Herkese iyi aksamlar, kendimle ilgili fazla ön bilgi vermeden direkt sorunumu yazcam. Ingilizce konusulan bir avrupa ülkesinde ingilizce ögretmenligini yapmaya basladim, ama bu ülkede büyümedim, dili sonradan ögrendim. Dolayisiyla anadili ingilizce olan biri gibi konusamiyorum az da olsa aksanim var ve hala ufak tefek, konu yabanciysa büyük hatalar yapiyorum ama yillarca bu dilin egitimini aldim. Sorun su ki veliler sikayet etmisler anadili ingilizce olmayan biri bizim cocuklarimiza nasil egitim vercek diye, müdür bugun beni yanina cagirip söyledi yanlislarimin üzerinde calismami rica etti, yanlislar yapmamin beni kötü bir ögretmen yapmayacagini söyledi ama ben cok bozuldum, daha dogrusu üzüldüm cünkü bu bügünde yarina düzelticek bir sorun degil ve beklentiler cok yüksek okulda yanlis yapmaya insancil gözle bakilmiyor. Bu ülkede yalniz yasiyorum, derdimi anlatabilcegim beni anlayacak hic kimse yok, özgüvenim yerle bir oldu. Ya bunlari yutup bir sekilde devam edecegim ya da birakip egitimimle alakali olmayan bambaska bir is yapacagim. Siz olsaniz ne yapardiniz? Ögrencilerinize, velilerinize ne derdiniz? Arkadaslarimin hic biri calismiyor, hepsi evli, giyinip süslenip geziyorlar. Bense yillardir kendimi bu kariyere adadim, oh basardim rahatladim derken sorunlarin en büyügünü yasiyorum, kendimi cok cok degersiz hissediyorum. Lütfen yardim edin, bir fikir verin.