Bu ne allasen yalan rüzgarı gibi. Öpüşülen adam gerçekte başka biriyse kadın neden eniştenizin adını verdi? Ya da eniştenizle öpüştüyse ablanız nasıl çark edip annenizle görüşmeyi kesti?Tamam kocasına inanıp evliliğini devam ettirmek isteyebilir o tamamen onun tercihi ama anneyle görüşmemek nedir? Manyak mı ablanız? Herkes gider anne kalır.
teşekkürler yanıtlarınız için. Ben de buna içerliyorum. Hadi diyelim ki eniştem masum, belli ki ortada bir yanlış anlaşma olmuş. O zaman ablam "ben o evli erkeği biliyorum o başka biriydi" demesi lazımdı madem biliyormuş. Ya da diyelim ki kocası suçlu ama ablam kabul etmiş, Ben kocama inanıyorum derdi. biterdi, ona boşan diyen mi var, annem zaten boşanma çocuğun var demiş. Ne olursa olsun insan annesini siler mi ya?Sizin suçunuz yok. Ablanız biliyor ama sineye çekmiş, resmen kocam köylü dediklerinden. Kocasıyla napıyorsa yapsın bırakın. İnsan kocası için annesini nasıl siler aklım almıyor. Ne demek ayrıca eniştem ablamla annemi görüştürmedi. Ablanız akıllı bir insan olsa zaten kocasına senin ne haddine annemle görüşmeme karışıyorsun derdi
Bir insan nasıl anasını bırakır da koca tarafını tutar aklım almıyorSevgili KK dostları; benim yıllardır içimde dert olan bir şey var. Sizlerin objektif görüşünü almak istedim. Ablam bizden oldukça uzakta oturuyor. Evlendikten 6 yıl sonra gerçekleşen ilk gebeliği sorunluydu. Doğum yaklaştığında hastalanıp hastaneye kaldırıldı. Doktor “birkaç gün yatıralım sonra suni sancı ile doğurtacağız” demiş biz de apar topar uçağı binip gittik hastaneye. Annem ablamı görmek istiyordu ama İlk etapta eniştem yanına sokmadı, alt kattaki kafede oturduk. O sırada bunların arkadaşları olan bir çift var. Kadın olan, adına Hale diyelim, “Benim teyzeyle konuşacaklarım var” diye annemi oturtup dertleşmeye başladı, kocasının onu aldattığını ve intikam almak için kendisinin de kocasını aldattığını, aldattığı erkeğin evli olduğunu kim olduğunu söyleyemeyeceğini ama çok pişman olduğunu anlattı. Bundan bize ne değil mi? O sırada eniştem bir ablamın yanına, bir bizim yanımıza gelip gidiyor “yüzüne makyaj yaptım biraz toparlandı, saçlarını da tarayacağız şimdi, birazdan gelirsiniz” dedi. Annem “kızım o benim, makyajsız görsem ne olur, niye çıkartmıyorsunuz” beni diye sinirlendi; annemle eniştem oldum olası pek anlaşamazlardı. O sırada Hale de enişteme “ona söyle ben teyzeye evli bir erkekle ilişkim olduğunu anlattım ama kim olduğunu söylemedim” dedi. Annem de bu laf üzerine eniştem gittiğinde ona “Bana bunları niye anlattın? Bana kim olduğunu söylesen ne olur söylemesen ne olur Ahmet desen Mehmet desen bana bir şey ifade etmez ki, arkadaşlarınızı tanımam etmem bana bir şey ifade edecek tek evli erkek X” demiş eniştemin ismini söyleyerek. Bu kısmı ben duymadım çünkü kahve alıyordum ama masaya döndüğümde Hale “ne olur beni affet teyzeciğim” diye hüngür hüngür ağlıyordu. Sonra da “biz salonda öpüşüyorduk ve (ablamı kastederek) O bizi gördü”. Dedi. O anda eniştem geldi biz ablamın yanına çıktık. Ablam annemi görür görmez boynuna sarılıp ağlamaya başladı. Annem ne yapacağını şaşırdı. Bense pek bişey anlamadım. Sonra çocuk doğdu bu olay kapandı, annem de açmadı ablam da hiç açmadı ama annemin içine dert olmuştu.
