- 11 Ekim 2011
- 1.577
- 642
- 44
- Konu Sahibi kizilca kiyamet
- #1
merhaba arkadaslar, ben cok doluyum. Turkcemin bozuklugundan cok psikolojim berbat oldugundan
nasil anlatacagimida bilmiyorum. ama cidden stres yumagi oldum
elestirilmek hosuma gitmesede elestirilmeye ihtiyacim var daha cok teselliye ve cok duygusal yaklastigim icin
siz daha mantikli bakabilir biraz kendime getirebiliriz diye dusundum.
cok becerikli degilim, daginigik bir insanim ozgurlugume keyfime duskunum. 3 cocugum var cok kucukler 1 ile 4 yas arasi :). Esim calisiyor ben evdeyim gelirim var. annemin vefatinden sonra 80 yasina merdiven dayamis dunya tatlisi huysuzluklari olan ruh hali cozulmesi zor icine kapanik, kisisel temizligine ve duzenine onem veren karizmatik bir babam var.
benden 15 yas buyuk iki tanede ablam var (abla demeye bin sahit lazim )ikisinide sevmiyorum cok derinden yaraladilar beni.
annemden bir seyler kaldi babam bize pay ederken ablalarima ev almayi teklif etti dul ve tek yasadiklari icin (ikisinide isi gucu var kendi kafalarina gore bir hayat yasiyorlar ) ortak ev alalim dedi kabul etmediler nedeni ise "biz babamizla yasayamayiz"
benim payim verildiginde ben iki ailenin yasayabilecegi bir bina alalim beraber yasayalim dedim babam tamam dedi. esimin cektigi kredi ve bana dusen parayla
butcemize uygun cok iyi olmamakla beraber rahat yasayabilecegimiz bir bina aldik bir katina biz yerlestik bir katini babama hazirladik. diger kati kirada yeni bir duzen kurduk kendimize
babam senelerce yasadigi (kirada) evini birakmakta zorlandi oyaladi bizi ama her gun gorustuk her gun bizdeydi babam. sonra kanser illetine yakalandi mucadeleler verdi tedavileri kaldiramadi esimde bu boyle olmaz diye babami bize getirdi. cok zor gunler yasadik uc katli koca binanin temizligi babamin bakimi uc cocuk derken ben bayagi bir yoruldum
ablalarim hic biri yok ortada haftada bir gelip 10 dakika babamla konusup yanima gelip oturuyorlar ben is yaparken :) bir isin ucundan tutmak soyle dursun yiyip icip gidiyorlar. yetisemiyorum bir yardimci alacagim dedigim zaman buyuk ablam ben gelir yaparim ona vereceginiz parayi bana verirsiniz dedi. ben sok ! tamam dedim (icimde firtinalar kopuyor) ama bir geldi iki gelmedi
babam hastalanir duser hastahaneye kaldiririz sorguya alinirim yemesi icmesi hijyeni konusunda
isin tuhaf tarafi hastahanede oldugu zaman her gun yanina ziyaret giderler bir ilgiler bir hizmetler :) babacigimin gozunde acaip kiymetlenirler ama evde azari isiten benim :) bu arada oturdugum ulkedeki en kotu hastahane bile insanin kendi evladindan iyi bakar hemsireler yemegi temizligi herseyden onlar sorumlu.
