emin olsam bırakacam da denge yokki.
Konunu takipteyim, hayırlısı olsun ne diyim
Yinede uzakta, acaba psikolojisi mi bozuldu bilmiyorum ki, çok iyi niyetle de yaklaşıyor olabilirim, whatsup ı silmesemiydin, belki konuşunca daha açıklayıcı olurdu
5 aydır görüşüyoruz. 5 ay dolmak üzere. Bir arkadaşım vesilesiyle tanıştık. Biz tanıştığımızda çalıştığı şirketi yurtdışına gönderiyormuş, belli olmuştu. Yani benden önce kabul ettiği bir proje. Çölün ortasında bir yere gitti çalışmaya. Bu süreçte çok zorlandı. Ben hep destek oldum. Yanında oldum. Mesafeleri göze aldım çünkü ona aşık oldum. Bazı şeyler yeni olduğu için mi oturmuyor, yoksa birbirimize uygun mu değiliz bilmiyorum. Benimde sorun çıkardığım zamanlar oldu, alttan aldı. Hakkını yiyemem. Sevgisini hep hissettim. Hastanede yattım bir süre, o zamanda ondan sonrada ilaç saatimi bile benden iyi bilir, takip eder. Dün hiç yoktan yere tartıştık. Bu seferkinde benim bir suçum olmadığını düşünüyorum. Kamera açmak istedi, görünüşüm elverişli değildi. İki defa aradı reddettim. Durumu da açıkladım normalden arar mısın dedim ama neşem kaçtı dedi yattı uyudu. Sabah uyandığımda ona mesaj attım beni geri aradı. Ben seni üzüyorum, sevgini haketmiyorum, benim burada ne kadar kalacağım belli değil 1 yıl dedik ama süreç uzayacak gibi, çok hızlı gittik, seninde hakkına girdim bir türlü şey söyledi. Ben artık dayanamadım ve ağladım. Daha öncede tartıştığımız oldu ama ilk defa ağladığıma şahit oldu. Benden resmen onu beklememe dair garanti istedi. Başta giderken 6 aydı sonra 1 yıl oldu. Tamam dedim beklerim. Bu süreçte benimde okulum haziranda bitiyor, atamam olacak, düzen kuracağım falan derken yeterli bir süreydi. Ama şimdi girdiği proje 2018 sonu teslimmiş. Belki daha iyi fırsatlar çıkar vs dedi. Ben ayrıldım ondan ama o kabul etmiyormuş, seviyormuş. Kafam allak bullak ağlamaktan içim dışıma çıktı. Tüm sosyal hesaplarımı kapattım, whatsappı sildim. Uzunca bir süre açmayacağım bana ulaşamasın, onunla ilgili hiçbir şey görmek istemiyorum. Ben en kötü zamanlarında herkesin yanında oldum. Benim ihtiyacım varken kimse yok. Kimseden vazgeçen ben olmadım, hep benden geçildi. Arkadaşlarımda dahil.
Nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum. Ben nasıl unutcam? Madem oraya yerleşmek mantıklı gelmeye başladı neden beni sevdirene kadar uğraştı, niye başladı? Kendimde yaptığım değişiklileri, ona instagramdan attığım bebek fotoğflarını, birde dün şakasına çeyiz muhabbeti yapmıştık bunları kendine çok bağlandığımı, evlilik beklentisine girdiğimi sanmış olabilir mi? Ondan mı hızlı gittik dedi bana? Ağustosta ailemizi tanıştıralım diyende oydu bana. Yada tam tersi çeyiz muhabbetinde 3 5 yıl var evliliğe, ben hiç evlilik düşünmedim dememden mi başka anlam çıkardı? Odamdan dışarı çıkamıyorum, gözlerim kan çanağı. Ailem anlar diye. Tükendiğimi iliklerime kadar hissediyorum. Önceki ilişkimde de hasta diye hep destek oldum çok büyük iftira atarak ayrıldı. Tüm suç galiba benim. İçimi dökmek istedim. Beynim işlemiyor sanki. Karışık anlattıysam kusura bakmayın.
