Çok gerginim ve karar veremiyorum

İşin gülünç yanı evin durumunu söyledim. Ekstra yatacak yer olmadığını da söyledim ama yok onun için önemli değilmiş. Ama benim için önemli çünkü işe gidiyorum. Üstelik geleceği tarihi de erkene çekti. Macera peşinde biraz ama ben zor durumda kaldım.
Evet zaten ayrı eve çıkmam. Annem geçimsiz değildir ama zor bir kadındır. Kendi düzeninden taviz vermek istemez. Pek birbirimize benzemiyoruz. Her anne gibi o da hala çocukmuşum gibi davranabiliyor illa ki geriliyoruz. Aydın bana sıkıcı geliyor gerçekten küçük bir yer. Ama kendi işimi kurmak ve konforlu bir yaşam da aklımı çelmiyor değil. Yorumunuz için teşekkürler🤍
Aydında sektörünüz de çok iş yoksa ve annenizle yasamakta da zorlanacaksanız başka bir şehir düşünmez misiniz? Mesela İzmir. Tabii ki aydın kadar ucuz değil ama İstanbuldayım ucuz. Ve daha gelişmiş bir yer. Ailenize de yakın.
 
Aydın güzel tabii ama iş imkanları falan kısıtlı. Nüfus az. İstanbul iş yönünden avantajlı ben de mezun olduktan sonra tecrübe kazanmak istedim. Ne kadar beklerseniz o kadar paslanıyorsunuz çünkü. İstanbulu şehir olarak çok seviyorum ama tek başınıza düzen kurmak çok yorucu. Ve çevrenizdeki insanlar da empati kurmuyorsa iyice zor hale geliyor maalesef
İzmir ❤️
 
Ben aydın tarafındayım istanbuldan yerleştim ilaç gibi geldi manevi destek istersen her zaman yardımcı olurum ☺️ bende kendi işimi yapıyorum.. seni anlıyorum.. İstanbul malesef huzuru en son bulacağımız yer işi olsun yaşam olsun.. anne yanına dönsen bile işini kurduktan sonra bakarsın durumlara eve çıkarsın her şey yolunda gittiği vakit.
Anne evini bir geçiş süreci olarak gör
Girdi mi çıkamaz
 
Günaydın.
Konu biraz uzun olabilir çünkü kafamdakileri pek toparlayamıyorum. Uzun süredir İstanbul’da yaşıyorum. Burada olmayı da seviyorum aslında. Hayatın hızlı akması, imkanların bolluğu, sosyal aktiviteler hatta sokaklarında boş boş gezmek bile güzel. Ama hayat pahalılığı ve İstanbul’un daha da pahalı olması sebebiyle ne uzayabilir ne de kısalabilirim gibi geliyor. İş kurmayı düşünüyorum ama burada kiralar malum. Merkezi bir yerde 40 metrekare yerler bile ateş pahası. Kazanç olduğu gibi kiraya gider zaten buna gücüm de yok. Şu an çalıştığım işten de memnun değilim. Mesai saatleri çok uzun ve iş tanımları birbirine geçmiş durumda. Tek kişiden bir sürü iş bekleniyor ve kendime ayıracak en ufak vaktim bile kalmadı. Kısacası memlektim Aydın’a geri dönmeyi düşünüyorum. Fakat orada iş imkanları burayla kıyaslanamaz bile. Zaten geri dönersem de kendi işimi kurmak için dönerim. Ama çok çok kararsızım ve pişman olmaktan korkuyorum. Şu an annem Aydın’da yani onun yanına döneceğim. Uzun süredir kendi evimdeyken bir anda anne evine dönmek nasıl etki eder hiç bilmiyorum. Konforlu olacağı kesin ama malum anne evinde anne kuralları geçer. Bu saatten sonra uyum sağlayabilir miyim emin olamıyorum.

Tüm bunların yanı sıra İstanbul’da olduğum süreçte kardeşim dediğim insanlardan hiçbir yardım görmedim. Çok uzun yıllardır arkadaştık fakat manevi olarak en ufak yardımları olmadı. Sorsalar aramızdan su sızmaz. Ben sitem ettim ama bu durum değişmedi. Yani bu desteksizlik de çok yoruyor beni. O da yetmezmiş gibi Aydın’dan arkadaşım gelecekti. Ama söylediği tarihten daha önce gelmeye karar vermiş. Ev düzenim zaten tam oturmuş değil bunu ona da söyledim ama benim için önemli değil dedi. Zaten işten geç çıkıyorum yatılı misafir ağırlamak benim için ölüm gibi bir şey. Yani ev anca ev arkadaşım ve bana kadar yeterli. Çünkü tüm düzeni tek başıma desteksiz kurdum, en ufak aile ya da çevre desteği olmadı. Dolayısıyla eşyalar da bize yetecek kadar.
Bunu da şu sebeple anlattım; artık en ufak tahammülüm kalmadı. Üstüme yük değil destek arıyorum. Ama insanlar anlamıyor bunu ya da işlerine gelmiyor bilemiyorum. Sabah işe gideceğim akşam eve geleceğim saat olmuş bilmemkaç ve aynı odada falan yatacağız. Gelme sebebi tamamen keyfi. Gerçekten tahammülüm kalmadı.
Aydın’a dönüp sıkıcı ama kendi işimi kurduğum ve konforu olan bir hayat sürmek mi burada kalıp biraz daha çabalamak mı? Siz olsanız hangisini seçerdiniz?
istanbul dan ayrıldığında yıllardır nasıl bir kölelik düzeninde yaşadığnı fark edeceksin ve oradakilere acıyacaksın. başka bişey demiyorum
 
kararsız kaldıysan demek ki henüz her şey kafanda bitmemiş, ben böyle bir durumda belli bir süre daha İstanbul' da kalır şansımı denerdim.

bende üni yi bitirdikten sonra okuduğum şehir ve istanbul arasına kalıp okuduğum şehirde kalmayı tercih etmiştim. istanbul' da ailesel yardımlarla 0' dan başlayan birine göre daha rahat geçinebilecekken. bu kararımdan da hiç pişman olmadım açıkçası. istanbul da insanlar sürekli yorgun ve sürekli bir yerlere koşuşturuyorlar.

2 hafta önce istanbul da arkadaşımdaydım. iş temposu yoğunluğundan kendine vakit ayıramıyor, gezemiyor, pahalılıktan alışveriş dahi yapmak istemiyor ama istanbul benim vazgeçilmezim diyordu. bence yaşamak bu değil
 
Back
X