eve dondugunde yine ayni haftada iki haftada bir gelirler yalandan yarim saat oturur kalkarlar
babama bir kac ay omur bicildigi halde tedaviyle daha fazla yasasin diye esimle kendimizi paralarken
babami turkiyeye goturmeye kalktilar
biz babamizla zaman gecirmek istiyoruz tatil yapmak istiyoruz diye
hayir gonderemem dedim dayanamaz onca yola daha bir kemoterapi seansi var guclenmesi lazim o seansa kadar diyorum sen karisamazsin diyorlar
sorumlulugu bana ait diyorum oyle bir sorumlulugun yok diyorlar ozellikle ortanci ablamla ciddi kavgalar ediyoruz. Yolda bir sey olursa turkiyede bir sey olursa hastahanede refakatci olarak bile kalmazlar yanina
olacak bir sey varsa burdada olur diyorlar iyide burda en azindan biz variz basinda
karisamazsin diyorlar ! cocuk muamelesi yapamazsin babamiza diyorlar
bakin herseyiyle ben ilgileniyorum bir ara dayanamaz ölur derken herkes ben o hastaligi yakistiramadigim icin babama ustune cok dustum elimden geleni yaptim en becereksiz halimle esime cocuklarima yapmadigim yemekleri yaptim babama ozen gosterttim kendimi duzenledim her gun gomlegini utuledim cocuk gibi baktim adam bazen beni yormamak icin kendi gizli yapardi kisisel temizligini. ama cocuk gibi gormedim ozeline ve ozel yasam alanina saygi duydum hep buna ragmen hep bizimle vakit gecirdi torunlari etrafindayken mutlu oldu babam
esim benden cok ilgilendi bakti babama hic bir maddi talebimizde olmadi
parasiyla temizlik yapmayi teklif eden iki haftada bir nazla pozla ziyarete gelen ablalarim babamla tatil yapmalarina haklari yok diye dusunuyorum heleki tedavi surecinde!
hafta sonlari yada iki haftada bir habersiz toplanip geliyorlar inanin biride bir salata yapmaz sigara yakip ayak ayak ustune atip beni izlerler.
haksiz olabilirm haddimi asabilirim ben bu karsi gelme hakkini kendimde goruyorum siz ne dusunuyorsunuz?
(bunuda belirteyim cok fazla duygusalim cunku biz kalabalik bir aile degiliz cok kopuk aile baglari guclu olmayan bir aile olarak buyuduk ama dusunuyorumda bir babam var bana ait olan hani golgesi yeter derler ya varligi yeter bana gizli bir guc katiyor sanki duzenli ve sakin olmami sagliyor manevi getirisi cok yipransamda uc cocukla ve hastalikla huzurluyum bu yuzden cok haksizlik gibi geliyor)
nasil anlatacagimida bilmiyorum. ama cidden stres yumagi oldum
elestirilmek hosuma gitmesede elestirilmeye ihtiyacim var daha cok teselliye ve cok duygusal yaklastigim icin
siz daha mantikli bakabilir biraz kendime getirebiliriz diye dusundum.
cok becerikli degilim, daginigik bir insanim ozgurlugume keyfime duskunum. 3 cocugum var cok kucukler 1 ile 4 yas arasi :). Esim calisiyor ben evdeyim gelirim var. annemin vefatinden sonra 80 yasina merdiven dayamis dunya tatlisi huysuzluklari olan ruh hali cozulmesi zor icine kapanik, kisisel temizligine ve duzenine onem veren karizmatik bir babam var.
benden 15 yas buyuk iki tanede ablam var (abla demeye bin sahit lazim )ikisinide sevmiyorum cok derinden yaraladilar beni.