5 aydır görüşüyoruz. 5 ay dolmak üzere. Bir arkadaşım vesilesiyle tanıştık. Biz tanıştığımızda çalıştığı şirketi yurtdışına gönderiyormuş, belli olmuştu. Yani benden önce kabul ettiği bir proje. Çölün ortasında bir yere gitti çalışmaya. Bu süreçte çok zorlandı. Ben hep destek oldum. Yanında oldum. Mesafeleri göze aldım çünkü ona aşık oldum. Bazı şeyler yeni olduğu için mi oturmuyor, yoksa birbirimize uygun mu değiliz bilmiyorum. Benimde sorun çıkardığım zamanlar oldu, alttan aldı. Hakkını yiyemem. Sevgisini hep hissettim. Hastanede yattım bir süre, o zamanda ondan sonrada ilaç saatimi bile benden iyi bilir, takip eder. Dün hiç yoktan yere tartıştık. Bu seferkinde benim bir suçum olmadığını düşünüyorum. Kamera açmak istedi, görünüşüm elverişli değildi. İki defa aradı reddettim. Durumu da açıkladım normalden arar mısın dedim ama neşem kaçtı dedi yattı uyudu. Sabah uyandığımda ona mesaj attım beni geri aradı. Ben seni üzüyorum, sevgini haketmiyorum, benim burada ne kadar kalacağım belli değil 1 yıl dedik ama süreç uzayacak gibi, çok hızlı gittik, seninde hakkına girdim bir türlü şey söyledi. Ben artık dayanamadım ve ağladım. Daha öncede tartıştığımız oldu ama ilk defa ağladığıma şahit oldu. Benden resmen onu beklememe dair garanti istedi. Başta giderken 6 aydı sonra 1 yıl oldu. Tamam dedim beklerim. Bu süreçte benimde okulum haziranda bitiyor, atamam olacak, düzen kuracağım falan derken yeterli bir süreydi. Ama şimdi girdiği proje 2018 sonu teslimmiş. Belki daha iyi fırsatlar çıkar vs dedi. Ben ayrıldım ondan ama o kabul etmiyormuş, seviyormuş. Kafam allak bullak ağlamaktan içim dışıma çıktı. Tüm sosyal hesaplarımı kapattım, whatsappı sildim. Uzunca bir süre açmayacağım bana ulaşamasın, onunla ilgili hiçbir şey görmek istemiyorum. Ben en kötü zamanlarında herkesin yanında oldum. Benim ihtiyacım varken kimse yok. Kimseden vazgeçen ben olmadım, hep benden geçildi. Arkadaşlarımda dahil.
Nerede yanlış yapıyorum bilmiyorum. Ben nasıl unutcam? Madem oraya yerleşmek mantıklı gelmeye başladı neden beni sevdirene kadar uğraştı, niye başladı? Kendimde yaptığım değişiklileri, ona instagramdan attığım bebek fotoğflarını, birde dün şakasına çeyiz muhabbeti yapmıştık bunları kendine çok bağlandığımı, evlilik beklentisine girdiğimi sanmış olabilir mi? Ondan mı hızlı gittik dedi bana? Ağustosta ailemizi tanıştıralım diyende oydu bana. Yada tam tersi çeyiz muhabbetinde 3 5 yıl var evliliğe, ben hiç evlilik düşünmedim dememden mi başka anlam çıkardı? Odamdan dışarı çıkamıyorum, gözlerim kan çanağı. Ailem anlar diye. Tükendiğimi iliklerime kadar hissediyorum. Önceki ilişkimde de hasta diye hep destek oldum çok büyük iftira atarak ayrıldı. Tüm suç galiba benim. İçimi dökmek istedim. Beynim işlemiyor sanki. Karışık anlattıysam kusura bakmayın.
+1Ayrılan sensin her yerden bağını koparan sensin o vazgeçmemiş ki, konu üzerinde detaylı konuşabilirdiniz
Hemen kestirip atma derim ben, heryerden de silersen nasıl kendini ifade edecek ki.Buradaki işi de çok güzeldi. Oraya bir süre çalışıp kazanç sağlama ve tecrübe amacıyla gitti. Sanırım orda buranın 5 6 katı kazanmak daha cazip geldi. Sildim yokluğum en iyisi onun icin.
5 ayda bu kadar nasıl bağlandığınızı anlamadım. Sanırım sizdeki sorun burda. Herkese hemen bağlanmayın sonra üzülen siz olursunuz.
Sizin yerinizde olsam ben de beklemem. Uzaktan ilişki bana göre değil, hayatımı birisini bekleyerek geçiremem hem de kesin bir şeyler de yok ortada. En mantıklısı ayrılmak tabiki. Zamanla unutursunuz.
Bence yapabilirsin. Bir insanı tanımak o kadar zor ki bir de hemen bağlanmak bana çok ütopik geliyor.Bu soruya gerçekten gıcık oluyorum. Gönül bu engel olamazsın. Ne zaman bağlanıp bağlanmayacağının planını yapamazsın ki...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?