Annem keşke o zaman konuşup olayı aydınlatsaydı ama bu mümkün olmadı. Madem sustun sonsuza kadar sus değil mi? O da benim yüzümden olmadı çünkü bir yıl kadar sonra ablam bizdeyken annemle babam bir kavga ettiler; ben de o zaman 17 yaşındayım, anneme küstahça “niye evlendin babamla” dedim Ablam da “ileride senin kocanı da göreceğiz” dedi. Ben sinirlenip “sizinkilerden kötü olacak değil ya” dedim. Bunun üzerine ablam kızarak “Niye siz benim kocama bu kadar düşmansınız?” dedi. Ben tam ağzımı açıp söyleyecektim ki annem “işte seni o zaman aldatmıştı”. Dedi Ablam “eşim beni asla aldatmaz nereden çıkartıyorsunuz?” dedi. Annem de olayı anlattı. “Sen onları görmüşsün, biliyorsun sandım” Dedi. Ablam “ben böyle bir şey görmedim, bilseydim boşanırdım, öyle bir şey olmadı” falan dedi ama çok üzüldü; annem “yapma etme çocuğun var” dediyse de “boşanacağım” diye tutturdu. Sonra eniştemle yüzleşmiş eniştem tabi inkar etmiş. “Annen bana iftira atıyor” diye yıllarca ablamla annemi görüştürmedi. Ablam da kocasının tarafını tuttu. Yıllar sonra da “o evli erkeği ben biliyordum başkasıydı, bizim salonda öpüştüler ben de gördüm” dedi. Madem biliyordu niye o zaman “o benim kocam değildi başka biriydi” demedi ki ablam? Ablam daha sonra o adama iki çocuk daha verdi. Annemi hiç affetmediler, annemin olayı uydurduğunu düşünüyorlar. Bense oradaydım, annem olayı uydurmadı ama o konuşmanın en kritik kısmını duymadım. Kafam karışık. Tabi üstünden yıllar geçti ablam hala evli, olay kapandı ama benim üzüldüğüm şey ise bu olay yüzünden annemle ablamın arası açıldı, annem ölene kadar görüşmediler ve sebep de benim koca çenem oldu
evetAnneniz vefat mi etti?
Basiniz sagolsun , mekani cennet olsun
Benim zaten yaşım küçüktü. Annem demiş işte geveleme söyle (ablamın kocası mı diye) Kadın da pişmanım bir daha olmaz, affet falan diye ağladı. Bu olaydan bir iki ay sonra da kadın kocası ile birlikte yurtdışına taşındı. Hastanedeyken zaten konuşamadık. Sonra annem ablamın bu olayı hiç açmaması üzerine o da bir şey söylemedi. Annem zaten biraz eski kafalıydı, hani olay olmuş bitmiş. Yeni bebek doğmuş. Çocuğu da var yuva yıkılmasın diye düşünen biriydi.Neden siz bunları duydunuz da o kadına lafı gevelemeyi bırak açık konuş demediniz? Veya anneniz? Onu da geçtim, ablanız hastanede o an olmasa bile daha sonra neden gerçekleri söylemediniz?
Ablamla ilgili teşhisiniz maalesef ki çok doğru. Annem çok üzüldü, gözleri açık gitti diye ben bunu kendime bu kadar dert ettim. ve ben ablama da enişteme de "annemin bir suçu yok, annem sizin boşanmanızı istemediği için hiçbir şey söylemedi. ben açtım o gün konuyu, suçlu olan benim, ben açmasaydım asla bir şey söylemeyecekti ve Hale olayı anlattığında ben oradaydım, uydurmasyon yok, demek yanlış anlaşılma olmuş. siz affedin" dememe rağmen ablam "uzak durun bizden" dedi barışmadı annemle ve hala kendilerini haklı görüyorlar.Ablanızın tavırları neresinden tutsanız elinizde kalır. Ablanız kocam yanımda olsun da dünyayı yakarımcılardan sanırım. Bırakın öyle istiyorsa öyle yaşasın.
Siz neden üzülüyorsunuz? Sanki omzunuzda az yük varmış gibi bir de başkalarının yaptıklarına "nasıl yapar, neden yaptı, ama öyle yapılır mı?" diye dertlenmeyin lütfen. Neden kendinize bu kadar yük ediyorsunuz?
Ablanız da insan. Ve insanlar her şeyi yapar. Annesini de siler, babasını da siler, çocuğunu da siler..
Ama bunu sizin içinize yük etmeniz büyük aptallık olur. Yapmayın. İnsanlar kötü. Ve hiç kimse bir başkasının karakter bozukluğunun cezasını çekmek zorunda değil. Üzülmeyin.
Zamanı geri alamazsınız ki. Annenizi kaybetmişsiniz.Ablamla ilgili teşhisiniz maalesef ki çok doğru. Annem çok üzüldü, gözleri açık gitti diye ben bunu kendime bu kadar dert ettim. ve ben ablama da enişteme de "annemin bir suçu yok, annem sizin boşanmanızı istemediği için hiçbir şey söylemedi. ben açtım o gün konuyu, suçlu olan benim, ben açmasaydım asla bir şey söylemeyecekti ve Hale olayı anlattığında ben oradaydım, uydurmasyon yok, demek yanlış anlaşılma olmuş. siz affedin" dememe rağmen ablam "uzak durun bizden" dedi barışmadı annemle ve hala kendilerini haklı görüyorlar.
maalesef haklısınız. Teşekkür ederim.Zamanı geri alamazsınız ki. Annenizi kaybetmişsiniz.
"Suçlu olan benim" cümleniz de baştan aşağı yanlış. Olan oldu, giden gitti
Bence bunu düşüneceğinize "Annem hayatta olsa hala bu konu yüzünden üzülmemi ister miydi?" diye düşünün. Cevap bence çok net.
Ablanız seçimini yapmış. Yani nasıl diyeyim gözlerini kapatmayı tercih etmiş. Tercihiyle mutlu olsun bırakın. Siz de kendi hayatınızda mutlu olun. Sizi silmiş birisi için değmez. Ve asla hatasını anlamaz ablanız, çok belli.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?