annemden bir seyler kaldi babam bize pay ederken ablalarima ev almayi teklif etti dul ve tek yasadiklari icin (ikisinide isi gucu var kendi kafalarina gore bir hayat yasiyorlar ) ortak ev alalim dedi kabul etmediler nedeni ise "biz babamizla yasayamayiz"
benim payim verildiginde ben iki ailenin yasayabilecegi bir bina alalim beraber yasayalim dedim babam tamam dedi. esimin cektigi kredi ve bana dusen parayla
butcemize uygun cok iyi olmamakla beraber rahat yasayabilecegimiz bir bina aldik bir katina biz yerlestik bir katini babama hazirladik. diger kati kirada yeni bir duzen kurduk kendimize
babam senelerce yasadigi (kirada) evini birakmakta zorlandi oyaladi bizi ama her gun gorustuk her gun bizdeydi babam. sonra kanser illetine yakalandi mucadeleler verdi tedavileri kaldiramadi esimde bu boyle olmaz diye babami bize getirdi. cok zor gunler yasadik uc katli koca binanin temizligi babamin bakimi uc cocuk derken ben bayagi bir yoruldum
ablalarim hic biri yok ortada haftada bir gelip 10 dakika babamla konusup yanima gelip oturuyorlar ben is yaparken :) bir isin ucundan tutmak soyle dursun yiyip icip gidiyorlar. yetisemiyorum bir yardimci alacagim dedigim zaman buyuk ablam ben gelir yaparim ona vereceginiz parayi bana verirsiniz dedi. ben sok ! tamam dedim (icimde firtinalar kopuyor) ama bir geldi iki gelmedi
babam hastalanir duser hastahaneye kaldiririz sorguya alinirim yemesi icmesi hijyeni konusunda
isin tuhaf tarafi hastahanede oldugu zaman her gun yanina ziyaret giderler bir ilgiler bir hizmetler :) babacigimin gozunde acaip kiymetlenirler ama evde azari isiten benim :) bu arada oturdugum ulkedeki en kotu hastahane bile insanin kendi evladindan iyi bakar hemsireler yemegi temizligi herseyden onlar sorumlu.
eve dondugunde yine ayni haftada iki haftada bir gelirler yalandan yarim saat oturur kalkarlar
babama bir kac ay omur bicildigi halde tedaviyle daha fazla yasasin diye esimle kendimizi paralarken
babami turkiyeye goturmeye kalktilar
biz babamizla zaman gecirmek istiyoruz tatil yapmak istiyoruz diye
hayir gonderemem dedim dayanamaz onca yola daha bir kemoterapi seansi var guclenmesi lazim o seansa kadar diyorum sen karisamazsin diyorlar
sorumlulugu bana ait diyorum oyle bir sorumlulugun yok diyorlar ozellikle ortanci ablamla ciddi kavgalar ediyoruz. Yolda bir sey olursa turkiyede bir sey olursa hastahanede refakatci olarak bile kalmazlar yanina
olacak bir sey varsa burdada olur diyorlar iyide burda en azindan biz variz basinda
karisamazsin diyorlar ! cocuk muamelesi yapamazsin babamiza diyorlar
bakin herseyiyle ben ilgileniyorum bir ara dayanamaz ölur derken herkes ben o hastaligi yakistiramadigim icin babama ustune cok dustum elimden geleni yaptim en becereksiz halimle esime cocuklarima yapmadigim yemekleri yaptim babama ozen gosterttim kendimi duzenledim her gun gomlegini utuledim cocuk gibi baktim adam bazen beni yormamak icin kendi gizli yapardi kisisel temizligini. ama cocuk gibi gormedim ozeline ve ozel yasam alanina saygi duydum hep buna ragmen hep bizimle vakit gecirdi torunlari etrafindayken mutlu oldu babam
esim benden cok ilgilendi bakti babama hic bir maddi talebimizde olmadi
parasiyla temizlik yapmayi teklif eden iki haftada bir nazla pozla ziyarete gelen ablalarim babamla tatil yapmalarina haklari yok diye dusunuyorum heleki tedavi surecinde!
hafta sonlari yada iki haftada bir habersiz toplanip geliyorlar inanin biride bir salata yapmaz sigara yakip ayak ayak ustune atip beni izlerler.
haksiz olabilirm haddimi asabilirim ben bu karsi gelme hakkini kendimde goruyorum siz ne dusunuyorsunuz?
(bunuda belirteyim cok fazla duygusalim cunku biz kalabalik bir aile degiliz cok kopuk aile baglari guclu olmayan bir aile olarak buyuduk ama dusunuyorumda bir babam var bana ait olan hani golgesi yeter derler ya varligi yeter bana gizli bir guc katiyor sanki duzenli ve sakin olmami sagliyor manevi getirisi cok yipransamda uc cocukla ve hastalikla huzurluyum bu yuzden cok haksizlik gibi geliyor)
